Εδώ πολυτεχνείο εδω πολυτεχνείο φώναζαν οι φοιτητές απο το ραδιοφωνικό σταθμό για να ακουστεί το μήνυμα της εξέγερσης σε όλη τη χώρα..

Κίονες, δύο κυρίες, συνθήματα ψωμί-παιδεία-ελευθερία και τα παγκάκια που καθόμαστε,  στήθηκαν στην παρεούλα μας και μας έβαλαν να σκεφτούμε τι σημαίνουν ολα αυτά…

Στο μυαλό μας έγιναν ολα πιο εύκολα όταν τα playmobil μας ειπαν την ιστορία με το δικό τους τρόπο..ο κύριος Παπαδόπουλος λοιπόν με την παρέα του δεν φέρθηκε πολυ καλά στη χώρα μας με τους κανόνες που έβαζε.. κι έτσι μια παρέα γενναίων φοιτητών αποφάσισαν να ξεσηκωθουν στις 17 Νοέμβρη μεσα στη σχολή τους το Πολυτεχνείο.. αστυνομία, τανκς έριξαν την καγκελοπορτα, πολλοί απο τους φοιτητές χάθηκαν κι εμεις σήμερα τους τιμούμε αφήνοντας γαρύφαλλα στο Πολυτεχνείο..

Μια εικόνα μας έκανε να σκεφτούμε τι ειναι αυτο που ένιωθαν οι φοιτητές και όλος ο κόσμος στη χώρα μας την περίοδο εκείνη..  σαν ενα χερι λοιπόν που τους καθοδηγουσε, τους ελεγε τι να σκεφτούν, πως να μιλούν, τι να λένε και πως να συμπεριφέρονται..

Παρομοίασαμε αυτη την περίοδο με το παιχνίδι της μαριονέτας..ετσι παιξαμε με μαριονέτες, τις είδαμε να κάνουν κινήσεις οπως εμείς αποφασίζαμε να τις κουνησουμε, αρα εμείς τις κατευθυναμε οπως εμείς θέλαμε.. θα μας άρεσε εμάς να μας λεει συνέχεια κάποιος πως να μιλάμε, πως να συμπεριφερομαστε και να μας ελέγχει σε όλα?

Το νιώσαμε παίζοντας θεατρικό παιχνίδι κάνοντας τις μαριονέτες και έχοντας το φίλο μας για κουκλοπαίχτη .. βέβαια εδώ τα πράγματα ηταν πιο διασκεδαστικά!

Την επόμενη μέρα γνωρίσαμε έναν διαφορετικό καλλιτέχνη.. μάθαμε οτι υπάρχουν και καλλιτέχνες που ζωγραφίζουν στους δρόμους, στους τοίχους.. ένας από αυτούς είναι ο Άγγλος καλλιτέχνης Bansky που χρησιμοποιεί μεγαλα στενσιλ και δημιουργεί graffiti σε μεγάλα κτίρια.  Έγινε γνωστός για τα έργα του που έχουν θέμα επαναστατικό.. τα είδαμε,τα σχολιάσαμε και φυσικα τα συνδυασαμε με το Πολυτεχνείο..

Με βάση το έργο του με το κοριτσάκι που αφήνει μπαλόνια αγάπης στον αέρα, φτιάξαμε την δική μας αφίσα για το πολυτεχνείο με την τεχνική του κολλάζ..η κυρία Ελένη μας τράβηξε ωραίες φωτογραφίες απο τη μηχανή της ,κόψαμε, κολλήσαμε, κάναμε κι εμεις στενσιλ όπως τον Bansky σε σχήμα καρδιάς και σιγά σιγά τα ενωσαμε κάνοντας το δικό μας μήνυμα για το πολυτεχνείο με τη βοήθεια ενός ποιήματος..

Η ιστορία που είδαμε με την κυρά Δημοκρατία και την κυρά Δικτατορία μας έμαθε νέα συνθήματα οπως “ολοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί” και έτσι ολοι μαζί φτιάξαμε τα φορέματα της κυρας Δημοκρατίας και της κυρας Δικτατορίας σύμφωνα με τα συναισθήματα που νιώσαμε γι αυτές…

Μάθαμε τον αριθμό 4 και παίξαμε με τους κίονες που αφαιρουσαμε απο το Πολυτεχνείο σύμφωνα με το πόσους έριχνε το τανκς…

Μάθαμε το τραγούδι τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο μεσα απο εικονολεξο και το φτιάξαμε στον πίνακα μας έξω

Και οχι μόνο!

Ενω είδαμε την ιστορία με τα παραμυθοζαρια που έφτιαξε η Εμμανουέλα!