Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα,
στο τέλος θα δεις να σου απομένουν
μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.
Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις

                              Οδυσσέας Ελύτης

Καθώς μένουμε στην Κρήτη, ήταν αναπόφευκτο να μην ασχοληθούμε με την ελιά μας.

Αφορμή για την έναρξη της θεματικής αποτέλεσε ο μύθος ‘‘Πώς η Αθήνα πήρε το όνομά της’’, με τη διαμάχη μεταξύ της θεάς Αθηνάς και του θεού Ποσειδώνα για την ονομασία της Αθήνας. Αφού τα παιδιά άκουσαν την ιστορία, στη συνέχεια ζωγράφισαν κάτι που τους άρεσε από αυτή.

Στη συνέχεια, την εμφάνισή του στην τάξη έκανε ο πίνακας του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, ‘‘Το λιομάζωμα’’. Αφού τα παιδιά περιέγραψαν τον πίνακα, έκαναν καταμέτρηση των αντικειμένων του και μίλησαν για τα χρώματά του, εξέφρασαν προσωπικές εμπειρίες με λιομάζωμα και τον αναπαράστησαν με τη συνοδεία κρητικής μουσικής! Στο άκουσμα της κρητικής μουσικής τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και ξεκίνησαν το χορό 😉.

Σχετικούς πίνακες επεξεργάστηκαν και άλλη στιγμή, όπου αφού πρώτα τους αντιστοίχισαν με διάφορα τετράστιχα, επέλεξαν τον αγαπημένο τους και τον δημιούργησαν ξανά με κηρομπογιές.

Ένα παιχνίδι που άρεσε πολύ στα παιδιά ήταν το παρακάτω. Ενώ τα παιδιά είχαν κλειστά μάτια, ένα από αυτά πλησίαζε το τραπεζάκι στη μέση της παρεούλας και άλλαζε τη θέση, πρώτα των αριθμών και ύστερα των ελιών. Στη συνέχεια, καλούσε ένα άλλο παιδί το οποίο έπρεπε να βρει την πονηριά που είχε κάνει 😉.

Βέβαια, το Ε,ε της ελιάς μας απασχόλησε ιδιαίτερα. Τα παιδιά ακολούθησαν τη φορά γραφής του με τη βοήθεια του υπολογιστή, το ζωγράφισαν και το κατασκεύασαν με πλαστελίνη.

Με τα χεράκια τους δημιούργησαν, επίσης, μικρές ελιές τις οποίες εμπλούτισαν με αληθινά φύλλα και ελιές από γκοφρέ, ενώ από πάνω έγραψαν τη λέξη ‘‘ΕΛΙΑ’’ με φύλλα.

Γνώρισαν σύνθετες λέξεις με πρώτο συνθετικό το ‘‘λάδι’’, αντιστοιχίζοντας την καρτέλα που κρατούσαν με τη σωστή καρτέλα που βρισκόταν στην παρεούλα

και ενθουσιάστηκαν με το κλασικό πείραμα με το νερό και το λάδι… γιατί όσο και αν ανακάτευαν, το λάδι παρέμενε στην επιφάνεια! Το πείραμα το αποτύπωσαν και σε ένα φύλλο εργασίας.

Αλλά συμπλήρωσαν και διάφορα άλλα.

Φυσικά, το λάδι το χρησιμοποιήσαμε και πάνω σε φρέσκο ψωμάκι, το οποίο στη συνέχεια δοκιμάσαμε! Ήταν τόσο νόστιμο που τα παιδιά ζητούσαν και δεύτερη φέτα ψωμί!

Σκεφτήκαμε τότε…πού αλλού μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το λάδι; Μα φυσικά στα λαδοκούλουρα! Ώρα, επιτέλους, για την πρώτη μας συνταγή! Κάθε παιδί έφερε από ένα υλικό και τα συγκεντρώσαμε την επόμενη ημέρα στην παρεούλα. Αφού διαβάσαμε τη συνταγή, βοήθησαν όλα τα παιδιά και όλες οι κυρίες 😊. Όταν η ζύμη ήταν πια έτοιμη, πλάσαμε τα κουλουράκια μας και τα ψήσαμε. Μα τι όμορφα που μύρισε το σχολείο μας!!! Έγιναν πεντανόστιμα και την επόμενη ημέρα τα πήραμε σπίτι για να κεράσουμε την οικογένειά μας!

Πόσα πράγματα κάναμε με το λάδι!!!

Πώς όμως έρχεται το λάδι στα χέρια μας; Διάφορες εικόνες της διαδικασίας και παραγωγής του ελαιόλαδου απλώθηκαν στην παρεούλα. Αφού τα παιδιά τις παρατήρησαν και τις συζήτησαν, τις σειριοθέτησαν.

Γιατί όμως να μη δούμε και τη διαδικασία αυτή από κοντά; Αποφασίσαμε, έτσι, ότι είχε έρθει η ώρα για την πρώτη μας εκπαιδευτική επίσκεψη! Αφού πρώτα προετοιμαστήκαμε για αυτή, συζητώντας για τους κανόνες που θα έπρεπε να ακολουθήσουμε προκειμένου να είμαστε όλοι ασφαλείς, ανεβήκαμε στο λεωφορείο και ξεκινήσαμε 😊.

Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Β’ Ελαιουργικό Συνεταιρισμό Ιεράπετρας ‘‘Η Δήμητρα’’ για την υπέροχη ξενάγηση που μας έκανε στο εργοστάσιο, αλλά και το κέρασμα που παρείχε στα παιδιά στο τέλος με ατομικό χυμό και ψωμάκι με λάδι!

Και, φυσικά, να ευχαριστήσουμε και τους γονείς που συμμετείχαν στην επίσκεψη, των οποίων η βοήθεια ήταν ιδιαίτερα σημαντική!

Μπορεί ο καιρός να ήταν ακόμα καλοκαιρινός, όμως στο νηπιαγωγείο μας το Φθινόπωρο κατέφθασε!

Και τι πιο σύνηθες από τα φύλλα που πέφτουν! Αφορμή, λοιπόν, για να μιλήσουμε για το φθινόπωρο αποτέλεσε το βιβλίο ”Ο κλέφτης των φύλλων”.

Την επόμενη ημέρα τα παιδιά έφεραν στο σχολείο φθινοπωρινά φύλλα, τα οποία άγγιξαν, μύρισαν και μέτρησαν σύμφωνα με καρτέλες που έδειχνε η κυρία. Αχ, μύρισε επιτέλους φθινόπωρο!

Σε φωτογράφιση που ακολούθησε, τα παιδιά παρίσταναν ότι φυσάνε φθινοπωρινά φύλλα, τα οποία στη συνέχεια κόλλησαν μπροστά από τη φωτογραφία τους. Για δείτε!

Φυσικά, αναλόγως στολίσαμε και την πόρτα του νηπιαγωγείου μας. Τα παιδιά κόψανε φύλλα στα χρώματα του φθινοπώρου και οι κυρίες την ζωγράφισαν. Έγινε υπέροχη!

Με τη λέξη «Φθινόπωρο» παίξαμε ένα παιχνίδι, όπου τα παιδιά αφού παρατηρήσαν και μέτρησαν τα γράμματα, η κυρία τα έκρυψε μέσα στην τάξη και εκείνα έπρεπε να τα βρουν και να φτιάξουν τη λέξη πριν τελειώσει η μουσική στον υπολογιστή. Τα πήγανε περίφημα!

Στον υπολογιστή τα παιδιά έπαιξαν ένα παιχνίδι μνήμης με φθινοπωρινά αντικείμενα και όλα τους κατάφεραν να χειριστούν το ποντίκι με μεγάλη επιτυχία.

Στην παρεούλα, χώρισαν φθινοπωρινές λέξεις σε συλλαβές, με παλαμάκια και πηδήματα μέσα σε στεφάνια, ενώ σε άλλο παιχνίδι τους δόθηκε ένας αριθμός, στο άκουσμα του οποίου μάζευαν από κάτω φθινοπωρινά φύλλα ανάλογα με το χρώμα που είχαν.

Εννοείται ότι την εμφάνισή τους στην τάξη έκαναν και τα φθινοπωρινά φρούτα! Αφού τα παιδιά συναρμολόγησαν τις ζωγραφιές τους και αντιστοίχισαν με αυτά την πρώτη τους συλλαβή,

κατασκεύασαν ένα ρόδι με κηρομπογιές και γκοφρέ χαρτόνι, έγραψαν πάνω το όνομά του  

και στη συνέχεια δημιούργησαν, με έναν ιδιαίτερο τρόπο, ένα μπολ με μήλα 😉

Τη θεματική μας συμπλήρωσαν και κάποια φύλλα εργασίας.

Ξεχωριστή θέση στο Φθινόπωρο κατέχει η ελιά… Κάντε υπομονή, όμως, μέχρι την επόμενη ανάρτηση 😉

Καθώς πλησίαζε η 17^η Νοεμβρίου, το σχολείο μας επισκέφτηκε ο Λαδένιος, από την «Ντενεκεδούπολη», της Ευγενίας Φακίνου. Το παραμύθι κράτησε το ενδιαφέρον των παιδιών ψηλά και ένα-ένα, στη συνέχεια, τον αναπαράστησαν.

Για άλλη μια φορά, ένα κουτί γεμάτο ιστορία κατέφτασε στο σχολείο. Μέσα του κρύβονταν λέξεις και αριθμοί σχετικά με την εξέγερση του Πολυτεχνείου και πλούσιο φωτογραφικό υλικό, που αποτέλεσαν αφορμή για συζήτηση των γεγονότων τότε. Μάλιστα, η φωτογραφία του Παπαδόπουλου πήρε ζωή μέσα από το υπολογιστή, όπου παρακολουθήσαμε μία ομιλία του. Εντύπωση στα παιδιά έκαναν τα φρύδια του, διαπιστώνοντας ότι καθώς μιλούσε φαινόταν αρκετά εκνευρισμένος.

Μάθαμε δύο τραγούδια σχετικά με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο» και «Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία». Για το πρώτο δημιουργήσαμε και ένα εικονόλεξο, όπου τα παιδιά διάλεξαν ορισμένες εικόνες, τις ζωγράφισαν και τις ταίριαξαν ανάμεσα στις λέξεις του τραγουδιού.

Τα γεγονότα της 17^ης Νοεμβρίου παρακολουθήσαμε, επίσης, μέσω ενός εκπαιδευτικού βίντεο (πατήστε το για να δείτε) αλλά και διαβάζοντας το βιβλίο «Η εξέγερση του Πολυτεχνείου», του Φίλιππου Μανδηλαρά.

Συμπληρώσαμε σχετικά φύλλα εργασίας…

…βρήκαμε τα ζευγάρια σχετικών λέξεων με την εξέγερση με τη βοήθεια ενός μεγεθυντικού φακού…

…δημιουργήσαμε το περιστέρι της ειρήνης με τις παλάμες μας…

…και κατασκευάσαμε τα δικά μας πλακάτ με το σύνθημα «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία».

Την ημέρα της 17^ης Νοεμβρίου, συζητήσαμε ξανά τα γεγονότα εκείνης της ημέρας και γιορτάσαμε διαδηλώνοντας στην αυλή με τα πλακάτ μας. Από τη γιορτή δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα τραγούδια που μάθαμε τις προηγούμενες ημέρες αλλά και το συγκινητικό βίντεο «12410 και 1 τριαντάφυλλα» (πατήστε το για να δείτε).

Η ημέρα έκλεισε με μία ομαδική φωτογραφία κρατώντας τις κατασκευές μας, αλλά και ένα τριαντάφυλλο προς τιμήν των ανθρώπων που χάθηκαν τότε.

Στις 2 Νοεμβρίου 2023, συμμετείχαμε στην Ημέρα Υπαίθριας Εκπαίδευσης που διοργάνωσε το ΚΕΠΕΑ Βάμου, Χανίων.

Με αφορμή τη δράση αυτή, αλλά και τη θεματική του φθινοπώρου με την οποία ασχολούμαστε στο νηπιαγωγείο, οργανώσαμε ένα κυνήγι κρυμμένου θησαυρού στην αυλή μας, με φθινοπωρινά αντικείμενα.

Συγκεκριμένα, τα αντικείμενα που χρησιμοποιήσαμε και κρύψαμε στην αυλή ήταν: μία ομπρέλα, ένα ζευγάρι κάλτσες, μεγάλα ξεραμένα φύλλα, ένα καρότο, δύο πιπεριές, ένα μήλο, ένα ρόδι και ένας πλαστικοποιημένος σκαντζόχοιρος.

Αφού χωρίσαμε τα παιδιά σε ζευγάρια, σύμφωνα με κορδέλες που τους δέσαμε στα χέρια, βγήκαμε στην αυλή και καθίσαμε ανά ζευγάρια.

Κάθε ζευγάρι έπρεπε πρώτα να λύσει έναν γρίφο σχετικό με το αντικείμενο που θα αναζητούσε στην αυλή.

Στη συνέχεια, με βάση μια οδηγία που του δινόταν, έτρεχε να βρει το αντικείμενο αυτό και να το τοποθετήσει μέσα στο φθινοπωρινό κουτί!

Καθώς οι γρίφοι ήταν 8 και τα ζευγάρια 7, για τον τελευταίο, και πιο δύσκολο, γρίφο δούλεψαν όλες οι ομάδες μαζί, ενώ δεν τους δόθηκε οδηγία για το πού βρισκόταν το αντικείμενο..έπρεπε να το βρουν μόνοι τους! Φυσικά, η ομαδική δουλειά πάντα έχει αποτέλεσμα, και το κρυμμένο ρόδι βρέθηκε μέσα στις γλάστρες της αυλής!

Τα πήγαμε περίφημα και το κουτί μας γέμισε με φθινοπωρινούς θησαυρούς!

Η μέρα μας στην αυλή έληξε παίζοντας με το αγαπημένο, σε όλους μας, ουράνιο τόξο!