Αρχές, ακόμα της χρονιάς και οι μικροί μας μαθητές/τριες γνωρίζουν σταδιακά τα υλικά της τάξης τους και δημιουργούν κατασκευούλες,  σε σχέση πάντα με τη Θεματική Ενότητα που δουλεύουμε που στην προκειμένη περίπτωση είναι το Φθινόπωρο

ΤΜΗΜΑ 1ο

Γνωριμία με τον πηλό και το χαρτί βελουτέ. Αναφορά στη διαχείριση των άχρηστων υλικών

Το Φθινόπωρο βγαίνουν τα μανιτάρια και τα σαλιγκάρια ,μαζεύουμε τις κολοκύθες και πέφτουν και τα φυλλαράκια απ’ τα δέντρα τα οποία έχουν χρώματα πράσινα, κίτρινα, καφέ, πορτοκαλί, κόκκινα

Έτσι, αποφασίσαμε να τα φτιάξουμε με πηλό

σχεδιάσαμε

κι αφού στέγνωσαν , βάψαμε

Κατόπιν ,οι δασκάλες πέρασαν με διάφανο λούστρο  και όλα μαζί τα συναρμολόγησαν σε μια βάση φτιαγμένη από παλιές θήκες από dvdκαι cd καθώς αυτά ήταν επικίνδυνα να γίνουν από μικρά χεράκια

Οι θήκες μεταμορφώθηκαν και το βελουτέ καφέ χαρτόνι έμοιαζε με χώμα. Ξέρετε κάτι? Στο Νηπιαγωγείο ,τίποτα δεν πετάμε. Όλα μεταμορφώνονται και επαναχρησιμοποιούνται

Τα παιδιά απόλαυσαν τη διαδικασία της δημιουργίας και ανταμείφθηκαν με δυο καραμελίτσες

Νομίζουμε ότι το αποτέλεσμα είναι πολύ ωραίο!!!!

ΤΜΗΜΑ 2ο

Γνωριμία με τη ζωγραφική με σφουγγάρι με αφορμή το εξαιρετικό παραμύθι του Αλεξέι Τολστόι <<Η πελώρια κολοκύθα>>

Τώρα το Φθινόπωρο είναι η εποχή της κολοκύθας . Τη γνωρίσαμε μέσα από το παραμύθι.

Μια γιαγιά κι ένας παππούς φύτεψαν στον κήπο τους μια κολοκύθα. όταν ήρθε ο καιρός της συγκομιδής , πολλοί φίλοι μαζεύτηκαν για να βοηθήσουν , χωρίς να καταφέρουν τίποτα

Τελικά, το αποτέλεσμα ήρθε από κάποιον που δεν υπολόγιζαν αλλά είχε σαν κίνητρο τη μεγάλη του πείνα.

Αφού διαβάσαμε την ιστορία, τη συζητήσαμε στην τάξη κι αποφασίσαμε να φτιάξουμε κι εμείς τη δική μας πελώρια κολοκύθα, αναγνωρίζοντας το μέγεθός της , το σχήμα της, το χρώμα της

Αφού ήταν πελώρια η κολοκύθα , σκεφτήκαμε να τη ζωγραφίσουμε με σφουγγάρι ώστε να κάνουμε πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά τη δουλειά μας και να κολλήσουμε το κοτσάνι της φτιαγμένο από χαρτόνι.

Η διαδικασία ήταν πολύ ευχάριστη και πρωτόγνωρη!!!

Τελικά , καταφέραμε να φτιάξουμε ο καθένας τη δική του

Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό!!!

Δύο ώρες αγγλικά για κάθε τμήμα στο Νηπιαγωγείο και η εκπαιδευτικός Σκαμπαρδώνη Αποστολίνα, έκλεψε τις καρδιές των μικρών μαθητών/τριών απ’ την πρώτη ήμερα!!

!

ΠΛΑΣΤΕΛΙΝΗ

Αναφερθήκαμε στην επιθυμία μας να φτιάξουμε φωλίτσες για τα πουλάκια , και το πουλάκι ήρθε στην τάξη!!!!!

Πριν 14 χρόνια περίπου είχαμε μια μαμά  που κάθε μέρα αργούσε να φέρει το παιδί της στο σχολείο.

Από κάποιο σημείο και μετά η πόρτα έκλεινε και η μαμά μας έβαζε τις φωνές ….κάθε μέρα επεισόδιο….

Στην πορεία έγινε μια απ’ τις αγαπημένες μας μαμάδες

Το παιδί της έφυγε για τις άλλες βαθμίδες εκπαίδευσης, αλλά η μαμά δεν ξέχασε το Νηπιαγωγείο

Ανά τακτά διαστήματα κάτι στέλνει για τους νέους μαθητές.

Φέτος, μας θυμήθηκε πάλι….

Αγαπημένη μας κυρία Ελένη Μπαλάσκα

Σε ευχαριστούμε από καρδιάς!!!!

Όχι για τα δώρα ,αλλά για την αγάπη που κρατάει από παλιά!!!!!

5/10 Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών

Να σας συστηθούμε, εμείς οι Νηπιαγωγοί:

Ερχόμαστε στο σχολείο το πρωί. Φοράμε το χαμόγελό μας και την εύθυμη διάθεσή μας ,ακόμα και μέρες που μπορεί τα μέσα μας να ουρλιάζουν

Αγκαλιάζουμε, φιλάμε τα μικράκια μας για να αισθανθούν ασφάλεια και σιγουριά

Παρατηρούμε την ομάδα της τάξης αλλά και το κάθε παιδί ξεχωριστά για να διαπιστώσουμε τις ανάγκες τους

Οργανώνουμε πρόγραμμα για την ολομέλεια της τάξης αλλά και εξατομικευμένο ταυτόχρονα

Διαβάζουμε, επιμορφωνόμαστε ώστε να ξέρουμε τι να κάνουμε σε κάθε περίπτωση

Σκαρφιζόμαστε παιχνίδια ,δραστηριότητες, κα που να κεντρίζουν το ενδιαφέρον των παιδιών

Γινόμαστε δασκάλες, συμπαίχτες, γυμνάστριες, τραγουδίστριες, μουσικοί, ηθοποιοί, σεναριογράφοι, μάγειρες, εικαστικοί, καθαρίστριες, κηπουροί, ψυχολόγοι. πληροφορικοί, τεχνικοί, γραμματείς, λογιστές

Αγωνιούμε για τα αποτελέσματα των επιλογών μας καθώς έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι πλάθουμε ψυχές

Ακούμε 25 παιδιά ταυτόχρονα και είναι σαν να ακούμε κελαηδίσματα πουλιών

Είμαστε ειλικρινείς με τους γονείς ακόμα κι όταν ξέρουμε ότι  μπορεί και να μη μπορούν να δεχτούν εύκολα αυτό που θα τους πούμε

Ακούμε κάθε λογής ανησυχίες και προβληματισμούς και παλεύουμε να μη γίνουμε μέρος της κατάστασης από αγάπη

Γινόμαστε κοινωνικοί λειτουργοί, δικηγόροι, σύμβουλοι γάμου

Συνεργαζόμαστε με διαφορετικούς ανθρώπους κάθε φορά αλλά έχουμε πάντα σαν προτεραιότητα το καλό του σχολείου.

Νοιαζόμαστε για την ασφάλεια των μαθητών, για τη θετική ένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο αλλά και για να καταφέρουμε να φτάσουμε το καθένα παιδί στη ζώνη δυνητικής του ανάπτυξης

Βγαίνουμε απ’ την τάξη κι έχουμε να προετοιμάσουμε τις δράσεις και το υλικό για την επόμενη ημέρα, να ακούσουμε όποιον απ’ τους γονείς έχει κάτι να μας πει, να συζητήσουμε με τους συναδέλφους για θέματα του σχολείου, να τηλεφωνήσουμε σε γονείς, δήμο, διεύθυνση κτλ, να στείλουμε έγγραφα, να κάνουμε υπολογισμούς, να πάμε να αγοράσουμε ότι χρειαστεί

Δίνουμε αρκετή απ’ την ενέργειά μας και φεύγοντας πάμε σπίτια μας όπου είμαστε οι μανούλες και πρέπει να ακούμε τα κελαηδίσματα των δικών μας παιδιών, να τα διαβάσουμε , να μαγειρέψουμε, να πλύνουμε, να σιδερώσουμε και γενικά να κάνουμε ότι κάνουν όλες οι μανούλες

Όποιος δεν έχει δουλέψει με μικρά παιδιά, δε γνωρίζει το μέγεθος της ενέργειας που χρειάζεται να καταβάλει

είναι μια δουλειά, ένα λειτούργημα, που αν δεν το αγαπάς, δε μπορείς να το αντέξεις

Κι όμως, είμαστε εδώ, επειδή αντέχουμε, επειδή αγαπάμε!!!!!

Αλλά μας αγαπούν κιόλας

Απόδείξεις:

Αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι η ζωγραφιά μιας μαθήτριας

Μας είπε όταν το ρωτήσαμε τι  ζωγράφισε

Εσείς, που είστε πιασμένες χέρι χέρι

Αυτό τα λέει όλα….αλλιώς δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις…..

Η 4η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια ημέρα των ζώων .Στο Νηπιαγωγείο μας ασχοληθήκαμε την Παρασκευή 3/10/2025 ώστε οι μαθητές/μαθήτριες να μάθουν να τα αναγνωρίζουν ,να ευαισθητοποιηθούν για τα δικαιώματα των ζώων και να κατανοήσουν την έννοια της φιλοζωίας.

Συζητήσαμε στην παρεούλα για τα ζωάκια που γνωρίζουμε, για τα κατοικίδιά μας, είπαμε πληροφορίες γι’ αυτά στους φίλους μας.

Είπαμε τραγουδάκια για ζωάκια που ξέραμε , μιμηθήκαμε τις φωνούλες τους, παίξαμε παιχνίδια  και διαβάσαμε παραμύθια που τα αφορούσαν.

Κατόπιν τα χωρίσαμε σε κατηγορίες ανάλογα με τα μέρη που ζούνε και μάθαμε τι τρώει το καθένα(Ξηρά, θάλασσα, αέρα, ζούγκλα, δάσος, σπίτι)

Αναγνωρίσαμε τις ανάγκες τους για σπίτι, φαγητό, νερό και ιατρική περίθαλψη και μάθαμε για τους συλλόγους που βοηθάνε τα αδέσποτα ζωάκια. Θυμηθήκαμε την περσινή χρονιά που είχε έρθει η κυρία της Φιλοζωικής και μας μίλησε για τις ανάγκες των ζώων , μας έφερε ένα σκυλάκι στο οποίο δώσαμε όνομα.

Μάθαμε για τη διακήρυξη των δικαιωμάτων των ζώων και αποφασίσαμε :

Να γίνουμε κι εμείς ζωάκια ώστε όταν πάμε στο σπίτι μας να μιλήσουμε στους γονείς μας γι’ αυτά που μάθαμε. Έτσι φτιάξαμε καπελάκια

Να φτιάξουμε μια αφίσα με τα δικαιώματα των ζώων να τη δώσουμε στο Δήμο ώστε να υπενθυμίζουμε τις υποχρεώσεις του αλλά και να ευαισθητοποιήσουμε όλους όσοι θα πηγαίνουν στο Κοινοτικό Κατάστημα και θα βλέπουν την αφίσα.

Να ξεκινήσουμε να ταΐζουμε τις γατούλες που έρχονται έξω απ’ το σχολείο μας.

Να φτιάξουμε παιχνίδια με ζωάκια στην τάξη για να παίζουμε στην ελεύθερη απασχόληση και να μας θυμίζουν αυτά που μάθαμε

Να γράψουμε ένα ποιηματάκι(με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών ):

Τα ζώα τα προσέχουμε

μονάχα εμάς έχουνε

τους δίνουμε φαγάκι

και μπόλικο νεράκι

Πρέπει από μικρά

να δουλέψουμε σκληρά

καλύτερο κόσμο να τους φτιάξουμε

παντού να το φωνάξουμε

Να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε για τα ζωάκια και να κάνουμε περισσότερα πράγματα γι’ αυτά κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς

Συνηθίζουμε να λέμε  στα παιδιά ότι στο σχολείο είμαστε μια οικογένεια που αγαπάμε και αποδεχόμαστε ο ένας τον άλλον.

Στα πλαίσια της εκπαιδευτικής διαδικασίας προσπαθούμε αυτό να το κάνουμε βίωμα.

23 χρόνια στο Νηπιαγωγείο Ερυθρών ,έχουν περάσει πολλά παιδιά από τα χέρια μου. Μεγάλωσαν,  έφυγαν,  κάποια εργάζονται ήδη, κάποια είναι ακόμα δίπλα μου στο Δημοτικό Σχολείο και μπορώ ακόμα να τα βλέπω .

Όποτε συναντιόμαστε, πληρώνουν διόδια (ένα φιλάκι), όποτε με βλέπουν φεύγουν απ’ τη σειρά της γυμναστικής για να μου δώσουν το χέρι κάτω από το πλέγμα ή με χαιρετούν από μακριά !!!!

Πόσο μου φτιάχνουν τη μέρα ,δεν ξέρουν…..

Σήμερα, είχα τα γενέθλιά μου και η μικρή Ελενίτσα μου έφτιαξε με τα χεράκια της την πιο όμορφη τούρτα!!!

Ήταν μια δύσκολη μέρα με κατασκευές ,ψαλίδια ,κόλλες ,καπελάκια, αφίσες  κα

Κι εκεί που η μέρα όδευε στο τέλος της χτυπάει το κουδούνι και η βιολογική μου κόρη έρχεται με μια γλάστρα και μια τούρτα να μου κάνει έκπληξη και να γιορτάσουμε μαζί με τα υπόλοιπα παιδάκια μου, όχι τα βιολογικά, τα παιδάκια της καρδιάς!!!!

Μαζεύτηκαν όλα γύρω μου, μου τραγούδησαν  , μου ευχήθηκαν  και πραγματικά ήταν τα πιο όμορφα γενέθλια της ζωής μου!!!!

Μαζί μου ,η καθαρίστρια του σχολείου μας η κα Χριστίνα που μετά από 10 χρόνια στο σχολείο , το αγαπάει σαν το σπίτι της και κάνει το μέγιστο δυνατό  αλλά και οι καλύτερες συνάδελφοι !!!!

(χωρίς να ξεχνάω τις παλιές συναδέλφους, τη Βίκη, τη Μένια ,,την Ελένη, τη Μαρία, την Ορσαλία κα)

Κορίτσια με εν συναίσθηση, φιλότιμο, γνώσεις, χαρούμενες ,ευγενικές !!!!

Οι γονείς ,με το χαμόγελο , με τις ευχές τους και πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν όπου χρειαστεί, πάντα ειλικρινείς και ζεστοί!!!!

Τι άλλο να θελήσει μια εκπαιδευτικός ?

Πραγματικά , όλα αυτά τα χρόνια , το Νηπιαγωγείο έχει γίνει το δεύτερο σπίτι μου σε όλα τα επίπεδα …..

Αλλά κάτι τέτοιες στιγμές αισθάνομαι ότι τίποτα δεν πήγε χαμένο και είμαι ευγνώμων κι ευλογημένη!!!

Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς!!!!Σας αγαπώ μικρούς και μεγάλους!!!

Κι αν αναρωτιέστε γιατί τα γράφω όλα αυτά στην ιστοσελίδα του σχολείου?

Επειδή κανένα σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία, καμιά δράση ,καμιά εκδήλωση δεν έχει αξία αν δεν υπάρχει αυτό το ζεστό οικογενειακό  κλίμα !!!

Το σχολείο μας  δεν παλεύει για την αγάπη, την ουσία της κοινωνικότητάς μας, ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ , χάρη σε όλους μας!!!!!

Παγκόσμια ημέρα ηλικιωμένων σήμερα και φυσικά δε θα μπορούσαμε να μην μιλήσουμε γι’ αυτήν στο Νηπιαγωγείο

Στην αρχή επεξεργαστήκαμε τις εμπειρίες μας με τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας. Μιλήσαμε για το τι κάνουμε μαζί τους, που μένουν, πόσο συχνά τους βλέπουμε, πόσο τους αγαπάμε και μας αγαπούν.

Διαπιστώσαμε ότι κάποιοι μένουν με τη γιαγιά και τον παππού, κάποιοι παίρνουν κάθε μέρα το φαγητό τους από εκείνους και κάποιοι έρχονται και φεύγουν απ’ το σχολείο μαζί τους επειδή οι γονείς τους εργάζονται.

Συνειδητοποιήσαμε πόσα πολλά συνεχίζουν να προσφέρουν και αποφασίσαμε να τους κάνουμε από ένα δωράκι για να τους δείξουμε την αγάπη μας. Επειδή

Των γονιών μας οι γονείς

Είναι δυο φορές γονείς μας

Ζωγραφίσαμε καρδούλες με νερομπογιές, σχεδιάσαμε τον εαυτό μας και τους παππούδες μας και στολίσαμε

(ιδέα απ’ το διαδίκτυο)

Σκεφτήκαμε ότι στο σχολείο μας υπάρχουν τρεις γειτόνισσες γιαγιάδες που έχουν τα εγγονάκια τους μακριά και αποφασίσαμε ότι θα ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να τους δείξουμε την αγάπη μας. Έτσι, κόψαμε, κολλήσαμε και τους ετοιμάσαμε ένα μπουκετάκι με λουλούδια κι ένα καδράκι .Ωραία έκπληξη θα τους περίμενε….

Πρώτη η κυρά Κατίνα..

Με μεγάλη χαρά και έκπληξη μας υποδέχτηκε, της δώσαμε τα δωράκια της και μας είπε ότι γιορτάζει κι Άγιος Θεράποντας αφού το εκκλησάκι του ονομάζεται <<Η σκέπη του παππού>>Κι αφού είναι κι αυτός παππούς, μας χάρισε την εικονίτσα του για να μας προστατεύει. Κάναμε μια μεγάλη αγκαλιά από απόσταση(λόγω των ιώσεων)και  φύγαμε αφού αφήσαμε την κυρά Κατίνα πολύ συγκινημένη με την αφιέρωση πίσω απ’ το κάδρο….

Επόμενη η κυρά Ελένη

Την ξαφνιάσαμε….μας υποδέχτηκε με χαρά!

Μπήκαμε σ’ ένα σπίτι με λουλούδια και σκυλάκια. Είπαμε τα χρόνια πολλά ,παίξαμε με τα σκυλάκια …

Η κυρά Ελένη χαρούμενη μας ευχαρίστησε. Διάβασε το μήνυμα πίσω απ’ το καδράκι και η φωνή της έσπασε…

Τι ωραίο πράγμα να δίνεις αγάπη και να κάνεις τους ανθρώπους χαρούμενους!!!!

Τελευταία η κυρά Ντίνα…Σ’ αυτή δεν πήγαμε, την καλέσαμε να έρθει στο σχολείο να μας μιλήσει για τη ζωή της, να μάθουμε πως ζούσαν οι γιαγιάδες και οι παππούδες.

Η κυρία Κωνσταντίνα Κώνστα ,ήρθε με χαρά.

Τι γιαγιά είναι αυτή !!!!!

Βγαλμένη από παραμύθι!!!Με τα άσπρα της μαλλάκια, το μπαστουνάκι της, τα σκούρα της ρουχαλάκια…

Μας είπε ότι μεγάλωσε σ’ ένα σπίτι με κότες, αρνάκια, αγελάδα. Το φαγητό το παρείχαν τα ζώα. Έτρωγε ζυμωτό ψωμί ψημένο στον ξυλόφουρνο και πολλές φορές έπινε νερό της βροχής αποθηκευμένο σε στέρνα.

Μας μίλησε για το κουτσό και τα άλλα παιχνίδια που έπαιζε, για το εξατάξιο Γυμνάσιο που πήγε και για τη μοδιστρική που έμαθε ώστε να μπορεί να μπαλώνει και να γαζώνει.

Μας ανέφερε την οικογένειά της, πόσο κουράστηκε να μεγαλώσει τα παιδιά της αλλά και πόσο χρειάστηκε να βοηθήσει τα εγγόνια τους καθώς  οι γονείς τους εργάζονταν .Τόνισε πόσο της λείπουν τώρα που σπουδάζουν μακριά αλλά πόσο χαρούμενη είναι όταν έρχονται όλα της τα εγγονάκια  και της δείχνουν την αγάπη τους με μια αγκαλιά, ένα φιλί ,έναν καλό λόγο!!!

Στο τέλος μας είπε το παραδοσιακό παραμύθι <<Η κυρά- Καλή ,η κυρά-Κακή και οι 12 μήνες του χρόνου>> και μας τραγούδησε το παραδοσιακό τραγουδάκι<<Η γιαγιά μας η καλή>>

Φεύγοντας μας έδωσε ευχές  κι εμείς της δώσαμε τα δωράκια της .Μόλις διάβασε το μήνυμα , χάρηκε πολύ αλλά και βούρκωσε…

Μα, τι έγραφε τέλος πάντων αυτό το μήνυμα?

Οι γιαγιάδες και οι παππούδες είναι κομμάτι μας, κουράστηκαν και κουράζονται ακόμα, είναι πάντα εκεί για μας.. Ακόμα κι αν οι σύγχρονοι παππούδες και γιαγιάδες εργάζονται ακόμα και δεν έχουν πια άσπρα μαλλιά ,έχουν τις ίδιες ανάγκες για αγάπη και ζεστασιά!!!

Η ζωή έχει τις υποχρεώσεις και τα προβλήματά της ,μπορεί να είμαστε μακριά αλλά αυτοί περιμένουν υπομονετικά αυτά που μας είπε η κυρά Ντίνα…

Μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο, ένα φιλί, έναν καλό λόγο, ένα τηλέφωνο….

Όχι μόνο οι δικοί μας αλλά όλοι , ιδιαίτερα εκείνοι που μένουν μόνοι τους.

Ας μην ξεχνάμε

Είμαστε κομμάτι τους και είμαστε κομμάτια τους. Ενωμένοι

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ

ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ!!!!!

Οι εντυπώσεις μας

Σε απάντηση αιτήματός μας η ΚΤΥΠ μας απέστειλε εξοπλισμό ,τρία παγκάκια και δυο ξύλινες χαρτοθήκες

Τη Δευτέρα, είχαμε το πρωτοβρόχι του Φθινοπώρου και φυσικά δε θα μπορούσαμε να μην το συζητήσουμε στην τάξη. Δώσαμε έμφαση στην εποχή και τα χαρακτηριστικά της, την αξία της βροχής για τα φυτά, το ρόλο της στη δημιουργία φυσικού λιπάσματος. Μάθαμε τραγουδάκι για το φθινόπωρο και τη βροχούλα. Αποφασίσαμε να πειραματιστούμε

Ζωγραφίσαμε με κηρομπογιές και περάσαμε με μπλε νερομπογιά για να σχηματίσουμε τη βροχούλα. Είδαμε  ότι πάνω στην κηρομπογιά σχηματίζονται οι σταγόνες της βροχής.

Την επόμενη μέρα παρατηρήσαμε  τα χρώματα των φύλλων των δέντρων της  αυλής μας, μαζέψαμε και στολίσαμε τα βρεγμένα δεντράκια μας.

Στην ίδια βάση και στα πλαίσια της γνωριμίας των μαθητών/μαθητριών μας με τα διαφορετικά υλικά της τάξης και τις διαφορετικές τεχνικές, κάναμε τύπωμα με τα φθινοπωρινά φύλλα στα χρώματα που εντοπίσαμε

Πραγματικά, απολαύσαμε τη διαδικασία

https://youtu.be/RHimfaAKBb4

https://youtu.be/623jzJr_I7s