Άρθρα ανά μήνα: Ιανουάριος 2023

Των Τριών Ιεραρχών τη γιορτή ας γιορτάσουμε, αδέλφια και πάλι!

Των Τριών Ιεραρχών τη γιορτή ας γιορτάσουμε, αδέλφια και πάλι, στην Εκκλησία μας είναι αυτή των γραμμάτων ημέρα μεγάλη. Οι τρεις άγιοι εδώ κάπου γυρνούν, τα παιδιά με στοργή συντροφεύουν, σ’ όλα φως να χαρίσουν ποθούν, σ’ όλα φως να χαρίσουν γυρεύουν.
Η ακαδημαϊκή μέρα ξεκίνησε απευθείας, μετά την πρωινή προσευχή, με την σύντομη παρουσίαση του φιλανθρωπικού έργου των Τριών Ιεραρχών στον διαδραστικό πίνακα της τάξης. Αμέσως μετά, με την τεχνική origami, τα παιδιά δημιούργησαν το πρώτο τους βιβλιαράκι με θέμα τους Τρεις Ιεράρχες, ενώ παράλληλα τραγουδούσαμε το παραπάνω τραγούδι.
Μετά την ώρα των Αγγλικών βγήκαμε στην αυλή για να κόψουμε την Βασιλόπιττα του σχολείου. Την σταυρώσαμε τρεις φορές και κόψαμε το κομμάτι του φτωχού, του ασθενούς παιδιού, της ευπρεπίστριας, των Μαστόρων, των παιδιών και του διδακτικού προσωπικού.
Οι τυχερές ήταν η Ευγενία και η Νεφέλη, μαζί με τον μάστορα που ήλθε μετά από 5’ λεπτά περιχαρής να μας πληροφορήσει ότι είχε κερδίσει το φλουρί! Τον φιλοδωρήσαμε με ένα μπουκάλι του περιώνυμου ερυθρού οίνου «Φαναίος Απόλλων», στον τρύγο του οποίου βοήθησαν και τα παιδιά του Νηπιαγωγείου και του δώσαμε συγχαρητήρια για την άψογη διεκπεραίωση της εξωτερικής ανακαίνισης. Οι δυο μαθήτριες πήραν τα δώρα που είχε αθλοθετήσει ο Σύλλογος Γονέων του Σχολείου τον οποίο ευχαριστούμε θερμά.
Ένα ευτράπελο: Eίχε βρεθεί το φλουρί στη κατηγορία των νηπίων-τα προνήπια τρώνε με πιο αργούς ρυθμούς. Ξαφνικά εμφανίζεται ένα κορίτσι, από τα μεγάλα παιδιά ????βαστώντας ένα δεύτερο φλουρί. Όταν την πληροφορήσαμε ότι όφειλε να το χαρίσει σε ένα προνήπιο αποκάλυψε ότι ήταν δικό της και ότι ήθελε να μας κάνει φάρσα!???? Ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια αλλά και θαυμάσαμε την τετραπέρατη πονηριά!
ba2 ba1 ba4 ba3

“Μια βιβλιοθήκη είναι παράδεισος”

Βροχερές ημέρες του Γενάρη, βιβλία στοιχημένα για διάβασμα, ιδέες που διαγκωνίζονται ζητώντας ν’ αναπνεύσουν, ελκυστικοί σχηματισμοί λέξεων, αισθητικές μορφές που υφαίνονται έντεχνα μέσα σε τυπωμένα κείμενα.

«Για ένα παιδί που μεγαλώνει σε κάποιο μικροσκοπικό διαμέρισμα, όπου ο χώρος είναι πανάκριβος και η ηρεμία εξίσου πολύτιμο αγαθό, μια βιβλιοθήκη είναι παράδεισος. Όμως μια βιβλιοθήκη πρέπει να είναι προσβάσιμη, σε τοπικό επίπεδο. Δεν μπορεί να προϋποθέτει ολόκληρη εκδρομή. Οι δημοτικές αρχές όλων των κομμάτων νομίζουν ότι απαλλάσσονται των υποχρεώσεών τους, παρουσιάζοντας τις νέες κεντρικές βιβλιοθήκες που σχεδιάζονται. Ε, λοιπόν, δεν ισχύει αυτό. Για ένα παιδί η βιβλιοθήκη πρέπει να είναι στην επόμενη γωνία. Αν χάσουμε τις τοπικές βιβλιοθήκες τα παιδιά θα είναι αυτά που θα υποφέρουν. Για μένα η σημαντικότερη βιβλιοθήκη ήταν η πρώτη μου, η σκοτεινή και διόλου εντυπωσιακή τοπική παιδική βιβλιοθήκη . Είχα μόλις μάθει να διαβάζω. Χρειαζόμουν βιβλία. Αν προσθέσουμε και τους υπολογιστές στην ανάγκη αυτή, είναι βέβαιο ότι ένα παιδί από μια φτωχή οικογένεια βρίσκεται σήμερα ακριβώς στην ίδια, ευάλωτη  κατάσταση», γράφει στο  London Review of Books ο Βρετανός θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος, Αλαν Μπένετ.

Οι βιβλιοθήκες ΔΕΝ είναι πολυτέλεια σε εποχή οικονομικής ανέχειας.  Το επίδικο ζήτημα εδώ και πολλά χρόνια είναι οι δραστικές περικοπές δαπανών να μην καταλήγουν σε υποβαθμισμένες γειτονιές της χώρας απογυμνωμένες από διεξόδους επιτρέποντας  μόνο τις μεγάλες βιβλιοθήκες σε κεντρικά σημεία των πόλεων-και αυτές να φυτοζωούν.  Μια βιβλιοθήκη  ωσάν «πηγή ζωής και θύρα Παραδείσου», δεν φθείρεται, ειδικά αν συντηρείται επιμελώς. Γιατί είναι φτιαγμένη από το υλικό που είναι φτιαγμένες οι λέξεις, η φαντασία, η επίνοια, το ύφος, η γνώση, η συγκίνηση και η αναγνωστική πράξη.

.jpg 2 1 3 1 5

Για την ανθρώπινη απληστία

Η θεατρική αγωγή, συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης τέχνης να ζωντανεύεις τις κούκλες με κουκλοθέατρο, γαληνεύει συναισθηματικά τα παιδιά, εκλογικεύει τις άλογες αγωνίες και τα ένστικτά τους, δρα όμως θεραπευτικά και στα ψυχοκοινωνικά τραύματα ημών των ενηλίκων.
Ο Ψαράς στο μαγικό ψαράκι της Φρόσως Χατόγλου βρίσκεται σε δυσχερέστατη οικονομική κατάσταση, όπως βρέθηκαν οι περισσότεροι Έλληνες στη μεγάλη οικονομική κρίση. Η θάλασσα δεν αποδίδει πια πλούσιους καρπούς και το μοναδικό ψάρι που πιάνει τού υπόσχεται ό,τι δώρο θέλει, φτάνει να του αποδώσει την ελευθερία του.
Η ιστορία του Ψαρά & του μαγικού ψαριού έχει ένα σχεδόν χριστιανικό απόηχο στην υπέρτατη ανάγκη στο τέλος για συγχώρεση και συμφιλίωση που προκύπτει από το ενοχικό παρελθόν και την ανάγκη για λύτρωση. Καθώς η γυναίκα του ψαρά αρχίζει και ξεδιπλώνει το σχέδιό της για την άπληστη απόκτηση καταναλωτικών αγαθών και εξουσίας, τίθεται ολοένα πιο επιτακτικό το ζήτημα της ατομικής ηθικής και της ατομικής ευθύνης. Ποιές συμπεριφορές καθιστούν ένα άτομο υπεύθυνο στις ημέρες μας;
Όταν ζήτησε η σημερινή βοηθός Μελίνα να παίξουμε κουκλοθέατρο αναπόδραστα ο γράφων ήταν υπό την επήρεια μιας πρόσφατης αναφοράς για την ελληνική διαφθορά από Ευρωπαίο δημοσιογράφο:
«H προσπάθεια απόκτησης του κοινωνικού μερίσματος των 500 ευρώ, που διένειμε η ελληνική κυβέρνηση την άνοιξη του 2014, από ορισμένους που δεν το είχαν ανάγκη ήταν χαρακτηριστικό παράδειγμα απληστίας. Μεταξύ των αιτήσεων για το κοινωνικό μέρισμα βρέθηκαν και 140 από πολίτες οι οποίοι είχαν εισόδημα που ξεπερνούσε τα 100.000 ευρώ»
Τελικά, η ιστορία της Φρόσως Χατόγλου μας καλεί να ξαναθυμηθούμε τις συμπεριφορές που καθιστούν ένα άτομο υπεύθυνο στις ημέρες μας. Με τους όρους του συγγραφέα Μπέρνχαρντ Σλινκ («Διαβάζοντας στη Χάννα») είναι αυτές οι αξίες που η παράδοση ανέκαθεν μας έχει κληρονομήσει : να φροντίζεις την οικογένεια και τους φίλους σου, να συμπεριφέρεσαι ευπρεπώς στους συναδέλφους και στους εργοδότες σου, να παίρνεις την εργασία σου στα σοβαρά, να μη ζεις πέρα από τις δυνατότητές σου, να υπακούς στους νόμους, να πληρώνεις φόρους και να αφήνεις τον κόσμο καλύτερο από ό,τι τον βρήκες»
.327173743 2052834948245082 7099520011147613723 n327178448 913190090039260 7087824499192965481 n

Ο Χιονάνθρωπος και το χιώτικο τριαντάφυλλο

“Ο Χιονάνθρωπος και τα τριαντάφυλλα” της αείμνηστης Χιώτισσας συγγραφέως Αθηνάς Ντάλλας- Ντάμη ήταν η επίκαιρη πρόταση ανάγνωσης όταν η Μελίνα έφερε ένα μεγάλο κόκκινο τριαντάφυλλο μέσα στην καρδιά του χειμώνα, δώρο στη δασκάλα της κα Σοφία.
“Σε μια μικρή πόλη του βορρά, ζούσε κάθε χειμώνα ένας χιονάνθρωπος. Ήταν ωραίος και διασκεδαστικός και τα παιδιά του είχαν αδυναμία. Είχε την επιθυμία να δει το καλοκαίρι. Τελικά τα κατάφερε. Πίσω από το παράθυρο του κρεοπωλείου βλέποντας το καλοκαίρι δέθηκε με τα αγαπημένα του τριαντάφυλλα. Την πρώτη βδομάδα του Ιουλίου έγινε κάτι τρομερό…”
Ο χιώτικος χιονάνθρωπος μαθαίνει στα παιδιά τους αντίποδες της φιλαυτίας, εκεί που βρίσκεται η αυταπάρνηση, ο αγώνας να υπερβούμε τον εαυτό μας. Ο χιονάνθρωπος της Αθηνάς Ντάλλας- Ντάμη έχει ψυχή. Η λέξη “ψυχή” εδώ, έχει διπλή σημασία. Σημαίνει την πνευματική μας υπόσταση, τη ζωή του πνεύματος αλλά και την βιολογική μας πραγματικότητα, την πρόσκαιρη και προσωρινή ζωή μας. Για να καταλάβουμε αυτήν την δεύτερη εκδοχή, ας θυμηθούμε τις φράσεις που χρησιμοποιούμε: “έφαγα ή ήπια με την ψυχή μου” ή “γέλασα με την ψυχή μου”. Η αυτοθυσία του χιονάνθρωπου για να σώσει την τριανταφυλλιά θέτει, με τον οξύτερο τρόπο, το ζήτημα του νοήματος της ζωής, της σχέσης με τους άλλους, της ευδαιμονίας, της χαράς, καθοδηγώντας τα παιδιά να εκτιμούν την αξία των πιο κοινών και καθημερινών πραγμάτων της ζωής και ταυτόχρονα να σχετικοποιούν χωρίς να μηδενίζουν, τη σημασία άλλων, που θεωρούνται σημαντικά.
Αμέσως μετά την…αμπελοφιλοσοφία,???? γειωθήκαμε στη σχολική πραγματικότητα, βρίσκοντας αντικείμενα που αρχίζουν από το γράμμα Τ, όπως τριαντάφυλλο, τρένο, τυρί, και ζωγραφίζοντάς τα!
326691715 1908895112782448 6175838799265739852 n 2

漫画‎ : Ενθαρρύνοντας την αφήγηση

« Δεν είναι μόνο αρκετό να μιλάμε στο παιδί ή να το αφήνουμε να μιλάει. Είναι εξίσου αναγκαίο και απαραίτητο να το ενθαρρύνουμε να μιλάει» προτρέπει τις/τους εκπαιδευτικούς μικρών παιδιών η καθηγήτρια γλωσσικής ανάπτυξης L. Lantin.
Οι δραστηριότητες για την καλλιέργεια του προφορικού λόγου είναι εξαιρετικά αναγκαίες και ωφέλιμες. Για το λόγο αυτό ένα ποιοτικό σχολείο προ-δημοτικής εκπαίδευσης φροντίζει και οργανώνει καταστάσεις προβληματισμού που ενεργοποιούν τα διαφέροντα του παιδιού και του επιτρέπουν να εκφράζει με τον προφορικό λόγο τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Mε σεβασμό πάντα στην ιδιαιτερότητα του κάθε παιδιού οι δραστηριότητες που κάθε φορά προτείνονται έχουν σαν κύριο στόχο την ανάπτυξη της γλωσσικής ικανότητας των παιδιών, σε συνδυασμό όμως με την επικοινωνιακή ικανότητα. Δηλαδή τη χρήση του λόγου, ανάλογα με την περίσταση που κάθε φορά η επικοινωνία απαιτεί. Πολύτιμο εδώ είναι το παιχνίδι «Δες και πες»: Ενθαρρύνουμε τα παιδιά να κουβαλούν από το σπίτι τους, ένα τέχνεργο (ένα αγαπημένο παιχνίδι, μια φωτογραφία) ή μια ανακάλυψή τους από το φυσικό περιβάλλον (ένα κοχύλι, μια πέτρα, ένα φτερό). Σήμερα,μας μίλησε ο Στέφανος για τον «Χάγκι Ουάγκι» του, μια εκφοβιστική φιγούρα με δυο σειρές μυτερά δόντια, η Σμαράγδα για την γοργόνα Δήμητρα και ο Αλέξανδρος για τον αρκούδο Μπάμπυ. Οι κάτοχοι των τέχνεργων δέχτηκαν ερωτήσεις και σχολιασμούς αλλά μάλλον ήταν η Ευτυχία-Κοραλία που με την Ladybug & cat noir, δυο φιγούρες εφηβικής ηλικίας που μάχονται το κακό, κέρδισε τον έπαινο των παιδιών για τις πιο απροσδόκητες, απόλυτα σύγχρονες ηρωίδες/ήρωες. Τόσο μοντέρνες (τα παιδιά παρακολούθησαν 3’ λεπτά στο youtube τις περιπέτειές τους) που προκαλούν πολιτισμικό σοκ στον μη εξοικειωμένο με το ιαπωνικό manga 漫画‎, μεσήλικο.????
Δεν πειράζει. Γιατί το επίδικο ζήτημα είναι ο προφορικός λόγος των μικρών παιδιών να μείνει όρθιος μπροστά στην αφασία της οθόνης και την μοναξιά που επέβαλλαν τα λοκντάουν της πανδημίας.
326421156 859720241911603 7759059957404668226 n

Στη θαλπωρή της χειμερίας νάρκης

Είναι η εβδομάδα αφιερωμένη στον χειμώνα και τη συνθήκη του, την χειμερία νάρκη. Η κα Georgia Tzigiera τους διάβασε το ωραίο παραμυθάκι «Ξενοδοχείον “η Χειμερία Νάρκη” και μετά πρότεινε στα παιδιά να κατασκευάσουν μια σύνθετη, διόλου απλή χειροτεχνία, χρησιμοποιώντας διαδοχικά ξυλομπογιές για την αρκούδα, ψαλίδι, κόλλα, κηρομπογιές για τα δέντρα και τέλος μπατονέτες με λευκή μπογιά για να δημιουργήσουν τον χειμωνιάτικο διάκοσμο. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό!
Περνάμε τον πιο ήπιο Γενάρη της 20ετίας για τη Χίο, η κλιματική αλλαγή αποτελεί το μόνιμο σκηνικό και κοντά στην οξύμωρη κατάσταση να συναντάς ερπετά στη μέση του χειμώνα-όπως τον όφιν που είδε ο γράφων χθες να σουλατσάρει στα Κάτω Φανά, ας προσθέσουμε και το τελευταίο ποντιακό ανέκδοτο:
«-Πώς πέθανε η τελευταία Πόντια αρκούδα; Αντί να πέσει σε χειμερία νάρκη, έπεσε σε γερμανική!»
????xei1 xei2

“Δει δη χρημάτων!” Μια αφορμή για οικονομικό εγγραμματισμό

Παρά τις χιλιετίες που πέρασαν από τότε που ο Δημοσθένης είπε το «δει δη χρημάτων, ω Άνδρες Αθηναίοι, και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων» στον Α΄ Ολυνθιακό του, η ουσία του ρητορικού αυτού «αξιώματος», αναδείχθηκε αναλλοίωτη σήμερα το πρωί.
Ο Νικόλας-Άγγελος αναπάντεχα βρήκε ένα χρηματικό ποσό κοντά στην είσοδο του σχολείου. Συζητήσαμε με ένταση για τις ενέργειες που οφείλουμε να κάνουμε.
Ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για οικονομικό εγγραμματισμό! Εντύπωση προκάλεσε σε εμάς η ορθολογική αξιολόγηση των χρημάτων που αποτελούν το μέσο ημερομίσθιο. Σχεδόν όλα τα παιδιά έδειξαν να αντιλαμβάνονται ποιά είναι η ρεαλιστική προσδοκία για το ποσό που κομίζει ο/η εργαζόμενος/νη γονέας από την εργασία, ένα μεροκάματο που για έναν εργάτη γης όπως ο μέσος γονέας του Νηπιαγωγείου μας είναι 40-50 ευρώ.
Αντιθέτως, οι ιδέες για τις ενέργειες που οφείλει να κάνει ο ευρών ήταν ιδιαίτερα φτωχές. Αρκετοί μαθητές, με προϋπάρχουσα οικονομική γνώση έδειξαν αμηχανία ή προτίμησαν αιδήμονα σιωπή. Η Μ. πρότεινε «να τα πάμε στο Μουσείο Μαστίχας για εκθέματα»???? και μετά, λαλίστατη όπως συνηθίζει, να τα «δώσουμε στις φτωχούς»! Ο Β. πρότεινε να τα δηλώσουμε στην Αστυνομία αλλά ενημερώσαμε ότι παραδίδουμε χρήματα μόνο σε φακέλους ή πορτοφόλια και εννοιολογούνται ως απολεσθέντα αντικείμενα. Ο μικρότερος ηλικιακά Ν. πρότεινε «να τα πάμε στην τράπεζα, να τα δώσουμε σε ανθρώπους που τα ψάχνουν».????
«Χρήματα δ᾽ ουχ αρπακτά· θεόσδοτα πολλόν αμείνω» έλεγε ο Ησίοδος τον 7ο αιώνα π.Χ (μτφ:Τα χρήματα δεν πρέπει να τα αρπάζουμε. Είναι πολύ προτιμότερο να είναι δώρο θεών.)
Y.Γ. Ο/η τυχόν κάτοχος να μας ενημερώσει.
.325639245 582763143206849 6856417150123118230 n

Υποθάλποντας μια διαισθητική κατανόηση της θεωρίας πιθανοτήτων

Γιατί έχουμε καθιερώσει στις αρχές του Γενάρη τη χρήση ρουλέτας για διδασκαλία στο νηπιαγωγείο;
-Tα μικρότερα παιδιά μαθαίνουν αριθμούς.????
-τα μεγαλύτερα κάνουν κτήμα τους μια υποθάλπουσα θεωρία πιθανοτήτων που θα τους επιτρέψει μεθαύριο να μην έχουν μια ρηχή κατανόηση της έννοιας του στατιστικά τυχαίου, ασπίδα ώστε να μην παρασυρθούν σε εθιστικές συμπεριφορές απέναντι στα τυχερά παίγνια.
-Ακόμα και οι υπερόπτες μαθητές-αστέρια στην αριθμητική, εδώ μαθαίνουν ότι δεν υπάρχει μαθηματικά συνεπές σύστημα που να τους επιτρέπει να κερδίζουν σταθερά στη ρουλέτα. Δεν είναι μυστικό ότι ακριβώς αυτοί οι παίκτες ρισκάρουν περισσότερα από όσα μπορούν να αντέξουν-παίζουν όλες τις μάρκες. Αυτό είναι είτε παθολογία είτε απλώς ανοησία. Η ρουλέτα είναι τυχερό παιχνίδι, είναι τύχη και η θεωρία των πιθανοτήτων δεν θα βοηθήσει κανένα μας εδώ να κερδίζει συστηματικά. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να χρησιμοποιήσουμε τη Θεωρία Πιθανοτήτων για να υπολογίσουμε την πιθανότητα κάθε αποτελέσματος, τη μαθηματική προσδοκία.
-Μαθαίνουν ότι δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι έχουν κατανοήσει τη μαγεία των αριθμών και ξέρουν πώς να κερδίζουν κάθε μέρα.
Ο Αϊνστάιν είπε ότι: «Ο μόνος τρόπος για να κερδίζεις με συνέπεια στη ρουλέτα είναι να κλέψεις χρήματα από το τραπέζι».????
Και το μόνο λειτουργικό σύστημα που σας επιτρέπει να κερδίζετε χρήματα με συνέπεια στη ρουλέτα επινοήθηκε τον 19ο αιώνα και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται με επιτυχία. Όλα είναι πολύ απλά:???? «- Ανοίξτε το δικό σας καζίνο και κερδίστε χρήματα με το φτυάρι από τα κορόιδα».
.324623864 738468837666515 105135984813321221 n

«-Μοιάζουν με χταπόδι οι τρίχες»: Η χρήση του μικροσκοπίου στο Νηπιαγωγείο

324992068 466456228825930 5629914924508335804 n
Πώς θα μπορούσαμε να καλλιεργήσουμε στα παιδιά την ικανότητα της παρατήρησης για να ξεκινήσουν το ταξίδι της εξερεύνησης; Ακούγοντας τα παιδιά να ερμηνεύουν τις εικόνες που αντίκρισαν κοιτώντας στον προσοφθάλμιο φακό του μικροσκοπίου θυμήθηκα την επιστημολογική ατάκα «εκεί που μυρίζει ο αδαής κλούβιο αυγό, ο εμπειρογνώμων μυρίζει διοξείδιο του θείου» ????Μιλούσαμε για τα σχήματα των χιονονιφάδων όπως φαίνονται στο μικροσκόπιο αλλά αυτό το χιόνι, δυσεύρετο στο Χιώτικο νότο, «άργησε μια μέρα»..!???? Οπότε προθυμοποιήθηκε ένας ξανθός μαθητής, προκειμένου να μάθουμε να βλέπουμε στο μικροσκόπιο, να μας χαρίσει δυο τρίχες να τις τοποθετήσουμε στις αντικειμενοφόρες πλάκες. Τα περισσότερα παιδιά δεν κατάφεραν να διακρίνουν τις μεγεθυμένες x 200 τρίχες γιατί απαιτεί μακροχρόνια εξάσκηση να μάθεις να βλέπεις. Οι περισσότεροι επιστήμονες, σύγχρονοι του Γαλιλαίου και του Χουκ, αμφισβήτησαν άγρια ότι μπορεί να διακρίνει κάποιος κάτι παρατηρώντας τον φωτεινό κύκλο, αυτό που ονομάζουμε οπτικό πεδίο.
Ας συνοψίσουμε αυτά που μάθαμε σήμερα Το μικροσκόπιο είναι ένα οπτικό όργανο και αποτελείται από ένα φακό ή από συνδυασμό φακών και χρησιμοποιείται για τη μεγέθυνση μικρών αντικειμένων έτσι ώστε να μπορεί να τα δει το ανθρώπινο μάτι. Τοποθετούµε το µικροσκόπιο σε σταθερή επιφάνεια, στο κέντρο του πάγκου εργασίας και ποτέ υπό κλίση. Για να είναι δυνατή η παρατήρηση ενός αντικειµένου µε το οπτικό µικροσκόπιο θα πρέπει το φως να µπορεί να το διαπεράσει. Εάν το αντικείµενο που θέλουµε να παρατηρήσουµε δεν είναι διάφανο θα πρέπει να σχηµατίσουµε πολύ λεπτές τοµές του αντικειµένου-ιδανικά για το νηπιαγωγείο κάτι από φυτολόγιο. Ένα σωστά ρυθμισμένο σύστημα φωτισμού-εμείς είχαμε ισχυρό φακό- εξασφαλίζει καλή αντίθεση επειδή φωτίζεται μόνο η περιοχή του παρασκευάσματος που παρατηρούμε και έτσι δεν υπάρχουν «αδέσποτες» φωτεινές ακτίνες. Τα οπτικά μικροσκόπια εφευρέθηκαν περίπου στα μέσα του 17ου αιώνα από διάφορους ερευνητές, οι οποίοι μάλιστα ήταν και κατασκευαστές αυτών των πρωτόλειων οργάνων. Η πρώτη δημοσιευμένη εργασία που έγινε με μικροσκόπιο ανήκει, όπως είπαμε, στον άγγλο ερευνητή Ρόμπερτ Χουκ (η δημοσίευση έλαβε χώρα το 1665). Ο Χουκ έβαλε κάτω από ένα οπτικό μικροσκόπιο δικής του κατασκευής μια τομή από φελλό. Απεικόνισε για πρώτη φορά κύτταρα κάτω από μικροσκόπιο, τα οποία ονόμασε cells (cell αγγλιστί σημαίνει κελί, κυψέλη), ένας όρος που έμεινε στην Ιατρική και στη Βιολογία ως τις ημέρες μας. Στην εργασία του, τη διάσημη πλέον «Μicrographia», υπήρχε μεταξύ άλλων μια εικόνα που αποτελεί την πρώτη δημοσίευση μικροσκοπικής εικόνας κυττάρων.
Οι περισσότεροι μεσήλικες θυμόμαστε τα όργανα φυσικής & βιολογίας ως μπιμπελό για την εσωτερική διακόσμηση του δημόσιου σχολείου. Αλλά κάθε ποιοτική διδασκαλία επιστημών οφείλει να ενθαρρύνει τη χρήση πολιτισμικών εργαλείων όπως το μικροσκόπιο ώστε να επιτρέψουν στους μαθητές να διευρύνουν τους ορίζοντές τους και να αποκτήσουν στέρεη γνώση. Στο Νηπιαγωγείο ίσως φθάνει ακόμα και ο θαυμασμός για τον κόσμο της έρευνας και το ξύπνημα του ενδιαφέροντος δείχνοντας τουλάχιστον στα μικρά παιδιά πώς να χειριστούν σωστά, προσεκτικά και με ακρίβεια τη συσκευή του μικροσκοπίου. Για τα περίεργα παιδιά είναι ίσως η πρώτη συσκευή που θα τους βοηθήσει να αναπτύξουν επιστημονικά ταλέντα, να ψηλαφίσουν έναν μυστηριώδη και συναρπαστικό μικρόκοσμο.
Είδαμε σήμερα “μικροσκοπικά πράγματα” που δεν μπορεί να τα δει κανείς με γυμνό μάτι, όσο καλή όραση κι αν έχει! Η χαρά της ανακάλυψης του μικρόκοσμου ήταν έκδηλη στον πρώτο μαθητή που διέκρινε επιτέλους κάτι:         «-Μοιάζουν με χταπόδι οι τρίχες»!????

Μια βιβλιοθήκη ανανεωμένη περιμένει αναγνώστριες & αναγνώστες..!

Επιστρέφουμε αύριο στα σχολικά καθήκοντα! Με ένα Νηπιαγωγείο ανανεωμένο, με ελαιοχρωματισμένες και ανανεωμένες τις αίθουσες. Με ολική αναδιοργάνωση της βιβλιοθήκης που συνέπεσε με τον ελαιοχρωματισμό και την αγορά επίπλων βιβλιοθήκης. Επισκευάσαμε ακόμη και το σχολικό μικροσκόπιο που με τη χρήση δυνατού φακού επιτρέπει εξαιρετική μεγέθυνση –προς το παρόν μέχρι +200 φορές. Θερμές ευχές σε όλα τα μέλη της σχολικής μας κοινότητας, στους αγαπητούς Γονείς και στα παιδιά  για πρόοδο στα γράμματα και τα ανθρωπιστικά και δημοκρατικά ιδεώδη!

Υ.Γ Οι εργασίες για την επισκευή του εξωτερικού επιχρίσματος συνεχίζονται και έχουμε εξαιρετική συνεννόηση με τους εργολάβους ώστε να είναι ελεύθερος ο χώρος γυμναστικής στην περιοχή που έχουμε τα δέντρα στο νηπιαγωγείο. Οι εξωτερικοί διάδρομοι θα είναι αποκλεισμένοι για τα παιδιά.

.1 2 3