Τι είναι Λογοθεραπεία;
Η λογοθεραπεία ασχολείται με την παθολογία του προφορικού λόγου: διαταραχές φωνής, ομιλίας και μάθησης – κατάποσης , του γραπτού λόγου (ικανότητα και διαταραχές γραφής και ανάγνωσης) όπως επίσης και με τις διαταραχές της λεκτικής επικοινωνίας και της μη λεκτικής: εξωλεκτική συμπεριφορά ή «γλώσσα του σώματος».
Σκοπός της είναι η πρόληψη, η διάγνωση, η πρόγνωση και η αποκατάσταση των διαταραχών του λόγου και της επικοινωνίας για την φυσιολογική ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας και την αποφυγή δευτερογενών συνεπειών όπως της κοινωνικής απομόνωσης και του στιγματισμού του ατόμου.
Οι πιο συχνές, οι διαταραχές λόγου και επικοινωνίας είναι οι ακόλουθες:
Είναι η νευρολογική λειτουργία η οποία οργανώνει αισθήσεις από το σώμα μας και το περιβάλλον ώστε να μπορούμε να το χρησιμοποιούμε (το σώμα ) αποτελεσματικά. Η Αισθητηριακή Ολοκλήρωση είναι επεξεργασία πληροφοριών. Ο εγκέφαλος πρέπει να διαλέγει / να ενισχύει / να εμποδίζει / να συγκρίνει και να συσχετίζει αισθητηριακές πληροφορίες με έναν ευέλικτο και στη συνέχεια μεταβλητό τρόπο. Με άλλα λόγια ο εγκέφαλος πρέπει να ολοκληρώνει (Ayres 1988).
Για τα περισσότερα παιδιά η Αισθητηριακή Ολοκλήρωση αναπτύσσεται ομαλά μέσα από διάφορες δραστηριότητες (π.χ. παιχνίδι) με την κατάλληλη λειτουργία των αισθητηριακών συστημάτων (αιθουσαίο / απτικό / ιδιοδεκτικό / οπτικό / ακουστικό κλπ.) που διαδραματίζουν κυρίαρχο και βασικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιδιού.
Οι αισθητηριακές πληροφορίες περιλαμβάνουν την:
Δυσλειτουργία Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης
Όταν οι αισθητηριακές πληροφορίες που περιλαμβάνουν αφή, κίνηση, όραση κλπ. δεν καταγράφονται και δεν επεξεργάζονται επαρκώς από τα αισθητηριακά συστήματα (αιθουσαίο / απτικό / ιδιοδεκτικό / οπτικό /ακουστικό κλπ.) τότε το παιδί δεν αναγνωρίζει τι συμβαίνει μέσα και έξω από το σώμα του με αποτέλεσμα:
Ο Εργοθεραπευτής που εφαρμόζει τη μέθοδο της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης:
Διαγνωστικές Κατηγορίες
Προβλήματα Αισθητηριακή Ολοκλήρωσης συχνά παρατηρούνται σε παιδιά με:
Η δυσαριθμησία, σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχιατρικών Διαταραχών-5, είναι μια ειδική μαθησιακή διαταραχή που αφορά δυσλειτουργίες στα μαθηματικά, σχετική με την παραγωγή ή κατανόηση ποσοτήτων, αριθμητικών συμβόλων ή βασικών αριθμητικών πράξεων, που δεν συνάδουν με τη χρονολογική ηλικία, τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες ή τις νοητικές ικανότητες του ατόμου.
Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχιατρικών Διαταραχών-5 (DSM-5) Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας
Εννοιολογική αποσαφήνιση των μαθησιακών δυσκολιών
Παρά την τεράστια παραγωγή δεδομένων και σχετικών δημοσιεύσεων της διεθνούς βιβλιογραφίας για τις ΜΔ, μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει καθολική συναίνεση σχετικά με τη φύση και τα αίτια της διαταραχής αυτής, με συνακόλουθο αποτέλεσμα να μην υπάρχει ένας μόνο ορισμός.
Σύμφωνα με το National Joint Committee on Learning Disabilities, (1987):
«Μαθησιακές Δυσκολίες είναι ένας γενικός όρος ο οποίος αναφέρεται σε μια ετερογενή ομάδα διαταραχών που προέρχονται από σοβαρές δυσκολίες στην εκμάθηση και χρήση του λόγου, της ανάγνωσης, της γραφής, της λογικής σκέψης και των μαθηματικών ικανοτήτων. Οι διαταραχές αυτές είναι εγγενείς και υποστηρίζεται ότι οφείλονται σε δυσλειτουργία του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος. Συχνά μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να υπάρχουν ταυτόχρονα και σε άλλες συνθήκες ανεπάρκειας π.χ. αισθητηριακές βλάβες, νοητική καθυστέρηση, κοινωνική ή συναισθηματική διαταραχή. Μπορεί επίσης να συνυπάρχουν και περιβαλλοντικού τύπου προβλήματα όπως π.χ. πολιτισμική αποστέρηση, ακατάλληλη ή ανεπαρκής διδασκαλία κ.τ.λ. Πρέπει όμως να τονιστεί ότι δεν είναι άμεσο αποτέλεσμα των συνθηκών αυτών»
Από την άλλη, σύμφωνα με το IDEA (2002),
«Οι μαθησιακές δυσκολίες αναφέρονται σε διαταραχές σε μια ή περισσότερες από τις βασικές ψυχολογικές διεργασίες που εμπεριέχονται στη χρήση του προφορικού ή γραπτού λόγου, οι οποίες έχουν ως συνέπεια «ατελή» ικανότητα ακουστικής αντίληψης, σκέψης, λόγου, ανάγνωσης, γραφής, ορθογραφίας, μαθηματικών ικανοτήτων. Ο όρος περιλαμβάνει περιπτώσεις όπως αντιληπτική ανεπάρκεια, εγκεφαλική βλάβη, ελάχιστη εγκεφαλική δυσλειτουργία, δυσλεξία και αναπτυξιακή αφασία. Στον όρο δεν εμπεριέχονται περιπτώσεις παιδιών των οποίων το πρόβλημα είναι αποτέλεσμα οπτικής, ακουστικής ή κινητικής ανεπάρκειας, νοητικής καθυστέρησης ή προέρχονται από δυσμενείς περιβαλλοντικές, πολιτισμικές ή οικονομικές συνθήκες»
Η μελέτη των διαφορετικών αυτών ορισμών καταλήγει ότι αυτοί συγκλίνουν σε επτά σημεία: στο ότι οι ΜΔ χαρακτηρίζονται από ανομοιογένεια, είναι πιθανό αποτέλεσμα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας, αφορούν ψυχολογικές διεργασίες, συνδέονται με υποεπίδοση, εκδηλώνονται στον προφορικό και γραπτό λόγο και συνδέονται με διαταραχές συλλογισμού και μάθησης, συμβαίνουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής και δεν είναι αποτέλεσμα άλλης ανεπάρκειας (Τζουριάδου, 2011). Πέρα ωστόσο από την επιστημονική συζήτηση και εν πολλοίς αντιπαράθεση, είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι μαθησιακές δυσκολίες αποτελούν μια υπαρκτή κατάσταση που δημιουργεί εμπόδια και προβλήματα στη σχολική μάθηση σε ένα σημαντικό ποσοστό των παιδιών.
… εμείς!
Δεν υπάρχει το x παιδί και το y παιδί!
Υπάρχει μόνο το παιδί!
Δεν υπάρχουν οι άλλοι κι εμείς, αλλά μόνο … ε μ ε ί ς!
Η προαγωγή και επίτευξη της “Συμπεριληπτικής Εκπαίδευσης” ιεραρχείται στις πρώτες θέσεις των πολιτικών της Ευρώπης, αποτελώντας προτεραιότητα τόσο της στρατηγικής “Ευρώπη 2020” όσο και του πλαισίου δράσης “Εκπαίδευση 2030”.
Για την εφαρμογή μίας συμπεριληπτικής εκπαίδευσης απαιτείται ένα σύνολο αλλαγών που αφορούν στη νοοτροπία και στη συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων,
καθώς και στην εφαρμογή τεχνικών διδασκαλίας και διδακτικών πρακτικών που εμπλέκουν και ενεργοποιούν το σύνολο των μαθητών, και προωθούν ένα κλίμα αποδοχής, συνεργασίας και υποστήριξης για όλους, με στόχο τη μείωση του μαθητικού αποκλεισμού και της περιθωριοποίησης. Παιδαγωγική της Συμπερίληψης
Τα πλεονεκτήματα των συμπεριληπτικών σχολείων δεν περιορίζονται μόνο στην παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης σε όλους τους μαθητές, αλλά επικεντρώνονται στην εξάλειψη των διακρίσεων, στη δημιουργία φιλόξενων κοινοτήτων στη διαφορετικότητα, καθώς και στην ανάπτυξη μίας εν γένει συμπεριληπτικής κοινωνίας.
Ένα σχολείο για όλους, μία κοινωνία για όλους!
Μοιράσου μαζί μας σκέψεις και ιδέες για μία πολύπλευρη εκπαίδευση ανοιχτή σε όλους!
Οι νέες τάσεις στην εκπαίδευση προτάσσουν αλλαγές στον τρόπο διδασκαλίας με την εισαγωγή συμπεριληπτικών πρακτικών. Η συμπεριληπτική εκπαίδευση συνίσταται στην αρχή της διασφάλισης της πρόσβασης όλων των παιδιών στη βασική ποιοτική εκπαίδευση και αναγνωρίζει τη διαφορετικότητα ως στοιχείο εξέλιξης του μαθητή. Ο ρόλος του διδάσκοντα αλλάζει από παροχέα πληροφοριών σε σύμβουλο της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Στο blog θα βρεις άρθρα και συμβουλές για μία πιο ευχάριστη και αποδοτική μαθησιακή διαδικασία για όλους.
Μείνε μαζί μας!