Τον περασμένο μήνα υποδεχτήκαμε στο νηπιαγωγείο μας τέσσερις φοιτήτριες από το παιδαγωγικό τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Οι φοιτήτριες μας συντρόφεψαν για τέσσερις εβδομάδες, κατά τη διάρκεια των οποίων πραγματοποίησαν την πρακτική τους άσκηση για το τέταρτο έτος φοίτησής τους. Η συνεργασία αυτή υπήρξε για όλους μας πολύ εποικοδομητική και θα μας μείνει σίγουρα ως μια αξέχαστη εμπειρία. Τα νεαρά κορίτσια έφεραν στο νηπιαγωγείο μας, έναν αέρα δροσιάς και νεωτερισμού, συνοδευόμενο από πολύ ενθουσιασμό και πρωτότυπες νέες ιδέες που προσπάθησαν να εφαρμόσουν με τα παιδιά. Όπως και να’ χει αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την προσπάθειά τους και τις ευχαριστούμε πολύ για όσα μοιράστηκαν μαζί μας.

Αν δε μας πιστεύετε, ρωτήστε τα ίδια τα παιδιά και θα σας δείξουν με τις απαντήσεις τους πώς πέρασαν το διάστημα αυτό.

Και επειδή μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, δείτε μερικές στιγμές απ’ όσα κάνανε μαζί τους τα παιδιά…

 

Όταν γίνανε μάγειρες και φτιάξανε αληθινές κρέπες!

 

 

    

   

Είμαστε σίγουροι ότι σας έτρεξαν τα σάλια από τη ζήλια σας!

 

Και όταν εξερευνήσανε τη γειτονιά μας, για να δούνε τα καταστήματα που υπάρχουν γύρω μας και τα επαγγέλματα που φιλοξενούνται!

 

 

Και στο τέλος ήρθε το καλύτερο.Γίνανε ντεντέκτιβ και με τους μεγεθυντικούς φακούς τους βγήκανε στην αυλή του νηπιαγωγείου μας να ερευνήσουν το μυστήριο του κρυμμένου θησαυρού!

Δεν ήταν όμως καθόλου εύκολο. Έπρεπε να ψάξουν και να βρουν σε διαφορετικά σημεία της αυλής τα διαφορετικά κομμάτια του παζλ, με τα οποία θα συνέθεταν το χάρτη που θα τους αποκάλυπτε την κρυψώνα με τον πολυπόθητο θησαυρό. Σε κάθε σημείο όμως απαιτούνταν να περάσουν επιτυχώς από διάφορες δοκιμασίες. Να σταθούν στο ένα τους πόδι, να πετάξουν σαν αεροπλάνα, να πηδήξουν σαν λαγουδάκια, να κάνουν κουτσό και άλλα διασκεδαστικά! Και σαν να μην έφτανε αυτό, έπρεπε να λύσουν και τους γρίφους, για να οδηγηθούν στο επόμενο σημείο. Όμως τα κατσικάκια μας τα κατάφεραν μια χαρά! Και όταν όλα τα κομμάτια του παζλ ενώθηκαν, μια ευχάριστη έκπληξη τα περίμενε. Ο χάρτης ήταν η τάξη μας και το σημείο του θησαυρού βρισκόταν κάπου εκεί… Και φυσικά όταν ο θησαυρός εβρέθη, όλα τα κατσικάκια πήραν το μετάλλιο του νικητή, αφού δικαιωματικά το άξιζαν, γιατί ο θησαυρός δεν ήταν τίποτα άλλο, παρά η πορεία προς αυτόν. Έτσι τα κατσικάκια μας έμαθαν ότι το πιο πολύτιμο πράγμα είναι η συνεργασία, η επιμονή και η προσπάθεια!