Άρθρα ανά μήνα: Δεκέμβριος 2022

Εορταστικά μπισκότα με σουηδική συνταγή!

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα ????και η Πρωτοχρονιά.???? Στην επίκαιρη ιστορία «Τα δώρα του Άη-Βασίλη» της Σουηδής Άστριντ Λίντγκρεν ένας άγγελος με χρυσά φτερά βάζει το μαγικό σακούλι του στην πλάτη και πετάει όλο και πιο γρήγορα προς το μέρος των παιδιών. Ένα τέτοιο σακούλι μας άνοιξε την Παρασκευή η κα Γεωργία Τζιγιέρα, γεμάτο με αρώματα βανίλιας, άχνης ζάχαρης, μεταξένιου βουτύρου και φαρίνας . Τα παιδιά, με οδηγό τη δασκάλα τους, σήκωσαν τα μανίκια, ανακάτεψαν τα υλικά και ολοκλήρωσαν με κέφι και τραγούδι, κάθε τι που ερχόταν στο δρόμο τους.
Η έκφραση των παιδιών, καθώς προχωρούσε η ημέρα, θύμιζε την ψυχική ευφορία μιας άλλης διάσημης ηρωίδας της Σουηδής συγγραφέως, της Πίπης της φακιδομύτης. Κάποιες, συνήθως νέες στην ηλικία, δασκάλες έχουν τον μεταδοτικό ενθουσιασμό να μετατρέπουν την τάξη σε μελίσσι δημιουργίας. Όπως η Πίπη που μετέτρεπε την κάθε βαρετή δουλειά σε παιχνίδι: αντί να γκρινιάζει, ήταν συνέχεια χαρούμενη και γελαστή. Κι ενώ θα μπορούσε να κλαίει την μοίρα της καθώς μεγάλωνε χωρίς τους γονείς της, φρόντιζε μόνη της τον εαυτό της και διέθετε την αυτοπεποίθηση ενός ενήλικα. Σύνθημά της, σύνθημα ζωής: “Super girls & Super boys don’t cry!”✌️
Το 1978, όταν έλαβε το Βραβείο Hans Christian Andersen , η Λίντγκρεν έκανε μια ιδιαίτερα επιδραστική ομιλία στο γερμανόφωνο κοινό με τίτλο « Ποτέ Βία!», επιχειρηματολογώντας κατά της σωματικής τιμωρίας των παιδιών. Από τότε, συνεργάστηκε με επιστήμονες, δημοσιογράφους και πολιτικούς για να προωθήσει τη μη βίαιη ανατροφή. Το 1979 θεσπίστηκε νόμος στη Σουηδία που απαγόρευε τη βία κατά των παιδιών.???? Μέχρι τότε δεν υπήρχε τέτοιος νόμος πουθενά στον κόσμο.
.jpg .jpg δωρα Μαίρη .jpg αρχη .jpg .jpg .jpg

Ποιός είναι ο αυθεντικός Άγιος Βασίλης;

Eίναι οι μέρες που επισκέπτεται το Νηπιαγωγείο μας το Πνεύμα των Χριστουγέννων και η πολυτιμότερη προσφορά του είναι το άνοιγμα της παιδικής νόησης στην πνευματική γενναιοδωρία του. Μια εξαιρετικά εμπλουτιστική φάση είναι οι συζητήσεις και τα έξυπνα σχόλια των παιδιών που ξεπηδούν σε κάθε σελίδα των ιστοριών-υποχρεωτικά του δωδεκαημέρου????– που διαβάζουμε.
Στο σημερινό παραμύθι ο Αϊ-Βασίλης κατεβαίνει στη γη με το έλκηθρό του. Τον κυνηγούν τροχονόμοι, δεν ξέρει πού να παρκάρει,???? κανένας δεν του δίνει σημασία, όλοι αδιαφορούν. Πώς να τον ξεχωρίσουν ανάμεσα στους τόσους Αϊ-Βασίληδες με τις νοικιασμένες στολές; Ένα ξεκαρδιστικό παραμύθι που προκαλεί τα παιδιά να αναμετρηθούν με τις έννοιες της πλαστότητας και της αυθεντικότητας. Αλλά και οι απομιμήσεις του Αϊ-Βασίλη μπορεί να ξεσηκώνουν την συμπάθειά μας. Στην παραπάνω ιστορία την στοργή της μαθήτριας Μαίρης κέρδισε ένας αεικίνητος ντελιβεράς που ντυμένος με τη στολή του Αϊ-Βασίλη κάνει τσουλήθρα φουριόζος στην κουπαστή της πολυκατοικίας. Μόλις είχε παραδώσει παιχνίδια σε δύο άτακτα αγόρια που ο αληθινός Αϊ-Βασίλης είχε σκοπό «να τα αφήσει μπουκάλα».Και η Μαίρη εδώ διαφώνησε σθεναρά: Ο Άγιος οφείλει να δώσει δώρα σε ΟΛΑ τα παιδιά, φρόνιμα και ζωηρά.????
Στο τέλος, το μόνο σπίτι που βρίσκει ανάπαυση και φιλοξενία ο Αϊ -Βασίλης είναι το σπίτι μιας άκακης γριούλας η οποία έχει το μοναδικό προνόμιο να ανακαλύψει την ταυτότητά του. Εδώ η ιστορία της ολιγογράφου Γερμανίδας συγγραφέως Ingrid Ostheeren παρουσιάζει εκλεκτικές συγγένειες με το διήγημα του Φώτη Κόντογλου «το βλογημένο μαντρί»-παλιότερα ανθολογημένο στα σχολικά βιβλία. Και οι δυο συγκατανεύουν ότι οι οδοιπόροι ήρωές τους βρίσκουν θετική αξία στη συναναστροφή με τους ελάχιστους αδελφούς μας, τους πτωχούς και πένητες. Όσοι/ες θέλουν να το ξαναθυμηθούν εδώ: http://users.uoa.gr/…/fwths…/to_bloghmeno_mantri.htm
Aκολούθησε μια συζήτηση για την ιεράρχηση των αναγκών. Τι δώρα είναι προτιμότερο να προσφέρει ως Χριστουγεννιάτικα δώρα ο Αϊ Βασίλης στα φτωχά παιδιά; Αφού απορρίψαμε ως πανάκριβες τις ιδέες που έπεσαν καταιγιστικά για αγορά σπιτιού & φορητού υπολογιστή???? και ως αλαλούμ την ιδέα αγοράς σκηνών αφού προγραμματικά οι φτωχοί μας θα είχαν στέγη, εστιάσαμε στην κάλυψη των βασικών αναγκών τροφής και ένδυσης που δεν ήταν προφανείς για τα περισσότερα παιδιά ή καλύπτονταν επιπόλαια με αναφορά σε μακαρόνια και σορτσάκια. Τα παιδιά δημιούργησαν μια λίστα που περιλάμβανε την αξιοπρεπή σίτιση με ποιοτικά είδη διατροφής αλλά και την ένδυση ως προστασία από τη χειμωνιάτικη κλιματική συνθήκη. Τελικά οι μαθητές/τριες κατόρθωσαν να εκμαιεύσουν από την προϋπάρχουσα γνώση τους την γαλοπούλα, τις μπανάνες, τα μελομακάρονα, το πουλόβερ, τα παπούτσια…
Αμέσως μετά, τον λόγο είχε η εικαστική αναπαράσταση των δώρων που θεωρούσαν ως απαραίτητα. Και εδώ ξεδιπλώθηκε μια αξιοσημείωτη ποικιλομορφία. Σαν της Σμαράγδας που θεώρησε πρωτίστως ως δώρο για το φτωχό κοριτσάκι ένα στέμμα για το κεφαλάκι της, αποτυπώνοντας το ευαγγελικό «ουκ επ’ άρτω ζήσεται μόνον άνθρωπος αλλ’ εν πνεύματι και αληθεία». Ή σαν του Βασίλη που επίκαιρα, λόγω Μουντιάλ, χαρίζει στο φτωχό αγόρι μια κούκλα του ποδοσφαιρικού θρύλου Μέσι..!
AG3 AG4 AG6

Η παγκόσμια ημέρα για την αναπηρία

2 3 λήψης
Η Αργυρώ γελάει, τραγουδάει, κάνει κούνια κι όλο μας χαμογελάει. Η Αργυρώ δε διαφέρει σε τίποτα από τα άλλα παιδιά…
Η Τζιν Γουίλλις και ο Τόνυ Ρος έγραψαν ένα τρυφερό βιβλίο, χωρίς κανένα ίχνος συναισθηματισμού, για ένα θέμα που μας αγγίζει όλους, την αναπηρία.
Γιορτάσαμε σήμερα, χάρη στην εξαίρετη διδασκαλία της κας Γεωργίας, την Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας. Εκτός από την ανάγνωση του βιβλίου η κα Γεωργία συζήτησε με τα παιδιά τα βιώματά τους από την επαφή με άτομα που χρησιμοποιούν αναπηρικό αμαξίδιο και τα παιδιά ζωγράφισαν την Αργυρώ. Μια μαθήτρια που μπορεί να είναι θυμωμένη, να είναι ευχαριστημένη, να είναι χαρούμενη ή να είναι λυπημένη. Γιατί όλοι συμμετέχουμε στην ανθρώπινη συνθήκη. Και αν ισχύει το διαχρονικό «εκεί που ήσουν ήμουνα και κει που είμαι θα ‘λθεις» χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη. Πού μαθαίνεται, δεν είναι δεδομένη αν σκεφτούμε την παιδική ασθένεια του στρουθοκαμηλισμού: Κανένα παιδί, ακόμα κι όταν παροτρύνθηκε, δεν ζωγράφισε την Αργυρώ πάνω στο αναπηρικό αμαξίδιο, σαν να μην το έχουν συναντήσει ποτέ!
Υ.Γ. Η πρώτη, αποκαλυπτική συνάντηση του γράφοντος με την αναπηρία ήταν όταν έζησε μικρός σεισμό στην Αττική και απόρησε βγαίνοντας στον δρόμο με το πλήθος των παραλύτων και ασθενούντων που έως τότε ήταν αόρατοι..!

Μέρες Χριστουγέννων

Μέρες Χριστουγέννων… Μέρες γεμάτες ζάχαρη άχνη, μέλι, κανέλα, στολίδια. Γεμάτες συναισθήματα, προσμονή, ελπίδα, προσφορά και αγάπη. Γεμάτες κι από τις σκανταλιές των πιο πονηρών πλασμάτων, των καλικάντζαρων???? που λες κι έχουν όλες βγει από τα παραμύθια γεμάτες χρυσόσκονη, πασπαλισμένες με χιονονιφάδες και μπόλικη φαντασία. Μέρες που έρχονται τα απάνω κάτω, ευκαιρία για ιστορίες που θεριεύουν, αντρειεύονται και ξεχειλίζουν με απίθανα, αδύνατα και παράξενα τερτίπια. Η γη γιορτάζει ολόκληρη και οι μεγάλοι πρωταγωνιστές της είναι, ποιοι άλλοι; Tα παιδιά! Γιατί πάνω από όλα, τούτες είναι μέρες βιβλίων και παραμυθιών .
Θυμηθείτε, οι μεγάλοι, τούτη η παραμυθόσκονη κάθεται παντού. Πριν την τινάξετε πέρα μακριά στα σύννεφα, πασπαλίστε λίγο την φαντασία σας ????κι αφήστε τις ιστορίες να σας παρασύρουν στο όνειρο, στη μαγεία και στην ευαισθησία των μικρών παιδιών. Ας ονειρευτούμε με τον «χριστουγεννιάτικο» τρόπο, την αξία της αγάπης, της ειρήνης, της συνεργασίας και της συμφιλίωσης.2 3 2 4

Στο δρόμο με ασφάλεια (β’ μέρος)

Στο δρόμο με ασφάλεια!????
   5 82 13 14 1
Πριν διαβούμε στην εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων ολοκληρώσαμε το εργαστήρι της κυκλοφοριακής αγωγής με παραδείγματα στιγμιότυπων της κυκλοφορίας στις αστικές μητροπόλεις, αρκετά εξωτικές καθότι απομακρυσμένες από την καθημερινή εμπειρία των παιδιών στην αγροτική ύπαιθρο. Μια τέτοια εμπειρία είναι η διάβαση «πελεκάνος». Είναι ένας τύπος διέλευσης που χρησιμοποιείται από τους πεζούς ενεργοποιώντας ένα από τα κουμπιά φωτός στο κουτί. Ωστόσο, ένας πεζός πρέπει να διασφαλίσει ότι η κυκλοφορία έχει σταματήσει προτού επιχειρήσει να διασχίσει το δρόμο. Στην πραγματικότητα, λαμβάνει ένα σήμα με τη μορφή ενός πράσινου άντρα που ανάβει μετά το οποίο οι πεζοί πρέπει να διασχίσουν. Ο πεζός πιέζει το κουμπί στο κουτί ενός πελεκάνου που διασχίζει το δρόμο και τα φανάρια γίνονται κόκκινα, ουσιαστικά σταματούν την κίνηση. Ωστόσο, οι πεζοί πρέπει να διασχίσουν το δρόμο μόνο όταν ο άντρας στο κουτί γίνεται σταθερό πράσινο και όχι όταν εξακολουθεί να αναβοσβήνει. Και βέβαια τα παιδιά οφείλουμε να βαστούμε το χέρι του/της γονέα κηδεμόνος.
Μιλήσαμε και για την γνωστότερη στα παιδιά διάβαση-ζέβρα και η κα Σοφία κατασκεύασε μια ωραιότατη αναπαράστασή της με χειροτεχνία. Τα παιδιά προσπάθησαν να αντιγράψουν τα σήματα κυκλοφορίας αλλά και να εντοπίσουν ποιες εικόνες δείχνουν ανάρμοστη συμπεριφορά στον δρόμο.
Σειρά είχε η εμπέδωση των θεωρητικών με επίσκεψη στο πεδίο και εντοπισμό των πινακίδων που απεικονίζουν σήματα κυκλοφορίας στο δρόμο. Συγχαρητήρια στους μαθητές & μαθήτριες του Νηπιαγωγείου Πυργίου που ξεκίνησαν να συμπεριφέρονται ως υπεύθυνοι/ες πεζοί!
Υ.Γ. ????Στον εκπαιδευτικό περίπατο είχαμε και τα τυχερά μας. Ο πλανόδιος Νενητούσης ψαράς μας κάλεσε να περιηγηθούμε στη ψαριά του και κάναμε κι ένα σύντομο μάθημα αλιευτικής ταξινόμησης.
7 1

Ένα φιλότιμο μαστοράκι!

 

.jpg 1669965313598 1Ο κόσμος της αυθεντικής εργασίας πού και πού εμφιλοχωρεί στο νηπιαγωγείο και κάποια παιδιά, εκπαιδευμένα από εμπειροτεχνίτες μπαμπάδες,???????? σπεύδουν να πάρουν θέση. Όπως προχθές, αργά το μεσημέρι ο λαμπρός μαθητής μας Βασίλης που απαίτησε να βιδώσει όλες τις βίδες στις γωνίες που τοποθετήσαμε προς ενίσχυση των τραπεζιών. Τον ευχαριστούμε θερμά ???? όπως και την κα Σοφία που αυθόρμητα προσφέρθηκε να συλλάβει ο φακός τη στιγμή.