Λέτε; … Υπάρχει περίπτωση να συναντήσουμε άδειες τάξεις στο μέλλον; ή μήπως ήδη αχνοφαίνονται στον ορίζοντα; Μπορούμε να πετύχουμε ένα σχολείο όπου το παιδί να ζει πραγματικά, να βρίσκει τη χαρά  της δημιουργίας και να αποκτήσει πείρα για τη ζωή; Με ποιον τρόπο μποορούμε ως εκπαιδευτικοί να γκρεμίσουμε τα τείχη που  χωρίζουν την σχολική ζωή από την καθημερινότητα. Μπορούμε να πετύχουμε το παιδί να πηγαίνει στο σχολείο με την ίδια χαρά και με το ίδιο ενδιαφέρον, το οποίο βρίσκει στο παιχνίδι, στις εξωσχολικές δραστηριότητες, στο σπίτι , στη γειτονιά;