Ονειρεύτηκα, παιδιά, χθες βράδυ πως περπατούσα στο σκοτάδι.
Και όταν έφτασα στο φως να ένας κύκλος χοντρουλός!
«Καλώς ήρθατε!» μου λέει, «Περάστε!» Τη Χώρα των κύκλων μας Θαυμάστε!»
Κύκλοι ήτανε τα σπίτια, κύκλοι και τα σπουργίτια. Κύκλοι ήταν τα παιδιά και τα μεγάλα και τα μικρά.
Κύκλοι τ ’αυτοκινητάκια, Κύκλοι και τα λουλουδάκια.
Έπιασε ξάφνου μια βροχή! Κύκλοι ήτανε κι αυτή. Κι ήταν λες κι έβρεχε μπάλες!
Τόόόόόσο μεγάλες είχε στάλες!
Ξυπνήστε με γρήγορα παιδιά! Μη βραχώ απ’ τις στάλες.
Στη Χώρα των κύκλων, η βροχή είναι βροχή από μπάλες!!!
Το όνειρο δεν είναι δικό μου… στο https://www.elniplex.com/ το είδαν.
Κι έτσι ξεκίνησε η αποστολή μας… να βρούμε κύκλους μέσα στην αίθουσα. Όσο έπαιζε ένα παιδί το ταμπουρίνο κάποιο άλλο έψαχνε να βρει κύκλους. Όταν σταματούσε το ταμπουρίνο το παιδί που έψαχνε παρουσίαζε τους κύκλους.
