Πάσχα το “τερπνόν”
“Οι Δυτικοί έχουσι τα Χριστούγεννα. Ημείς έχομεν την Ανάστασιν. Αύτη είναι η βασίλισσα των εορτών, η πανήγυρις των πανηγύρεων ημών” έγραφε ο νησιώτης Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. «Οι Δυτικοί εορτάζουν την γέννηση του Χριστού μέσα στον πλούτο τρυφερών και ωραίων εθίμων, με οικογενειακές συνενώσεις και τέρψεις ανθρώπων από καιρό εξοικειωμένων προς τον πολιτισμόν. Αλλά του ελληνικού γένους η Λαμπρή ανατέλλει και δύει, με θορυβώδεις διαχύσεις και υπέρτατη αγαλλίαση ανθρώπων, οι οποίοι στις φλέβες τους διατηρούν ακόμη κάποιες ρανίδες του αίματος των αγρίων και ατίθασων προγόνων μας εμπνευσμένων από τον έρωτα της ελευθερίας»
Το Πάσχα δεν είναι μόνο «τερπνόν», αλλά και «λύτρον λύπης» για τον Παπαδιαμάντη, μια γιορτή που υμνεί και λατρεύει το πνεύμα της ψυχικής γενναιοδωρίας, υψηλόφρον και ανθηρό όπως η αναστημένη φύση. Ας συναθροιστούμε γύρω από τον περιστρεφόμενο οβελία κι ας συνοδεύσουμε το ψήσιμό του με τον κρότο των πυροτεχνημάτων. Είναι ο χιώτικος τρόπος: Όταν ρώτησα σήμερα έναν Χιώτη μαθητή πώς σκέφτεται να περάσει δημιουργικά το Πάσχα μού απάντησε: «Μπομπάκια! Και ξανά μπομπάκια!»
Υ.Γ: Tα σχολεία θα ξανανοίξουν την Τρίτη 3 Μαΐου χωρίς σελφ-τεστ!






