Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο.. εδώ στο σχολείο μας! Αυτή την εβδομάδα είδαμε διαφορετική την τάξη μας..  τα παιδιά βρήκαν τα παγκάκια τους όρθια στημένα  και ένα σκηνικό που δε θύμιζε την καθημερινή μας παρεούλα.. έτσι στάθηκε η αφορμή για να ξετυλίξουμε την ιστορία του Πολυτεχνείου, να σχολιασουμε και να φτιάξουμε τα συνθήματα Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία και να μπούμε στα γεγονότα με τη βοήθεια εικόνων αλλά και μέσα από το παιχνίδι με τα Playmobil…

Την επόμενη μέρα, ήρθαν οι μαριονέτες στο σχολείο μας..  μάθαμε πως κινούνται αν κάποιος τις παίξει,και περισσότερο όπως αποφασίζει κάποιος να τις παίξει.. κάναμε δραματοποιηση, και το διαπιστώσαμε στην πράξη! Πώς νιώθει κάποιος άραγε όταν κάποιος τον κινεί? Μήπως έτσι ένιωθαν και τότε στο Πολυτεχνείο?

Στη συνέχεια ακούσαμε τη ιστορία της κυρίας Δημοκρατίας.. που ξαφνικά ταραξε την ησυχία της η κυρία Ρία η Δικτακτορία.. Στο τέλος όμως το καλό νίκησε..όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή μας.. ζωγραφίσαμε τα φορέματα τους.. η κυρία Δημοκρατία δικαιωματικά έχει πιο όμορφο φόρεμα, ενώ φτιάξαμε το Περιστέρι της Ειρήνης με την κυρία Ειρήνη των Αγγλικών

Στη συνέχεια ένα βαλιτσάκι βρέθηκε στην τάξη μας,το ανοίξαμε και βρήκαμε παράξενα αντικείμενο μέσα.. ένα σφυρί ένα καλέμι,ένα ξύλο,μια πέτρα.. και απ’έξω έλεγε ότι ανήκει σε μια κυρία με όνομα Βάσω Κατράκη.. κάναμε υποθέσεις και έπειτα ο κύριος Google μας βοήθησε να βρούμε τις πληροφορίες που χρειαζόμασταν.. η κυρία Κατράκη είναι γνωστή για την τέχνη της χαρακτικής, τα έργα της φανερώνουν την κακουχία και τις στερήσεις της εποχής στην οποία και εκείνη αντιστάθηκε! Τα παιδιά φόρεσαν τη μάσκα (έργο δικό της και αυτο), η οποία μας μετέφερε στο Πολυτεχνείο… τι βλέπουμε εκεί? Τι συμβαίνει? Κάναμε σύνδεση με τα έργα της και κάναμε αναπαράσταση!

Τα έργα της κυρίας Κατράκη, βρήκαν τη θέση τους σε ένα ποίημα που γράφτηκε για τους φοιτητές του Πολυτεχνείου.. το διαβάσαμε, σκεφτήκαμε ποιο έργο ταιριάζει και που, και είδαμε ότι όντως αυτές οι δύο τέχνες ταίριαξαν απόλυτα!

Όμως τέχνες χωρίς τραγούδι δε γίνεται… το τραγούδι “Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο δύο καρδιές και έναν ήλιο στη μέση ” συνδέθηκε με την τέχνη της χαρακτικής της κυρίας Κατράκη.. και έτσι τα έργα των παιδιών στόλισαν την τάξη μας..

Και για το τέλος γιορτάσαμε τη μέρα εκείνη, παίζοντας κουκλοθέατρο το γνωστό παραμύθι της Ντενεκεδουπολης και κάναμε και εμείς τον κύριο Λαδένιο “πίτα “!!!!!!!