Το καλοκαίρι πλησιάζει! Οι ημέρες μεγαλώνουν, ο καιρός ζεσταίνει και η διάθεση γίνεται καλύτερη όσο ξεμακραίνει το χειμωνιάτικο κρύο. Παλαιότερα, με το που άνοιγε ο καιρός, τα πιτσιρίκια ξεπόρτιζαν από τα σπίτια, για ατέλειωτο παιχνίδι σε δρόμους, πλατείες, αυλές και χωράφια μέχρι αργά το βράδυ. Με μέσα λιγοστά και με μόνους οδηγούς το κέφι, τη φαντασία και την ξενοιασιά, διασκέδαζαν με την αμπάριζα, το κουτσό, τα μήλα, το τσιλίκι, το λεπτό κρεμμύδι, το κορόιδο και τόσα άλλα παιχνίδια που η γενιά μου πρόλαβε οριακά και χάθηκαν και πια δεν σημαίνουν πολλά πράγματα για τα παιδιά μας.
Σήμερα, μαθαίνοντας για τις μέλισσες παίξαμε το θαυμάσιο παραδοσιακό παιχνίδι:
“Περνά, περνά η μέλισσα
με τα μελισσόπουλα
Και με τα παιδόπουλα
-Τι θέλεις το κόκκινο τριαντάφυλλο ή το άσπρο γιασεμί;
-Το κόκκινο τριαντάφυλλο.
-Πήγαινε από εκεί.”
Μήπως είναι καιρός να ξαναπαίξουμε τα ελληνικά παραδοσιακά παιχνίδια στις γειτονιές;;
Πως παίζεται:
Παίζεται σε ανοιχτό χώρο από πολλά παιδιά-κι αυτό είναι προβληματάκι γιατί οι γειτονιές ΔΕΝ έχουν πια παιδομάνι.
Δύο παιδιά που είναι οι «μάνες», στέκονται αντιμέτωπες με σηκωμένα χέρια και πλεγμένα δάχτυλα σχηματίζοντας μια «καμάρα». Χτυπούν τις παλάμες τους ρυθμικά και τραγουδούν: Περνά-περνά η μέλισσα με τα μελισσόπουλα, με τα μελισσόπουλα και με τα παιδόπουλα. Τα άλλα παιδιά σχηματίζουν μια ουρά και περνούν κάτω από την καμάρα. Όταν το τραγούδι σταματήσει, οι «μάνες» πιάνουν το τελευταίο παιδί της σειράς ανάμεσα στα χέρια τους και το ρωτούν χαμηλόφωνα, ώστε να μην ακούσουν τα άλλα παιδιά, «τι θέλεις; μήλο ή πορτοκάλι;» ή «κίτρινο ή κόκκινο;» ή «Τρίκαλα ή Λάρισα;» κτλ. Οι «μάνες», πριν ακόμα ξεκινήσει το παιχνίδι, έχουν διαλέξει μία από τις δύο επιλογές. Όποιο παιδί πει ότι θέλει μήλο, πηγαίνει πίσω από τη μάνα που έχει το μήλο και όποιο παιδί πει το πορτοκάλι πηγαίνει πίσω από τη μάνα που έχει διαλέξει το πορτοκάλι. Το παιχνίδι αρχίζει ξανά από την αρχή και η διαδικασία γίνεται μέχρι να τελειώσουν όλα τα παιδιά. Στο τέλος σχηματίζονται δύο ομάδες παιδιών καθεμιά με τη δική της μάνα. Οι ομάδες αυτές, τις περισσότερες φορές, δεν έχουν ίσο αριθμό παιδιών. Στο σημείο αυτό, τα παιδιά γίνονται δύο αλυσίδες αγκαλιάζοντας τις μάνες. Οι δύο μάνες πιάνονται από τα χέρια ή πιάνονται από ένα μικρό ραβδί και τραβιούνται απο τα πίσω παιδιά. Όποια ομάδα τραβήξει την άλλη προς το μέρος της κερδίζει. Έπειτα αλλάζουν οι μάνες και το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή.
