Άρθρα ανά μήνα: Δεκέμβριος 2023

Το πολύτιμο θεατρικό παιχνίδι

Ξεκινώντας, αρχές Δεκέμβρη, τις πρόβες για την Χριστουγεννιάτικη θεατρική παράσταση «4 Εποχές» αιφνιδιαστήκαμε αρχικά με την επαυξημένη ετοιμότητα των μικρών παιδιών να παίξουν θέατρο. Κατόπιν διαπιστώσαμε ότι η ομάδα μαθητών με τη φετινή αριθμητική δυσαναλογία υπέρ των κοριτσιών, πιστώνεται ίσως με τη δημιουργία στο χώρο της αίθουσας του play room ενός αντιαυταρχικού και δημιουργικού περιβάλλοντος στο οποίο ο μαθητής βρίσκεται στο επίκεντρο. Οι μαθητές, κυρίως νήπια-κορίτσια που αυτό-διαχειρίζονται για δεύτερη χρονιά τον χώρο, έχουν την δυνατότητα να επιλέγουν στολές από το μπαούλο/βεστιάριο αλλά και να διαμορφώνουν ως άβατη κρυψώνα το υψηλό έπιπλο του κουκλοθέατρου στη γωνιά του play room. Το θεατρικό παιχνίδι στις αρχές του Φθινοπώρου είναι αυτοσχέδιο: Συχνά τότε ακούμε πολύ ρεαλιστικές μιμήσεις θρήνων ώστε σηκωνόμαστε με ανησυχία από την άλλη άκρη της αίθουσας που διευθύνουμε ήσυχα επιτραπέζια παιχνίδια μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε ότι είναι “θεατρινισμοί” των εκκολαπτόμενων Drama Queens,😆 μεθαύριο μελών πολιτιστικών σωματείων που παίζουν σε ερασιτεχνικούς θιάσους, ίσως κάποτε και ταλαντούχων ηθοποιών!
Η Ελληνική Πολιτεία θεωρεί ότι τα μικρά παιδιά πρέπει να αποκτήσουν τις δυνατότητες κατανόησης και επαφής με την Τέχνη και το θέατρο και τοποθετεί την θεατρική αγωγή σταθερά στις αναγκαίες επιδιώξεις του σχολικού προγράμματος. Ίσως επειδή ο Νομοθέτης διακρίνει ότι τα παιδιά αναπτύσσουν το πνεύμα της φιλίας και συνεργασίας με τους άλλους, χωρίς κανενός είδους ρατσιστικές διακρίσεις.
Για τον γράφοντα είναι ακόμη πιο πολύτιμη: Η θεατρική αγωγή δίνει έμφαση σε έξεις, είδη νοημοσύνης-όπως η αισθησιοκινητική-και ταλέντα-όπως το φωνητικό χάρισμα, που είναι εξίσου🥰 πιθανό να τα έχουν και οι φτωχότερες κοινωνικές τάξεις! Οι κορυφαίοι Έλληνες ηθοποιοί του 20ου αιώνα -ιδιαίτερα οι κωμικοί-προέρχονταν από προλεταριακές οικογένειες.
Η Θεατρική Αγωγή δεν μπορεί παρά να αρχίζει ήδη από τα πρώτα στάδια της προσχολικής ηλικίας, όταν η παιδεία στο σύνολό της παρέχεται υπό μορφή παιχνιδιού και Αυτοσχεδιασμού. Εκεί, η καλλιέργεια των στοιχείων του δραματικού λόγου! Εκεί, η εφαρμογή των στοιχείων του δράματος, επιτρέποντας την επικοινωνία με τα άλλα μέλη της ομάδας, δίνοντας κατεξοχήν έμφαση στην ψυχαγωγική διάσταση του Θεάτρου, στη μιμική, στην ανάπτυξη της γλωσσικής και παραγλωσσικής επικοινωνίας από παιδιά που συχνά έχουν σοβαρά λογοπεδικά προβλήματα ή δεν έχουν την ελληνική ως μητρική τους γλώσσα.
SAM 1941

Χριστουγεννιάτικο Bazaar από τον Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων Πυργίου

408174914 24654842434129259 323561498187539301 n

Μια εξαιρετική πρόταση από τον δραστήριο και προοδευτικό Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων θα υλοποιηθεί την Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου, στο Δημοτικό Σχολείο Πυργίου αλλά και τις επόμενες μέρες στην πλατεία του χωριού. Σας περιμένουμε με μοναδικές δημιουργίες που θα στολίσουν το σπίτι σας και θα ενισχύσουν οικονομικά τους ευγενείς σκοπούς του Συλλόγου.

Η Γενέθλια ημέρα της UNICEF

Η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού γιορτάζεται την 11η Δεκεμβρίου – γενέθλια ημέρα της UNICEF, που ιδρύθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1946 για να βοηθήσει αρχικά τα παιδιά της Ευρώπης, Μέσης Ανατολής και Κίνας μετά το τέλος του Β’ παγκοσμίου Πολέμου.

Η κ. Σοφία εξήγησε με απλά λόγια την αποστολή της UNICEF σε όλα τα κράτη-κυρίως όμως σε όσα έχουν μεγάλο αριθμό παιδιών που πλήττονται από φτώχεια, ορφάνια και ασθένειες. Τα παιδιά του Νηπιαγωγείου έμαθαν για την διακήρυξη των δικαιωμάτων των παιδιών και κατασκεύασαν μια ατομική χειροτεχνία την οποία ζωγράφισαν παίρνοντας έμπνευση από την σημερινή Παγκόσμια ημέρα.

Αξίζει να δώσουμε σημασία σε αυτά τα 5 δικαιώματα, που δεν ακούμε συχνά, και είναι τα παρακάτω:

-Κάθε παιδί πρέπει να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέσα για τη φυσιολογική του ανάπτυξη, τόσο σε υλικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.

-Κάθε παιδί που πεινάει πρέπει να τρέφεται, κάθε παιδί που είναι άρρωστο πρέπει να λαμβάνει περίθαλψη, κάθε παιδί που είναι αβοήθητο πρέπει να λαμβάνει βοήθεια, κάθε παραβατικό παιδί πρέπει να αποκαθίσταται πίσω στην κοινωνία, κάθε ορφανό και κάθε άστεγο παιδί πρέπει να αποκτά στέγη και κάθε είδους βοήθεια.

-Κάθε παιδί πρέπει να είναι το πρώτο άτομο που θα λαμβάνει ανακούφιση σε περιόδους δυστυχίας και πένθους.

-Κάθε παιδί πρέπει να είναι σε θέση να βιοπορίζεται μόνο του και πρέπει να προστατεύεται ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης.

-Κάθε παιδί πρέπει να ανατρέφεται μέσα στη συνειδητοποίηση των ταλέντων του, τα οποία πρέπει να αφιερώνονται στην υπηρεσία των συνανθρώπων του.

Σε ανάμνηση της διακήρυξης αυτής, κάθε χρόνο εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού, επικεντρώνοντας την προσοχή της σε διαφορετικό ζήτημα κάθε φορά. Την προηγούμενη χρονιά, το 2022, η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού αφορούσε τη “Συμπεριληπτικότητα, για Κάθε Παιδί” ! Η συμπεριληπτικότητα, το λεγόμενο “inclusivity”, είναι μία έννοια που ακούγεται -ευτυχώς- πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό και αναφέρεται στην παροχή ίσης πρόσβασης σε ευκαιρίες και πόρους για άτομα που διαφορετικά θα μπορούσαν να αποκλειστούν ή να περιθωριοποιηθούν, δηλαδή για τα άτομα που ανήκουν σε μειονοτικές ομάδες.

Η σημερινή ημέρα, μπορεί να είναι μόνο μία, αλλά όλοι εμείς πρέπει καθημερινά, με τις μικρές ή μεγάλες μας πράξεις να διαφυλάσσουμε την ίση μεταχείριση όλων των παιδιών. Οφείλουμε στα παιδιά έναν καλύτερο, πιο συμπεριληπτικό κόσμο!

SAM 2212 Chilldrens right EL SAM 2213

 

Kτίζοντας οριζόντιες δεξιότητες στο προαιρετικό, “Ολοήμερο”, πρόγραμμα

«Μας τα ψέλνει» σήμερα ο καθηγητής Andreas Schleicher , Διευθυντής του ΟΟΣΑ (του διεθνούς οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης), ο οποίος ηγείται της PISA (Προγράμματος Διεθνούς Αξιολόγησης Μαθητών). Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα μιας βαθμολογίας, πέφτοντας στα χαμηλότερα επίπεδα που έχει καταγράψει ποτέ, κάτω από τον μέσο όρο χωρών του ΟΟΣΑ, όπως η Τουρκία, τα Σκόπια, το Βιετνάμ, στα βασικά θέματα της κατανόησης κειμένου και των μαθηματικών. Ο Γερμανός καθηγητής στατιστικής δημοσίευσε το άρθρο εδώ:
και μέχρι αργά το απόγευμα της βροχερής Παρασκευής είχαν δημοσιευτεί 11 σελίδες ζουμερών σχολιασμών στο φόρουμ του ιστότοπου που έσπευσε να καταβροχθίσει ο γράφων.
Τι υποστηρίζει η έκθεση του Γερμανού εμπειρογνώμονα;
Σχεδόν οι μισοί μαθητές(43%) δεν καταφέρνουν να ακούσουν τι λέει ο δάσκαλος στην τάξη. Ελάχιστοι μαθητές στο Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αναφέρουν ότι ο δάσκαλος δείχνει αυθεντικό ενδιαφέρον για τη μαθησιακή πορεία κάθε μαθητή και τους παρέχει επιπλέον βοήθεια. Πολλοί Έλληνες μαθητές, μελετούν επίσης μαθηματικά σε ένα πειθαρχικό κλίμα που δεν είναι ευνοϊκό για τη μάθηση. To τελευταίο υπονοεί ότι συνεχίζεται η εφιαλτική πεπατημένη που έζησα ως μαθητής: Οι καθηγητές μαθηματικών στο συντηρητικό ιδιωτικό σχολείο Αρρένων- που μάτωσε η οικογένειά μου να πληρώσει θεωρούσαν ότι «ή το έχεις ή δεν το έχεις», απηύθυναν τη διδασκαλία τους μόνο στους 5 καλούς μαθητές που προορίζονταν για Πολυτεχνείο, απαιτούσαν σιωπή νεκροταφείου και περνούσαν το 80% του χρόνου με μετωπική διδασκαλία από καθέδρας και το υπόλοιπο 20% ταπεινώνοντας τους «σκράπες» με εξουθενωτική εξέταση. Ο γράφων βρήκε τραγικά μόνος τον δρόμο προς τη Δαμασκό, μελετώντας το βιβλίο «Πώς να το λύσω» του σπουδαίου δασκάλου μαθηματικών Gyorgy Polya και έφτασε να περάσει τα δυο μαθήματα στατιστικής στο ΕΚΠΑ χωρίς ούτε μια ώρα φροντιστήριο, σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών ψυχολογικής κατεύθυνσης.
Τι μας λένε οι σχολιασμοί;
Οι φιλελεύθεροι δεξιοί εστιάζουν στην έλλειψη σκληρής αξιολόγησης, οι παραδοσιακοί σοσιαλδημοκράτες των καθολικών, οριζόντιων παροχών, εστιάζουν στην υποχρηματοδότηση και τα 750 ευρώ του νέου δασκάλου.
Θα υποστηρίξω, εν συντομία, έναν τρίτο δρόμο, 🐪🐫🐪 που πάσχισα να βρω αλλά δεν συνάντησα καθόλου στους εκτενείς σχολιασμούς. Μου τον ενέπνευσε το χαμόγελο θριάμβου 🏆 ενός προνηπίου σήμερα, πολύτεκνης οικογένειας, που κατόρθωσε ένα ακαδημαϊκό έργο, μη τυπικό για την ηλικία του, ένα παζλ 47 κομματιών!
Πρώτα όμως χρειάζεται μια επείγουσα απάντηση σε όσους συκοφαντούν το δημόσιο. Γιατί ούτε και οι ιδιωτικές, συχνά οικογενειακές επιχειρήσεις, πηγαίνουν καλά! Όλοι μας έχουμε τρανά παραδείγματα γνωστών, φίλων και συγγενών, που ξεκίνησαν 25χρονοι την πρώτη τους εργασία και οι ανεύθυνοι εργοδότες τους αντί να παραλάβουν την ακατέργαστη πρώτη ύλη και να την βελτιώσουν, να βάλουν τους υπαλλήλους τους να μάθουν τα μυστικά ώστε να είναι αποδοτικοί, τους άφηναν επίτηδες τυφλούς και αδαείς. Και φυσικά, μακροπρόθεσμα, όταν οι ατάλαντοι γόνοι σήμερα παραλαμβάνουν τις μη ανταγωνιστικές πια επιχειρήσεις, τις κλείνουν. Σύμφωνα, άλλωστε, με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι ακριβώς στον πάτο της Ευρώπης όσον αφορά την υλοποίηση προγραμμάτων ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης.
Ξανά πίσω στο κατόρθωμα του προνηπίου: H μαθήτρια, στο λίαν απαιτητικό έργο της δεν τα κατάφερε ακαθοδήγητη! Είχε δίπλα της έναν/μια εκπαιδευτικό που έδρασε ως σκαλωσιά προάγοντας τη μάθηση σε πολύ μικρές ομάδες, κάνοντας παρέμβαση σε ιδιαίτερα πρώιμη ηλικία, εξόχως ευαίσθητη ενδεχομένως, στην παρουσία ή απουσία καλλιέργειας ζώνης επικείμενης ανάπτυξης. Ήδη, από την εποχή του μαθηματικού Polya, είχε τεκμηριωθεί η παραπάνω άποψη. Τα περισσότερα είδη ανθρώπινης γνώσης απαιτούν τον δάσκαλο δίπλα σου. Είτε καρδιολογία, είτε πιάνο, είτε το πολύ απλούστερο υποβρύχιο ψάρεμα και η ένωση των κομματιών ενός παζλ από τετράχρονα. Αν η επίλυση ενός puzzle απαιτεί την απομνημόνευση σχημάτων και χρωμάτων, την ανάκληση των εικόνων και την οπτικοποίηση της μεγαλύτερης και συνολικής εικόνας δεν είναι, σας διαβεβαιώ, τυχαίο το παράδειγμα: H ενασχόληση με puzzle σήμερα θεωρείται ιδιαίτερα ευεργετική όσον αφορά τη λειτουργία της μνήμης, τη συγκέντρωση και την παρατηρητικότητα, κρίσιμες για τον πολίτη στις δημοκρατίες του Αύριο οριζόντιες (ή μαλακές) δεξιότητες (soft skills)
Δεν είναι απλή μια νικηφόρα εθνική στρατηγική για να σκοράρουμε στους διεθνείς διαγωνισμούς PISA. Παραφράζοντας τον Έρνεστ Χεμινγουάϊ θα λέγαμε «κανείς μαθητής μόνος του, διάολε, δεν έχει ελπίδα!»

SAM 2200

https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/434358_kaneis-mathitis-monos-toy-diaole-den-ehei-elpida

Για την καλλιέργεια της πολύτιμης λεπτής κινητικότητας: Προτάσεις για το σπίτι

Είναι ο αγαπημένος Δεκέμβρης,💗 γεμάτος χριστουγεννιάτικα τραγούδια, ιστορίες και κατασκευές. Αλλά δεν ξεχνάμε να καλλιεργούμε ορισμένες βασικές δεξιότητες που κρύβονται πίσω από την κατάκτηση της σχολικής ετοιμότητας. Μια τέτοια, ιδιαίτερα απαραίτητη, που οδηγεί στην ορθή χρήση των σχολικών εργαλείων μάθησης όπως το μολύβι, είναι η λεπτή κινητικότητα. Στις φωτογραφίες, παρουσιάζουμε ένα ατομικό παιχνίδι με καρφάκια και ξύλινο σφυράκι και ένα ομαδικό, με χρήση πλαστικής λαβίδας και χρωματιστών μικρών σφαιριδίων που τοποθετούν τα παιδιά σε ψηφιδωτές εικόνες.
Τί σημαίνει λεπτή κινητικότητα και πώς μπορούμε να την καλλιεργήσουμε-όχι μόνο στο σχολείο αλλά και στο σπίτι;
Πρόκειται για την ικανότητα μας να χρησιμοποιούμε μικρές μυϊκές ομάδες για ελεγχόμενες λεπτές κινήσεις και ιδιαίτερα για τον χειρισμό μικρών αντικειμένων. Οι δεξιότητες λεπτής κινητικότητας είναι απαραίτητες για να μπορεί το παιδί να χειρίζεται σωστά για παράδειγμα το κουτάλι και το πιρούνι, να ντύνεται μόνο του και να αλλάζει ρούχα, να ζωγραφίζει, να παίζει. Είναι δεξιότητες οι οποίες βοηθούν σημαντικά το παιδί στα πρώτα του μαθησιακά βήματα στο σχολείο και όχι μόνο, όπως π.χ. στο γράψιμο, στη ζωγραφική αλλά και στις χειροτεχνίες. Επίσης στο να ντύνεται, να χτενίζεται, να γυρίζει τις σελίδες και να χειρίζεται το ποντίκι στον υπολογιστή.
Για να δούμε μερικές ωραίες δραστηριότητες που μπορούμε να κάνουμε με το παιδί μας για να βοηθήσουμε στην καλλιέργεια της λεπτής κινητικότητάς του:
· Διαβάζοντας του ένα βιβλίο να το προτρέπουμε να γυρίζει τις σελίδες ενός βιβλίου μία μία.
· Να παίζει επιτραπέζια παιχνίδια που απαιτούν τη ρίψη ζαριού. Θ πρέπει να ενώνει τα χέρια του σχηματίζοντας ένα κενό χώρο ανάμεσα στις παλάμες, να κουνάει το ζάρι και να το πετάει.
· Να ζωγραφίζει σε καβαλέτο.
· Να βιδώνει και να ξεβιδώνει παιχνίδια με τον κατάλληλο εξοπλισμό (ξύλινα ή πλαστικά κατσαβίδια, βίδες κτλ).
· Να βάζει και να βγάζει το καπάκι σε μπουκάλια νερού.
· Να παίζει παιχνίδια που απαιτούν το μοίρασμα και ανακάτεμα καρτών.
· Να φτιάχνει κολιέ και βραχιόλια περνώντας χάντρες, μακαρόνια, κουμπιά μέσα από νήμα/ κορδόνι.
· Να φτιάχνει μωσαϊκό επιλέγοντας πετρούλες διαφόρων χρωμάτων.
· Να κόβει με το χέρι μικρά κομμάτια γκοφρέ χαρτόνι, να το τσαλακώνει και να το κολλάει πάνω σε σχέδια.
· Να ζωγραφίζει χρησιμοποιώντας Stencil.
· Να προσθέτει χρώμα χρησιμοποιώντας σταγονόμετρο.
· Να αδειάζει το περιεχόμενο ενός ποτηριού (νερό, ζάχαρι, λάδι, ρύζι, αλεύρι) σε άλλο προσέχοντας να μην το χύσει.
· Να μεταφέρει με κουτάλι ή μικρή σέσουλα νερό, ρύζι, φασόλια, αλεύρι κτλ από ένα πιάτο σε άλλο χωρίς να του πέφτουν.
· Να ρίχνει ένα –ένα κέρματα σε κουμπαρά ή σε κουτί με κατάλληλη σχισμή.
· Να ξύνει με απλές ή μεγάλες ξύστρες μολύβια και ξυλομπογιές.
· Να κουμπώνει και να ξεκουμπώνει κουμπιά, να ανοιγοκλείνει φερμουάρ και να δένει κορδόνια.
· Να φτιάχνει πύργο με τουβλάκια στο τραπέζι και στο πάτωμα.
· Να φτιάχνει κατασκευές με τουβλάκια σε διάφορα σχήματα και με διαφορετική κατασκευαστική δυσκολία.
· Να μαζεύει μικρά αντικείμενα (όσπρια, μακαρόνια, οδοντογλυφίδες, χάντρες, κέρματα, μαγνήτες) ένα -ένα και να τα τοποθετεί σε κουτί.
· Να γυρίζει ανάποδα κέρματα, νομίσματα, πούλια ή κουμπιά χωρίς να μεταφέρει στην άκρη του τραπεζιού.
· Να μετράει μία –μία τις χάντρες σε αριθμητήριο.
· Να βάζει συνδετήρα στα χαρτιά πριν τα παραδώσει.
· Να φτιάχνει μικρές μπάλες με πλαστελίνη, χρησιμοποιώντας μόνο τις άκρες των δακτύλων του.
· Να φτιάχνει μπάλες με πλαστελίνη, χρησιμοποιώντας τις παλάμες του.
· Να προσπαθεί να βρει μικρά αντικείμενα κρυμμένα μέσα σε πλαστελίνη.
· Να χρησιμοποιεί ξυλάκια και οδοντογλυφίδες για να φτιάξει σχέδια με πλαστελίνη.
· Να κόβει πλαστελίνη με πλαστικό μαχαίρι. Σε όλες τις δραστηριότητες με πλαστελίνη εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ζυμάρι ή πηλός.
· Να κόβει (με το χέρι του και με το ψαλίδι) χρωματιστά χαρτιά σε κομματάκια ή εικόνες από περιοδικά και να φτιάχνει κολλάζ.
· Να μαζεύει αντικείμενα (κυβάκια, ζάρια, φασόλια, μακαρόνια, μπάλες κτλ) χρησιμοποιώντας λαβίδες διαφόρων μεγεθών ή μανταλάκια.
· Να φτιάχνει αλυσίδες με μικρούς ή μεγάλους κρίκους. Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιήσει συνδετήρες.
· Να γεμίζει εικόνες χρησιμοποιώντας αυτοκόλλητα.
· Να βάζει και να βγάζει μανταλάκια στην απλώστρα ή σε κάποιο κουτί.
· Kαλή διασκέδαση σε παιδιά και αφοσιωμένους γονείς!❤💝
λεβαν λεβαν2 λεβαν3

Ανακαλύπτοντας την υφαντική

Η υφαντική τέχνη, δηλαδή η υφαντική στο χέρι, είναι σίγουρα μια από τις πιο παλιές μορφές χειροτεχνίας. Μια τέχνη αρχέγονη μα και διαχρονική, που επιβιώνει από τα νεολιθικά χρόνια, μια τέχνη που παντρεύει την αισθητική με τη χρηστικότητα. Είναι η τέχνη των γιαγιάδων μας που ύφαιναν παραδοσιακά κομψοτεχνήματα στους χειροποίητους ξύλινους αργαλειούς.
Παιδιά και ενήλικες, ηλικιωμένοι, άτομα με ειδικές ανάγκες- που γιορτάσαμε την επέτειό τους χθες-, άνδρες, γυναίκες, λάτρεις της παραδοσιακής τέχνης, μπορούν να γίνουν εκκολαπτόμενοι υφαντές, δημιουργοί έργων τέχνης αλλά και παραγωγοί χειροποίητων υφαντών, χρηστικών και διακοσμητικών. Ιδιαίτερες ικανότητες δεν χρειάζονται. Χρειάζεται όμως υπομονή, πάθος, αγάπη, αισθητική, φαντασία και δημιουργικότητα. Είναι μια τέχνη που σε πάει σε έναν άλλο κόσμο, ξεχνάς την καθημερινότητα, χαλαρώνεις και δημιουργείς. Και ίσως είναι μια καλή ιδέα η επιστροφή της υφαντικής στο νηπιαγωγείο ως μια διαθέσιμη επιλογή προς όσα παιδιά το επιθυμήσουν.
Κάποιες μικρές/οί δημιουργοί ανακάλυψαν αυτές τις ημέρες στο σχολείο μας πώς η κλωστή γίνεται υφάδι και πώς τα νήματα μπλεξίματα και δημιούργησαν τις δικές τους υφαντο-ιστορίες στους χάρτινους καμβάδες του γαλλικού εκπαιδευτικού οίκου Djeco. Η υφαντική ανήκει στην άυλη πολιτισμική κληρονομιά και την τιμήσαμε δεόντως.
υφ2 υφ1 υφ3 υφ4

Μην Δεκέμβριος, έχων ημέρας τριάκοντα μία, ο λατρεμένος μήνας των μικρών παιδιών που φέρνει τα Χριστούγεννα..!

Μην Δεκέμβριος, έχων ημέρας τριάκοντα μία, ο λατρεμένος μήνας των μικρών παιδιών που φέρνει τα Χριστούγεννα..! Και ξεκινήσαμε τον πατροπαράδοτο στολισμό του μεγάλου χριστουγεννιάτικου δέντρου στο νηπιαγωγείο μας. Τραγουδώντας το “Έλατο”!

SAM 2181 SAM 2182

Η Δόξα των σιδηροδρόμων

Η σιδηρά Μάργκαρετ Θάτσερ απέφευγε πάση θυσία να ταξιδεύει με τρένα.💂‍♀️ Κατά ένα παράδοξο τρόπο η στάση της ταίριαζε συνεκτικά με την ιδεοληψία της ότι «δεν υπάρχει αυτό που λένε κοινωνία».🤭 Μια ζωή χωρίς τρένα όμως σημαίνει εγκατάλειψη του δημόσιου χώρου και του δημόσιου συμφέροντος. Η ζωή χωρίς τα τρένα θα ήταν μια ατομική ζωή ιδιωτών που δεν θα έχει καμιά αναφορά στην «κοινωνία πολιτών»
Τα τρένα μας στο νηπιαγωγείο στην έναρξη λειτουργίας της εμβληματικά χριστουγεννιάτικης παιδαγωγικής γωνιάς ήταν μόνο δύο σε αντίθεση με τα «γιωταχί»αυτοκινητάκια που είναι πάνω από δυο ντουζίνες. Υπήρξε αναταραχή αλλά οι Δάσκαλοι δεν πάνε μακριά αν δεν ασπαστούν το Μαοϊκό τσιτάτο «Μεγάλη αναταραχή-θαυμάσια κατάσταση».😄 Γιατί ακριβώς τότε είναι η ευκαιρία για διαβούλευση και δημοκρατική διευθέτηση!
«Αν χάσουμε τους σιδηροδρόμους και τα τρένα δεν θα έχουμε χάσει απλώς ένα πολύτιμο πρακτικό εφόδιο που η ανάκτησή ή η αναπλήρωσή του θα ήταν αφόρητα δαπανηρή. Θα έχουμε αποδεχθεί ότι λησμονήσαμε πώς να ζούμε συλλογικά» γράφει ο πρόωρα χαμένος σοσιαλδημοκράτης ιστορικός Τόνυ Τζαντ στο βιβλίο του «Η δόξα των σιδηροδρόμων» (σειρά minima, εκδόσεις ΜΙΕΤ).
H “ποιητική του ταξιδιού”, η πιο εμβληματική ίσως αλληγορία του ελεύθερου χρόνου στους μοντέρνους καιρούς βρήκε στο τρένο κατεξοχήν μια φιλόξενη θέση για την περιπέτεια και ψυχαγωγία των επιβατών εμπλουτίζοντας τον δημόσιο χώρο με ένα σωρό τελετουργίες και παροχές υπηρεσιών: Την αρχιτεκτονική των σταθμών, τα ρολόγια, τα φυλλάδια με τα δρομολόγια, τους χάρτες, τους ταξιδιωτικούς οδηγούς, τα τουριστικά κέντρα παραθερισμού. Κανένας άλλος τεχνολογικός σχεδιασμός ή κοινωνικός θεσμός δεν αντιπροσωπεύει τη νεωτερικότητα όσο ο σιδηρόδρομος. Κανένα άλλο ανταγωνιστικό μέσο μεταφοράς, καμιά κατοπινή τεχνολογική καινοτομία, καμιά άλλη βιομηχανία δεν έχει επιφέρει αλλαγές σε τέτοια κλίμακα, ή δεν τις έχει διευκολύνει τόσο, όσο η εφεύρεση και η καθιέρωση του σιδηροδρόμου.
«Τα τρένα –ή μάλλον οι σιδηροτροχιές πάνω στα οποία κινούνταν– αντιπροσώπευαν την κατάκτηση του χώρου. Η κατάκτηση του χώρου οδήγησε αναπόδραστα στην αναδιοργάνωση του χρόνου. Τον προνεωτερικό κόσμο τον καθόριζε ο χώρος, τον κόσμο που τον διαδέχτηκε τον όριζε ο χρόνος…» αντιγράφω πάλι από τον Tony Judt.
Τελικά, είτε πρόκειται για το πολύωρο ταξίδι στο περίφημο επιτραπέζιο παιχνίδι «tichet to wonder” είτε για τις σύντομες διαδρομές με τα τοπικά τρενάκια στο ελεύθερο παιχνίδι έχουν ένα κοινό: Ότι τα μικρά παιδιά πιάνουν πολύ πιο εύκολα κουβέντα από εμάς, τους ενήλικους επιβάτες.😆
ΤΡΕ1 ΤΡΕ2 ΤΡΕ3 ΤΡΕ4