Εργαστήριο 2 : Κάθε ανάγκη έχει ένα όνομα: ΔΙΚΑΙΩΜΑ

Η νηπιαγωγός ξεκινά το εργαστήριο με τη μουσική υπόκρουση που τα παιδιά έχουν ορίσει.  Η νηπιαγωγός κάνει τη σύνδεση με το προηγούμενο εργαστήριο.

Παρουσιάζει «τα θέλω» που κατέγραψε από τα παιδιά και «τις ανάγκες». Απευθύνει ερώτημα στα παιδιά εάν «ό,τι θέλω είναι πραγματικά η ανάγκη μου». Αφού δεχθεί όλες τις πιθανές απαντήσεις από τα παιδιά, ενθαρρύνει τα παιδιά να διακρίνουν ότι «τα θέλω» δεν έχουν να κάνουν με τις «βασικές ανάγκες» μας.

Σε ένα δεύτερο κουτί η νηπιαγωγός έχει βάλει εικόνες παιδιών που έχει βρει στο βιβλίο της UNICEF : “Μια ζωή σαν τη δική μου”

Οι φωτογραφίες απεικονίζουν παιδιά τόσο αγόρια όσο και κορίτσια προσχολικής ηλικίας ή και λίγο μεγαλύτερα, σε διάφορες συνθήκες.

Τοποθετεί τις εικόνες στο πάτωμα και με τον ήχο της μουσικής τα παιδιά περιφέρονται ελεύθερα στον χώρο. Με το σταμάτημα της μουσικής επιλέγουν μία εικόνα. Έπειτα επαναλαμβάνουν τη διαδικασία με τον ήχο της μουσικής και επιλέγουν έναν φίλο και έπειτα με το  ζευγάρι τους  κάθονται στα τραπεζάκια.

 Ο/η νηπιαγωγός ζητά πρώτα από τα παιδιά να παρατηρήσουν προσεκτικά τις εικόνες και τους απευθύνει ερωτήσεις ακολουθώντας τις ρουτίνες όπως: «δώστε ένα όνομα στην εικόνα σας. Τι σκέψεις κάνεις; Τι νομίζεις ότι είναι αυτό που βλέπεις;»

Ο/η νηπιαγωγός έπειτα ζητά από τα παιδιά να ζωγραφίσουν ποια νομίζουν ότι είναι η μεγαλύτερη ανάγκη του «φίλου» τους στη φωτογραφία.Ο/η νηπιαγωγός καταγράφει τις ανάγκες που περιγράφουν τα παιδιά και έπειτα θυμίζει τις ανάγκες που είχαν πει για τον εαυτό τους στο προηγούμενο εργαστήριο.

Ο/η νηπιαγωγός απευθύνει στα παιδιά την ερώτηση εάν γνωρίζουν τι θα πει «δικαίωμα» . Εξηγεί στα παιδιά ότι κάθε παιδί έχει ίσα δικαιώματα σύμφωνα με τη Σύμβαση Δικαιωμάτων του παιδιού της Unicef.

Με τις απαντήσεις των παιδιών  συμπληρώνουμε εννοιολογικό χάρτη  για το ποιες είναι οι ανάγκες των παιδιών στη φωτογραφία Ενδεικτικός χάρτης 1 αλλά και δικές τους Ενδεικτικός χάρτης 2.