-omnia mea mecum fero-

 Το γελεκάκι που φορείςεγώ στο ?χω ραμμένο.Με πίκρες και με βάσαναστο ?χω φοδραρισμένο.Φόρα το μωρό μου,φόρα το χρυσό μου,Γιατί δε θα το ξαναφορέσεις άλλο πια,φόρα το για νασαιγια να με θυμάσαι,για μετάξι έχω τα σγουρά σου τα μαλλιά.Με πήρ? ο ύπνος κι έγειραστου καραβιού τη πλώρηκαι ήρθε και με ξύπνησετου καπετάνιου η κόρη.Άντε το μαλώνω, το μαλώνω,άιντε κι ύστερα το μετανιώνω.Άιντε το μαλώνω και το βρίζω,άιντε την καρδούλα του ραγίζω.-Σαν θα περάσει και αυτή η μπόραχιλιάδες δώρα θα βγάλει η γη-Φτωχό κομπολογάκι μουσε είχα το μεράκι μουσυ μου πε, συ μου πέρναγες την ώραπες μου τι, πες μου τι να κάνω τώραΣε όποια χέρια κι αν βρεθείςπάλι εμέ να θυμηθείςπου να βρω, που να βρω να σ? αγοράσωγια να μη, για να μη σε ξαναχάσω-Στα άρματα στ? άρματα εμπρός στον αγώνα-Νάνι νάνι το μωρό μου-Πως θα ‘θελα να είχαένα και δύο και τρία και τέσσερα παιδιάκαι σα θα μεγαλώσουν όλανα γίνουν λεβέντες για χάρη του Πειραιά