Η Φυσική στο Διαδίκτυο

Το 1959, ο Αυστριακός αστροφυσικός Tomas Gold (1920-1974) καθηγητής τότε στο Πανεπιστήμιο Cornell, επέκτεινε την πρόβλεψη που είχε κάνει για ένα ωστικό κύμα στη γειτονιά της Γης, με το επιχείρημα ότι οι ηλιακές εκλάμψεις εκτινάσσουν υλικό σε μαγνητικά νέφη οπότε παράγεται έτσι ένα μέτωπο κύματος κλονισμού, που έχει σαν αποτέλεσμα τις γεωμαγνητικές καταιγίδες.

Ο ίδιος δε επινόησε τον όρο μαγνητόσφαιρα σε μια εργασία του με τίτλο “Προτάσεις για τη μαγνητόσφαιρα της Γης”, στο περιοδικό Journal of Geophysical Research, όπου εκεί περιέγραφε την περιοχή πάνω από την ιονόσφαιρα και στην οποία το μαγνητικό πεδίο της Γης έχει ένα κυρίαρχο έλεγχο πάνω στην κίνηση των αερίων των ταχύτατα κινούμενων φορτισμένων σωματιδίων και ότι αυτή η περιοχή εκτείνεται σε μια απόσταση της τάξεως των 10 γήινων ακτίνων πάνω από τη Γη. Η ανακάλυψη της μαγνητόσφαιρας είχε γίνει ένα χρόνο πριν, το 1958, από τον δορυφόρο Explorer 1.

Μάλιστα λίγο αργότερα, το 1960, ο Tomas Gold μαζί με τον παλιό του συνεργάτη Fred Hoyle απέδειξε ότι η μαγνητική ενέργεια τροφοδοτεί τις ηλιακές εκλάμψεις και ότι οι εκλάμψεις προκαλούνται στον ήλιο, όταν αντίθετοι μαγνητικοί βρόχοι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους οπότε απελευθερώνουν την ενέργεια που αποθηκεύεται μέσα τους.

Συνέχεια