Η νέα χρονιά ήρθε, το 2024 φορτώνει τα άσχημα στον παλιό τον χρόνο και μας υπόσχεται ότι αυτός θα είναι καθαρός, γεμάτος φως και όμορφες στιγμές! Φτιάξαμε το ημερολόγιο μας οπως κάθε φορά και βάλαμε σε σωστή σειρά τους αριθμούς μας για να σχηματιστεί το 2024…
Ξεστολίσαμε το δέντρο μας, παραδοσιακά όπως και στο σπίτι μας και ρίξαμε λίγο αγίασμα από τα Θεοφάνεια σε κάθε γωνίτσα του σχολείου μας…
Γεμάτος παροιμίες ο πρώτος μήνας του χρόνου και δε θα μπορούσαμε να μην τις αναφέρουμε, να παίξουμε με αυτές και να κάνουμε κατασκευές! Αγαπημένη μας ήταν εκείνη που έλεγε ότι του Γενάρη το φεγγάρι, λάμπει σαν μαργαριτάρι και αμέσως με απλά υλικά την φτιάξαμε σε χαρτόνι να στολίσουμε την τάξη μας!
Εκείνο που κάναμε με μεγάλη χαρά επίσης ήταν να σκεφτούμε καλά, ποιον στόχο θα θέλαμε να πετύχουμε αυτή τη χρονιά! Και μπορεί να μην έχουμε βελάκια για να το κάνουμε όπως στο παιχνίδι, έχουμε όμως πείσμα και θέληση και σίγουρα θα τα καταφέρουμε! Όπως και ο σκίουρος που είχε και αυτός έναν πανέμορφο στόχο και τον πέτυχε με τη βοήθεια των φίλων του..ακούσαμε την ιστορία του στον υπολογιστή και πήραμε θάρρος και για τους δικούς μας στόχους!!
Πάντως για να είμαστε ειλικρινείς, ο Γενάρης εκτός των άλλων είναι και ο αγαπημένος μήνας των ζώων… ξέρετε αυτών των ζώων που κοιμούνται βρέξει χιονίσει, όλο το χειμώνα και ξυπνούν την άνοιξη πια!! Τι τυχερά που είναι!! Διαβάσαμε το παραμύθι του αγαπημένου Ευγένιου Τριβιζά με τον Ερμόλαο τον σκίουρο, και στη συνέχεια μιλήσαμε και για τα υπόλοιπα ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη.. έπειτα παίξαμε λεκτικό παιχνίδι, ψάχνοντας να βρούμε τα ονόματά τους μέσω αντιστοιχισης, και φτιάξαμε τις φωλιές τους σε ένα χειμωνιάτικο τοπίο.. πρώτα όμως το στολίσαμε με φακές και άλλα όσπρια, γιατί ήταν άδειο! Έγινε ένα υπέροχο μέρος για ατελείωτες ώρες ύπνου για το Ρακούν, το ποντίκι,το λαγό, την αρκούδα, τον τάρανδο, το λύκο, τη μαρμότα και τόσο άλλων όμορφων ζώων!!
Δεν αφήσαμε όμως παραπονεμένα και τα πολικά ζώα! Είχαν και αυτά την τιμητική τους στην κουβέντα μας,και πως αλλιώς βέβαια που με αυτό το κρύο δε γινόταν να μη τα θυμηθούμε! Έτσι λοιπόν η Αρκτική και η Ανταρκτική ήταν τα μέρη της γης που είδαμε σε ένα μεγάλο χάρτη, και εμπλουτισαμε τις γνώσεις μας ακόμα περισσότερο γνωρίζοντας τους εσκιμώους,τα ιγκλού τους και τα ζώα που ζουν κοντά τους! Μα πόσο περίεργα ονόματα τελικά στις δύο άκρες της γης! Η ορκα, η φάλαινα μπελούγκα, ο παπαγάλος παφουινος ήταν από τα ζώα που ξεχωρίσαμε! Ενώ όλα τα άλλα που λίγο πολύ ξέραμε, όπως οι γνωστές πολικές αρκούδες και οι πιγκουίνοι, ήρθαν κατευθείαν από τους πάγους και λίγο νιώσαμε το κρύο τους!! Έπειτα εγκαινιάσαμε την υπέροχη φωτοτράπεζα που απέκτησε το σχολείο μας , τοποθετησαμε εκεί τα πολικά ζώα και είδαμε τις αλλαγές που κάνει η παγωμένη θάλασσα εκεί, όταν τα ζώα αυτά βουτούν για να πιάσουν τη τροφή τους! Τη μια σκούρο μπλε, την άλλη ανοιχτό..πότε πότε άσπρο και που και που κόκκινο οταν δαγκώνουν τα ψάρια και βγάζουν αίμα!!
Κάναμε και λίγο stem,στήνοντας ιγκλου με παγάκια-αφρολέξ και οδοντογλυφίδες..ενώ στήσαμε πύργους και κάναμε ισορροπία τα πολικα ζώα!!
Και επειδή για χιόνι λέγαμε αλλά χιόνι δεν ειδαμε εδώ που ζούμε εμείς,είπαμε μήπως πειραματιστούμε και το φτιάξουμε εμείς! Και πράγματι, αυτό το πείραμα oobleck είναι μαγευτικό! Το πιάνεις?γίνεται σκληρό σαν χιόνι.. το αφήνεις? Λιώνει στο χέρι σου σαν παγάκι! Μας αρσε η υφή του, και σίγουρα θα το ξαναπαίξουμε!!
Ολοκληρώσαμε την ενότητα με τα ζώα φτιάχνοντας όμορφα πιγκουινάκια μέσα σε όμορφα νερά, κάνοντας πειραματισμούς με τις αποχρώσεις του μπλε, ενώ δοκιμάσαμε να ζωγραφίσουμε με ειδικά υγρά χρώματα, ζωάκια χειμερίας ναρκης ή πολικά, για να στολίσουμε το παράθυρο μας..
Τέλος μιλήσαμε για το έθιμο της βασιλόπιτας, τι συμβολίζει το φλουρί της και πως αποκτήσαμε αυτή την παράδοση διαβάζοντας την αντίστοιχη ιστορία με τον Μέγα Βασίλειο! Παίξαμε παιχνίδι μνήμης με ένα ψεύτικο φλουρί και μια χάρτινη βασιλόπιτα, όμως μας έτρεξαν τα σάλια έτσι που τη βλέπαμε και τη λιγουρευόμασταν! Ευτυχώς η μαμά τπυ Γιάννη φρόντισε να μας στείλει μια αληθινή, και μαντέψτε,το φλουρί βρέθηκε στο κομμάτι της κυρίας Κάτιας! Πάντα τυχερή και δημιουργική κυρία Κάτια! Και του χρόνου να είσαι γερή!!!
