Υποθάλποντας την πιθανολογική σκέψη στα νήπια
To πρωί της Παρασκευής, πριν την απογευματινή Χριστουγεννιάτικη γιορτή, είχαμε μεταμορφώσει την σχολική αίθουσα σε θεατρική σκηνή και οι επιλογές των παιδιών στις παιδαγωγικές γωνιές ήταν περιορισμένες μέχρι να αρχίσει το ακαδημαϊκό πρόγραμμα. Αρκετά παιδιά προσελκύστηκαν από την ρουλέτα και ποντάρισαν διαδοχικές φορές με τις μάρκες τους σε διάφορους αριθμούς. Γύρισαν την ρουλέτα δεκάδες φορές αλλά σε κανένα δεν «έκατσε η μπίλια» για να κερδίσει μπαλόνι ή γκοφρέτα. Μερικά προνήπια, επέδειξαν την «πλάνη του τζογαδόρου» (για να θυμηθούμε ένα ολόφρεσκο ντοκιμαντέρ που προβάλλει η ΕΡΤ στο youtube και αφορά τον εθισμό στον τζόγο). Ο Γιόελ, ας πούμε, όταν έβλεπε πώς η μπίλια έκατσε στον αριθμό «13», ανατοποθετούσε την μάρκα στο 13. Κάποια παιδιά ποντάριζαν στον ίδιο και στον ίδιο αριθμό, πιθανολογώντας ότι θα έλθει και η σειρά του.
Πιστεύουμε ότι μια πρώιμη άσκηση στην πιθανολογική σκέψη, πέρα από την διασκέδαση, μπορεί να γειώσει τις ανεδαφικές προσδοκίες ώστε να μην προκύπτουν «κορόιδα της τράπουλας» που υποκύπτουν σε διαδικτυακά τυχερά παιχνίδια ως έφηβοι. Γιατί, δυστυχώς, έχει γίνει μάστιγα ο εθισμός στον ιντερνετικό τζόγο ακόμα και από προέφηβους.
Μπορεί τα παιδιά προσχολικής ηλικίας να μιλούν με προτάσεις ελάχιστων λέξεων, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορούν να ξεχωρίσουν έννοιες για τις οποίες οι ενήλικοι χρησιμοποιούν τον λόγο για να περιγράψουν. Παραδείγματος χάριν, λέξεις όπως πιθανό, απίθανο και αδύνατο συνήθως δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο των νηπίων, όμως αυτά είναι σε θέση να αντιληφθούν τη σημασία τους.
Τις έννοιες του πιθανού, του απίθανου και του αδύνατου να συμβεί κάτι έχουν αφομοιώσει τα νήπια ήδη από την προσχολική ηλικία, λένε αμερικανοί επιστήμονες οι οποίοι πρόσφατα διεξήγαγαν ευφάνταστα όσο και διασκεδαστικά πειράματα με αποτελέσματα εντυπωσιακά, καθώς είδαν ότι ακόμη και παιδιά τόσο μικρής ηλικίας μπορούν και αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους με όρους πιθανοτήτων, κάτι που οι ενήλικοι κάνουν συνέχεια.
Γιατί, όμως, είναι σημαντικό να αντιλαμβάνεται ένα παιδί δύο ή τριών ετών τις πιθανές, απίθανες ή αδύνατες καταστάσεις; Όπως εξηγεί μια αμερικανή επιστήμονας, η ικανότητα αυτή βοηθά σε μεγάλο βαθμό στη γνωστική τους ανάπτυξη και πιο συγκεκριμένα στην κατάκτηση λογικής σκέψης, στη λήψη αποφάσεων και στην επίλυση προβλημάτων:
«Θα πρέπει να σημειωθεί πως τα παιδιά μαθαίνουν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Η μελέτη μας έδειξε πως ένας αποτελεσματικός τρόπος είναι το να δίνεται ειδική έμφαση σε γεγονότα που ανατρέπουν τις προσδοκίες τους. Αδύνατες, δηλαδή, καταστάσεις και γεγονότα που προκαλούν έκπληξη στα παιδιά γιατί αντιβαίνουν στην αντίληψη που έχουν για τα πράγματα γύρω τους, αποτελούν ισχυρά ερεθίσματα για τον εγκέφαλό τους και τα βοηθούν στη μάθηση. Από επιστημονικής άποψης είναι συναρπαστικό το γεγονός πως οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα από το ξεκίνημα της ζωής τους να σκέφτονται αν τα γεγονότα γύρω τους είναι πιθανά, απίθανα ή αδύνατα να συμβούν. Έχει, λοιπόν, ιδιαίτερη σημασία γονείς και δάσκαλοι να δημιουργούν καταστάσεις που εμπεριέχουν το στοιχείο τού μη αναμενόμενου για το παιδί»
Μετά τις ματαιώσεις των επίδοξων τζογαδόρων, η σημερινή βοηθός Αλεξάνδρα, η έξοχη πρωταγωνίστρια της Χριστουγεννιάτικης παράστασης, επέλεξε, για να ρεφάρουμε,
γιορτινή yoga για πρωινή γυμναστική.
γιορτινή yoga για πρωινή γυμναστική.(πηγή επιστημονικών πληροφοριών: https://www.tovima.gr/print/science/ta-paidia-kseroun/ )
