Δημοσιεύθηκε στην Φιλαναγνωσία

Γραπτός και Προφορικός Λόγος

Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας συχνά μιμούνται τους μεγάλους στον τρόπο που προσποιούνται ότι διαβάζουν βιβλία και πολλές φορές δίνουν την εντύπωση ότι ξέρουν να διαβάζουν καθώς «μιλούν» με τα λόγια του βιβλίου ή γυρίζουν τις σελίδες την κατάλληλη στιγμή. Ακόμη κι αν δεν έχουν κατακτήσει το μηχανισμό ανάγνωσης μπορούν να «διαβάζουν» λογότυπα που συναντούν συχνά στην καθημερινότητά τους, ονόματα παιδικών ηρώων, λέξεις σε συσκευασίες τροφίμων, πινακίδες καταστημάτων κ.α. Πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο τα παιδιά μαθαίνουν να διαβάζουν και να γράφουν, γράφοντας και διαβάζοντας μέσα σε συνθήκες που έχουν νόημα και ενδιαφέρον γι’ αυτά. Η γλώσσα, γραπτή ή προφορική, στηρίζεται καταρχήν στην πρόθεση για επικοινωνία. Συνέχεια ανάγνωσης “Γραπτός και Προφορικός Λόγος”

Δημοσιεύθηκε στην Φιλαναγνωσία

Παιδικό Βιβλίο, Τελεία ή Ερωτηματικό;

Η σημασία των ερωτήσεων βρίσκεται στη δύναμη που έχουν

Κρατάω έξι τίμιους υπηρέτες (μου δίδαξαν όλα όσα ξέρω).

Τα ονόματά τους είναι Τι και Γιατί και Πότε

Και Πώς και Που και Ποιος. (Rudyard Kipling)

Συνέχεια ανάγνωσης “Παιδικό Βιβλίο, Τελεία ή Ερωτηματικό;”

Δημοσιεύθηκε στην Φιλαναγνωσία

Λαϊκά Παραμύθια

Έχει γίνει πολύς λόγος για την παιδαγωγική σημασία του παραμυθιού στα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Από την άποψη της διδακτικής, ένα παραµύθι µπορεί να λειτουργήσει ως ένα είδος λογοτεχνικού κειμένου που με την αφήγηση συμβάλλει στην ανάπτυξη του γραπτού και προφορικού λόγου. Πάνω απ΄ όλα όμως το παραμύθι είναι για το παιδί ένα ιδανικό μέσο για να κρατήσει κοντά του τον ενήλικα. Σπάνια ο μεγάλος έχει καιρό να παίξει με το παιδί όπως θα άρεσε σε αυτό, δηλαδή με αφοσίωση και ολόπλευρη συμμετοχή, χωρίς περισπασμούς. Με το παραμύθι όμως είναι αλλιώς. (Rodari) Συνέχεια ανάγνωσης “Λαϊκά Παραμύθια”