Χωρίς κατηγορία
Τεχνολογίες και μάθηση στο σχολείο
Οι νέες τεχνολογίες αναφέρονται σήμερα σε κάθε μορφής ψηφιακό μέσο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αυτόνομα ή ως στοιχείο ενός τεχνολογικού συστήματος που μπορεί να διαμορφώσει, να παρουσιάσει και να επεξεργαστεί την πληροφορία.
Οι χρήση των Νέων Τεχνολογιών στο σχολείο μπορούν να συντελέσουν στη χειραφέτηση και τον επαναπροσδιορισμό τόσο των διαδικασιών παραγωγής και αναπαραγωγής της γνώσης, όσο και αυτών της πιστοποίησής της. Επίσης αναπτύσσουν νέες δεξιότητες στον μαθητικό πληθυσμό αλλά και στους εκπαιδευτικούς.
- Αυξημένη συνεργασία και επικοινωνία
Η εκπαιδευτική τεχνολογία μπορεί να ενισχύσει τη συνεργασία. Όχι μόνο οι εκπαιδευτικοί μπορούν να συνεργαστούν με τους μαθητές κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, αλλά οι μαθητές μπορούν επίσης να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Μέσω διαδικτυακών μαθημάτων και παιχνιδιών εκμάθησης, οι μαθητές συνεργάζονται για την επίλυση προβλημάτων. Σε συλλογικές δραστηριότητες, οι μαθητές μπορούν να μοιραστούν τις σκέψεις και τις ιδέες τους και να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον. Ταυτόχρονα, η τεχνολογία επιτρέπει την αλληλεπίδραση ένας προς έναν με τους εκπαιδευτικούς. Οι μαθητές μπορούν να κάνουν ερωτήσεις σχετικά με το μάθημα και να αναζητήσουν πρόσθετη βοήθεια σε δυσνόητο θέμα. Στο σπίτι, οι μαθητές μπορούν να ανεβάσουν την εργασία τους και οι εκπαιδευτικοί να έχουν πρόσβαση και να προβάλλουν ολοκληρωμένες εργασίες χρησιμοποιώντας τους φορητούς υπολογιστές τους.
- Εξατομικευμένες ευκαιρίες μάθησης
Η τεχνολογία επιτρέπει την συνεχή πρόσβαση σε εκπαιδευτικούς πόρους. Τα μαθήματα μπορούν να πραγματοποιηθούν εξ ολοκλήρου διαδικτυακά μέσω της χρήσης φορητού υπολογιστή ή φορητής συσκευής. Οι υβριδικές μέθοδοι μάθησης συνδυάζουν τη χρήση της τεχνολογίας με τακτικές συνεδρίες στην τάξη. Σε κάθε περίπτωση, η χρήση της τεχνολογίας για την προσαρμογή των μαθησιακών σχεδίων για κάθε μαθητή είναι δυνατή. Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να δημιουργήσουν μαθήματα με βάση τα ενδιαφέροντα και τις δυνατότητες των μαθητών. Ένα πρόσθετο πλεονέκτημα είναι ότι οι μαθητές μπορούν να μάθουν με τον δικό τους ρυθμό. Όταν χρειάζεται να επανεξετάσουν το υλικό της τάξης για να κατανοήσουν καλύτερα τις βασικές έννοιες, οι μαθητές μπορούν να παρακολουθήσουν σε βίντεο το περιεχόμενο του μαθήματος. Τα δεδομένα που δημιουργούνται μέσω αυτών των διαδικτυακών δραστηριοτήτων επιτρέπουν στους εκπαιδευτικούς να δουν ποιοι μαθητές δυσκολεύτηκαν με ορισμένα θέματα και να προσφέρουν πρόσθετη βοήθεια και υποστήριξη.
- Αυξημένη παραγωγικότητα και αποτελεσματικότητα για τους εκπαιδευτικούς
Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να αξιοποιήσουν την τεχνολογία για να επιτύχουν νέα επίπεδα παραγωγικότητας, να εφαρμόσουν χρήσιμα ψηφιακά εργαλεία για να επεκτείνουν τις ευκαιρίες μάθησης για τους μαθητές. Μπορούν επίσης να αυξήσουν την υποστήριξη και τη συμμετοχή των μαθητών. Με την χρήση της τεχνολογίας βελτιώνουν τις μεθόδους διδασκαλίας τους και εξατομικεύσουν τη μάθηση. Τα σχολεία μπορούν να επωφεληθούν από την τεχνολογία μειώνοντας το κόστος του φυσικού εκπαιδευτικού υλικού, βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτικού προγράμματος και αξιοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο τον χρόνο των εκπαιδευτικών.
- Ανάπτυξη πολυγραμματισμών
Δίνεται έμφαση στην ανάπτυξη πολυγραμματισμών από τα πρώτα χρόνια της εκπαίδευσης (αυτό ήδη γίνεται από το σπίτι, με τα τεχνολογικά εργαλεία που έχουν τα παιδιά). Η Μετασχηματιστική Παιδαγωγική των Πολυγραμματισμών εκλαμβάνει τη μάθηση ως μία διαδικασία προσωπικής αναδημιουργίας η οποία βασίζεται σε μία ρεαλιστική άποψη της σύγχρονης κοινωνίας και σε μία νέα οπτική των δυνατοτήτων βελτίωσης του μέλλοντος μέσω της αντιμετώπισης διαφόρων προβλημάτων της σημερινής κοινωνίας.
Ψηφιακή δημιουργικότητα και Escape Rooms
Ψηφιακές δράσεις και εφαρμογές για το ιστορικό και πολιτιστικό της απόθεμα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας
Παρουσίαση των Ψηφιακών δράσεων
Παρουσίαση του Κινητού Ψηφιακού Μουσείου
Video για τον Ψηφιακό Γραμματισμό
Χαρακτηριστικά Νέων Τεχνολογιών και Γραμματισμού
Αποδελτίωση του Jenkins, H., Clinton, K., Purushotma, R., Robinson, A.J., and Weigel, M. (2006). Confronting the Challenges of Participatory Culture: Media Education for the 21st Century.
Ένας από τους στόχους αυτής της εργασίας είναι να προτείνει τρόπους σε αυτούς που έχουν την εξουσία και την ευθύνη ώστε οι νέοι να σκεφτούν πιο συστηματικά και δημιουργικά με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και να αποκτήσουν τις τεχνολογικές και κοινωνικές δεξιότητες που απαιτούνται από το σημερινό εργασιακό και κοινωνικό περιβάλλον.
Έτσι οι εκπαιδευτικοί θα μπορούσαν να ενσωματώσουν αυτές τις δεξιότητες στις καθημερινές εκπαιδευτικές δραστηριότητες με τρόπους που είναι κατάλληλοι για το περιεχόμενο που διδάσκουν. Επίσης παρουσιάζεται ένα σύνολο βασικών κοινωνικών δεξιοτήτων και πολιτιστικών ικανοτήτων των νέων που θα πρέπει να αποκτήσουν εάν θέλουν να είναι πλήρεις, ενεργοί, δημιουργικοί και ηθικοί συμμετέχοντες σε αυτή την αναδυόμενη συμμετοχική κουλτούρα.
Στο κεφάλαιο “Core Media Literacy Skills” αναφέρονται οι τρόποι που μπορούν να βοηθήσουν τους νέους να αποκτήσουν τον απαραίτητο τεχνολογικό γραμματισμό μέσα από την ανάλογη εκπαίδευση.
Στο κεφάλαιο “Who Should Respond? A Systemic Approach to Media Education” αναφέρεται ότι στο πλαίσιο των βασικών κοινωνικών δεξιοτήτων και πολιτιστικών ικανοτήτων, οι συγγραφείς έχουν επισημάνει μια γκάμα υφιστάμενων πρακτικών στην τάξη, που βοηθούν τα παιδιά να αποκτήσουν ενεργό συμμετοχή στο νέο τοπίο. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της χρήσης εκπαιδευτικών προσομοιώσεων, παιχνιδιών εναλλακτικής και επαυξημένης πραγματικότητας, webquests, με δραστηριότητες παραγωγής πολυμέσων, ιστολόγιων και wikis, και ασκήσεις διαβούλευσης. Τέτοιες ασκήσεις περιλαμβάνουν την ενεργή εφαρμογή νέων τεχνικών παραγωγής γνώσης και συμμετοχής της κοινότητας στο υπάρχον φάσμα ακαδημαϊκών μαθημάτων και στο σχολικό πρόγραμμα σπουδών. Ενεργοποιούν τους μαθητές σε πραγματικές έρευνες που απαιτούν να ψάξουν πληροφορίες, συνεντεύξεις από ειδικούς, σύνδεση με άλλους μαθητές σε όλο τον κόσμο, δημιουργία και κοινή χρήση πολυμέσων, αξιολόγηση ψηφιακών εγγράφων, γράψιμο για αυθεντικό κοινό και με άλλο τρόπο εκμετάλλευση τους πόρους της νέας συμμετοχικής κουλτούρας.
Η εργασία αυτή υποστηρίζει τους διδάσκοντες προτείνοντας μεθόδους που θα βοηθούσαν τους μαθητές να αποκτήσουν τις βασικές κοινωνικές, τεχνολογικές και πολιτιστικές ικανότητες που απαιτούνται από το σημερινό εκπαιδευτικό περιβάλλον. Σαφώς, απαιτείται περισσότερη έρευνα για τον κάθε κλάδο ώστε οι εκπαιδευτικοί να κατανοήσουν πληρέστερα την αξία και τη συνάφεια αυτών των δεξιοτήτων με τις διάφορες πτυχές του σχολείου και της διδακτέας ύλης. Δεξιότητες που απαιτούνται ήδη στα πλαίσια όλων των επαγγελματικών χώρων και που οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μαζί με τους εκπαιδευτικούς μπορούν να βοηθήσουν για την ένταξή τους στην εκπαίδευση.
Παιχνίδι Gamilab
To παιχνίδι Gamilab
Παίξε με τις γνώσεις σου για τους υπολογιστές και πήγαινε στην κορυφή!
Θεωρίες Μάθησης και Γραμματισμού
Σύμφωνα με τους Nawaz και Kundi (2010), ο ψηφιακός γραμματισμός είναι ένας συνδυασμός τεχνικών, γνωστικών και συναισθηματικών-κοινωνικών δεξιοτήτων καθώς η χρήση υπολογιστή απαιτεί δεξιότητες πολλών διαφορετικών τύπων. Με τις συνεχείς αλλαγές στην τεχνολογία, το στοιχεία της εκπαίδευσης στον τομέα των υπολογιστών αλλάζουν συνεχώς και ως εκ τούτου, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αναθεωρούν συνεχώς το μάθημά τους για να περιλαμβάνουν τα νέα δεδομένα.
Συχνά μέσα στους χώρους της εκπαίδευσης οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων είναι απρόθυμοι να αλλάξουν τα προγράμματα σπουδών και αυτό μπορεί να οφείλεται στην έλλειψη νέων παιδαγωγικών προσεγγίσεων, του διδακτικού προσωπικού και των κινήτρων για επαγγελματική εξέλιξη μέσα στα αυστηρά εκπαιδευτικά πλαίσια. Οι σημερινές αλλαγές και οι εξελίξεις στον τομέα των ΤΠΕ προτείνουν την αποδοχή των καινοτομιών σαν συλλογική βιωματική κατάσταση και όχι την αποσπασματική χρήση τους από εκπαιδευτικούς φορείς.
Το μοντέλο του οικοδομισμού είναι αυτό που κυρίως χρησιμοποιείται από εμένα κατά την διαδικασία της διδασκαλίας. Το βασικό σημείο αυτού του μοντέλου είναι ότι η μάθηση θεωρείται ουσιαστικά μια κοινωνική διαδικασία, που απαιτεί επικοινωνία μεταξύ μαθητή, δασκάλου και άλλων συντελεστών. Αυτή η κοινωνική διαδικασία δεν μπορεί να αντικατασταθεί αποτελεσματικά από την τεχνολογία, αν και η τεχνολογία μπορεί να τη διευκολύνει.