17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973:
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ «Όσοι έπεσαν στο χώρο ετούτο, εγείρονται και προχωρούν στην ιστορία, κι ο λαός μαζί τους, εκεί που σμίγουν φως και χώμα κι όνειρο, εκεί που λευτεριά κι Ελλάδα είν’ ένα».
Μέρες γεμάτες θύμησες και ιστορικά γεγονότα …Η αναφορά και μεταφορά τους σε μικρά παιδιά, είναι δύσκολη. Γεγονότα που πολλοί παππούδες ή γονείς έζησαν , σε περιόδους που τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα. Κι είναι τόσα τα νοήματα και οι λέξεις που ένα παιδί δεν καταλαβαίνει μόνο με μια μικρή αναφορά..
Τι σημαίνει δικτατορία, δημοκρατία, συνεργασία, σύνθημα, ψήφος, εκλογές. Ποια είναι η σύγχρονη ιστορία τούτου του τόπου, κι ο φοιτητής που πάει στο μεγάλο σχολείο γιατί …σκοτώθηκε; Απορίες παιδιών που ξέρουν να ερμηνεύουν τόσο « ανώδυνα» …τα παραμύθια.
Διαβάσαμε το παραμύθι «Η Κυρά Δημοκρατία» και γνωρίσαμε τις δυο κυρίες, την Κα Δημοκρατία και την Κα Δικτατορία. Τώρα πια ξέρουμε τι ταιριάζει στην καθεμιά, τι προτιμά η καθεμία και ποια εμείς επιλέγουμε από τις δύο, με το δικό μας κριτήριο. Οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο προτίμησαν τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και αγωνίστηκαν για «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
Ζωγραφίσαμε το Πολυτεχνείο και κρατήσαμε στα χέρια μας τα περιστέρια με το σύμβολο της Ειρήνης, που φιλοτέχνησαν τα ίδια τα χεράκια μας!
Τέλος παρακολουθήσαμε στο κουκλοθέατρο το παραμύθι της Φακίνου «ΝΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ» και τραγουδήσαμε τραγούδια που τραγουδούσαν και οι φοιτητές τότε όπως , Ο δρόμος, Όταν σφίγγουν το χέρι, Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο.
















