-omnia mea mecum fero-

Ούτε μια στιγμή δε μ’ άφησες να παίξωΟύτε μια στιγμή τα χείλια μου να βρέξωΆρχισα κι εγώ να σου γυρναώ τις πλάτεςκαι να συναντώ αγγέλους υπνοβάτεςΆρχισες μετά να στέλνεις ποιηματάκιαΜε τα κινητά ατάκες και στιχάκιαΈλεγε η καρδιά, αν βρεις αγάπη χτύπαΣτο ‘πα μια βραδιά που είχα γίνει σκνίπαΠόσο σ’ αγαπώΔωσ’ μου τα φιλιά που μου κρατάς, εκείναΤα εφηβικά τα γιασεμιά, τα κρίναΠέρασα πολλά για να ‘ρθω ως εσέναΦίλα με δίπλα σού τα ‘χω φυλαγμέναΠόσο σ’ αγαπώΉταν η στιγμή που ήθελα να φύγωΚι ήρθαν κι οι λυγμοί στα μάτια λίγο λίγοΈρωτας μπορεί ν’ αντέξει αυτή τη γύμνιαΠου να συγχωρεί του κόσμου την ασχήμιαΠόσο σ’ αγαπώΔωσ’ μου τα φιλιά που μου κρατάς, εκείναΤα εφηβικά τα γιασεμιά, τα κρίναΠέρασα πολλά για να ‘ρθω ως εσέναΦίλα με δίπλα σού τα ‘χω φυλαγμέναΠόσο σ’ αγαπώ…τα εφηβικά τα γιασεμιά, τα κρίνα…να φτάσω ως εσένα…φίλα με δίπλα σού τα ‘χω φυλαγμέναΠόσο σ’ αγαπώ