Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων, το νηπιαγωγείο μας πραγματοποίησε μια ξεχωριστή επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πυθαγορείου, γεμάτη γνώση, φαντασία και παιχνίδι.

Πριν από την επίσκεψη, διαβάσαμε βιβλία, συζητήσαμε για τα μουσεία και μάθαμε τους βασικούς κανόνες συμπεριφοράς, ώστε να είμαστε έτοιμοι να απολαύσουμε την εμπειρία με σεβασμό και ενθουσιασμό. Για να γίνει η επίσκεψη ακόμη πιο ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική για τα παιδιά, οργανώσαμε μια ειδική αποστολή: να ανακαλύψουμε θησαυρούς της θάλασσας μέσα στο μουσείο! Είχαμε ήδη παρουσιάσει και γνωρίσει αυτούς τους θησαυρούς στην τάξη, μέσα από εικόνες, ιστορίες και δραστηριότητες, και τώρα ήρθε η ώρα να τους εντοπίσουμε από κοντά!

Με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών, περπατήσαμε ανάμεσα στα εκθέματα και ψάξαμε με προσοχή. Τα παιδιά αναγνώριζαν τα αντικείμενα που είχαμε δει στις εικόνες: αγγεία, αγάλματα, μικρά αντικείμενα, ψηφιδωτά που ταξίδεψαν μέσα στον χρόνο και κουβαλούν ιστορίες από τη θάλασσα και τον πολιτισμό μας. Για κάθε “θησαυρό” που βρίσκαμε, σταματούσαμε και μιλούσαμε για αυτόν: από πού ήρθε, τι χρησιμότητα είχε, ποια είναι η ιστορία του.

Η αποστολή κορυφώθηκε με την ανακάλυψη του μεγαλύτερου θησαυρού: το εντυπωσιακό ψηφιδωτό δάπεδο με τη Νηρηίδα και τον θαλάσσιο ίππο. Εκεί, τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν από τα χρώματα, τα σχήματα και τη μαγεία της εικόνας. Θέσαμε ερωτήματα, προβληματιστήκαμε και συζητήσαμε για το τι συμβολίζει η Νηρηίδα, τι ρόλο είχε ο θαλάσσιος ίππος κ.α.

Στη συνέχεια, όλοι μαζί σκεφτήκαμε και δημιουργήσαμε μια ιστορία σχετικά με το ψηφιδωτό. Πού πήγαινε η Νηρηίδα με τον θαλάσσιο ίππο; Τους κυνηγούσε κάποιος; Ήθελε η Νηρηίδα να ανέβει στην πλάτη του ίππου ή την άρπαξε και άλλες τέτοιες ερωτήσεις….που στο τέλος διαμόρφωσαν μια πανέμορφη και ευφάνταστη ιστορία, αξιοποιώντας όλα τα στοιχεία της θάλασσας που ανακαλύψαμε στο μουσείο.

“Η γοργόνα και το δελφίνι”

Μια φορά κι έναν καιρό, στα πολύ παλιά τα χρόνια σε μια βαθιά θάλασσα ζούσε μια πολύ όμορφη Νηρηίδα, που την έλεγαν Γοργόνα. Ήταν μικρή και παιχνιδιάρα και της άρεσε να παίζει με τα κύματα και τα πλάσματα της θάλασσας.

Μια μέρα, βγήκε να παίξει με τον φίλο της, το δελφινάκι. Πήγαν να μαζέψουν χρωματιστές πετρούλες και κοχύλια για να φτιάξουν ένα κολιέ. Ξαφνικά όμως, ξέσπασε μια φοβερή καταιγίδα. Ακούγονταν δυνατές βροντές, η θάλασσα ήταν φουρτουνιασμένη, φυσούσε δυνατός αέρας και στον ουρανό έπεφταν αστραπές και κεραυνοί. Άρχισαν να φοβούνται και ήταν έτοιμοι να γυρίσουν στο σπίτι τους, όταν εμφανίστηκε μπροστά τους ένα μεγάλο, άγριο, θαλάσσιο άλογο. Είχε κοφτερά δόντια και νύχια και έμοιαζε με τέρας. Η Νηρηίδα και το δελφινάκι χωρίστηκαν από τα τεράστια κύματα και το άγριο άλογο παγίδευσε τη Γοργόνα. Τη φόρτωσε στην πλάτη του και άρχισε να τρέχει. Απ’ τη μεγάλη ταχύτητα, τα μαλλιά της γοργόνας ανέμιζαν προς τα πίσω και το φόρεμα της χάθηκε στη θάλασσα. Το δελφινάκι, καθώς έψαχνε το δρόμο για το σπίτι του, βρήκε το φόρεμα της Γοργόνας και άρχισε να κλαίει.

Τότε εμφανίστηκε μπροστά του ο Ποσειδώνας και το ρώτησε γιατί είναι στεναχωρημένο. Αφού του εξήγησε, ο θεός της θάλασσας έδωσε μια κατραπακιά με την τρίαινα του στα κύματα και αυτά σταμάτησαν αμέσως. Έγιναν ήρεμα και γαλήνια και σταμάτησε η καταιγίδα. Μετά έδωσε μια δεύτερη κατραπακιά και διέταξε να υπακούσουν όλα τα θαλάσσια πλάσματα. Το άλογο εμφανίστηκε μπροστά του και ο Ποσειδώνας του είπε: «Κακέ, κακόμοιρε και ύποπτε θαλάσσιε ίππε, φέρε αμέσως εδώ τη Γοργόνα. Έτσι κι έγινε… Το δελφινάκι έτρεξε και αγκάλιασε την αγαπημένη του φίλη. Στη συνέχεια ευχαρίστησαν τον θεό της θάλασσας και αποφάσισαν να φύγουν για ένα μακρινό ταξίδι, για να μαζέψουν κοχύλια και να φτιάξουν επιτέλους εκείνο το κολιέ. Κι από τότε ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…

Επιστρέφοντας στο σχολείο, ζωγραφίσαμε τις εντυπώσεις μας από την επίσκεψη και εικονογραφήσαμε την ιστορία που δημιουργήσαμε. Έτσι, η εμπειρία μας ολοκληρώθηκε με δημιουργικό τρόπο, μέσα από την τέχνη και τη φαντασία των παιδιών.

Η εικονογράφηση του παραμυθιού:

Οι εντυπώσεις μας από την επίσκεψη στο μουσείο:

Ήταν μια υπέροχη εμπειρία! Τα παιδιά όχι μόνο διασκέδασαν, αλλά ένιωσαν τη μαγεία του μουσείου, έμαθαν να το αγαπούν και να σέβονται την πολιτιστική μας κληρονομιά. Ήταν μια μέρα γεμάτη μάθηση, χαρά και έμπνευση, που θα μείνει χαραγμένη στις καρδιές μας.