Xρίστος Παπαδημητρίου
? Θεωρείτε σημαντικό να μεταδίδεται η γνώση με προσιτό τρόπο;
? Αυτό θα έπρεπε να είναι ο στόχος κάθε δάσκαλου. Να κάνει τη γνώση κάτι απλό και οικείο στην αρχή, ελκυστικό και μυστηριώδες στη συνέχεια, μετά μια πρόκληση και πρόσκληση, μέχρι, στο μεταπτυχιακό επίπεδο, να επέλθει η εξάρτηση. Και το να λες ιστορίες κάνει τη μετάδοση τόσο πιο εύκολη κι ευχάριστη ? και για τα δύο στρατόπεδα. Αυτό είναι κάτι που τώρα τελευταία το κάνω πολύ συνειδητά, και το προπαγανδίζω στους συναδέλφους μου ? το λέω «mythematics». Αλλά βέβαια, το Logicomix έχει ελάχιστη σχέση με όλα αυτά. Είναι μια συναρπαστική ιστορία, μόνο που οι εμμονές των ηρώων της τυχαίνει να είναι μαθηματικές ? ακριβώς όπως στο «Ο ήλιος ανατέλλει ξανά» του Χεμινγουέι οι ήρωες είναι τρελοί και παλαβοί για τις ταυρομαχίες. Και βέβαια χρειάστηκε να εξηγήσουμε μερικές μαθηματικές και φιλοσοφικές έννοιες για να νιώσει ο αναγνώστης το πιο άμεσο πάθος των ηρώων μας. Ακριβώς όπως ο Χεμινγουέι έγραψε και μερικές σελίδες στο δικό του μυθιστόρημα εξηγώντας τις ταυρομαχίες ? σελίδες όμως που είναι αθάνατη λογοτεχνία, κάθε άλλο από εγχειρίδιο. Και είμαι βέβαιος ότι του ίδιου του Χεμινγουέι καρφάκι δεν του καιγόταν για το πόσο βοήθησε το βιβλίο του στην ενημέρωση του κοινού.
Μυαλό ανοιχτό, ευέλικτο
? Κάποιοι ?σκληροπυρηνικοί των μαθηματικών? ισχυρίζονται ότι τα μαθηματικά δεν μπορούν να γίνουν κόμικ. Τι θα τους απαντούσατε;
? Οτι το καλό μαθηματικό μυαλό είναι ανοιχτό και ευέλικτο, όλο δημοκρατία, κατανόηση και προσήνεια, και δεν ξαφνιάζεται από ό,τι θα φέρει ο αιώνας, ούτε αντιδρά σπασμωδικά, δογματικά και αντανακλαστικά σε αυτό. Κοιτάξτε, πολλοί μαθηματικοί αντιδρούν και στον τρόπο με τον οποίο οι υπολογιστές έχουν αλλάξει τα μαθηματικά. Οποιος σκέπτεται με αυτό τον τρόπο, καμιά επίδραση δεν μπορεί να έχει στην εξέλιξη των μαθηματικών.
? Πώς βλέπετε την ανάπτυξη της πληροφορικής, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει μεγάλος αριθμός ψηφιακά αναλφάβητων;
? Ο ψηφιακός αναλφαβητισμός δεν ήταν μεγάλο πρόβλημα μέχρι το 2000, γιατί μέχρι τότε είχαμε υπολογιστές απλώς. Τώρα όμως έχουμε το Διαδίκτυο, και ο ψηφιακός αναλφαβητισμός είναι αυτοεξορία από τη ζωή. Οπως λέει ο Μανουέλ Καστέλς ?μεγάλος Καταλανός κοινωνιολόγος και φίλος από τα φοιτητικά χρόνια του δικού μας Πουλαντζά? όποιος δεν ασχολείται με το Διαδίκτυο σήμερα απλώς χάνει μια ευκαιρία, αλλά σε λίγο όχι μόνο δουλειά δεν θα μπορεί να βρει, ούτε επίδομα ανεργίας δεν θα μπορεί να εισπράττει. Και βέβαια δεν υπάρχει πιο τραγικά γελοίος λόγος για να μένουμε απέξω και να διαπράττουμε το έγκλημα να κρατάμε τα παιδιά μας απέξω, από το κόλλημα στη λεπτομέρεια της πορνογραφίας που έχουν δυστυχώς μερικοί. Το μέλλον μιας χώρας προεικάζεται σε κάποιο βαθμό, άλλοι λένε μεγάλο άλλοι λένε μέτριο, από το πόση πρόσβαση στο Διαδίκτυο υπάρχει. Η Φινλανδία, η Ιρλανδία, ακόμα και η Λευκορωσία και η Ινδία, σκίζουν. Εμείς είμαστε ουραγοί της Ευρώπης, μπροστά από την Αλβανία και τη Βοσνία.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ