Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ωσάν αυτή που μου ’λαχε δεν είδα..
…
Ρίχνει να πιάσει ψάρια – πιάνει φτερωτά
στήνει στη γη καράβι – κήπο στα νερά
κλαίει φιλεί το χώμα – ξενιτεύεται
μένει στους πέντε δρόμους – αντρειεύεται.
Όμορφη και παράξενη πατρίδα
ωσάν αυτή που μου ’λαχε δεν είδα.
Την 8η Μαρτίου δεν γιορτάζουμε με λουλούδια και γλυκά, αλλά τιμούμε εκείνες τις γυναίκες που εκατοντάδες χρόνια πριν πάλεψαν για τα δικαιώματά μας και αυτές που ακόμη και σήμερα δίνουν καθημερινές μάχες για τα στοιχειώδη…
Τα συναισθήματα αποτελούν ένα μεγάλο και σπουδαίο κομμάτι της ζωής μας. Η αναγνώριση συναισθημάτων αποτελεί τον βασικό πυλώνα της συναισθηματικής αγωγής και ανάπτυξης. Κατά την ενασχόλησή μας με τα συναισθήματα διαβάσαμε τον Λύκο Ζαχαρία και τα συναισθήματα….
Αναγνωρίσαμε τα βασικά συναισθήματα στις εκφράσεις του προσώπου μας…
Φτιάξαμε με πλαστελίνη την έκφραση που αντιστοιχεί σε κάθε συναίσθημα…
Μιλήσαμε για το πως αισθανόμαστε σήμερα και επιλέξαμε το αντίστοιχο προσωπάκι από το φανάρι των συναισθημάτων…
Αντιστοιχίσαμε κεφαλαία με πεζά γράμματα…
Αντιγράψαμε λέξεις …
Προχωρήσαμε σε μια απλή κατηγοριοποίηση συναισθημάτων με χρώματα ώστε να είναι πιο εύκολα αντιληπτά για τα παιδιά και τα τοποθετήσαμε στην βαλίτσα των συναισθημάτων…
Αναγνωρίσαμε τα μπερδεμένα μας συναισθήματα και προσπαθήσαμε να τα ξετυλίξουμε…
Διαβάσαμε την “Παλέτα των συναισθημάτων” και δώσαμε χρώμα στα δικά μας συναισθήματα…
Αντιστοιχίσαμε καταστάσεις με τα ανάλογα συναισθήματα…
Με αφορμή το βιβλίο ” Ένα κουτί με πεταλούδες” φτιάξαμε το κουτί της αγάπης, μέσα στο οποίο τοποθετήσαμε ζωγραφιές με όλα εκείνα που μας κάνουν να αισθανόμαστε αγάπη…
Μιλήσαμε για το συναίσθημα της ευτυχίας, διαβάσαμε το βιβλίο ” Πωλητής Ευτυχίας” και φτιάξαμε το δικό μας βαζάκι ευτυχίας, όπου μέσα του κλείσαμε όλα εκείνα που μας κάνουν ευτυχισμένους…
Μιλήσαμε για τη χαρά και καταγράψαμε τα λογάκια εκείνα που κάνουν την καρδούλα χαρούμενη…
Διαβάσαμε το βιβλίο ” Με μια κουβέρτα στο διάστημα”, το οποίο πραγματεύεται το συναίσθημα της ασφάλειας και φτιάξαμε τη δική μας κουβέρτα με απεικονίσεις αυτών που μας παρέχουν ασφάλεια όταν αισθανόμαστε ντροπή και ανασφάλεια…
Διαβάσαμε ” Το καταφύγιο της λύπης” και φτιάξαμε ένα καταφύγιο για τη δική μας λύπη…
Ζωγραφίσαμε όσα μας πληγώνουν την καρδούλα…
Μιλήσαμε για τον θυμό και επισημάναμε πως πρόκειται για ένα αποδεκτό συναίσθημα, το οποίο όμως πρέπει να το διαχειριζόμαστε σωστά. Έτσι μάθαμε τρόπους διαχείρισης του θυμού και άλλων συναισθημάτων που μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στους γύρω μας…
Μιλήσαμε για το συναίσθημα της ηρεμίας και φτιάξαμε το μπουκάλι της ηρεμίας…
Κάναμε yoga για να απομακρύνουμε το άγχος και την πίεση…
Διαβάσαμε το βιβλίο ” Φόβοι, φίλοι ή εχθροί” …
Ζωγραφίσαμε τους φόβους μας και τους δώσαμε να τους φάει ο Λάκης ο Φοβοπειναλάκης!
Τα παιδιά παρατήρησαν τον πίνακα του Miro “Το χαμόγελο των φλεγόμενων φτερών“. Αφού συζητήσαμε για την απουσία συναισθημάτων από την βασική φιγούρα του πίνακα αποφασίσαμε να αναλάβουν δράση!! Έτσι, έγιναν τα ίδια ζωγράφοι. Ο καθένας και η καθεμία δημιούργησαν ένα πρόσωπο και απέδωσαν σε αυτό το συναίσθημα που ήθελαν.
Μιλήσαμε για τη φιλία και μάθαμε πως να γίνουμε περιζήτητοι φίλοι.
Παίξαμε παιχνίδια ανάπτυξης προφορικού λόγου, όπου τα παιδιά έπρεπε να ρίξουν δύο ζάρια και να αφηγηθούν μια σύντομη ιστορία στην οποία θα συνδέουν το συναίσθημα με το αντικείμενο ή την κατάσταση που τους έτυχε..
Παίξαμε επιτραπέζια παιχνίδια…
Ακούσαμε τραγουδάκια…
Ακούσαμε μουσικά αποσπάσματα και ταυτίσαμε τη μουσική με συναισθήματα που προκαλεί στο άκουσμά της…
Στους αρχαιοελληνικούς μύθους -που αγαπήθηκαν και ταξίδεψαν πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας και επηρέασαν τη θρησκεία, τη ζωή και την κοσμοθεωρία πολλών λαών- οι Θεοί του Ολύμπου πρωτοστατούν με τις τελετουργίες, τα πάθη, τους έρωτες και τις διαμάχες τους. Σε αυτούς λοιπόν εστιάσαμε το ενδιαφέρον μας αυτή την εβδομάδα!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή