Η θεατρική αγωγή, συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης τέχνης να ζωντανεύεις τις κούκλες με κουκλοθέατρο, γαληνεύει συναισθηματικά τα παιδιά, εκλογικεύει τις άλογες αγωνίες και τα ένστικτά τους, δρα όμως θεραπευτικά και στα ψυχοκοινωνικά τραύματα ημών των ενηλίκων.
Ο Ψαράς στο μαγικό ψαράκι της Φρόσως Χατόγλου βρίσκεται σε δυσχερέστατη οικονομική κατάσταση, όπως βρέθηκαν οι περισσότεροι Έλληνες στη μεγάλη οικονομική κρίση. Η θάλασσα δεν αποδίδει πια πλούσιους καρπούς και το μοναδικό ψάρι που πιάνει τού υπόσχεται ό,τι δώρο θέλει, φτάνει να του αποδώσει την ελευθερία του.
Η ιστορία του Ψαρά & του μαγικού ψαριού έχει ένα σχεδόν χριστιανικό απόηχο στην υπέρτατη ανάγκη στο τέλος για συγχώρεση και συμφιλίωση που προκύπτει από το ενοχικό παρελθόν και την ανάγκη για λύτρωση. Καθώς η γυναίκα του ψαρά αρχίζει και ξεδιπλώνει το σχέδιό της για την άπληστη απόκτηση καταναλωτικών αγαθών και εξουσίας, τίθεται ολοένα πιο επιτακτικό το ζήτημα της ατομικής ηθικής και της ατομικής ευθύνης. Ποιές συμπεριφορές καθιστούν ένα άτομο υπεύθυνο στις ημέρες μας;
Όταν ζήτησε η σημερινή βοηθός Μελίνα να παίξουμε κουκλοθέατρο αναπόδραστα ο γράφων ήταν υπό την επήρεια μιας πρόσφατης αναφοράς για την ελληνική διαφθορά από Ευρωπαίο δημοσιογράφο:
«H προσπάθεια απόκτησης του κοινωνικού μερίσματος των 500 ευρώ, που διένειμε η ελληνική κυβέρνηση την άνοιξη του 2014, από ορισμένους που δεν το είχαν ανάγκη ήταν χαρακτηριστικό παράδειγμα απληστίας. Μεταξύ των αιτήσεων για το κοινωνικό μέρισμα βρέθηκαν και 140 από πολίτες οι οποίοι είχαν εισόδημα που ξεπερνούσε τα 100.000 ευρώ»
Τελικά, η ιστορία της Φρόσως Χατόγλου μας καλεί να ξαναθυμηθούμε τις συμπεριφορές που καθιστούν ένα άτομο υπεύθυνο στις ημέρες μας. Με τους όρους του συγγραφέα Μπέρνχαρντ Σλινκ («Διαβάζοντας στη Χάννα») είναι αυτές οι αξίες που η παράδοση ανέκαθεν μας έχει κληρονομήσει : να φροντίζεις την οικογένεια και τους φίλους σου, να συμπεριφέρεσαι ευπρεπώς στους συναδέλφους και στους εργοδότες σου, να παίρνεις την εργασία σου στα σοβαρά, να μη ζεις πέρα από τις δυνατότητές σου, να υπακούς στους νόμους, να πληρώνεις φόρους και να αφήνεις τον κόσμο καλύτερο από ό,τι τον βρήκες»
.
