Την γιορτάσαμε στο Νηπιαγωγείο Πυργίου μετατρέποντάς την σε μέρα μνήμης για τα ζώα-λογοτεχνικούς ήρωες όπως ο διάσημος βάτραχος του  συγγραφέα παιδικής λογοτεχνίας Μαξ Βέλθουις που χειροτέχνησαν τα παιδιά. Μιλήσαμε και για τα αγαπημένα μας ζώα, στην πλειοψηφία οικόσιτα ζώα, γάτες και σκυλιά, ειδικά τα κουταβάκια και τα γατάκια που αποσπούν την τρυφερότητα των μικρών μαθητών. Αλλά και κουνελάκια και άλογα για κάποια παιδιά τυχερών οικογενειών που κατοικούν σε χωριά όπου επιβιώνει ο οικοσιτιστικός πολιτισμός. Α, κι ένα παιδί επέλεξε το λιοντάρι. Εκείνη τη στιγμή ο δάσκαλος θυμήθηκε μια έκθεση που έγραψε στο δημοτικό και έγινε περίγελως. Το θέμα ήταν και εδώ «το ζώο που μας αρέσει περισσότερο» και προτίμησε να γράψει για τον γάιδαρο! Ο γράφων προτείνει ανεπιφύλαχτα στους γονείς να δούνε τις περιπέτειες του γάιδαρου Βαλτάσαρ, μια έξοχη παλιά γαλλική ταινία του Μπρεσόν. Εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=ZkgaHb2RLPI&t=100s&ab_channel=%CE%95%CE%92%CE%94%CE%9F%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%95%CE%A7%CE%9D%CE%97

Tην ώρα που κατασκευάζαμε τον βάτραχο, τραγουδήσαμε το πιο γνωστό ποίημα για τα ζώα, του Ιωάννη Πολέμη, στο ρυθμό του «Πέρα στους πέρα κάμπους»:

Ποτέ δε θα πειράξω
τα ζώα τα καημένα·
μην τάχα σαν εμένα,
κι εκείνα δεν πονούν;
Θα τα χαϊδεύω πάντα,
προστάτης τους θα γίνω.
Ποτέ δεν θα τ’ αφήνω
στους δρόμους να πεινούν.