Στο πλαίσιο του Σχεδίου Δράσης, δημιουργήθηκε ένα φύλλο αξιολόγησης βασικών δεξιοτήτων του κάθε μαθητή, το οποίο συμπληρώνεται από την εκπαιδευτικό κάθε τρίμηνο, έπειτα από παρατήρηση των μαθητών. Στο φύλλο αυτό ανιχνεύεται η κατάκτηση βασικών γνωστικών και κοινωνικοσυναισθηματικών δεξιοτήτων, ώστε να διερευνηθεί η εξέλιξη και η πρόοδος του κάθε μαθητή και να εντοπιστούν τυχόν αδυναμίες και ιδιαιτερότητες, ώστε να χρησιμοποιηθούν εξατομικευμένες μορφές διδασκαλίας.
Μηνιαία αρχεία: Νοέμβριος 2023
Έλα να γίνουμε φίλοι
Δημιουργείται κόμικ στο storyboardthat.com για τη φιλία. Αρχικά γίνεται συζήτηση στην ολομέλεια για τα κόμικς, πως είναι η μορφή τους. Με την τεχνική της ιδεοθύελλας, συγκεντρώνονται οι σκέψεις για την ιστορία που θα δημιουργήσουν τα παιδιά κι από αυτές επιλέγονται κάποιες. Ο τίτλος του comic strip τους είναι “Έλα να γίνουμε φίλοι”. Τα παιδιά έρχονται σ’ επαφή με το περιβάλλον της πλατφόρμας, παρατηρούν πως θα δημιουργήσουν το χώρο, τους χαρακτήρες για να στήσουν την ιστορία τους, πως θα τοποθετήσουν τα συννεφάκια ομιλίας και σκέψης των χαρακτήρων. Κι έτσι δημιουργείται ένα όμορφο comic strip με τρία τετράγωνα!
Τι κι αν είμαστε διαφορετικοί, είσαι το “κάτι άλλο” κι εγώ έχω το “κατιτί”
Γίνεται συζήτηση στην ολομέλεια για τους λόγους που τα παιδιά θεωρούν ότι κάποιος μπορεί να βρεθεί στο στόχαστρο “νταήδων” ή ακόμα κι αν δε δέχεται βία, μπορεί να βιώνει απόρριψη από τον περίγυρό του κι απομόνωση. Οι απαντήσεις τους ήταν:
- γιατί είναι κοντός
- γιατί είναι πολύ αδύναμος
- γιατί έχει μεγάλη μύτη
- γιατί φοράει γυαλιά
- γιατί είναι διαφορετικός
- γιατί έχει άλλο χρώμα στο δέρμα του
Τελικά, όπως διαφαίνεται, η βασική αιτία του εκφοβισμού έχει τις ρίζες της στη μη αποδοχή της διαφορετικότητας του άλλου, γιατί κάποιοι το διαφορετικό το αντιμετωπίζουν ως ξένο κι άσχημο. Κι όμως αν το καλοσκεφτούμε όλοι δεν είμαστε διαφορετικοί; Όλοι έχουμε τη δική μας ξεχωριστή θέση στον κόσμο, έχουμε το “κατιτί” που μας κάνει “το κάτι άλλο”. Και βλέπουμε το βίντεο της αφήγησης του παραμυθιού “Το Κάτι Άλλο”, της Κάθριν Κέιβ.
Τα παιδιά ζωγραφίζουν φίλους στο Κάτι Άλλο για να μην είναι μόνο του. Παρατηρούν: όλοι οι φίλοι είναι ίδιοι με το Κάτι Άλλο; Το Κατιτί που έγινε φίλος του είναι ίδιο; Όχι. Δεν έχει καμία σημασία, κι αν είμαστε διαφορετικοί μπορούμε να γίνουμε φίλοι, να σεβόμαστε και να βοηθούμε ο ένας τον άλλο.
Στη συνέχεια, τα παιδιά βλέπουν έργα του Keith Haring και σχολιάζουν ότι δείχνουν φιλία κι αγάπη.
Δημιουργούν δικά τους έργα, με βάση ένα έργο του Keith Haring, χρωματίζοντας τους ανθρώπους και τις καρδιές όπως θέλουν.
Χέρια σαν κι αυτά…
Τα παιδιά ακούνε και μαθαίνουν το τραγούδι των Locomondo “Χέρια σαν κι αυτά”. Παρακολουθούν το εξαιρετικό βίντεο που δημιούργησαν οι μαθητές της ΣΤ’ τάξης του 3ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμάτας. Η οπτικοποίηση του τραγουδιού βάζει την ομάδα μας σε σκέψεις κι έτσι γίνεται συζήτηση στην ολομέλεια για τις όμορφες πράξεις που μπορούμε να κάνουμε με τα χέρια μας…
…και τις σκέψεις μας τις αποτυπώσαμε στο χαρτί.
Τα χέρια λοιπόν μπορούν να κάνουν μία μεγάλη αγκαλιά σ’ έναν φίλο…
…και να γίνουν ένας όμορφος μεγάλος κήπος! Ας φτιάξουμε με τα χέρια μας έναν όμορφο κήπο, κάθε λουλούδι και μία όμορφη φράση, κάθε λουλούδι κι ένα χεράκι που μόνο όμορφες πράξεις κάνει, δεν χτυπάει, δεν σπρώχνει, δεν δημιουργεί πρόβλημα σε άλλους. Ας φτιάξουμε έναν κήπο με λέξεις που κάνουν τις καρδιές ν’ ανθίζουν!
Μίλα,μη διστάζεις!
Διαβάζεται το βιβλίο της Γιώτας Αλεξάνδρου “Ο Ρομπέν των θαλασσών και οι Νταήδες του βυθού”.
Στη συνέχεια γίνεται συζήτηση για τους τρόπους που αντιμετώπισε ο Ιερεμίας ο Ξιφίας τον εκφοβισμό. Τα παιδιά κατάλαβαν ότι:
- Αν σου συμβεί κάτι που σε στεναχωρεί,σε φέρνει σε δύσκολη θέση, σ’ ενοχλεί ή δέχεσαι οποιαδήποτε μορφή βίας πρέπει να μιλήσεις σε κάποιον μεγαλύτερο που εμπιστεύεσαι. Μαζί μπορείτε να βρείτε μία λύση.
- Προσπάθησε να στηρίξεις και να βοηθήσεις ένα παιδί που δέχεται βία. Μέσα σε μία ομάδα,με βοήθεια φίλων, όλοι νιώθουν πιο ασφαλείς και πιο δυνατοί.
Τα παιδιά ζωγράφισαν τους τρόπους που χρησιμοποίησε ο Ιερεμίας για να αντιμετωπίσει τον εκφοβισμό:
- Μίλησε στη γοργόνα νονά του
- Αντιμετώπισε ευθέως τους Νταήδες του βυθού,κοιτώντας τους στα μάτια
- Δημιούργησε μία ομάδα τη Φ.Υ.Κ.Υ.Α. (Φανταστικοί Υποβρύχιοι Καθημερινοί Υπερασπιστές Αδυνάτων) και με τη συνεργασία σταμάτησαν την κοροϊδία.
Τέλος,τα παιδιά φωνάζουν το δικό τους σύνθημα κατά του εκφοβισμού!
Τα τερατάκια της βίας
Στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων “Δε μαλώνω, δεν πειράζω, μόνο τους φίλους μου αγκαλιάζω”, γίνεται συζήτηση στην ολομέλεια για τη βία και τα διάφορα πρόσωπα που μπορεί να έχει. Μέσα από τη συζήτηση, τα παιδιά διαπιστώνουν ότι όλες οι μορφές βίας είναι τρομακτικές και προκαλούν φόβο σ’ αυτόν που τις δέχεται. Η βία είναι τρομακτική σαν τέρας! Τα παιδιά δημιουργούν τερατάκια και γράφουν τι συμβολίζουν. Μόλις τα τερατάκια ανοίξουν το μεγάλο τους στόμα, βγαίνει και μία λέξη βίας. Τα τερατάκια μπαίνουν σε εμφανές σημείο της τάξης, ώστε να μπορούν τα παιδιά ανοίγοντας τα τρομακτικά στόματά τους, να θυμούνται τι δεν πρέπει να κάνουμε στους άλλους.
Τι είναι για σένα η Δημοκρατία;
Εν όψει της επετείου του Πολυτεχνείου, τις ημέρες αυτές αξιοποιήθηκε υλικό που μπορεί να βοηθήσει τα μικρά παιδιά να προσπαθήσουν να κατανοήσουν έννοιες της ειρήνης, της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Αρχικά τα παιδιά παρατήρησαν τον πίνακα του Αλέξη Ακριθάκη και συζητήσαμε τι βλέπουν και πως νιώθουν βλέποντάς τον.
Ακούστηκαν απόψεις:
“Είναι άνθρωποι που είναι μέσα σε φωτιά και καίγεται και η ελληνική σημαία από το τανκς”
“Είναι άνθρωποι που δεν έχουν στόμα, δεν μπορούν να μιλήσουν”
“Είναι άνθρωποι που ζουν στην Ελλάδα και σκοτώθηκαν από το τανκς”.
Στη συνέχεια διαβάσαμε το βιβλίο της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου “Η κυρά Δημοκρατία”
Λήψη αρχείου
Αφού το διαβάσαμε, παίξαμε διαδικτυακά παιχνίδια σχετικά με το βιβλίο (Από την Τάνια Μάνεση).
Είδαμε κι ένα ακόμα πολύ όμορφο βιντεάκι για τη δημοκρατία και παίξαμε κι αυτό το παιχνίδι.
Τέλος, τα παιδιά ζωγράφισαν τι είναι για εκείνα η δημοκρατία.
Φθινοπωρινά δεντράκια
Τα παιδιά παρατήρησαν στο διάλειμμα τα δέντρα στην αυλή και συζητήσαμε για τα χρώματα που κυριαρχούν στη φύση την εποχή αυτή.
Σκεφτήκαμε να φτιάξουμε δέντρα με φύλλωμα σε χρώματα του φθινοπώρου.Σχεδιάζουν το χέρι τους σε καφέ χαρτόνι και το κόβουν. Το χέρι τους αποτελεί τον κορμό του δέντρου. Στη συνέχεια, με δαχτυλομπογιές στα χρώματα κόκκινο,κίτρινο και πορτοκαλί δημιουργούν το πλούσιο φύλλωμα του δέντρου.