Άρθρα ανά μήνα: Οκτώβριος 2019

28 Οκτωβρίου

Ημέρα γιορτής για τους Έλληνες. Ημέρα χαράς και περηφάνιας!!

Μια μέρα πολύ σημαντική που μας δίνει την ευκαιρία να μιλήσουμε για την ειρήνη και τον πόλεμο. Πόσα πολλά πράγματα μπορούμε να χάσουμε από τον πόλεμο… και πόσα πολλά μας χαρίζει η ειρήνη. Κι αυτό δε θα μπορούσαμε να το νιώσουμε καλύτερα , παρά μέσα από ένα παιχνίδι. Τα παιδιά παίζουν, γελούν, τραγουδούν, και χαίρονται σε περίοδο ειρήνης, μα τα συναισθήματα του πολέμου είναι μόνο θλίψη, πόνος και φόβος.

 

παιχνίδι σε μια γειτονιά

βόμβες γκρεμίζουν τα σπίτια

παίζουμε χαρούμενοι

η πόλη έχει κατεδαφιστεί!!!

Ειρήνη για όλο τον κόσμο είναι η ευχή μας κι ένα περιστέρι φτιαγμένο από τα μικρά μας τα χεράκια, έρχεται να φωνάξει κι αυτό ΟΧΙ στον πόλεμο, ναι στην ΕΙΡΗΝΗ.

Μα εκείνο που μας έκανε πραγματικά να νιώσουμε συγκίνηση ήταν οι μαρτυρίες της προγιαγιάς της Αργυρώς και της Μαρίνας. Η γιαγιά μας υποδέκτηκε στο σπίτι της με μαντινάδες και μας είπε ιστορίες από τον πόλεμο που έζησε. Ιστορίες που δεν τις γράφει κανένα βιβλίο, μα ήταν τόσο αληθινές. Η εμπειρία αυτή σίγουρα θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό και στην καρδιά μας.

Η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου έκλεισε με κατάθεση στεφάνου και φυσικά παρέλαση.

Μύρισε Φθινόπωρο

Το φθινόπωρο έχει μπει για τα καλά κι εμείς δε ξέρουμε τι να πρωτοαπολαύσουμε!!. τόσα χρώματα..τόσες μυρωδιές..τόσες αλλαγές στη φύση. Η αλήθεια είναι ότι είμαστε από τους τυχερούς, καθώς όλα όσα απλόχερα μας χαρίζει η φύση, μπορούμε να τα απολαύσουμε με όλες μας τις αισθήσεις (ένα από τα θετικά ενός σχολείου στο χωριό!!). Βγήκαμε λοιπόν στην αυλή μας και μαζέψαμε τα φύλλα που είχαν πέσει από τα δέντρα…

Η χαρά μας δεν περιγράφεται που μαζέψαμε τόοοοοσα φύλλα!!

Γιατί όμως κάποια δέντρα έχουν πράσινα φύλλα ακόμα και μέσα στο χειμώνα; Διαβάσαμε την ιστορία ενός φύλλου και μιλήσαμε για τα φυλλοβόλα και τα αειθαλή. “Ντύσαμε και ξεντύσαμε” τα δέντρα στην τάξη μας για να καταλάβουμε καλύτερα πως τα πράσινα φύλλα μένουν πάνω στα δέντρα, ενώ τα καφέ, τα κόκκινα, τα κίτρινα, πέφτουν στη γη

Μα το φθινόπωρο δεν φέρνει μόνο φύλλα. Τα συννεφάκια ταξιδεύουν και παίζουν υπέροχα παιχνίδια. Ξέρουν να μεταμορφώνονται, να τρέχουν, να κρύβονται και φυσικά να αλλάζουν μορφή μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Δε θα μπορούσαμε λοιπόν να χάσουμε ένα τέτοιο μοναδικό παιχνίδι. Βγήκαμε στην αυλή μας, κοιτάξαμε τα σύννεφα και γίναμε σαν κι αυτά!!!Βασίλισσες, γατούλες, αυτοκίνητα, φωτιές, μπαλαρίνες και σκαντζόχοιροι απλώθηκαν σε γη και ουρανό και έπαιξαν εκείνο το φθινοπωρινό πρωινό….

Η πρώτη φθινοπωρινή βροχούλα έπεσε και τα σαλιγκάρια ξεκίνησαν τις βόλτες!! Οι χοχλιοί (όπως τους λέμε εμείς στην Κρήτη), βρέθηκαν στην αυλή μας κι εμείς φυσικά ως καλοί οικοδεσπότες τους φιλοξενήσαμε. Τους δώσαμε δροσερά φυλλαράκια να ξαποστάσουν, τους φτιάξαμε παιδική χαρά να παίξουν και μας βοήθησαν να κάνουμε και λίγα μαθηματικά…

 

Τα φθινοπωρινά παιχνίδια δεν έχουν τέλος και φυσικά η έμπνευσή μας δεν έχει όρια… Η τάξη μας έχει γεμίσει με φθινοπωρινά χρώματα, φθινοπωρινές εικόνες και εμείς δε σταματάμε ποτέ!Η φύση μας εμπνέει κι εμείς δημιουργούμε…

τα σκαντζοχοιράκια μας και οι φωλιές τος

 

Σχήματα παντού!!

Το ξέρατε πως σε μια χώρα, λίγο πιο μακριά από τη δική μας ζουν τα σχήματα; Αλήθεια σας λέμε… Εμείς ταξιδέψαμε ως εκεί και τα γνωρίσαμε όλα. Τρίγωνα, τετράγωνα, κύκλοι και ορθογώνια μας υποδέχτηκαν στις γειτονιές τους και παίξαμε πολλά πολλά παιχνίδια.

Ο καθένας μας διάλεξε κάποια από αυτά τα σχήματα και δημιούργησε ένα δικό του, μοναδικό σχέδιο…

Στη συνέχεια δημιουργήσαμε έναν πίνακα ζωγραφικής, σαν αυτούς που είχαμε παρατηρήσει πριν από λίγο, κάτω στο πάτωμα. Τελικά η φαντασία μας μοιάζει με αυτή των μεγάλων ζωγράφων…

 

 

 

 

 

 

Φανταστικοί οι πίνακές μας, αλλά πόσο εύκολο είναι να αναγνωρίσουμε ένα σχήμα με κλειστά μάτια; Με ένα μαντήλι κλείνουμε τα μάτια μας και ψηλαφίζουμε το σχήμα που μας δίνει ο φίλος μας. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται… Η αλήθεια είναι ότι εμάς κάποια σχήματα μας μπέρδεψαν…

….ωστόσο όμως αυτό δε μας εμποδίζει από το παιχνίδι μας!!Αντίθετα μάλιστα, ακολούθησε ένα ακόμα πιο διασκεδαστικό. Με το δάκτυλό μου σχεδιάζω στην πλάτη του φίλου μου ένα σχήμα. άραγε μπορεί να καταλάβει ποιο είναι; Κι εκείνος με τη σειρά του να σχεδιάσει ένα άλλο σχήμα στην πλάτη κάποιου άλλου συμμαθητή μας. Μα και στη δική μου πλάτη νιώθω να σχηματίζεται ένα ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ;;;

 

Μετά από τόσο παιχνίδι, έφτασε η ώρα να “καλλιτεχνήσουμε”. Πηγή έμπνευσης ένας κύκλος. Διαβάσαμε το “ένα βιβλίο παιχνίδι” και ένας κύκλος μαγικός μας έδωσε την ευκαιρία για να παίξουμε πολύ.

Στη συνέχεια ο πίνακας του Καντίσκι “τετράγωνα με κύκλους” μας ενέπνευσε για να δημιουργήσουμε κι εμείς, όλοι μαζί, το δικό μας. Νομίζω πως τα καταφέραμε καλά….