28η Οκτωβρίου
Το κουτί με τα ραφτικά της γιαγιάς άνοιξε και μας προβλημάτισε ..πώς οι κουβαρίστρες της έγιναν πολεμίστρες, τα κουμπάκια έγιναν στρατιωτάκια και όλα αυτά ένα άσχημο παιχνίδι αυτό του πολέμου.. το ομώνυμο τραγούδι μας βοήθησε να μπούμε στην αρχή της ιστορίας που ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια στη χώρα μας..ενώ τα ραφτικά της γιαγιάς τα αγαπήσαμε!
Στη συνέχεια τα πράγματα έγιναν πιο συγκεκριμένα… στην τάξη βρέθηκε μια βαλίτσα, η βαλίτσα του στρατιώτη που είχαμε περιέργεια να δούμε τι κρύβεται μέσα της.. φυσικά δεν περιμέναμε πολύ ώρα,την ανοίξαμε.. μύριζε έντονα κλεισούρα.. ήταν παλιά, ήταν του στρατιώτη από το μέτωπο και είχε μέσα τα πράγματά του.. τα κιάλια του το παγούρι του, τη θήκη για το όπλο του.. ένα κασκόλ που του έπλεξε η γιαγιά του και τις κάλτσες που του στελνε η μαμά του ..και φυσικά μια σημαία..
Αφού σχολιάσαμε όσα βρήκαμε στη βαλίτσα, μικρά στρατιωτάκια μας βοήθησαν να καταλάβουμε όσα έγιναν την εποχή του 40 στη χώρα μας.. την είσοδο των Γερμανών και των Ιταλών στην Ελλάδα, και το μεγάλο “Όχι” του Μεταξά!
Παρατηρήσαμε τη μικρή αυτή λεξούλα μα με τόσο μεγάλη σημασία στη φωτοτράπεζα.. είδαμε τους Εύζωνες στην Αθήνα, μας εντυπωσίασαν τα ρούχα τους και μάθαμε ότι ο τρόπος που στέκονται δεν είναι καθόλου τυχαίος.. η στάση του σώματος συμβολίζει το τρανταχτό ΟΧΙ.. το αντιληφθηκαμε καλύτερα όταν παίξαμε με τα χρώματα της τράπεζας.. βάλαμε άσπρο και μπλε και η λέξη αποκαλύπτονταν..
Και φυσικά δε θα μπορούσαμε να μην το φτιάξουμε κι εμείς! Έτσι πήραμε τα χρώματά μας,τα ψαλίδια μας, τις κόλλες μας και δημιουργήσαμε το δικό μας “ΟΧΙ”…
Στη συνέχεια μιλήσαμε για τη σημαία μας,τα χρώματά της και τι συμβολίζει για μας..ενώ φτιάξαμε τη σημαία ξηράς με το έντονο μπλε της θάλασσας!
Γνωρίσαμε και τις σημαίες των άλλων χωρών μέσα από ένα χορευτικό παιχνίδι και βρήκαμε το άλλο μισό!
Και κάπου εκεί μια τρυφερή ιστορία μιας άλλης γιαγιάς ακούστηκε στην τάξη μας.. η κυρία Ελένη Κανδηράκη- Μαρκουτσάκη διηγήθηκε στον εγγονό της Νίκο Μανουσέλη πώς έζησε εκείνη την εποχή του 40..
Ήταν νεαρή μάνα τότε που μπήκαν οι Γερμανοί στο χωριό της τον Καλλικράτη.. ήταν σκοπός τους αυτωνών και κάποιων ντόπιων να λεηλατήσουν το χωριό και να το κάψουν..έτσι έγινε όντως .. και η καημένη Δρακισσα όπως τη λέγανε, την πέταξαν έξω από το σπίτι της ενώ βαστούσε στην αγκαλιά της το μωρό της..
ένας Γερμανός όμως τη λυπήθηκε, γιατί κι εκείνος είχε οικογένεια.. εκείνη στην προσπάθεια της να γλιτώσει πήγε στη Δημαρχάκαινα μα κι εκεί τα ίδια.. οι Γερμανοί δεν της άφησαν τίποτα ούτε αυτηνής.. ο στρατιώτης Γερμανός που είχε μπει και στο δικό της σπίτι, καθώς έκαιγε το σπιτικό της Δημαρχάκαινας βρήκε μια κουβέρτα, μια μπαντανία όπως τη λέγανε τότε, και της την πέταξε γρήγορα γρήγορα για να σκεπάσει το μωρό της..
..η καημένη η Δράκισσα τύλιξε το μωρό της και κρύφτηκε σε έναν κούμο με άλλους Καλλικραθιανούς..εκεί με λίγο αλεύρι και λίγο λάδι έφτιαχνε τηγανόφτες και κατάφερε να μεγαλώσει το μωρό της..μόλις οι Γερμανοί έφυγαν από το χωριό, η Δράκισσα επέστρεψε στο σπίτι της Δημαρχάκαινας να της γυρίσει πίσω την μπαντανία που χάρη σε αυτήν γλίτωσε το μωρό της! Εκείνη απελπισμένη, την υποδέχτηκε με λαχτάρα, γιατί δεν της είχε απομείνει ούτε κλωστή άκαφτη της καψερής..
Αυτή η ιστορία μας άγγιξε..και πως να μην,αφού αποτελεί κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας,ιστορία που έζησαν πριν λίγα μόλις χρόνια άνθρωποι που τους ξέρουμε..δικοί μας.. τα μικρά μας παιδιά έπαιξαν αυτούς τους ρόλους και κάπως έτσι η γιορτή μας αφιερώθηκε στα γεγονότα που έζησε ο Καλλικρατης την εποχή του ’43..
Καλέσαμε τους γονείς και άλλους ανθρώπους που μας έκαναν την τιμή να βρεθούν κοντά μας..
Ο κύριος Νίκος Μανουσέλης με την εξαιρετική φωνή του “έκλεισε” τη γιορτή μας με ανατριχιαστικό και συγκινητικό τρόπο, τραγουδώντας τα ριζίτικα του Καλλικράτη..
Τέλος, κάναμε μια μικρή παρέλαση με τη σημαία μας και καταθέσαμε το στεφάνι μας στο ηρώο όπως κάθε χρόνο..
Ας ευχηθούμε εικόνες όπως αυτές του Καλλικράτη μέσα στους καπνούς, να είναι οι τελευταίες..
Ας ευχηθούμε τα χέρια των ανθρώπων, των μεγάλων, να μιμούνται τα χέρια των μικρών.. που κάνουν όμορφα πράγματα,πάντα, όπως αυτά τα γλυκά περιστέρια της Ειρήνης..
Χρόνια πολλά Ελλάδα μας!
