Τις δύο τελευταίες βδομάδες ασχοληθήκαμε με με το συναίσθημα του φόβου. Πότε φοβόμαστε; Είναι οι φόβοι μας πραγματικοί ή φανταστικοί; Υπάρχουν φορές που ο φόβος είναι χρήσιμος; Τι μπορούμε να κάνουμε για να ξεπεράσουμε αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα;

Συζητήσαμε διάφορες εικόνες που δείχνουν παιδάκια ή ζωάκια να φοβουνται (από το πρόγραμμα “Βήματα για τη ζωή”).

Κάναμε δραματοποίηση περιστατικών που τους προκάλεσαν φόβο:

Ζωγράφισαν έναν φόβο τους, τσαλάκωσαν το χαρτί, το έκαναν μπαλάκι κι ένας δεινόσαυρος που είχε έρθει για να μας βοηθήσει, μάσησε όλους τους φόβους:

• 
• Πολλά παιδιά στην τάξη είπαν ότι φοβούνται τους εφιάλτες. Έτσι η κυρία Ευτυχία και η Χαρούλα τους έκανε δώρο ανθρωπάκια που μπαίνουν κάτω από το μαξιλάρι και διώχνουν τα κακά όνειρα. 
• Ανάγνωση παραμυθιού «Δε φοβάμαι το σκοτάδι». Τα παιδιά μαθαίνουν το πώς γίνεται η μετάβαση από τη μέρα στη νύχτα και αυτό τα βοηθά στο να μη νιώθουν φόβο όταν σκοτεινιάζει.
• 

Κάθε Τετάρτη έχουμε το πρόγραμμα κοινωνικοσυναισθηματικής ανάπτυξης. Σε κάθε τμήμα γίνεται με τη βοήθεια μια κούκλας. Στο μωβ είναι η Χαρούλα, στο πράσινο η Αγάπη και στο κίτρινο η Ευτυχία. Μέσα από κουκλοθέατρο, παιχνίδια μίμησης και πολλές άλλες ευχάριστες δραστηριότητες τα παιδιά μαθαίνουν απλές αλλά πολύ χρήσιμες έννοιες και τρόπους να διαχειρίζονται διάφορα θέματα στις καθημερινές τους συναναστροφές.

Αυτό το διάστημα ασχολούμαστε με τα συναισθήματα. Μάθαμε ότι υπάρχουν τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα. Όλα είναι χρήσιμα και όλα καλό είναι να τα αποδεχόμαστε. Την βδομάδα που πέρασε επεξεργαστήκαμε το συναίσθημα της χαράς. Παρατηρήσαμε στον καθρέφτη το πρόσωπό μας όταν είμαστε χαρούμενοι, μιλήσαμε για το τι μας κάνει χαρούμενους και πολλά άλλα…..