Η Φυσική στο Διαδίκτυο

Σήμερα, 15-4-2010 στις 20:20 στο δυτικό ορίζοντα, η νέα σελήνη θα προσεγγίσει τον Ερμή σε γωνιακή απόσταση 1ο. Τρεις μοίρες πιο πάνω θα βρίσκεται η Αφροδίτη. Η Αφροδίτη θα είναι πιο λαμπρή από τον Ερμή και θα είναι πιο εύκολο να παρατηρηθεί.

Εύχομαι καλές φωτογραφίες, αν το επιτρέψει ο καιρός, στους λάτρεις της αστροφωτογράφησης.

Ο Ρίτσαρντ Φάινμαν (αγγλ. Richard Feynman, Νέα Υόρκη, 11 Μαΐου 1918 – † Λος Άντζελες, 15 Φεβρουαρίου 1988), ήταν ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς φυσικούς, ο οποίος τιμήθηκε και με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την δουλειά του στην Κβαντική Μηχανική, ειδικά για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της Κβαντικής ηλεκτροδυναμικής. Άλλες σημαντικές συνεισφορές του, μεταξύ άλλων, είναι η πρόβλεψη της ύπαρξης των κουάρκς και η εξήγηση τηςυπερρευστότητας του υγρού ηλίου

Στα νεανικά του χρόνια δούλεψε στο Λος Άλαμος στο Σχέδιο Μανχάταν για την κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας, σαν υπεύθυνος του τμήματος υπολογισμών. Επίσης, συμμετείχε ως ο μόνος επιστήμονας στην επιτροπή διερεύνησης του ατυχήματος του Τσάλεντζερ και οι έρευνες του έδωσαν τις πληροφορίες που χρειαζόντουσαν ώστε να δοθεί η απάντηση για τα αίτια της τραγωδίας.

Εργάστηκε σαν καθηγητής στο πανεπιστήμιο Καλτέκ (Caltech) στο Κόρνελ (Cornell) και στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (California Institute of Technology).

Δημοσίευσε 37 εργασίες κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του. Από τα πιο γνωστά επιστημονικά του έργα είναι οι «Διαλέξεις Φάινμαν για τη Φυσική» (The Feynman Lectures on Physics), όπου πολλές φορές με εκλαϊκευμένο τρόπο δίνονται προχωρημένες έννοιες της φυσικής. Επίσης, είναι πολύ γνωστός για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του με τίτλο «Σίγουρα θα αστειεύεστε κ. Φάινμαν», όπου περιγράφει ιστορίες από την προσωπική και επαγγελματική ζωή του.

20 Ερωτήσεις Πολλαπλής Επιλογής στη Στροφική Κίνηση για τους μαθητές της Γ Λυκείου.

Από την ιστοσελίδα του Φιλ. Πλατάκη

Σύνοδος Αφροδίτης – Ερμή. Η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 2-4-2010 στις 21:00, στην Καλαμπάκα. Ο χρόνος έκθεσης ήταν 7 second και το διάφραγμα 2,8

Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 7-4-2010 (5 ημέρες μετά από την πρώτη). Παρατηρήστε πόσο έχει μεγαλώσει η γωνιακή απόσταση των δύο πλανητών.

Τα θέματα του διαγωνισμού

• Φυσική Α Λυκείου                 Μαθηματικά Α΄ Λυκείου
• Φυσική Β Λυκείου                 Μαθηματικά B΄ Λυκείου 
• Φυσική Γ Λυκείου                 Μαθηματικά Γ΄ Λυκείου 

Ο Ερμής, ο κοντινότερος στον ήλιο πλανήτης, είναι δύσκολο να παρατηρηθεί διότι είναι κοντά στον ήλιο και το αμυδρό φως του χάνεται στο λυκόφως ή στο λυκαυγές. 

Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Βδομάδας, όμως, ο Ερμής θα βρίσκεται δίπλα στην πολύ λαμπρότερη Αφροδίτη και έτσι θα είναι εύκολο να τον εντοπίσουμε. 30 – 45 λεπτά μετά τη δύση του ηλίου, δηλαδή στις 20:00, κοιτώντας δυτικά θα εντοπίσουμε πρώτα την Αφροδίτη, που θα είναι το πιο λαμπρό αντικείμενο στον ουρανό και λίγο πιο κάτω και δεξιά τον Ερμή.

Καλές παρατηρήσεις σε όλους!!!

Η σεληνιακή σκόνη που καλύπτει ένα δίκτυο κατόπτρων στη Σελήνη, που βρίσκονται εκεί είτε γιατί τα έβαλαν αστροναύτες των αποστολών Απόλλων 11, 14 και 15 είτε από δύο ρωσικές αποστολές Lunokhod Landers, δυστυχώς εμποδίζει τους ελέγχους που γίνονται από επιστήμονες της θεωρίας της γενικής της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Μάλιστα πολλές από τις καλύτερες δοκιμές της σχετικότητας προέρχονται από πειράματα που έγιναν με τη Σελήνη.

Αρκετές φορές το μήνα, ομάδες αστρονόμων από τρία παρατηρητήρια στέλνουν στο φεγγάρι παλμούς φωτός από ένα ισχυρό λέιζερ και περιμένουν τις ανακλώμενες ακτίνες από αυτό το δίκτυο των εκεί κατόπτρων.  Από τον χρόνο του ταξιδιού μετ’ ‘επιστροφής των παλμών του λέιζερ, μπορούν να εντοπίσουν την απόσταση μας από το φεγγάρι με μια ακρίβεια της τάξης του χιλιοστού – μια μέτρηση τόσο ακριβής ώστε να μπορεί να μας αποκαλύψει προβλήματα με την γενική σχετικότητα.

Οι επιστήμονες τελικά κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η υποβάθμιση των επιδόσεων των ανακλαστήρων στη Σελήνη οφείλεται γιατί καλύπτονται από σεληνιακή σκόνη.

Ο Tom Murphy, από το Πανεπιστήμιο στο Σαν Ντιέγκο και ο οποίος ηγείται μιας από αυτές τις ομάδες των αστρονόμων, θεωρεί ότι τα κάτοπτρα έχουν επικαλυφθεί με την σκόνη του φεγγαριού.

“Τα σεληνιακά κάτοπτρα δυστυχώς δεν είναι και σε τόσο καλή κατάσταση. Το εξασθενημένο φως είναι ένα πρόβλημα για τα σεληνιακά πειράματα”, λέει.

Από τα 100 εκατομμύρια δισεκατομμύριο (10¹⁷) φωτόνια, που στέλνει με την δέσμη του λέιζερ η ομάδα του Murphy στο φεγγάρι, μόνο μια χούφτα από αυτά επιστρέφουν πίσω στη Γη. Τα περισσότερα από αυτά απορροφάται από τη γήινη ατμόσφαιρα στο δρόμο προς και από το φεγγάρι ή χάνονται στα κάτοπτρα εντελώς.

Ο Murphy πριν από δύο χρόνια υποψιάστηκε ότι το πρόβλημα ήταν η σκόνη στα κάτοπτρα, που το φως μειώθηκε ακόμη περισσότερο. Δεν ήξερε γιατί τα φωτόνια που ανίχνευε ήταν πολύ λιγότερα από ό,τι ανέμενε, ακόμη και όταν οι ατμοσφαιρικές συνθήκες ήταν τέλειες.

Η ομάδα του είδε, επίσης, μια ακόμα πτώση της φωτεινότητας κατά ένα συντελεστή 10, όταν είχαμε πανσέληνο. Μάλιστα χρησιμοποιούσαν αυτό το γεγονός σαν αστείο: η κατάρα της πανσέληνου.

Η ένδειξη για την επίλυση του μυστηρίου της Πανσελήνου προέκυψε από τις παρατηρήσεις που ελήφθησαν κατά τις ολικές σεληνιακές εκλείψεις. Διαπίστωσαν λοιπόν ότι μέσα στα 15 λεπτά που συμβαίνει μια έκλειψη, η αποτελεσματικότητα των ανακλαστήρων επανήλθε στα φυσιολογικά επίπεδα, και όταν η έκλειψη έληξε η αποτελεσματικότητα αμέσως επανήλθε στα παλιά.

Αυτό όμως το γεγονός έδωσε στον Murphy κάποιες ενδείξεις. Υποψιάζεται δηλαδή ότι η σκόνη στο φεγγάρι είτε σκέπασε σαν στρώμα την επιφάνεια των κατόπτρων ή έχει γδάρει το υλικό τεφλόν που τα καλύπτει. Και τα δύο σενάρια που θα αυξήσουν την ποσότητα της θερμότητας που απορροφούν τα κάτοπτρα, έτσι κατά τη διάρκεια μιας πανσέληνου το φως του ήλιου πέφτει πάνω στα κάτοπτρα τα θερμαίνει και τους αλλάζει τις οπτικές τους ιδιότητες.

Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι ακόμα και μια διαφορά θερμοκρασίας 4 βαθμών στον ανακλαστήρα είναι αρκετή για να μειώσει την αποτελεσματικότητά του κατά ένα συντελεστή δέκα.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι τα κάτοπτρα να μην αντανακλούν το φως τόσο αποτελεσματικά. Παρόλο που η Σελήνη δεν έχει ατμόσφαιρα, σκεπάζεται από σκόνη που οφείλεται από τους μικρομετεωρίτες, που κτυπούν την επιφάνεια της συνεχώς από το διάστημα.

Ο Murphy πήγε πίσω στα αρχεία των μετρήσεων που έγιναν από το 1970 και διαπίστωσε ότι το πρόβλημα εμφανίστηκε για πρώτη φορά μεταξύ 1979 και 1984, και από τότε χειροτερεύει συνεχώς. Αρχικά, τα ρωσικά κάτοπτρα Lunakhod είχαν επιδόσεις 25% καλύτερες από ό,τι είχε το καλύτερο των ανακλαστήρων του Απόλλωνα. Σήμερα είναι δέκα φορές χειρότερο, και μάλιστα το Lunakhod 1 δεν αντικατοπτρίζει καθόλου.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα είναι σημαντικά για τις μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη. “Τα στοιχεία για τη σημαντική επιδείνωση των επιδόσεων των σεληνιακών ανακλαστήρων με την πάροδο του χρόνου, κάνει σημαντικό το γεγονός να εξεταστεί η μακροπρόθεσμη χρησιμότητα των επόμενων συσκευών που θα προταθούν για τη σεληνιακή επιφάνεια,” λένε.

Πηγή: ANI

Με τη βοήθεια του Μεγάλου Τηλεσκοπίου στις Καναρίους Νήσους (GTC) παρατηρήθηκε ένα ασυνήθιστο αστέρι νετρονίων, ένα μάγναστρο (magnetar), με επίσημο όνομα  SGR 0418 5729. Οι παρατηρήσεις με το μεγαλύτερο οπτικό τηλεσκόπιο του κόσμου βοήθησαν τους αστρονόμους να εξετάσουν σε βάθος τις φυσικές ιδιότητες του εν λόγω ουράνιου σώματος, που χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά ισχυρά μαγνητικά πεδία.

Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός μάγναστρου. Η ενέργεια που αποθηκεύεται στο εξαιρετικά ισχυρό μαγνητικό του πεδίο απελευθερώνεται ως μια έκρηξη ακτίνων γάμμα, και οι οποίες διαφεύγουν από μία ρωγμή που δημιουργείται στον αστρικό φλοιό από το ίδιο το πεδίο

Τα άστρα νετρονίων σχηματίζονται όταν μεγάλα άστρα με μάζα μεταξύ 10 και 50 φορές αυτής του ήλιου, κάνουν μια υπερκαινοφανή έκρηξη στο τέλος της ζωής τους. Ενώ τα εξωτερικά στρώματα του άστρου εκτινάσσονται στο διάστημα, ο πυρήνας αντιθέτως καταρρέει υπό το βάρος του, με μια τέτοια δύναμη που τα πρωτόνια ενώνονται με τα ηλεκτρόνια σχηματίζοντας έτσι νετρόνια, που καταλαμβάνουν τόσο μικρό χώρο που η πυκνότητα τους είναι απίστευτα υψηλή, και φυσικά όλο το άστρο αποτελείται μόνο από νετρόνια. Η πυκνότητα είναι τόσο υψηλή ώστε αυτά τα αστρικά κατάλοιπα έχουν μια μάζα συγκρίσιμη με εκείνη του Ήλιου μέσα στον όγκο μιας σφαίρας διαμέτρου μόλις 30 χιλιόμετρα, επισημαίνει ο Paolo Esposito, κύριος ερευνητής του έργου από το Ιταλικό Ινστιτούτο Αστροφυσικής.

Ανάμεσα στα άστρα νετρονίων είναι μια κατηγορία με πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο, τα μάγναστρα, που προς το παρών ξέρουμε μόνο έξι. Τα μάγναστα έχουν ένα μαγνητικό πεδίο χίλιες φορές μεγαλύτερο από αυτό ενός κανονικού άστρου νετρονίων και εκατομμύρια φορές υψηλότερο από αυτό που μπορεί να παραχθεί στα επίγεια εργαστήρια μας. “Πράγματι, είναι οι πιο ισχυροί μαγνήτες στο Σύμπαν”, εξηγεί ο Paolo Esposito.

Τα ρήγματα – από τα οποία βγαίνουν οι ακτίνες γάμμα χαμηλής ενέργειας ως επί το πλείστον – παράγονται περιοδικά στον εξωτερικό φλοιό του άστρου και οφείλονται στις κινήσεις του μαγνητικού πεδίου. Τις δε εκρήξεις αυτές των ακτίνων γάμμα προσπαθεί να ανιχνεύσει το Μεγάλο Τηλεσκόπιο GTC.

Στοιχεία ενός βίαιου σύμπαντος

Τα μάγναστρα έχουν μελετηθεί κυρίως με ακτίνες-Χ και ελάχιστα μας είναι γνωστά για τις ιδιότητές τους στα οπτικά μήκη κύματος. Μετά τον εντοπισμό από τους δορυφόρους Fermi και Swift  την NASA  μιας σειράς εκρήξεων του μάγναστρου SGR 0418 5729, η ομάδα των ερευνητών αμέσως ζήτησε να το παρατηρήσει με το τηλεσκόπιο GTC.

Η οπτική εκπομπή, όμως, ήταν τόσο αχνή που ακόμη και το πολύ ευαίσθητο όργανο OSIRIS, σε συνδυασμό με το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο του κόσμου, δεν θα μπορούσε εύκολα να το εντοπίσει. Παρόλα αυτά, η παρατήρηση έγινε και ήταν η καλύτερη που έγινε ποτέ για αυτή την κατηγορία των αντικειμένων.

Σύμφωνα με τον ιταλό ερευνητή, οι παρατηρήσεις του GTC είναι το “κλειδί για να καταλάβουμε πώς και από πού προέρχεται η εκπομπή των ακτίνων-γ, ώστε να αποσαφηνιστούν τα βασικά φυσικά χαρακτηριστικά των εν λόγω εξαιρετικά ισχυρών μαγνητικών πεδίων.”

Πηγή: ScienceDaily,  http://www.physics4u.gr/blog/?p=1831

• Φυσική Α Λυκείου
• Φυσική Β Λυκείου
• Φυσική Γ Λυκείου

Καλή επιτυχία σε όλους τους μαθητές που έλαβαν μέρος.

Ένα ταξίδι από τη Γη στον Άρη θα μπορούσε στο μέλλον να κρατήσει μόλις 39 ημέρες –δηλαδή περίπου στο 1/6 της διάρκειας που κρατάει σήμερα το ταξίδι αυτό. Αυτή η άποψη είναι του Franklin Chang-Diaz, ενός πρώην αστροναύτη και φυσικού στο MIT, που είναι ειδικός στην τεχνολογία των πυραύλων.

Η εικόνα παρουσιάζει ένα μωσαϊκό από το ημισφαίριο Schiaparelli του Άρη, όπως θα το έβλεπε κάποιος ταξιδιώτης από ένα διαστημικό σκάφος. Το ταξίδι από τη Γη στον Άρη θα μπορούσε να κρατήσει μόλις 39 ημέρες, ή στο 1/6 του χρόνου που κρατάει σήμερα το ταξίδι αυτό, σύμφωνα με έναν ειδικό επιστήμονα στους πυραύλους.

Ο Franklin Chang-Diaz λέει ότι το ταξίδι προς τον Κόκκινο Πλανήτη θα μπορούσε να είναι πολύ ταχύτερο αν χρησιμοποιήσουμε έναν υψηλής τεχνολογίας πύραυλο VASIMR, που τώρα βρίσκεται σε καλό δρόμο για να πετάξει μετά από δεκαετίες ανάπτυξης του.

Ο πύραυλος μεταβλητής ειδικής ώθησης, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γρήγορο θα γίνει το κεντρικό θέμα της μελλοντικής στρατηγικής της NASA, η οποία τώρα προσβλέπει σε σύμπραξη με ιδιωτικές επιχειρήσεις με στόχο να καλύψει το αστρονομικό κόστος της εξερεύνησης του διαστήματος.

Η NASA, που ακόμη να συνέλθει από την πολιτική απόφαση να ακυρωθεί το πρόγραμμα Αστερισμός (Constellation), που θα της επέτρεπε να στείλει ανθρώπους στο φεγγάρι μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, ζήτησε από τις επιχειρήσεις να τις προσφέρουν νέες τεχνολογίες για την προώθηση πυραύλων ή ακόμη και μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές.

Οι ελπίδες της τώρα βρίσκονται πάνω σε επιχειρήσεις όπως την Ad Astra Rocket Company στο Τέξας, όπου εργάζεται ο Chang-Diaz.

“Τον πρώτο καιρό η υποστήριξη της NASA στο πρόγραμμα ήταν μάλλον μικρή, διότι ο οργανισμός δεν είχε δώσει έμφαση στις προηγμένες τεχνολογίες, όπως κάνει τώρα,” λέει ο Chang-Diaz.

Αντίθετα η NASA επικεντρώθηκε στις αποστολές Απόλλων, που έστειλαν ανθρώπους στο φεγγάρι για πρώτη, και μέχρι τώρα τελευταία, φορά.

“Ήταν γοητευμένοι για τις ημέρες του Απόλλων και ζούσαν στην εποχή του για 40 χρόνια, και έτσι αυτοί απλώς ξέχασαν την ανάπτυξη ενός νέου πυραύλου”, τονίζει.

Ο Chang-Diaz, 60 ετών σήμερα, ελπίζει ότι αυτό το “νέο” να είναι ένας πύραυλος χωρίς χημικά, που τελικά θα κάνει δυνατό ένα επανδρωμένο ταξίδι στον Άρη – μακράν το Άγιο Δισκοπότηρο για τους ανθρώπους της NASA.

Ο πύραυλος του θα χρησιμοποιεί ηλεκτρική ενέργεια για να μετατρέψει ένα καύσιμο – πιθανόν υδρογόνο, ήλιο ή δευτέριο – σε αέριο πλάσμα στους 11 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου. Το αέριο πλάσμα στη συνέχεια θα διοχετεύεται σε κατάλληλες απολήξεις με μαγνητικά πεδία για την κίνηση του διαστημικού σκάφους.

Αυτός ο πύραυλος λοιπόν θα στείλει ένα σκάφος μεταφοράς από / προς το φεγγάρι και τον Άρη με όλο και μεγαλύτερες ταχύτητες μέχρι, περίπου, 55 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο μέχρι να αναστραφούν οι κινητήρες.

Ο Chang-Diaz, βετεράνος επτά διαστημικών αποστολών, εξηγεί ότι η γρήγορη επιτάχυνση θα μπορούσε να επιτρέψει ταξίδια μόλις 39 ημερών, αντί του αναμενόμενου ταξιδιού μετ ‘επιστροφής στον Άρη που θα κρατήσει τρία χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της αναγκαστικής παραμονής των 18 μηνών πάνω στον Κόκκινο Πλανήτη, καθώς οι αστροναύτες θα περιμένουν μια κατάλληλη θέση των δύο πλανητών για να επιστρέψουν στη Γη.

Η απόσταση μεταξύ της Γης και του Άρη κυμαίνεται μεταξύ 55 και 400 εκατομμύρια χιλιόμετρα, ανάλογα με τις θέσεις των δύο πλανητών.

Η χρήση του ιονισμένου καυσίμου θα μπορούσε να έχει και το επιπλέον πλεονέκτημα ότι θα βοηθά στη δημιουργία ενός μαγνητικού πεδίου γύρω από το διαστημικό σκάφος, για την προστασία του από την ακτινοβολία.

Ήδη τα μοντέλα του σκάφους VASIMR έχουν κατασκευαστεί και δοκιμαστεί σε ένα κενό χώρο, σε συμφωνία με τη NASA.

Το επόμενο μεγάλο βήμα, σύμφωνα με τον φυσικό Chang-Diaz, θα είναι η ανάπτυξη σε τροχιά προς το τέλος του 2013 ενός σκάφους που θα χρησιμοποιεί έναν πρωτότυπο κινητήρα VASIMR ισχύος 200 κιλοβάτ, τον VX-200.

Επίσης, γίνονται συνομιλίες με διαστημικές επιχειρήσεις όπως την SpaceX και την Orbital Science Corp για να κάνουμε αυτό το σχέδιο πραγματικότητα.

Παρά τα εμπόδια που έχουν μπροστά τους, ο Chang-Diaz βλέπει ότι υπάρχει μια τεράστια αγορά για την τεχνολογία του – την συντήρηση και την επισκευή των σταθερών δορυφόρων ή την εκτόξευση μη επανδρωμένων δορυφόρων και φυσικά για εμπορικές ρομποτικές αποστολές στον Άρη.

Ο πύραυλος του μπορεί να δώσει πνοή σε ένα νέο, εμπορικό, κόσμο για την εξερεύνηση του διαστήματος.

Πηγή: AFP,  http://www.physics4u.gr/blog/?p=1807

Κάνετε κλικ για τα αποτελεσματα του λυκείουΚάνετε κλικ για τα αποτελεσματα του γυμνασίου

Έγινε με επιτυχία η πιο ακριβής μέτρηση για τον χρόνο που κυλά πιο αργά, όπως πρόβλεψε ο Αϊνστάιν Submitted by admin on Sunday, 21 February 2010No Comment Ένα νέο πείραμα που έγινε με ένα ατομικό συμβολόμετρο πρόσφερε στους φυσικούς την πιο ακριβή δοκιμή που έγινε ποτέ για την βαρυτική μετατόπιση προς το ερυθρό, που προβλέπει η θεωρία της γενικής σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Μια κεντρική πρόβλεψη της γενικής θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν είναι ότι η βαρύτητα κάνει τα ρολόγια να κυλάνε πιο αργά. Τώρα, ένα νέο πείραμα με ένα ατομικό συμβολόμετρο καισίου μέτρησε αυτή την επιβράδυνση με 10.000 φορές μεγαλύτερη ακρίβεια από όσο πριν, και βρήκε ότι είναι ακριβώς αυτό που πρόβλεψε ο Αϊνστάιν.Συνέχεια

Εμφανίστηκαν, επιτέλους, κηλίδες στον ήλιο μετά από απουσία αρκετών ετών. Η φωτογραφία που ακολουθεί τραβήχθηκε από το διαστημικό παρατηρητήριο του ηλίου το SOHO, και είναι σημερινή (8-2-2010).

Όπως φαίνεται καθαρά στην φωτογραφία υπάρχει μια ομάδα κηλίδων ανάμεσα στον ισημερινό και τον πόλο του ηλίου. Σε 1-2 μέρες θα δημοσιεύσω τη νέα φωτογραφία του ηλίου όπου θα φαίνονται οι κηλίδες να έχουν μετατοπιστεί προς τα δεξιά, σημάδι ότι ο ήλιος περιστρέφεται.

Αναρτώ τη σημερινή (10-2-2010) φωτογραφία της φωτόσφαιρας του ήλιου όπου φαίνεται η μετακίνηση των κηλίδων προς τα δεξιά.

Πέντε ημέρες μετά την 1η φωτογραφία βλέπουμε τις κηλίδες να έχουν  φτάσει στο δεξιό χείλος του ήλιου.

  Η Ένωση Ελλήνων Φυσικών (Ε.Ε.Φ.) διοργανώνει τον 20ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Φυσικής σε συνεργασία με το Εργαστήριο Φυσικών Επιστημών, Τεχνολογίας και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο διαγωνισμός αφορά στους μαθητές όλων των τάξεων, Α΄, Β΄ και Γ΄, των Ενιαίων Λυκείων της χώρας.

Συνέχεια

Θερμοκρασίες ρεκόρ καταγράφηκαν την περασμένη δεκαετία στον πλανήτη, με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζεται ως η πιο θερμή από τα τέλη του 19ου αιώνα, οπότε άρχισαν να τηρούνται αρχεία θερμοκρασιών, υποστηρίζει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία Nasa.

Το 2009 ήταν η δεύτερη πιο ζεστή χρονιά από το 1880, όταν ξεκίνησε η καταγραφή και επιστημονική ανάλυση των θερμοκρασιών, σημειώνει εξάλλου το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών Γκόνταρντ της Nasa (GISS).

Το 2008 πάντως ήταν η πιο ψυχρή χρονιά της δεκαετίας, κάτι που οφείλεται στο φαινόμενο Λα Νίνια. Όταν όμως η επίδρασή του άρχισε να μειώνεται, η θερμοκρασία ανέβηκε σε επίπεδα-ρεκόρ. Το 2005 κρατάει ακόμη τα “σκήπτρα” της θερμότερης χρονιάς.

Πολύ θερμά έτη ήταν επίσης το 1998, το 2002, το 2003, το 2006 και το 2007.

Παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις από τη μια χρονιά στην άλλη, λόγω της εναλλασσόμενης επίδρασης των ρευμάτων του Ειρηνικού Ωκεανού, του (θερμού) Ελ Νίνιο και του (ψυχρού) Λα Νίνια”, εξήγησε ο διευθυντής του GISS, James Hansen.

“Όταν όμως βγάζουμε το μέσο όρο των θερμοκρασιών ανά πενταετία ή δεκαετία, βλέπουμε ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη συνεχίζεται αδιάκοπα”, υπογράμμισε.

Εξετάζοντας την εξέλιξη των θερμοκρασιών από το 1890, υπάρχει μια σαφής τάση αύξησης της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της Γης, παρά την αντιστροφή της θερμοκρασίας μεταξύ του 1940 και του 1970, εξηγεί η GISS.

Κατά τα τελευταία 30 χρόνια, η GISS έχει δει μια μέση αύξηση της τάξης των 0,2 βαθμών Κελσίου ανά δεκαετία. Συνολικά, η παγκόσμια θερμοκρασία αυξήθηκε περίπου 0,8 βαθμούς από το 1880.

“Αυτός είναι ένας σημαντικός αριθμός που πρέπει να θυμάστε”, δήλωσε ο Gavin Schmidt, ένας κλιματολόγος από το GISS, τονίζοντας ότι η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ της έκτης και της δεύτερης θερμότερης χρονιάς είναι ασήμαντη λόγω του περιθωρίου της αβεβαιότητας.

Οι θερμοκρασίες του 2009, που ήταν από τις πιο υψηλές της ιστορίας, σημειώθηκαν παρότι ο Δεκέμβριος είχε ασυνήθιστο κρύο σε ένα μεγάλο μέρος της Βόρειας Αμερικής, σημειώνει η GISS.

Ορισμένες μάζες αέρα σε υψηλή πίεση έχουν μειώσει την επιρροή του αεροχειμάρρου, ένα ρεύμα θερμού αέρα από ανατολικά προς δυτικά. Ο μηχανισμός αυτός έχει ανοίξει το δρόμο για μάζες ψυχρού αέρα της Αρκτικής να περάσουν σε όλη την Βόρεια Αμερική, οπότε σημειώνεται μια πτώση της θερμοκρασίας σε ασυνήθιστα χαμηλά επίπεδα, αναφέρει το GISS.

“Δεδομένου ότι η περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών αντιπροσωπεύει μόνο το 1,5% της θερμοκρασίας του πλανήτη γι αυτό και επηρεάζει πολύ λίγο τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία,” λέει ο Τζέιμς Χάνσεν.

Η GISS βασίζει την ανάλυσή της στις ενδείξεις της θερμοκρασίας από τρεις πηγές. Τα στοιχεία αυτά παρέχονται από πάνω από χίλιους μετεωρολογικούς σταθμούς από όλη τη Γη, από μετρήσεις της θερμοκρασίας της επιφάνειας των ωκεανών που πραγματοποιούνται από δορυφόρους, και τέλος από δεδομένα από ερευνητικούς σταθμούς στην Ανταρκτική.

Πηγή: AFP,  http://www.physics4u.gr/blog/?p=1584

Η 2η επιστημονική διάλεξη της σειράς “Επιστημονικές Διαλέξεις στο 4ο” θα δοθεί στις 22-1-2010 στις 8:30 στο 4ο Λύκειο Δράμας με θέμα: Ήλιος, το δικό μας αστέριΜετά τη διάλεξη θα ακολουθήσει παρατήρηση του ηλίου με τηλεσκόπιο και φυσικά ειδικό φίλτρο για την προστασία των οφθαλμών μας.

• Από την Ελλάδα θα φανεί ως μερική έκλειψη ηλίου με τη σκιά της Σελήνης να καλύπτει μόνο ένα μικρό μέρος του Ήλιου. Η έκλειψη ξεκινάει πριν την ανατολή του Ήλιου, περίπου στις 7:20 π.μ.,  ενώ η ανατολή του ήλιου είναι στις 7:57 π.μ. Λίγο αργότερα θα έχει φθάσει στη μέγιστη κάλυψη του ηλιακού δίσκου, όμως θα είναι πολύ χαμηλά στον ορίζοντα. Άρα, θα μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε το δεύτερο μισό της έκλειψης αν έχουμε καλό ανατολικό ορίζοντα. Η έκλειψη τελειώνει στις 8:48 π.μ. Περισσότερες πληροφορίες για την έκλειψη:
• http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEmono/ASE2010/ASE2010fig/ASE2010-fig201.pdf
• http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEmono/ASE2010/ASE2010.html

• Προσοχή στην ασφάλεια των ματιών μας κατά την παρατήρηση! Πρέπει να χρησιμοποιηθούν τηλεσκόπια με ειδικά ηλιακά φίλτρα ή ειδικά γυαλιά που προσαρμόζονται στα μάτια!

(Επιμέλεια: Αντώνης Παντελίδης) 

Τα ονόματα όλων των μαθητών και μαθητριών που προκρίνονται:
Β΄ Γυμνασίου
1. ΑΒΡΑΜΙΔΟΥ ΕΛΙΣΑΒΕΤ 3ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
2. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ 3ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
3. ΜΠΑΤΣΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 5ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ

Γ΄ Γυμνασίου
1. ΑΔΑΜΑΝΤΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ 6ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
2. ΚΑΛΛΙΑ ΖΩΗ 6ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
3. ΣΑΛΠΙΣΤΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ 6ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
4. ΣΕΙΤΑΝΙΔΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ 6ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
5. ΣΤΑΗ ΣΤΑΜΑΤΙΑ 2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ

Α΄ Λυκείου
1. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΥΚΕΙΟ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
2. ΓΚΟΥΤΙΟΥΔΗ ΜΑΡΙΑ 1ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
3. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ 2ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
4. ΟΝΤΟΥΤΟΛΑ ΤΑΜΑΡΑ 2ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
5. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΝΑΤΑΛΙΑ 1ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
6. ΤΣΕΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 1ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
7. ΦΛΩΡΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ 4ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
8. ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ 2ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ

Β΄ Λυκείου
1. ΘΩΙΔΗΣ ΙΟΡΔΑΝΗΣ 1ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
2. ΚΟΡΟΣΙΑΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 3ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
3. ΣΤΑΙΚΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ 2ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
4. ΤΖΙΜΑΣ ΡΑΦΑΗΛ 4ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ

Γ΄ Λυκείου
1. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ 4ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
2. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ ΜΑΡΙΑ 3ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
3. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ ΑΘΗΝΑ 2ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ
4. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ 4ο ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΔΡΑΜΑΣ ΔΡΑΜΑΣ

Ο διαγωνισμός Ξανθόπουλου για το τρέχον έτος θα διεξαχθεί στις 28-3-2010 στο 1ο Λύκειο Δράμας. Δικαίωμα συμμετοχής στο διαγωνισμό έχουν όλοι οι μαθητές λυκείων του Νομού Δράμας.

Δείτε τα παλαιά θέματα του Διαγωνισμού 

2η ΦΑΣΗ: Ο Πανελλήνιος Διαγωνισμός Αστρονομίας συνεχίζεται με την δεύτερη φάση σε όλα τα Λύκεια και τα Γυμνάσια της χώρας. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι οι μαθητές Λυκείου και Γυμνασίου, ανεξάρτητα εάν συμμετείχαν ή όχι στην πρώτη φάση του διαγωνισμού (για την βαθμολογία βλέπε κατωτέρω). Οι απαντήσεις συλλέγονται και διορθώνονται από την Επιτροπή του Διαγωνισμού.

Η δεύτερη φάση με το όνομα «ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ»

θα πραγματοποιηθεί το: Σάββατο, 6η Φεβρουαρίου 2010 και ώρα 9 π.μ.

Στο διαγωνισμό «ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ» μπορούν να λάβουν μέρος όλοι οι μαθητές των τριών τάξεων των Λυκείων και παράλληλα, όλοι οι μαθητές των τριών τάξεων των Γυμνασίων της χώρας, με διαφορετικά θέματα. Η διάρκεια του διαγωνισμού είναι 3 ώρες. Δηλώσεις συμμετοχής στο διαγωνισμό μπορούν να υποβάλλουν οι μαθητές και οι μαθήτριες στους Διευθυντές των Γυμνασίων και των Λυκείων τους μέχρι την 25η Ιανουαρίου 2010.Ο διαγωνισμός «ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ» θα διενεργηθεί με την ευθύνη μιας Τοπικής Επιτροπής καθηγητών, που θα ορίσει ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Δ.Ε.) της κάθε περιοχής, οι οποίοι (καθηγητές) εθελοντικά θα προσφέρουν την υπηρεσία τους στο διαγωνισμό.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble συνέλαβε μία από τις πρώτες στιγμές του σύμπαντος – μόλις 600 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, όταν το σύμπαν ήταν απλώς ένα ‘μικρό παιδί’.

Η φωτογραφία παρουσιάστηκε κατά τη συνεδρίαση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας. Πρόκειται για την πιο πλήρη εικόνα μέχρι σήμερα του πρώιμου σύμπαντος, που δείχνει γαλαξίες με αστέρια ηλικίας λίγων εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών, μαζί με τα ολοφάνερα αρχέγονα σημάδια του πρώτου σμήνους των άστρων.

Αυτοί οι νεαροί γαλαξίες δεν έχουν διαμορφώσει ακόμη τις γνωστές σπείρες τους ή το ελλειπτικό σχήμα, ενώ είναι πολύ μικρότεροι από τους συνηθισμένους και με αρκετό μπλε χρώμα. Κι αυτό συμβαίνει επειδή σε αυτό το στάδιο, δεν περιέχουν πολλά βαρέα μέταλλα, ανέφερε ο Garth Illingworth, καθηγητής αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σάντα Κρουζ, ο οποίος ήταν μεταξύ εκείνων που παρουσίασαν τις φωτογραφίες.

“Βλέπουμε πολύ μικρούς γαλαξίες τους σπόρους των μεγάλων σημερινών γαλαξιών,” είπε ο Illingworth σε μια συνέντευξη.

Μέχρι το τηλεσκόπιο Hubble να επισκευαστεί και να αναβαθμιστεί το 2009, η πλέον απομακρυσμένη χρονικά στιγμή που οι αστρονόμοι μπορούσαν να δουν ήταν περίπου 900 εκατομμύρια χρόνια μετά το Big Bang.

Το Hubble ως γνωστόν υπήρξε το κλειδί για τον προσδιορισμό της ηλικίας του σύμπαντος που προσδιορίστηκε σε περίπου 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια, μετά από μακρά επιστημονική συζήτηση σχετικά με αυτό το ζήτημα πριν από μια δεκαετία.

Όσο πίσω και να πάει όμως χρονικά το Hubble δεν μπορεί να δει τους πρώτους γαλαξίες. Για αυτές τις παρατηρήσεις, η NASA θα πρέπει να στηριχθεί σε ένα νέο παρατηρητήριο, που κόστισε 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια, το  τηλεσκόπιο James Webb και το οποίο πρόκειται να πετάξει σε περίπου τέσσερα χρόνια.

“Είμαστε στο δρόμο προς την αρχή”, δήλωσε ο αστροφυσικός Neil deGrasse Tyson του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας. “Κάθε βήμα πιο κοντά στην αρχή μας λέει κάτι που δεν ξέραμε πριν.”

Η νέα εικόνα Hubble συνέλαβε τους μακρινούς απλούστερους γαλαξίες που βρίσκονταν ανάμεσα στους πιο κοντινούς και πιο σύγχρονους γαλαξίες. Το αποτέλεσμα είναι μια κοσμική οικογενειακή φωτογραφία που απεικονίζει γαλαξίες σε διαφορετικές ηλικίες και στάδια ανάπτυξης κατά τη διάρκεια μιας περιόδου πάνω από 13 δισεκατομμύρια χρόνια.

Ο Tyson δήλωσε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αγαπούν τις φωτογραφίες που δείχνουν τα μωρά τους, αλλά η φωτογραφία του Hubble είναι διαφορετική: “Αυτές είναι οι εικόνες βρεφών που αφορούν όλους μας, εξ ου και το διαδεδομένο ενδιαφέρον.”

Πηγή: AP,  www.physics4u.gr/blog

Η αστρονομία είναι η επιστήμη των εξωτικών αντικειμένων, αλλά αυτό που οι περισσότεροι αστρονόμοι θέλουν να βρουν είναι ένας άλλος πλανήτης σαν την οικεία Γη μας, ένα φιλόξενο πρόσωπο μέσα σε ένα εχθρικό σύμπαν. Το διαστημόπλοιο Kepler, το οποίο ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2009, είναι το καλύτερο μέσο που φτιάχτηκε ποτέ για την ανακάλυψη μιας άλλης Γης, που να στρέφεται γύρω από ένα άστρο σαν τον Ήλιο, σε αντίθεση με του γιγάντιους πλανήτες που είναι η κύρια σοδειά των εξωπλανητών που έχουν ανιχνευτεί μέχρι στιγμής.

Πλανήτες σαν τη Γη γύρω από άλλα αστέρια μπορεί να μην αποτελούνται από βράχους, αλλά από άνθρακα, με ένα φλοιό από γραφίτη, διαμάντια στο εσωτερικό και ωκεανούς από πίσσα.

Πολλοί προβλέπουν ότι το 2010 θα είναι το έτος της ανακάλυψης μιας άλλης Γης. Αλλά αν οι γίγαντες πλανήτες, οι οποίοι δεν μοιάζουν σε τίποτα με αυτό που περίμεναν να βρουν οι αστρονόμοι, είναι κάποια τέλος πάντων ένδειξη, αυτές οι άλλες Γαίες ενδέχεται να μην είναι και τόσο καθησυχαστικά οικείες.

Συνέχεια

Το blog “Η Φυσική στο Διαδίκτυο” σας εύχεται:

Χρόνια Πολλά & Καλή Χρονιά

Παναγιώτης Παζούλης

Διακροτήματα με τη Χρήση Ηλεκτρονικού Υπολογιστή

Θεωρία

Όταν ένα σώμα εκτελεί δύο απλές αρμονικές ταλαντώσεις ίδιας διεύθυνσης, ίδιου πλάτους, γύρω από το ίδιο σημείο ισορροπίας με συχνότητες που να διαφέρουν λίγο, τότε η τελική κίνηση του σώματος είναι μια ιδιόμορφη ταλάντωση, που ονομάζεται διακρότημα, με συχνότητα ίση με τον μέσο όρο των δύο αρχικών συχνοτήτων και μεταβαλλόμενο πλάτος.

Εξίσωση 1^ης Ταλάντωσης: x₁=Αημω₁t

Εξίσωση 2^ης Ταλάντωσης: x₂=Αημω₂t

Αρχή της Επαλληλίας

x=x₁+x₂ = Αημω₁t + Αημω₂t= …… με λίγες πράξεις παίρνουμε τελικά την εξίσωση του διακροτήματος..

Η παραπάνω εξίσωση περιγράφει ένα διακρότημα του οποίου το πλάτος αυξομειώνεται με περίοδο: Τδ=1/f₁–f₂

Δείτε επίσης το εικονικό εργαστήριο “Σύνθεση Ταλαντώσεων”

Συνέχεια

Η Ευρώπη το φεγγάρι του Δία έχει αρκετό οξυγόνο για ζωή

Μια νέα έρευνα δείχνει ότι υπάρχει αρκετό διαθέσιμο οξυγόνο κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού της Ευρώπης, για να στηρίξει μεταβολικές διαδικασίες για τη ζωή με βάση το οξυγόνο παρόμοια με αυτή στη Γη. Στην πραγματικότητα, μπορεί να υπάρχει αρκετό οξυγόνο για την υποστήριξη μεγάλων οργανισμών, σαν τα ζώα, με μεγαλύτερες απαιτήσεις οξυγόνου από τους μικροοργανισμούς.

Ένα μοντέλο του εσωτερικού της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένου κι ενός παγκόσμιου ωκεανού. Εάν υπήρχε κάτω από το παγωμένο κέλυφος της Ευρώπης ένας ωκεανός βάθους 100 χλμ,  θα ήταν 10-πλασιου βάθους από οποιονδήποτε ωκεανό στη Γη, ενώ θα περιείχε διπλάσια ποσότητα νερού από όσο οι ωκεανοί και τα ποτάμια της Γης.

O παγκόσμιος ωκεανός στην Ευρώπη, το φεγγάρι του Δία, περιέχει περίπου δύο φορές το υγρό νερό όλων των ωκεανών της Γης μαζί. Η νέα έρευνα δείχνει ότι μπορεί να υπάρχει άφθονο διαθέσιμο οξυγόνο στον ωκεανό για τη διατήρηση της ζωής, με εκατό φορές περισσότερο οξυγόνο από ό,τι είχε προηγουμένως εκτιμηθεί.

Συνέχεια 

Το 1959, ο Αυστριακός αστροφυσικός Tomas Gold (1920-1974) καθηγητής τότε στο Πανεπιστήμιο Cornell, επέκτεινε την πρόβλεψη που είχε κάνει για ένα ωστικό κύμα στη γειτονιά της Γης, με το επιχείρημα ότι οι ηλιακές εκλάμψεις εκτινάσσουν υλικό σε μαγνητικά νέφη οπότε παράγεται έτσι ένα μέτωπο κύματος κλονισμού, που έχει σαν αποτέλεσμα τις γεωμαγνητικές καταιγίδες.

Ο ίδιος δε επινόησε τον όρο μαγνητόσφαιρα σε μια εργασία του με τίτλο “Προτάσεις για τη μαγνητόσφαιρα της Γης”, στο περιοδικό Journal of Geophysical Research, όπου εκεί περιέγραφε την περιοχή πάνω από την ιονόσφαιρα και στην οποία το μαγνητικό πεδίο της Γης έχει ένα κυρίαρχο έλεγχο πάνω στην κίνηση των αερίων των ταχύτατα κινούμενων φορτισμένων σωματιδίων και ότι αυτή η περιοχή εκτείνεται σε μια απόσταση της τάξεως των 10 γήινων ακτίνων πάνω από τη Γη. Η ανακάλυψη της μαγνητόσφαιρας είχε γίνει ένα χρόνο πριν, το 1958, από τον δορυφόρο Explorer 1.

Μάλιστα λίγο αργότερα, το 1960, ο Tomas Gold μαζί με τον παλιό του συνεργάτη Fred Hoyle απέδειξε ότι η μαγνητική ενέργεια τροφοδοτεί τις ηλιακές εκλάμψεις και ότι οι εκλάμψεις προκαλούνται στον ήλιο, όταν αντίθετοι μαγνητικοί βρόχοι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους οπότε απελευθερώνουν την ενέργεια που αποθηκεύεται μέσα τους.

Συνέχεια

Οι δέκα σημαντικότερες ανακαλύψεις του 2009 σύμφωνα με το Science

Η ανακάλυψη του απολιθωμένου σκελετού της «Άρντι», ενός πλάσματος ηλικίας 4,4 εκατομμυρίων ετών, που θεωρήθηκε πιθανός πρόγονος του ανθρώπου, ψηφίστηκε, από τους συντάκτες του περιοδικού Science, η σημαντικότερη επιστημονική ανακάλυψη της φετινής χρονιάς.

Η ανακάλυψη ενός θηλυκού πλάσματος, ηλικίας 4,4 εκατομμυρίων ετών, που ονομάστηκε Άρντι είναι η 1η ανακάλυψη του 2009 σύμφωνα με το Science

Οι υπόλοιπες εννέα σημαντικότερες ανακαλύψεις του 2009 είναι:

– Η ανακάλυψη από το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi της NASA άγνωστων μέχρι σήμερα άστρων πάλσαρ (ταχέως περιστρεφόμενων άστρων νετρονίων με μεγάλο μαγνητισμό).

– Η ανακάλυψη ότι η ουσία ραπαμυσίνη επεκτείνει τη διάρκεια ζωής των ποντικών και μάλιστα η «θεραπεία» άρχισε όταν τα πειραματόζωα ήταν ήδη «μεσήλικες».

– Η ανακάλυψη νέων ιδιοτήτων του υλικού γραφένιου (αποτελείται από άκρως αγώγιμα διαδοχικά φύλλα ατόμων άνθρακα) και η έναρξη αξιοποίησης του υλικού σε πειραματικές ηλεκτρονικές συσκευές.

– Η ανακάλυψη της δομής ενός μορίου που βοηθά τα φυτά να επιβιώσουν στην ξηρασία.

– Η ανακάλυψη του πρώτου λέιζερ ακτινών Χ από τον αμερικανικό επιταχυντή SLAC, που μπορεί να απεικονίζει με πρωτοφανή λεπτομέρεια τις χημικές αντιδράσεις, καθώς αυτές λαμβάνουν χώρα.

– Η εύρεση νέων γονιδιακών θεραπειών για μια σειρά από παθήσεις (εγκεφάλου, ματιών, ανοσοποιητικού συστήματος).

– Η ανακάλυψη για πρώτη φορά «μαγνητικών μονοπόλων» σε κρυσταλλικά υλικά, που έχουν μόνο ένα μαγνητικό πόλο.

– Η ανακάλυψη νερού στη Σελήνη.

– Η επισκευή και αναβάθμιση του τροχιακού αμερικανικού τηλεσκοπίου Hubble

Σχετικά άρθρα

1. Έζησε πριν από 4,4 εκατομμύρια χρόνια ο αρχαιότερος γνωστός πρόγονος του ανθρώπου

2. Συνετρίβη ο δορυφόρος LCROSS στη Σελήνη με σκοπό να εντοπίσει ίχνη νερού στους πόλους της

3. Η τελευταία αποστολή για την αναβάθμιση του τηλεσκόπιου Χαμπλ

Πηγή:  http://www.physics4u.gr/blog/?p=1438