Μία ιδιαίτερη μέρα η χθεσινή για το σχολείο μας. Καλωσορίσαμε για δεύτερη φορά το δεύτερο τμήμα των νηπίων του Αμπεμπαμπλόμ που αυτή τη φορά ήρθαν με μια ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ παρέα…τον Πρίμο με το αφεντικό του και εκπαιδεύτρια κ. Κατερίνα.

Είναι γνωστό ότι τα ζώα συντροφιάς μπορούν να διαδραματίσουν έναν ξεχωριστό ρόλο στη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, ιδιαίτερα στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης για τους άλλους, της αυτονομίας και την ενσυναίσθησης. Επίσης ενισχύουν τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους και αυξάνουν ή ενισχύουν τα κοινωνικά δίκτυα και τις κοινωνικές παροχές στα παιδιά, αυξάνοντας την ψυχολογική τους ευημερία. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που έχουν ζώα συντροφιάς τείνουν να έχουν υψηλότερο δείκτη ενσυναίσθησης από τα παιδιά που δεν έχουν κάποιο ζώο.

Λίγα λόγια για τον Πρίμο…αξιολάτρευτος, ευγενικός, δεκτικός , αγαπητός και άλλα τόσα! Επίσης μας έδειξαν με την  κ.Κατερίνα ότι όταν κάποιος εκπαιδεύεται μπορεί να αποκτήσει σπουδαίες δεξιότητες και η κατάλληλη εκπαίδευση μέσα σε ένα καλά οργανωμένο πλαίσιο με προσαρμοσμένους κάθε φορά κανόνες μας κάνει πάντα καλύτερους!

Αυτός δεν είναι άλλωστε και ο σκοπός του σχολείου;;;..να εκπαιδεύει, να μαθαίνει και να αγαπά μικρούς και μεγάλους…

Σας το υπογράφουμε αυτό…με αγάπη…πάντα 💜

Έτσι όπως λάμπει το φεγγάρι του Γενάρη έτσι λάμπουν τα προσωπάκια των μικρών μαθητών μας όταν κάνουν κάτι που τους ευχαριστεί πολύ. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι να κάνεις πάρα πολλά αλλά αυτά που κάνεις να τα κάνεις με αγάπη, φροντίδα και χαρά…

Από όλα είχε αυτός ο Ιανουάριος, όπως του πρέπει άλλωστε έτσι  μεγάλος και μεγαλοπρεπής μήνας που είναι…Κατασκευές για το φεγγάρι, τα ζώα των πάγων, την Αλκυόνη για τον καλό καιρό που φέρνει, τους πιγκουίνους που τόσο αγαπάμε μικροί και μεγάλοι.. Τραγούδια για την παγωνιά και τα ρούχα του χειμώνα και φυσικά στο κλείσιμο την μεγάλη γιορτή των Τριών Ιεραρχών που δίδαξαν την αγάπη για τα γράμματα και την σημασία των σωστών προτύπων στο μεγάλωμα των παιδιών!

Σημαντική μέρα για τον συναισθηματικό κόσμο των παιδιών μας είναι η κάθε μέρα που περνάνε όμορφα και ήρεμα τις ώρες τους στο σχολείο. Μια τέτοια μέρα ήταν η συνεκπαίδευση με το 2ο τμήμα των νηπίων από το Νηπιαγωγείο Α μπε  πα μπλομ, το οποίο ήρθε με τον μουσικό τους. Μια υπέροχη ώρα μαζί τους με τραγούδια, παιχνίδια και συνοδεία κιθάρας του κ. Θοδωρή που πραγματικά έκανε την ώρα αυτή να μετατραπεί σε μουσικοθεραπεία. Σας περιμένουμε και πάλι φίλοι μας, με μεγάλη προσμονή…

Είναι αλήθεια ότι η μουσική ενώνει τους ανθρώπους και δεν υπάρχει κάτι πιο όμορφο από την χαρά των παιδιών και τίποτα πιο αληθινό από την απλότητα της κάθε μικρής χαράς!!!

Κάπως έτσι αποχαιρετήσαμε το 2023, με παιχνίδι, με αυτό που έχουν ανάγκη τα παιδιά! Μέσα από αυτό αναπτύσσονται, χαίρονται και μαθαίνουν παίζοντας! Κύριο μέλημά μας είναι η χαρά των παιδιών μας και έτσι θέλαμε να κλείσουμε για τις διακοπές των Χριστουγέννων, με παιχνίδι και χαρά. Την Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου πήγαμε στον παιδότοπο ΔΙΔΩ , συναντήσαμε παλιούς και ¨μελλοντικούς¨ συμμαθητές μιας και ήταν εκεί και το Ειδικό Δημοτικό και τραγουδήσαμε με την χορωδία γυναικών από την Στέγη Παιδιού. Ευχαριστούμε πολύ όλες τις κυρίες της χορωδίας και ευχαριστούμε ιδιαίτερα την κα. Γιάννα που διευθύνει την χορωδία και έντυσε τη μέρα μας μελωδικά με την συνοδεία του πιάνου της!

Η χρονιά μας ξεκίνησε με παραμύθια και δεν θα μπορούσε να κλείσει διαφορετικά. Μια χριστουγεννιάτικη γιορτή αφιερωμένη σε μικρούς και μεγάλους με παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα παραμύθια βαθιά ριζωμένα στον χρόνο όπως οι αναμνήσεις του καθενός μας που μοιάζουν τόσο πολύ με τα φωτάκια στο δέντρο μας…από τη μία πολύχρωμο φως στον χώρο μας και από την άλλη το απόλυτο σκοτάδι… μην ανησυχείτε όμως τα φωτάκια θα ανάψουν ξανά!

Ευχαριστούμε πολύ τους μικρούς μας φίλους από το Ιδιωτικό Νηπιαγωγείο Αμπε μπα μπλομ και φυσικά την κ. Βιβή και κ. Ευφροσύνη για το υπέροχο και επιστημονικά τεκμηριωμένο πρόγραμμα συνεκπαίδευσης που κάναμε τόσους μήνες το κλείσιμο αυτού με την γιορτή που κάναμε όλοι μαζί. Χωρίς εσάς αγαπημένα μας παιδιά και αγαπημένες συναδέλφισσες τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο!

Ένα τεράστιο ευχαριστώ στον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του 10ου Δημοτικού Σχολείου για τη χαρά και τα δώρα που πρόσφεραν αυτή τη μέρα στα παιδιά μας και τα αναλώσιμα και εκπαιδευτικά υλικά στο σχολείο μας  που για εμάς είναι ανεκτίμητης αξίας! Σας ευχόμαστε τα καλύτερα μέσα από την καρδιά μας!

Ευχαριστούμε επίσης την Παραμυθού Μαρία Μαχαίρα και τον μουσικό της Αντώνη που ήρθαν από τα Ιωάννινα και  έδωσαν στην γιορτή μας χρώμα…μουσική…ζεστασιά !

Τελικά το Πνεύμα των Χριστουγέννων υπάρχει απλά κάθε φορά έρχεται με διαφορετικό όνομα…άλλες φορές το λένε Ανάμνηση, άλλες φορές το λένε Χαρά και άλλες Προσφορά…πάντα μα πάντα όμως κουβαλάει μαζί του το δεύτερό του όνομα, την Αγάπη!

Ξέρετε όμως ποιο είναι το αγαπημένο του όνομα;;;; Η Προσμονή, η πιο ακριβή προσκεκλημμένη!

Κάποτε μία μαμά ρώτησε τον Αϊνστάιν πως μπορεί να γίνει το παιδί της έξυπνο. Αυτός της απάντησε να του διαβάζει παραμύθια.Τότε αυτή τον ρώτησε πως να γίνει ακόμη πιο έξυπνο κι αυτός της είπε διάβασέ του περισσότερα παραμύθια..

Η Χριστουγεννιάτικη γιορτή μας αλλιώς..

Ελάτε να ακούσουμε Χριστουγεννιάτικα παραμύθια,να χαρούμε, να νιώσουμε πάλι παιδιά…

Σήμερα στείλαμε τις προσκλήσεις στα παιδιά μας, μαζί με μπισκοτάκια που φτιάξαμε εδώ για να μυρίσει Χριστούγεννα το σχολείο μας…

Σας περιμένουμε όλους 💜

Μεγαλώνοντας καταλαβαίνεις νομίζω ότι αυτό που κάνει τα Χριστούγεννα μαγικά είναι η προσμονή…η πιο ακριβή προσκεκλημένη!

Αρχίζεις να στολίζεις, φτιάχνεις γλυκά και μπισκοτάκια, παίρνεις δώρα για τους αγαπημένους σου και όλο αυτό στήνει μέσα σου  το σκηνικό για αυτή τη μεγάλη γιορτή. Χριστούγεννα για τον καθένα μας, είναι κάτι διαφορετικό, ένα αίσθημα μοναδικό που όλα αυτά μαζί κάνουν αυτές τις μέρες ιδιαίτερες!

Έτσι κι εμείς εδώ, στο σχολείο μας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε ώστε τα παιδιά μας να μπούνε στο πνεύμα των Χριστουγέννων, να νιώσουν αυτή τη ζεστασιά, να κρατήσουν όμορφες εικόνες που με τη σειρά τους ίσως μείνουν ως αναμνήσεις!

Λένε ότι το τέλος του έτους και η αρχή του επόμενου, μας γεμίζει αισιοδοξία και ελπίδα για μια καλύτερη χρονιά. Αξιολογούμε τη ζωή μας, τις πράξεις μας, τα συναισθήματα μας. Παίρνουμε λίγο χρόνο να παρατηρήσουμε τη ζωή μας απ’ έξω -σαν άγνωστοι- και να δώσουμε “συγχαρητήρια” στον εαυτό μας για αυτά που καταφέραμε, και ένα γλυκό “δεν πειράζει, προσπάθησες όσο μπορούσες” για εκείνα που δεν καταφέραμε. Ξεχωρίζουμε όσα είχαν πραγματική σημασία και αφήνουμε στην άκρη -με δυσκολία- όσα ξέρουμε, αλλά μας είναι δύσκολο να αναγνωρίσουμε, πως δεν είχαν και τόση σημασία τελικά.

Αν με ρωτήσεις, λοιπόν, τα Χριστούγεννα κάνουν τους ανθρώπους αισθητά πιο ήρεμους. Ξέρουν πως ο χρόνος θα κλείσει με μια γλυκύτητα που τους λείπει. Ξέρουν πως είναι έτοιμοι να αφήσουν πίσω τους ότι τους δυσκόλεψε και να περάσουν στην επόμενη χρονιά με όσα αξίζουν να μείνουν. Κι αν για κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικά, κι αν αλλάζουν οι προτεραιότητες και τα “θέλω”, το συναίσθημα είναι ίδιο για όλους. Τα Χριστούγεννα υπάρχει μια ισορροπημένη, χωρίς άγχος, ευτυχία….έστω και για λίγο!!!

Η χαρά λένε όταν την μοιράζεσαι, πολλαπλασιάζεται. Εμείς θα συμφωνήσουμε και θα συμπληρώσουμε ότι την χαρά την  βιώνουμε σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις όπως για παράδειγμα όταν αποκτάμε κάτι που επιθυμούμε, όταν γινόμαστε αποδεκτοί από τους άλλους, όταν βρισκόμαστε σε επαφή με ανθρώπους που μας αγαπούν, όταν κάνουμε πράγματα που συνοδεύονται από ευχάριστες αναμνήσεις, όταν ανήκουμε σε ομάδες ανθρώπων που μας αποδέχονται, όταν λαμβάνουμε προσοχή και φροντίδα, όταν καταλαβαίνουμε ότι μας εκτιμούν και μας σέβονται, όταν πετύχουμε τους στόχους μας, όταν η πραγματικότητα ξεπερνά τις προσδοκίες μας…

Είναι εξαιρετικά σημαντικό για εμάς να παίρνουμε και να δίνουμε χαρά σε κάθε έστω και μικρή περίσταση που μας δίνεται η ευκαιρία, ακόμα κι αν κάποιες μέρες της σχολικής μας ζωής χαρακτηρίζονται πιο δύσκολες. Ακόμα και τότε όμως δεν το βάζουμε κάτω, με κάποιο τρόπο τα καταφέρνουμε … καλό είναι να εφευρίσκουμε  μικρές πηγές χαράς οι οποίες προέρχονται από μικρά πράγματα της καθημερινότητας γύρω μας και κυρίως από ανθρώπους που θέλουν να έρθουν στο χώρο μας να μας γνωρίσουν, να παίξουν μαζί μας, να μοιραστούμε στιγμές…

Ο Νοέμβρης λοιπόν ήταν γλυκός γιατί είχαμε πολλές τέτοιες ευκαιρίες χαράς. Μας επισκέφτηκε η Α τάξη από το 5ο Γυμνάσιο Κοζάνης, μοιράστηκε μαζί μας εμπειρίες και ανησυχίες σχετικά με την συνεκπαίδευση, μας παρουσίασε ένα παραμύθι σε κουκλοθέατρο και έγινε ένα με την ομάδα μας. Ξεχωριστή ημέρα για τα παιδιά μας που ένιωσαν την προσοχή και την φροντίδα μεγαλύτερων παιδιών και σημαντικά τα οφέλη αυτών των θετικών συναισθημάτων ..ξέρετε κάποιες φορές  τα μάτια μιλάνε περισσότερο από το στόμα και το σώμα δείχνει κι αυτό με τη σειρά του την ευχαρίστηση.

Πολλές και οι δράσεις μας με το συστεγαζόμενο 19ο Νηπιαγωγείο ..τι να πρωτοπούμε για την φιλοξενία τους…για την υπέροχη μηλόπιτα που φτιάξαμε και φάγαμε φυσικά, για την γιορτή την ημέρα του Πολυτεχνείου με το αγαπημένο σε μικρούς και μεγάλους θεατρικό της Ντενεκεδούπολης, για την αφήγηση Παραμυθιού Η ευχή ενός Έλατου από την ίδια την συγγραφέα…

Καταλάβατε λοιπόν γιατί ήταν γλυκός ο Νοέμβρης;;;Γιατί εμείς περάσαμε καλά κι κόμη καλύτερα!!!

Να΄μαστε πάλι εδώ, στα γνωστά μας παιχνιδομαγειρέματα, αυτά που αγαπάμε, αυτά που μας αρέσουν!!!

Εδώ με το αλεύρι μας το πολύτιμο, τους φίλους μας από το Αμπεμπαμπλόμ τους πολυτιμότερους και την επαγγελματική εμπειρία του Σεφ Θωμά Κατσάρα που έδωσε άλλο αέρα στη μέρα μας. Το ζυμάρι έγινε από τα μικρά χεράκια με την καθοδήγησή του και την υπέροχη συνταγή του και ο σεφ έστησε όλο το υπόλοιπο. Μια ηλιόλουστη μέρα σαν αυτή βοήθησε ώστε το πρόγραμμά μας να γίνει έξω στην αυλή με μεγάλη επιτυχία, σαν εκδρομή κι ακόμη καλύτερα.

Ζυμώσαμε, τραγουδήσαμε, φάγαμε και χορέψαμε. Τα παιδιά έκαναν ομαδούλες από μόνα τους με δική τους πρωτοβουλία, γιατί τα παιδιά ξέρουν, πάντα ξέρουν…και νιώθουν…και εκφράζουν…και είναι αληθινά…κι ό,τι είναι αληθινό ξεχωρίζει γιατί είναι μοναδικό. Εκεί κρύβεται η μαγεία, στη μοναδικότητά μας. Σε ποιον θα άρεσε ένας κόσμος ίδιος; Πόσο βαρετός κι επαναλαμβανόμενος θα ήταν;

Τα πάντα είναι θέμα οπτικής…και όπως έχει πει ο μικρός πρίγκηπας , το ουσιαστικό είναι αόρατο στο μάτι, μόνο με την καρδιά μπορεί να δει κανείς σωστά.

Κι εμείς εδώ ό,τι κάνουμε το κάνουμε με την καρδιά μας …με αγάπη…πολλή αγάπη

Κάποιες φορές δεν χρειάζονται πολλά λόγια, ένα χέρι είναι αρκετό για να σε κρατήσει, ένα αυτί για να σε ακούσει και μια καρδιά για να σε καταλάβει…

Ιδιαίτερο ευχαριστώ στον σεφ που έφτιαξε για όλους εμάς τις πιο νόστιμες πίτσες. Σου παραδίδουμε το χρυσό κλειδί του σχολείου μας κ.Κατσάρα και της κουζίνας άμα θες κι αυτό  είναι δέσμευση για να ξανάρθεις😊

Παραμύθι μέσα στο δικό μας ιστολογικό ¨παραμύθι¨ γίνεται; Φυσικά και γίνεται!!!

Φέτος με αυτά μαθαίνουμε, με αυτά δραστηριοποιούμαστε, με αυτά παίζουμε και αυτά θα σας δείχνουμε…παραμύθια!

Όχι πείτε μου υπάρχει κάτι καλύτερο για τα παιδιά; Ολόκληρες γενιές με αυτά έχουν μεγαλώσει…

Το πιο γλυκό ψωμί λοιπόν είναι αυτό που φτιάχνουμε με κόπο και το τρώμε με όρεξη…

Το πιο γλυκό ψωμί είναι αυτό που φτιάχνουν τα πιο μικρά χεράκια…

Το πιο γλυκό ψωμί είναι αυτό που πλάθουμε με αγάπη..

Έτσι και ο ήρωας στο λαϊκό παραμύθι μας, ο βασιλιάς, κατάλαβε πόσο σημαντική είναι η εργασία για τον άνθρωπο. Το «πιο γλυκό ψωμί» ήταν αυτό που είχε φτιάξει με τον κόπο του και όχι αυτό με τη ζάχαρη ή αυτό που του πρόσφεραν άλλοι.

Έτσι κι εμείς εδώ με προσπάθεια και κόπο τα μικρά τα κάνουμε μεγάλα και τα δύσκολα πραγματοποιήσιμα και αυτό πιστέψτε με, έχει μεγάλη σημασία για εμάς!

Η σημαντικότητα των λαϊκών παραμυθιών έχει μείνει ανεξίτηλη στο χρόνο και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.

Λαϊκό είναι το παραμύθι που δημιουργείται από τον λαό, απευθύνεται στους απλούς ανθρώπους και έχει στόχο να τους ευχαριστεί, να τους συμβουλεύει και να τους ξεκουράζει.  Η γλώσσα είναι απλή, λιτή και κατανοητή με προτάσεις απλές και πάντα γίνεται  σύνδεση με τη ζωή και τις ασχολίες των ανθρώπων κάθε περιοχής.

Κάποτε, ο Αϊνστάιν, όταν ρωτήθηκε από μία μητέρα για το τι θα μπορούσε να κάνει ώστε ο γιος να γίνει της εξυπνότερος, απάντησε περίπου ως εξής: «Διαβάζετέ του παραμύθια». Η μητέρα, που φάνηκε να μην έχει μείνει απόλυτα ικανοποιημένη από την απάντηση, ρώτησε τι άλλο θα μπορούσε να κάνει, αφού θα του έχει διαβάσει παραμύθια. Η απάντηση που πήρε, τότε, ήταν: «Διαβάστε του ακόμα περισσότερα παραμύθια!»

“Τα παραμύθια δεν είναι αλήθεια, αλλά τουλάχιστον δεν είναι ψέματα” 

Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!!

Θυμάστε που είχαμε πάει στη ¨Χρωματιστή¨; Δεν σας το είπαμε τότε γιατί είμαστε και ταπεινοί 😊…αλλά τώρα που έχουμε στα χέρια μας τα βραβεία θέλουμε να τα δείτε κι εσείς. Γιατί η χαρά πολλαπλασιάζεται όταν μοιράζεται!!!

Με τα φυσικά υλικά που βρήκαμε και επεξεργαστήκαμε, οι μαθητές μας έφτιαξαν 
μοτίβα κωδικοποίησης. Μέσα από την κωδικοποίηση έγινε η αναγνώριση χρωμάτων του 
φθινοπώρου και τα παιδιά δημιούργησαν μικρούς κώδικες. Προγραμμάτισαν την Bee Bot 
ώστε να γευτεί τους χυμούς των φρούτων του φθινοπώρου και έφτιαξαν 
κωδικό με φυσικά υλικά στο υπέροχο φθινοπωρινό σκηνικό.

Κι όλα αυτά τα μεγάλα και σπουδαία από τα μικρά υπέροχα χεράκια !!!