panakio’s blog

Η μυγδαλιά
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά
με τα χεράκια της
κ εγέμισε από άνθη η πλάτη, η αγκαλιά
και τα μαλλάκια της.
Αχ! χιονισμένη σαν την είδα την τρελλή
γλυκά τη φίλησα,
της τίναξα τα άνθη απ΄ την κεφαλή
κι έτσι της μίλησα:
-Τρελλή, να φέρης ς τα μαλλιά σου τη χιονιά
τί τόσο βιάζεσαι;
Μόνη της θε ναρθή η βαρυχειμωνιά,
δεν το στοχάζεσαι;
Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παληά
τα παιχνιδάκια σου,
κοντή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά
και τα γυαλάκια σου.