-omnia mea mecum fero-

Στίχοι: Ανδρέας ΘωμόπουλοςΜουσική: Ανδρέας ΘωμόπουλοςΣου γράφω πάλι από ανάγκηη ώρα πέντε το πρωίτο μόνο πράγμα που ‘χει μείνειόρθιο στον κόσμο είσαι εσύΤι να τις κάνω τις τιμές τουςτα λόγια τα θεατρικάμες στην οθόνη του μυαλού μουχάρτινα είδωλα νεκράΝα μ’ αγαπάς όσο μπορείς να μ’ αγαπάςΚοιτάζοντας μες στον καθρέφτηβλέπω ένα πρόσωπο γνωστόκι ίσως η ασχήμια του να φύγειμόλις πλυθώ και ξυριστώΒρωμάει η ανάσα απ’ τα τσιγάραβαραίνει ο νους μου απ’ τα πολλάστον τοίχο κάποια Μόνα Λίζασε φέρνει ακόμα πιο κοντάΝα μ’ αγαπάς όσο μπορείς να μ’ αγαπάςΑν και τελειώνει αυτό το γράμμαη ανάγκη μου δε σταματάσαν το πουλί πάνω στο σύρμασαν τον αλήτη που γυρνάΘέλω να ‘ρθείς και να μ’ ανάψειςτο παραμύθι να μου πειςσαν μάνα γη να μ’ αγκαλιάσειςσαν άσπρο φως να ξαναρθείς.