Ηρθε η ώρα να μάθουμε περισσότερα ο ένας για τον άλλο.. είπαμε λοιπόν να “παραγνωριστουμε” κι έτσι ξεκινήσαμε να μιλάμε για την οικογένειά μας με αφορμή ένα δέντρο που ξαφνικά φυτρωσε στην τάξη μας!

Αφού το παρατηρήσαμε διαπιστώσαμε ότι κάποιους τους ξέρουμε.. αρχίσαμε να λέμε ο μπαμπάς μου..η μαμά  μου.. η θεία μου!

Και ναι  κάπου εκεί καταλάβαμε ότι οι περισσότεροι σε αυτό το σχολείο είμαστε οικογένεια… η κυρία μας μιλησε για τη δικιά της οικογένεια  που δεν είναι μεγάλη, όμως μας γνώρισε και άλλα άτομα, ξαδέρφια της,του άντρα της συγγενείς, φίλους…που είναι και αυτοί οικογένειά της…τι είναι λοιπόν οικογένεια?

Αρχίσαμε να καταγράφουμε τα μέλη της οικογένειάς μας σε έναν πίνακα και κάπου εκεί ή που τα ξεμπερδέψαμε ή που τα μπερδέψαμε τελείως!!!! Όλοι πάνω κάτω είχαν έναν Μανώλη, έναν Γιάννη, έναν Χρήστο, μια Εμμανουέλα , μια Ελένη στην οικογένεια!!!!

Μετρήσαμε κιόλας απο πόσα άτομα αποτελείται η οικογένειά μας και συγκρίναμε!

Έπειτα διαβάσαμε το παραμύθι “η Χρυσομαλλούσα με τους αρκουδους” και παίξαμε διαφορα παιχνίδια για να μάθουμε τις έννοιες μικρός-μεσαίος-μεγαλος.. αναδιηγηθήκαμε την ιστορία και παίξαμε παζλ σχετικό!

Εφτιαξε ο καθένας το δέντρο της οικογένειάς του και στολίσαμε την τάξη μας! Ζωγραφίσαμε ,κόψαμε, κολλήσαμε και μετά από τόση δουλίτσα το ολοκληρώσαμε!

Την άλλη μέρα οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας είχαν την τιμητική τους! Γιόρταζαν σου λέει, όχι το όνομά τους, αλλά όλοι οι παππούδες και οι γιαγιάδες του κόσμου! Παίξαμε λεκτικό παιχνίδι,μιλήσαμε για αυτούς…

…Όμως δε γινόταν να τους αφήσουμε χωρίς δώρο βεβαίως βεβαίως ! Ένα τσαγάκι τώρα που φθινοπωριάζει είναι ό,τι πρέπει!

Καταφέραμε και άλλα πράγματα αυτή τη βδομάδα όμως! Σιγά σιγά βάζουμε τη σημαία στο παρουσιολόγιο, φτιάχνουμε το όνομά μας στις καρτέλες και στο ολοήμερο κάνουμε ό,τι μπορούμε για να περιποιηθουμε τους φίλους μας κάθε φορά που είμαστε υπεύθυνοι!

Ξεκινήσαμε και φτιάχνουμε και γραμματακια! Μιλήσαμε πολύ για το Μ της Μαμάς! Σκεφτήκαμε και άλλες λέξεις με την ίδια φωνούλα και το γράψαμε!

Αχ αυτές οι μαμάδες πόσα πράγματα κάνουν για τα παιδάκια τους.. γιατί τις αγαπάμε, πόσο τις αγαπάμε.. ολα αυτά είπαμε.. και κάπου εκεί η Ελένη, μας έδειξε τι όμορφα πράγματα εκανε η μαμά της για κείνη και όλα τα παιδάκια! Πανέμορφες τσαντουλες που θα βάζουμε τα παραμύθια μας όταν ξεκινήσουμε τη δανειστική βιβλιοθήκη!

Έπειτα ο Τσέστερ φώναξε μια φίλη του να μας γνωρίσει! Τη λένε και αυτή Μελισσούλα, ξεκινάει από Μ και της αρέσει να κάνει βόλτες στην πίστα! Ξεχνάει εύκολα  γιαυτό εμείς της πατάμε τα κουμπάκια που πρέπει για να φτάσει κάθε φορά στον προορισμό της! Αυτή τη φορά έπρεπε να φτάσει στο γράμμα της! Την προγραμματισαμε, μετρήσαμε τα βήματα, και μια χαρά τα πήγε η μελισσούλα μας!!

Ολοκληρώσαμε τον κύριο Κυκλάκι, και παίξαμε πολύ μαζί του στο κουκλοθέατρο.. έγινε ο κολλητός μας φίλος και βοηθός μας στις παραστάσεις μας!

Την τελευταία μέρα μας είχαμε πάλι τα Βήματα που αρχίζουμε να αγαπάμε ! Βοηθός ήταν ο Γιάννης που μας έφερε τόσες πολλές φωτογραφίες για την οικογένειά του που δε ξέραμε που να πρωτοκοιταξουμε! Είδαν τις φωτογραφίες του και δυο νέοι φίλοι μας ο Φρογκι  και το κουνελάκι που καθένας είπε τη δική του ιστορία… ο Φρόγκι ήταν ο άτακτος της παρέας και το κουνελάκι ο ησυχούλης! Αφού μας τους παρουσίασε ο Γιάννης  παίξαμε μαζί τους και τους μάθαμε τους κανόνες της παρεούλας μας και της τάξης μας! Με τους κανόνες τα πράγματα στην τάξη μας γίνονται πιο γλυκά και εύκολα!

Αγαπημένο τραγούδι του Γιάννη είναι το “Κεφάλι-ώμοι-γόνατα..” το ακούσαμε το παίξαμε και αρχίσαμε να μετράμε τα χαρακτηριστικά μας.. πόσα πόδια πόσα χέρια, πόσες μύτες έχει ο καθένας μας? Οι νέοι μας φίλοι τα ζωάκια? Ο Τσέστερ? Κάπως έτσι συγκεντρώσαμε τα χαρακτηριστικά, τα μονά σε αριθμό ,και μιλήσαμε για τον αριθμό 1! Η μελισσούλα μας που της αρέσει να κάνει ταξίδια όπως είπαμε,ζήλεψε, και ήθελε και αυτή να “γραψει” το 1.. την προγραμματισαμε  της βάλαμε τη μάσκα της, της βάλαμε και έναν μαρκαδόρο και τα κατάφερε τέλεια στην αποστολή της!