Στις 14-12-2017 ημέρα Πέμπτη, οι μαθητές του Ε2 και του ΣΤ1 τμήματος (το νέο έτος οι μαθητές του Ε1 και ΣΤ2 τμήματος) θα συμμετάσχουν σε ένα βιωματικό πρόγραμμα εξοικείωσης με την αναπηρία του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους (Σ.Κ.Ε.Π.) με θέμα «Μαθαίνω να βλέπω τον άνθρωπο». Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα παρέχεται δωρεάν.
- Το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί στο σχολείο μας, σχεδιασμένο βάση των παρακάτω παραμέτρων:
ΣΚΟΠΟΣ: Η άρση των προκαταλήψεων σχετικά με την αναπηρία και η ενσωμάτωση των νέων με αναπηρία στην καθημερινότητα.
ΟΡΑΜΑ: Μια κοινωνία μέσα στην οποία όλοι ανεξαιρέτως θα αισθάνονται αποδεκτοί και χρήσιμοι.
ΣΤΟΧΟΣ: Η αφύπνιση και η αλλαγή στάσης του γενικού πληθυσμού απέναντι στην αναπηρία, στα πλαίσια ενός κοινωνικού περιβάλλοντος ίσων δικαιωμάτων & ευκαιριών.
Το 15% του πληθυσμού είναι άτομα με αναπηρία κι όμως σπάνια τους συναντάμε. Γιατί;
Ο Σ.Κ.Ε.Π. – Σύνδεσμος Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους, είναι σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Ιδρύθηκε στην Αθήνα, το 2008.
Ανοιχτός διάλογος ενημέρωσης & συνειδητοποίησης στο σχολείο μας.
Σε μια σύγχρονη πολιτισμική κοινωνία, ο ευαισθητοποιημένος και ενημερωμένος μαθητής σήμερα δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για έναν συνειδητοποιημένο και ενεργό πολίτη του αύριο. Ο κοινωνικός αποκλεισμός μπορεί να απαλυνθεί εάν, από πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά εξοικειωθούν με την έννοια της «διαφορετικότητας».
Η έλλειψη της καθημερινής επαφής, της απαραίτητης γνώσης και το αίσθημα της άγνοιας είναι εκείνα που συχνά αποτελούν την αιτία διαμόρφωσης αρνητικών στάσεων και άκαμπτων αντιλήψεων σχετικά με την εικόνα της αναπηρίας. Οι ανοιχτές συζητήσεις, χωρίς λογοκρισία και διαμεσολαβητές, διαμορφώνουν ένα καινούργιο κώδικα επικοινωνίας χτίζοντας μέσα από την βιωματική διαδικασία, σχέσεις κατανόησης, σεβασμού και αποδοχής. Τα ατόφια ανθρώπινα συναισθήματα αποτελούν την απλούστερη αλλά και πιο πετυχημένη συνταγή για μια στάση ζωής χωρίς περιορισμούς και «κλειστές» αντιλήψεις.
- Το Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων ενέκρινε το αίτημα του Σ.Κ.Ε.Π. για “Ένταξη βιωματικού προγράμματος εξοικείωσης με την διαφορετικότητα: Μαθαίνω να βλέπω τον άνθρωπο
(έγκριση Εισαγωγής Βιωματικού Προγράμματος στα Σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας (Γενικής και Επαγγελματικής) Εκπαίδευσης )
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ:
Εκπαιδευτικό πρόγραμμα ευαισθητοποίησης στο πλαίσιο του σχολείο μας: η ενημέρωση γίνεται από στελέχη και συνεργάτες του Σ.Κ.Ε.Π., οι ίδιοι με αναπηρία και με την ενεργή συμμετοχή των μαθητών.
- Στις ομιλίες παρευρίσκονται ένας ή δύο ομιλητές με αναπηρία (κινητική ή και αισθητηριακή).
- Η διάρκεια των ομιλιών ορίζεται σε μια – δυο διδακτικές ώρες.
- Η διδακτική ώρα χωρίζεται σε 2 ενότητες:
1η Ενότητα – Τα πρώτα είκοσι πέντε λεπτά οι ομιλητές θα έχουν την δυνατότητα να:
- Παρουσιαστούν οι ίδιοι
- Εξηγήσουν την αναπηρία τους
-
Θέσουν βασικά θέματα σχετικά με την αναπηρία όπως:
- Καθημερινότητα
- Προσβασιμότητα
- Επαγγελματική αποκατάσταση
- Ενασχόληση με τα κοινά
- Προβλήματα που αντιμετωπίζουν
2η Ενότητα – Τα επόμενα είκοσι λεπτά οι ομιλητές πραγματοποιούν έναν ανοιχτό διάλογο με τους μαθητές, απαντώντας σε ερωτήσεις τους.
Στόχοι των Προγραμμάτων Ενημέρωσης στα σχολεία:
- Ενίσχυση προγραμμάτων ευαισθητοποίησης στο σχολικό πλαίσιο
- Προτάσεις ένταξης κοινών τμημάτων σε σχολεία (μουσική – εικαστικά – αθλητισμός)
- Ενίσχυση ισότιμης πρόσβασης στην εκπαίδευση (σχολείο – πανεπιστήμιο)
- Κατανόηση των καθημερινών εμποδίων που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία
- Ενσωμάτωση των ατόμων με αναπηρία στην καθημερινότητα
- Δημιουργία και ενίσχυση τμημάτων συνύπαρξης σε δήμους και κοινότητες (ΠΗΓΗ: skep.gr)
76% των Ελλήνων πιστεύουν ότι το σχολείο παίζει σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση των διακρίσεων
– European Commission – Discrimination in the European Union – 2006
Οι διακρίσεις στηρίζονται σε βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις. Την κοινωνία μας χαρακτηρίζουν προκαταλήψεις και στερεοτυπικές αντιλήψεις για την διαφορετικότητα και την αναπηρία. Η έλλειψη της καθημερινής επαφής, της απαραίτητης γνώσης και το αίσθημα της άγνοιας είναι εκείνα που συχνά αποτελούν την αιτία διαμόρφωσης αρνητικών στάσεων και άκαμπτων αντιλήψεων σχετικά με την εικόνα της αναπηρίας. Όλες οι έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση επισημαίνουν ότι η απουσία προγραμμάτων ευαισθητοποίησης των μαθητών αλλά και γενικά ενός ευρύτερου συνόλου, απέναντι στα άτομα με αναπηρία:
– Διαιωνίζει τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις
– Ισχυροποιεί το στιγματισμό και την περιθωριοποίηση
Η πολύχρονη εμπειρία του Σ.Κ.Ε.Π. και τα αποτελέσματα ερευνών τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα, οδήγησαν στην καθιέρωση Συστηματικών Προγραμμάτων Ενημέρωσης & Εξοικείωσης με την Αναπηρία, στο σχολικό πλαίσιο και σε διδακτική ώρα.
Το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Ενημέρωσης & Εξοικείωσης με την Αναπηρία “Μαθαίνω να βλέπω τον άνθρωπο” απευθύνεται σε μαθητές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Μέσω ενός ανοιχτού διαλόγου ενημέρωσης & αφύπνισης, από εμψυχωτές/ομιλητές με αναπηρία, το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα επιδίωξε να αλλάξει το βλέμμα των μαθητών ως προς την διαφορετικότητα και να τους εισαγάγει στην έννοια της κοινωνικής αποδοχής και ισότητας.
Συγκεκριμένα το πρόγραμμα εστιάζεται στην:
– Εξοικείωση των μαθητών με την εικόνα της αναπηρίας
– Κατανόηση των καθημερινών εμποδίων που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με αναπηρία αλλά και στην συνειδητοποίηση των δυνατοτήτων του
– Διευκόλυνση της επικοινωνίας των μαθητών γενικής εκπαίδευσης, με νέους με αναπηρία
– Βελτίωση της αποδοχής & εμπιστοσύνης των μαθητών στον εαυτό τους και στις ικανότητες τους να νικήσουν τα εμπόδια (ακούγοντας αληθινές ιστορίες ανθρώπων που κατάφεραν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες & αντιξοότητες)
– Ενεργοποίηση “αντανακλαστικών” κοινωνικής συλλογικότητας, αλληλεγγύης & ευθύνης για την δημιουργία μελλοντικών συνειδητοποιημένων πολιτών
Ο ανοιχτός διάλογος στο σχολικό πλαίσιο δίνει την δυνατότητα στους μαθητές να προσεγγίσουν την καθημερινότητα ενός νέου με αναπηρία, μέσα από έναν αυθόρμητο και ειλικρινή διάλογο. Θα ακούσουν πραγματικές ιστορίες ανθρώπων που βρήκαν λύσεις στα δικά τους εμπόδια & τρόπους για να νικήσουν τις αντιξοότητες. Πέρα από την εξοικείωση με την αναπηρία, είναι ένα μάθημα ζωής που διαμορφώνει ένα καινούργιο κώδικα επικοινωνίας, χτίζοντας μέσα από την βιωματική διαδικασία, σχέσεις κατανόησης, σεβασμού και αποδοχής. Επίσης ενδυναμώνει την έννοια του κοινωνικού συνόλου, της συντροφικότητας και της συνείδησης, ενώ ταυτόχρονα προωθεί την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας & στους άλλους. Τα ατόφια ανθρώπινα συναισθήματα αποτελούν την απλούστερη αλλά και πιο πετυχημένη συνταγή για μια στάση ζωής χωρίς περιορισμούς, στερεότυπα και «κλειστές» αντιλήψεις.
