Διανύουμε ίσως την πιο συναρπαστική σεζόν της ετήσιας χρωματικής παλέτας: το φθινόπωρο. Η κ. Σοφία εξερεύνησε σήμερα μαζί με τα παιδιά αυτόν τον θαυμάσιο κόσμο.

«Αρχίζει σιγά – σιγά το πράσινο χρώμα της χλωροφύλλης να εξαφανίζεται από τα φύλλα, μας πληροφόρησε, και έτσι μας αποκαλύπτονται τα φθινοπωρινά χρώματα. Η διαδικασία κρατά περισσότερο από ένα μήνα, γιατί τα φύλλα ξεραίνονται με διαφορετικούς ρυθμούς. Αυτή η εποχή είναι ο καλύτερος ζωγράφος της φύσης. Με το πινέλο της δημιουργεί μαγικούς συνδυασμούς χρωμάτων.

Πρώτα είναι το καφέ. “-Γιώργο υπάρχουν ζώα με καφέ χρώμα;” “Ναι, πολλά κυρία, η αρκούδα, η αλεπού, ο σκαντζόχοιρος. Αλλά και οι κορμοί των δέντρων είναι καφέ!”

Mετά, τα παιδιά παίξανε ένα ωραίο παιχνίδι αντιστοίχησης: Κάθε ζωάκι έπρεπε να επισκεφτεί τα φύλλα που ταίριαζαν με το χρώμα του, ο πράσινος βάτραχος τα πράσινα φύλλα, το αρκουδάκι τα καφέ, το καναρίνι τα κίτρινα..!

«-Μια θαυμάσια ιδέα, πρότεινε η κ. Σοφία, είναι το Παρασκευοσαββατοκύριακο-τα σχολεία θα είναι κλειστά Παρασκευή και Δευτέρα λόγω εκλογών- να πάτε μια μικρή εκδρομή με τους γονείς σας και να φέρετε τις φωτογραφίες με τα φθινοπωρινά χρώματα να τις σχολιάσουμε! Το χάλκινο, το χρώμα των πεσμένων φύλλων που “στολίζουν” το τοπίο της εποχής, τα χρυσαφένια ηλιοβασιλέματα του Φθινοπώρου μέχρι τις πορτοκαλί κολοκύθες τις εποχής που ξεχειλίζουν πλούσια και ζεστά χρώματα!

Δύο εξαιρετικά νήπια του Νηπιαγωγείου Πυργίου μας κουβάλησαν σήμερα μια απίθανη συλλογή από τηλεκάρτες του ΟΤΕ . Οι τηλεκάρτες μπήκαν για τα καλά στη ζωή μας στην αρχή της δεκαετίας του 1990. Από το 1992, που πρωτοεμφανίστηκαν, τα καρτοτηλέφωνα κατόρθωσαν να εκτοπίσουν κάθε άλλη μορφή εξωτερικής σταθερής τηλεφωνίας και έκαναν να φαντάζει απόμακρο παρελθόν το τηλέφωνο στο περίπτερο με τον περίεργο περιπτερά και τον ταλαίπωρο κερματοδέκτη.

Η συλλογή γραμματοσήμων αλλά και τηλεκαρτών αποτελεί μια θαυμάσια μαθησιακή ευκαιρία για τα μικρά παιδιά. Οι τηλεκάρτες αποτελούν μία πολύ μεγάλη συλλογή με τεράστια γκάμα απεικονίσεων με χαρακτήρα επιμορφωτικό και πολιτισμικό. Μπορεί να μάθει κανείς χίλια δύο πράγματα. Είναι ένα προϊόν, το οποίο λόγω των απεικονίσεών του, όπως εκθέματα μουσείων, φωτογραφίες τοποθεσιών, ιστορικά πρόσωπα ή οτιδήποτε άλλο μπορεί ο οποιοσδήποτε να δει ένα πολύ μικρό κομμάτι της ελληνικής ιστορίας. Πολλοί συλλέκτες, μαζεύουν τηλεκάρτες με βάση το θέμα τους. Άλλοι μαζεύουν λουλούδια, άλλοι αυτοκίνητα, άλλοι τοπία. Η κάθε μία είναι ξεχωριστή, η κάθε μια έχει τη δική της ιστορία, προσεγγίζοντας ενδιαφέροντα και των μικρών παιδιών και των μεγάλων.

Ένα μεγάλο κομμάτι τους είναι τα ελληνικά τοπία – ενδεικτικά αναφέρονται – από όλη την Ελλάδα, βουνά, ποτάμια, θάλασσες που διαμορφώνουν τον χάρτη της Ελλάδος (Διδυμότειχο, Σουφλί, Νέστος, Καβάλα, Τρίκαλα, Μετέωρα, λίμνη Πλαστήρα, Πήλιο, Μαγνησία, Σκόπελος, Δυράχι Αρκαδίας, Μονεμβασιά, Πάργα, Κέα (Τζιά), Κύθνος, Νίσυρος, Γαύδος, Σαντορίνη, Μύρινα Λήμνου, Απόλλων Νάξου, Χάλκη, Σητεία, Κορώνη Μεσσηνίας, Αμφίκλεια Φθιώτιδος, Χανιά, Μικρή Πρέσπα, Λιτόχωρο, Κάστρο Πλαταμώνα, Γαλαξίδι, Ερεσός Λέσβου…), αλλά και ευαίσθητα κοινωνικά μηνύματα (δωρεά οργάνων, γιατροί χωρίς σύνορα, παιδικά χωριά SOS, η ισότητα των δύο φύλων, η ασφαλής οδήγηση με ζώνη ασφαλείας που τότε χρησιμοποιούσαν ελάχιστοι Έλληνες…)

Με την τεχνολογία να προχωράει με γοργούς ρυθμούς και τον τρόπο ζωής του σύγχρονου ανθρώπου να αλλάζει συνεχώς, υπάρχουν πολλά πράγματα που οι νέες γενιές δεν θα ζήσουν ποτέ – όπως συνέβη και με την εποχή τη δική μας. Οι τηλεκάρτες, αυτές οι μικρές επιφάνειες που θύμιζαν πιστωτική κάρτα και πάνω τους είχαν καταγεγραμμένο ένα κομμάτι της παλιάς και σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδος δεν πρόκειται να ξανάρθουν…

Μόλις έφτασαν οι τηλεκάρτες στο τραπέζι πρότεινα να παίξουμε το παιχνίδι «δες και πες» όπου περιγράφω ελλειπτικά την εικόνα και τα παιδιά μαντεύουν τη συγκεκριμένη τηλεκάρτα αλλά η μαθήτρια που μας κόμισε τη συλλογή είχε ισχυρές πεποιθήσεις: Ήθελε να εντοπίσουμε τις διπλές τηλεκάρτες σε ένα όμορφο παιχνίδι μνήμης που μας έδειξε. Στοργικά μάζεψε κοντά της ένα τσούρμο θαυμαστές!