Ευ ζην
1ο Εργαστήριο
Παιχνίδια ενεργοποιησης – Δέσιμο και συνοχή της ομάδας
Ήρθε η ώρα να γνωριστούμε και να αναγνωρίσουμε το όνομα μας…
Με το άκουσμα της μουσικής κινούμαστε στο χώρο και όταν συναντάμε έναν φίλο μας του χαρίζουμε το όνομά μας με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά (δυνατά, σιγά, ψυθιριστά, χαρούμενα, λυπημένα κ.ο.κ).
Ξαφνικά ενας δυνατός άνεμος φέρνει τα ονόματα μας μέσα στην τάξη και τα σκορπίζει στο πάτωμα. Χορεύουμε ανάμεσά τους παρατηρώντας τα και όταν η μουσική σταματήσει βρίσκουμε το όνομά μας και το πέρνουμε στα χέρια μας, δείχνωντάς το και στους φίλους μας.
Βάζουμε το όνομά μας σε διάφορα σημεία του σώματός μας και προσπαθούμε να κρατήσουμε ισορροπία.
Και ήρθε η ώρα να παίξουμε το αγαπημένο μας παιχνίδι. Μουσικές καρέκλες με τη διαφορά ότι μόλις η μουσική σταματήσει εντοπίζουμε την καρέκλα με το όνομά μας και καθόμαστε σε αυτήν.
Φτιάχνουμε με κομμάτια παζλ τα ονόματά μας και τα κολλάμε σε χρωματιστό χαρτόνι…
Τέλος αποφασίζουμε να δημιουργήσουμε τον ήλιο της τάξης μας…
2ο Εργαστήριο
Εγώ και οι συμμαθητές μου. Κανόνες – Συμβόλαιο
Σήμερα εμφανίστηκε στην τάξη μας η μικρή Ηλιαχτίδα για να μας γνωρίσει, να μάθει τους κανόνες της τάξης μας και πως περνάμε την ημέρα μας στο σχολείο μας.
Αφού μας συστήθηκε και της συστηθήκαμε, μας έδειξε τη διαδρομή που ακολουθεί κάθε μέρα για να πάει στο δικό της σχολείο και τα εμπόδια που περνάει.
Έπειτα μας ζήτησε να φτιάξουμε εμείς τη διαδρομή που ακολουθούμε για να φτάσουμε από το σπίτι μας στο σχολείο μας.
3ο Εργαστήριο
Αφηγήσεις και αντικείμενα που συνδέουν το σπίτι και το σχολείο με μια ακτινοκορδέλα…
Η μικρή Ηλιαχτίδα μας παρουσίασε το αγαπημένο της αντικείμενο και ζήτησε και από εμάς να φέρουμε το δικό μας αγαπημένο αντικείμενο από το σπίτι μας.
Η τάξη μας γέμισε με τα αγαπημένα αντικείμενα των παιδιών…
…και οι παρουσιάσεις ξεκίνησαν… Μία μικρή ιστορία δημιουργήθηκε από τα παιδιά με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα τους αντικείμενα…
Τα παιδιά στο τέλος ζωγράφισαν το αγαπημένο τους αντικείμενο και μας έδειξαν πως νιώθουν γι αυτό…
4ο Εργαστήριο
Εγώ: Συναισθήματα και Σώμα
Σε μουσείο συναισθημάτων μεταμορφώθηκε η τάξη μας κι εμείς περιηγηθήκαμε ανάμεσα στους πίνακές του. Πίνακες ζωγραφικής με ανθρώπους χαρούμενους, λυπημένους, φοβισμένους, θυμωμένους. Τους παρατηρήσαμε, μπήκαμε στη θέση τους, νιώσαμε όπως νιώθουν και το δείξαμε με το σώμα μας. Τι άραγε να προκαλεί όλα αυτά τα συναισθήματα; Για τον καθένα η αιτία να χαρεί ή να λυπηθεί μπορεί να είναι διαφορετική, μα το συναίσθημα το ίδιο. Πόσο σημαντικό να αντιλαμβανόμαστε πως όλοι οι άνθρωποι γύρω μας έχουν συναισθήματα ίδια με τα δικά μας, που μπορεί άλλοτε να είναι θετικά κι άλλοτε όχι.
Ένα μουσείο όμως μπορεί να δώσει μονάχα την αφορμή για να πάρουμε μια γεύση από όλα τα συναισθήματα. Για να τα αντιληφθούμε καλύτερα έπρεπε σίγουρα να τα βιώσουμε. Ένα ταξίδι στη χώρα των συναισθημάτων ήταν εκείνο που μας χάρισε τόσο έντονες στιγμές
Κι αφού νιώσαμε και παίξαμε με τα συναισθήματα μας, και γνωρίσαμε διάφορους τρόπους για να διαχειριζόμαστε τα αρνητικά μας συναισθήματα, βρήκαμε την ευκαιρία να κάνουμε κι άλλα πολλά…
Μάθαμε να γράφουμε τη λέξη “χαρά” και “λύπη”
Μάθαμε την πρώτη φωνούλα της λύπης και τη γράψαμε με διάφορους τρόπους
Ομαδοποιήσαμε όλα αυτά τα πρόσωπα που είχαμε μπροστά μας, ανάλογα με το συναίσθημα που βλέπαμε στο πρόσωπό τους
Είπαμε κι εμείς τη σκέψη μας για τα συναισθήματά μας και το πρόσωπό μας μεταμορφώθηκε ευθύς αμέσως στο συναίσθημα που εκφράσαμε
Κι επειδή τα τραγούδια μας αρέσουν τόσο πολύ, όλες αυτές τις μέρες που νιώσαμε, μάθαμε και παίξαμε σιγοτραγουδούσαμε κι ένα υπέροχο χρωματιστό τραγούδι, το οποίο μπορείτε να ακούσετε κι εσείς εδώ.
5ο Εργαστήριο
Αποτίμηση
Δύο καρέκλες εμφανίστηκαν στην παρεούλα μας…
Τα παιδιά κάθισαν στην “κόκκινη καρέκλα του πριν” και μας εξέφρασαν τα συναισθήματά τους πριν από τα παιχνίδια μας με τη μικρή Ηλιαχτίδα…
Έπειτα κάθισαν στην “πράσινη καρέκλα του μετά” και μίλησαν για τα συναισθήματά τους μετά από όσα βίωσαν με τη μικρή μας φίλη…