Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ

Όταν θέλουμε να πούμε για κάτι πώς είναι ωραίο, λέμε πως είναι σαν παραμύθι. Έτσι ομολογούμε πως οι καρδιές μας είναι φτιαγμένες, ώστε να χαίρονται με τα παραμύθια και με ό,τι από τον αντικειμενικό κόσμο μοιάζει με παραμύθι. Αυτό σημαίνει πως ο κόσμος που ταιριάζει στις καρδιές μας είναι ένας κόσμος πολύ διαφορετικός από αυτόν, που έφτιαξε ο πολιτισμός μας.

Τα παιδιά ωστόσο σήμερα δεν εκστασιάζονται με τα παραμύθια, τα θεωρούν αυτονόητα· όπως θεωρούν αυτονόητο ότι τα αγαπούμε. Γι’ αυτό και η παρουσία μας μόνο κοντά τους είναι γι’ αυτά παραμύθι. Πώς να σταθούμε όμως κοντά τους, που δεν ξέρομε τη γλώσσα τους; Γι’ αυτό φτιάχνουμε παραμύθια κι έτσι συνεννοούμαστε μαζί τους.

Τα παιδιά μας έχουν μια πίστη ατράνταχτη σ’ έναν κόσμο, που δεν τον γνώρισαν, γιατί εμείς οι μεγάλοι τον καταστρέψαμε, τον εξορίσαμε από τα μάτια τους. Αυτόν τον κόσμο δοκιμάζουμε τώρα με ντροπή και ένοχη συνείδηση να ξαναστήσουμε πάλι μπροστά στα παιδιά, για να τα δούμε να χαμογελούν λίγο ευτυχισμένα, για να τα παρηγορήσουμε. Και κοντά σ’ αυτά παρηγοριόμαστε κι εμείς, γιατί κι εμείς μέσα μας παιδιά είμαστε.

Ένα δείγμα σύγχρονου παραμυθιού που επιχειρεί να φανερώσει στα παιδιά την δύναμη των συναισθημάτων είναι το ακόλουθο:

Η δημιουργία του blog μου

Γεια σας συνάδελφοι!

Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα και συναρπαστική τη διαδικασία δημιουργίας ενός προσωπικού ιστολογίου. Ψάχνομαι βέβαια ακόμα, αλλά πιστεύω πως σταδιακά θα εξοικειώνομαι περισσότερο. Σκοπός μου είναι να καταφέρω να στήσω ένα χρήσιμο και αξιόλογο διαδικτυακό χώρο με ειδήσεις, νέα, προτάσεις και ιδέες για εκπαιδευτικούς και όχι μόνο.

Παραπέμπω στην πρώτη μου ανάρτηση: Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Ένα μικρό μαθητικό βήμα στο εργαστήριο Πληροφορικής, ένα μεγάλο βήμα για μένα στον Κυβερνοχώρο !