Το νέο εργαστήρι δεξιοτήτων είχε  τίτλο “Μικροί Μετεωρολόγοι” . Με τη βοήθεια του φίλου μας του Μετεό, ο οποίος ήταν ο πρωταγωνιστής των παραμυθιών που διαβάσαμε γνωρίσαμε τα καιρικά φαινόμενα, είδαμε πώς επηρεάζει ο καιρός τη ζωή μας  και φυσικά  πώς είναι το ντύσιμό μας ανάλογα με τον καιρό.    

Φτιάξαμε ομαδικό κολάζ με θέμα τη βροχή και είπε ο καθένας τι του αρέσει να κάνει όταν ο καιρός είναι βροχερός και δημιουργήσαμε ήλιους με πλαστελίνη συζητώντας  τι δραστηριότητες κάνουμε όταν έχει έξω λιακάδα.

Και τι γίνεται όταν έξω χιονίζει; Φυσικά παίζουμε χιονοπόλεμο και φτιάχνουμε χιονάνθρωπο.  Πήραμε λοιπόν τα απαραίτητα υλικά μας και φτιάξαμε τεχνητό χιόνι.

Στο τέλος, μιλήσαμε για τον αέρα και τη δύναμη του. Επειδή δε τον βλέπουμε, ούτε μπορούμε να τον πιάσουμε αρκεστήκαμε στο να τον νιώσουμε στο χεράκι μας!   Παίξαμε επίσης πολλά παιχνίδια ώστε να αντιληφθούμε τη δύναμη του αέρα…

Φουσκώσαμε μπαλόνια με σόδα και ξύδι, φτιάξαμε χιονοθύελλα μέσα σε ένα βάζο

και παρατηρήσαμε τη συμβαίνει στο κεράκι όταν τελειώσει ο αέρας του βάζου μέσα στο οποίο το κλείσαμε.

Στο τέλος, φτιάξαμε τον Άλφι το ακρουδάκι τον μετεωρολόγο, ώστε κάθε μέρα στο σπίτι να παρατηρούμε το καιρό και να βάζουμε στην αντίστοιχη εικόνα το βελάκι.

Και αν έχετε όρεξη για παιχνίδι ώστε να θυμηθείτε όσα είπαμε στο σχολείο μας , πατήστε στο παρακάτω σύνδεσμο:

Επιτέλους ήρθε η άνοιξη που τόσο περιμέναμε και φυσικά μας την έφερε ο Μάρτης, ο μικρός και ο αντάρτης που συνέχεια γνώμες αλλάζει! Κάπως έτσι δικαιολογήσαμε τον τόσο άστατο καιρό που δυσκολεύει ακόμα και την μαμά του!

Ακόμη μιλήσαμε για τα Χελιδονίσματα! Τα χελιδονίσματα είναι κάλαντα. Είναι ένα ανοιξιάτικο τραγούδι, που τραγουδιέται από μικρά παιδιά κάθε χρόνο την 1η Μαρτίου και σκοπό έχουν να αναγγείλουν τον ερχομό της άνοιξης. Εμείς, αφού φορέσαμε τα μαρτάκια στο χεράκι μας , τραγουδήσαμε και ζωγραφίσαμε τα χελιδονίσματα!

Και επειδή ο Μάρτης δε λείπει από τη σαρακοστή, φτιάξαμε και εμείς τη κυρά- Σαρακοστή για να μετράμε τις εβδομάδες μέχρι το Πάσχα!

Η Κυρά – Σαρακοστή που είναι έθιμο παλιό                                                                                                                                                            οι γιαγιάδες μας την φτιάχναν με αλεύρι και νερό                                                                                                                                                    Στο κεφάλι της φορούσαν έναν ολόχρυσο σταυρό                                                                                                                                                    Μα το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό.                                                                                                                                               Και τις μέρες της μετρούσαν με τα πόδια τα εφτά                                                                                                                                                    κόβαν ένα τη βδομάδα μέχρι να έρθει η Πασχαλιά!

“Να γίνεσαι άνεμος για το χαρταετό και χαρταετός για τον άνεμο,

ακόμα και όταν ουρανός δεν υπάρχει”.

                                                                                  Οδυσσέας Ελύτης

Δέκα ινδιάνοι μικροί …έκαναν την εμφάνιση τους στο Γριζάνο μια μέρα χαμογελαστή σε μια τρελή αποκριάτικη γιορτή, με ξεφάντωμα πολύ….ήμουν και εγώ εκεί!

Η κυρία Αποκριά
την πόρτα μας χτυπά.

 Έρχεται για να μας πάρει
σε γλέντια μαγικά!

  Μαζί της η Φροσούλα,
η γλυκιά η μαγισσούλα.

Που με το μαγικό της το ραβδί
όλα τα αλλάζει στη στιγμή.

Και δέστε!  Να τα κομφετί,
να τα μπαλόνια, η μουσική,
να οι αστείες φορεσιές,
να τα τραγούδια, τα γέλια, οι χαρές.

Σήμερα στο σχολείο μας , μας επισκέφθηκε η κα. Γιοβανοπούλου Ελένη, η οποία είναι νοσηλεύτρια και εκπαιδεύτρια Πρώτων Βοηθειών του Ερυθρού Σταυρού με σκοπό την ενημέρωση και την εκπαίδευση των μικρών μαθητών στην παροχή πρώτων βοηθειών σε καταστάσεις τραυματισμού, πνιγμονής, ρινορραγίας , λιποθυμίας κ.α.

Κ.α Ελένη σας ευχαριστούμε για τις πολύτιμες γνώσεις που μοιραστήκατε μαζί μας!

Στo πλαίσιo των εργαστηρίων δεξιοτήτων ασχοληθήκαμε με το νερό! Πού υπάρχει; Που το χρησιμοποιούμε; Άραγε   εξαντλείται; Όλα αυτά τα ερωτήματα τα απαντήσαμε  με  βιωματικό τρόπο παρατηρώντας και κάνοντας πειράματα!

Ξεκινήσαμε να μιλάμε για τον κύκλο του νερού με αφορμή το παραμύθι “Το σύννεφο που έβαλε τα κλάματα”.

Aφού είδαμε σχετικό βίντεο ,  φτιάξαμε ομαδικά ένα κολάζ με τίτλο “Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ” και μάθαμε έννοιες όπως εξάτμιση, συμπύκνωση, βροχόπτωση κ.α.     

Έπειτα παίξαμε με τη λέξη “ΝΕΡΟ”. Όταν σταματούσε η μουσική, οι νεροσταγόνες έμπαιναν στη σειρά ώστε να σχηματιστεί η λέξη “ΝΕΡΟ”.     

Μετρήσαμε τις νεροσταγόνες…

Ακόμα, είδαμε το νερό και στις 3 μορφές του: υγρή ( στο  μπουκαλάκι μας) , στερεή ( πιάσαμε το παγάκι) και αέρια ( είδαμε τους υδρατμούς).

και… είδαμε τον το παραμύθι “Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει “!

Ώρα για πειράματα!  

Με τη φαντασία μας φέραμε το συννεφάκι μέσα στη τάξη μας (κι ας ήταν φτιαγμένο από αφρό). Όταν μαζεύτηκαν πολλές νεροσταγόνες το συννεφάκι έβαλε τα κλάματα και οι σταγονίτσες επέστρεψαν στη γη (άλλες σε ποτάμι, άλλες στη θάλασσα, άλλες στα χώμα).

Τα πειράματα δεν σταμάτησαν όμως! Φτιάξαμε ένα νησάκι που δυστυχώς όμως οι κάτοικοι έχουν προβλήματα ανομβρίας, γιατί δεν έχει βρέξει εδώ και πάρα πολύ καιρό! Πιάσαμε όλοι το νησί ( το ποτηράκι) και είδαμε ότι ήταν στεγνό. Αποφασίσαμε να πούμε το τραγουδάκι με το σύννεφο (“Καλό μου συννεφάκι”) για να βρέξει και στο νησί! Μετά από μία μέρα είδαμε ότι είχαν εξατμιστεί πολλές νεροσταγόνες που έπεφταν στο νησί ! Τελικά το μαγικό μας κόλπο πέτυχε!   

Όσα μάθαμε για το κύκλο του νερού, τα κλείσαμε σε ένα σακουλάκι. Κολλήσαμε  το σακουλάκι με τη θάλασσα στο παράθυρο και κάθε πρωί παρατηρούσαμε το ταξίδι, δηλαδή τον κύκλο που έκαναν οι σταγόνες . Φαινόταν η διαδρομή από τις σταγονίτσες που είχαν εξατμιστεί και πήγαν στο σύννεφο και μετά επέστρεψαν στη θάλασσα. 

Τραγουδήσαμε τον κύκλο του νερού ….

το “Από που είσαι ποταμάκι;”

Κόψαμε, ζωγραφίσαμε και στολίσαμε ο καθένας τη δικιά του νεροσταγόνα ,

δραματοποιήσαμε τον κύκλο του νερού!

και τον ζωγραφίσαμε!

Αφού καταλάβαμε πόσο πολύτιμο είναι το νερό, αποφασίσαμε να μη το σπαταλάμε και να σκεφτούμε τρόπους εξοικονόμησης νερού ( να μη στάζει η βρύση, να μην την αφήνουμε ανοιχτή όση ώρα πλένουμε τα χέρια ή βουρτσίζουμε τα δόντια κ.α). Γι’ αυτό και παίξαμε ένα παιχνίδι: Χωριστήκαμε σε δύο  ομάδες με σκοπό η κάθε ομάδα να μεταφέρει νερό χωρίς να της πέσει κάτω και να το σπαταλήσει.

Μιλήσαμε ακόμα και για τη ρύπανση του νερού με αφορμή το παραμύθι “ο Καρομυτόγκας”. Για να καταλάβουμε καλύτερα το πόσο εύκολα μπορεί να προκληθεί από τον καθένα μας η ρύπανση κάναμε το ακόλουθο πείραμα: Είχαμε τέσσερις γείτονες που ο καθένας έχει τη δική του πισίνα. Ο ένας όμως δε θέλει να πιει άλλο καφέ και αποφασίζει να ρίξει τον καφέ του στη πισίνα του γείτονά του. Το αποτέλεσμα όμως μας εξέπληξε. Δε λερώθηκε μόνο το νερό της πισίνας του γείτονα αλλά όλων γιατί η ρύπανση εξαπλώθηκε.

ΤΟ ΝΕΡΟ είναι πολύτιμο! Προσέχουμε για να έχουμε!

“Ο Χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει”. Μάνος Κοντολέων.