Όλοι μαζί γράψαμε ένα δικό μας ποίημα ενάντια στη σχολική βία και τον εκφοβισμό.

  ΟΧΙ ΒΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Όχι βία στα σχολεία, όχι βία στα θρανία.

Η αγάπη είναι παντού.

Δεν κλωτσάμε πόδια αλλουνού.

Είμαστε φίλοι αγαπητοί, το σχολείο είναι γιορτή…

για όλου του κόσμου τα παιδιά,

είμαστε μια ζεστή αγκαλιά…

Φτιάξαμε με ομαδική δουλειά τη δική μας αφίσα…

Με τον ερχομό της Άνοιξης μάθαμε και τραγουδήσαμε τα κάλαντα του Μάρτη.

Τα κάλαντα του Μάρτη ή χελιδονίσματα λέγονταν από τα παιδιά την πρώτη μέρα όχι μόνο του Μάρτη, αλλά και της Άνοιξης. Οι άνθρωποι παλαιότερα ένοιωθαν την ανάγκη να δηλώσουν με κάποιο τρόπο το τέλος του Χειμώνα και του κρύου και τον ερχομό του γλυκού καιρού. Βασικό σημάδι του ερχομού της Άνοιξης ήταν τα χελιδόνια.

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ

Περιστεράκι πέταξε,

ηύρε πύργο κι έκατσε

και χαμοκελάηδησε,

Μάρτη,Μάρτη μου,καλέ.

Μάρτη Μάρτη μου καλέ

και Φλεβάρη φοβερέ

κιαν χιονίσεις κι αν φλεβίσεις, πάλι Άνοιξη θ’ ανθίσεις.

Μάρτη ,Μάρτη βροχερέ και Απρίλη δροσερέ,

τα πουλάκια κελαηδούν,

στα δεντράκια φύλλ’ ανθούν.

Τα πουλάκια αυγά γεννούν κι αρχινούν να τα κλωσούν!