Με αφορμή το έπος του ΄40 μάθαμε να αναγνωρίζουμε και να γράφουμε το “ΟΧΙ” με τα γράμματα απο τα καρτελάκια. Διαπίστωσαν πως αλλάζοντας τη σειρά των γραμμάτων αλλάζει και η λέξη π.χ ΙΧΟ, ΧΙΟ, ΟΙΧ.
Τα παιδιά έφτιαξαν μπαλάκια απο γκοφρέ χαρτί. Έπειτα τα κόλλησαν στο σήμα της ειρήνης. Έγραψαν τον τίτλο της ομαδικής εργασίας και τα ονόματα των παιδιών που συμμετείχαν.
Παρακολούθησαν την αφήγηση της ιστορίας “Το κανόνι της Ειρήνης”. Ακολούθησαν ερωτήσεις ανοιχτού τύπου απο την εκπαιδευτικό σχολιάζοντας τα συναισθήματα των ηρώων.
Έφτιαξαν μοτίβο με σημαιάκια. Τα νήπια χρησιμοποίησαν τρία χρώματα ενώ τα προνήπια, δύο χρώματα.
Παρατήρησαν την ελληνική σημαία, μέτρησαν τις άσπρες και γαλάζιες ρίγες, εξηγήσαμε οτι το γαλάζιο χρώμα συμβολίζει τη θάλασσα, το άσπρο τον αφρό της και ο σταυρός την πίστη του έθνους μας στον Χριστό.
Παρατήρησαν σημαίες και άλλων χωρών, εντοπίσαμε τις ομοιότητες, τις ταξινόμησαν σύμφωνα με τα κοινά τους χαρακτηριστικά, ταύτισαν τα ονόματα των χωρών.
Έβαψαν τις σημαίες τους με τέμπερα χρησιμοποιώντας το δάχτυλο τους.
Διαβάσαμε το βιβλίο “Ο ΕΧΘΡΟΣ” του Νταβίντε Καλί και αφού το εξηγήσαμε, το συζητήσαμε και απαντήσαμε στις ερωτήσεις των παιδιών. Έπειτα ζωγραφίσαμε το σήμα της Ειρήνης με ξυλομπογιές και μαρκαδόρους και στολίσαμε τον τοίχο της τάξης μας.
Η καθηγήτρια των Αγγλικών, η κυρία Ειρήνη, εξήγησε στα παιδιά πως η Αγγλία ήταν σύμμαχος της Ελλάδας στον πόλεμο του 1940, τους έδειξε τη σημαία της Αγγλίας τους εξήγησε τους συμβολισμούς και στο τέλος έφτιαξαν τη δική τους σημαία.
Κάναμε εισαγωγή στη ρομποτική έχοντας ένα παιδί ρομπότ και ένα παιδί προγραμματιστή. Το δεύτερο παιδί τοποθετούσε τα βελάκια ώστε να δείξει το δρόμο στο πρώτο παιδί σύμφωνα με τις εντολές της εκπαιδευτικού. Ακούγοντας λέξεις σχετικές με τα ιστορικά γεγονότα οδηγούσαν στην ανάλογη καρτέλα συναίσθημα (χαρά, λύπη, φόβος) που τους γεννιόταν.
Την Παρασκευή, στις 25 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε η γιορτή του Νηπιαγωγείου μας για την Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου στην οποία τα παιδιά είπαν τα ποιήματα τους και τα τραγούδια που μάθαμε. Έπειτα ήρθε η γιαγιά δύο μαθητών του σχολείου μας, της Χριστιάνας και του Δημήτρη, η οποία γεννήθηκε το 1936 και έζησε εκείνα τα χρόνια του ΠΟΛΈΜΟΥ. Έτσι μετέφερε τα βιώματα της στα παιδιά τα οποία ενθουσιάστηκαν και της έκαναν διάφορες ερωτήσεις. Στο τέλος ευχαριστήσαμε τη γιαγιά που δέχτηκε να έρθει να μας μιλήσει και της χαρίσαμε το τραγούδι “Τα Ραφτικά της Γιαγιάς”.