Ένας ελέφαντας παγωτατζής


Αγαπητοί γονείς, 
με αφορμή την παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου 
μπορείτε να ακούσετε με τα παιδιά το παρακάτω παραμύθι 
και έπειτα να τους ζητήσετε να ζωγραφίσουν ό,τι τους άρεσε από αυτό.

2 Απριλίου-Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου

Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνας Μενδώνη
Στα γενέθλια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, 2 Απρίλη 1805, αρμόζει η γιορτή της Παγκόσμιας ημέρας  του Παιδικού Βιβλίου. Ο Άντερσεν δεν μπόρεσε να μάθει την τέχνη του πατέρα του, που ήταν τσαγκάρης. Έγινε όμως ο μάγος της αφήγησης των παραμυθιών, δίνοντας στις λέξεις του φτερά που συναρπάζουν τη φαντασία των παιδιών. Μεγαλώσαμε με τα λυπημένα του παραμύθια. 
Η σχέση μας με το βιβλίο στη μικρή ηλικία ανοίγει παράθυρο στις λέξεις και στη μαγεία της γλώσσας, χαρίζοντας μας την περιπλάνηση στους κόσμους των παραμυθιών. Η περιπέτεια της αφήγησης  προσφέρει όσα χρειάζεται ένα παιδί για να κατανοήσει τον χρόνο που συμπορεύεται με την εξέλιξη της ιστορίας και τη γέννηση πρωτόγνωρων συναισθημάτων.
Το βιβλίο είναι παιδεία. Συνεισφέρει στη δημιουργία της προσωπικότητας, στην κατανόηση του άλλου, στον έλεγχο του εγώ. Είναι η είσοδος στην ομάδα του εμείς, από τη μικρή ηλικία. Δημιουργεί πολίτες με ευθύνη, κοινωνικές δεξιότητες και ιδίως χωρίς προκαταλήψεις.
Έλληνες συγγραφείς παιδικών βιβλίων ταλαντούχοι και ευφάνταστοι, εικονογράφοι, ικανοί και δημιουργικοί, που διακρίνονται διεθνώς, κάνουν πλούσια τη μέρα των παιδιών μας, ξεκολλώντας τα από την ηλεκτρονική εικόνα που δεν αφήνει περιθώρια στη δημιουργική φαντασία τους. Ο ρόλος της διαμεσολάβησης του συγγραφέα ανάμεσα στο παιδί και στο φανταστικό είναι μεγάλη ευθύνη.
Και σήμερα «Μένουμε σπίτι». Είναι καλή αφορμή, καθώς περνάμε περισσότερο χρόνο με την οικογένεια, να αποκαλύψουμε στα παιδιά τους ελεύθερους, ανοιχτούς, διάπλατους κόσμους που θα ανοίγονται πάντα μπροστά τους, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου.
Υστερόγραφο:
Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ήρθε στη Ελλάδα, Μάρτη 1841. Λάτρεψε τον Παρθενώνα. Στο ιστορικό του  μυθιστόρημα «Το νησί πέρα από την ακτή» έγραψε πως ήθελε να ξανάρθει. Η επιθυμία δεν πραγματοποιήθηκε… όπως γίνεται και στα παραμύθια του..