28η Οκτωβρίου και φυσικά δε θα μπορούσαμε να μην τιμήσουμε τους ήρωες που θυσιάστηκαν για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι.
Μάθαμε για τις συνθήκες που επικρατούσαν στις χώρες εκείνη την εποχή, για την προειδοποίηση που δεχτήκαμε όταν το ιταλικό υποβρύχιο Delfino τορπίλισε το καταδρομικό ΕΛΛΗ, το οποίο βρισκόταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι της Τήνου προκειμένου να συμμετάσχει στον εορτασμό για την κοίμηση της Θεοτόκου στις 15/8/1940
Πληροφορηθήκαμε για το τελεσίγραφο, το οποίο ζητούσε την παράδοση του εδάφους της Ελλάδας στην Ιταλία για να της επιτραπεί η ανεμπόδιστη διέλευση ιταλικών στρατευμάτων, το οποίο επιδόθηκε στον Μεταξά από τον Ιταλό πρέσβη Γκράτσι στην Κηφισιά, τις 3 παρά δέκα το πρωί της 28ης Οκτωβρίου και για το όχι που απάντησε εκείνος εκ μέρους του ελληνικού λαού
Φτιάξαμε το όχι. Το όχι που σήμαινε το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής που τόλμησε να τα βάλει μ’ έναν δυνατότερο εχθρό
Καταλάβαμε ότι αυτό το όχι σήμαινε αποχωρισμό από τις οικογένειες και δρόμο για το μέτωπο με το χαμόγελο στα χείλη
Είδαμε τις δύσκολες συνθήκες στο μέτωπο, τα λιγοστά πολεμοφόδια, τα χιόνια ,τις ψείρες
Συνειδητοποιήσαμε πόσο δύσκολος ήταν ο αγώνας των ηρώων , πόσο υπέφεραν αλλά και με πόσο ζήλο
αγωνίστηκαν για τη δική μας ελευθερία
Είδαμε τα γαϊδουράκια στις φωτογραφίες και μάθαμε για τη συμβολή τους στον αγώνα
Η γιαγιά της δασκάλας μας, η κυρά Μαριγώ , η οποία είχε ζήσει τον πόλεμο , ήρθε στο σχολείο και μας μίλησε για την προσφορά των γυναικών με τον αγώνα, το πλέξιμο ζεστών ρούχων, την περίθαλψη των τραυματιών, το άνοιγμα των δρόμων στα χιόνια ,το κουβάλημα πυρομαχικών
Μας είπε ότι οι γυναίκες ,οι γιαγιάδες και οι παππούδες καλλιεργούσαν τα χωράφια .
Καταλάβαμε ότι όλοι προσέφεραν όποια βοήθεια μπορούσαν και αντιληφθήκαμε ότι είναι πολύ σημαντικό στα δύσκολα να είμαστε όλοι ενωμένοι.
Μια γυναίκα, προσέφερε τις υπηρεσίες της μέσα από το τραγούδι εμψυχώνοντας τους στρατιώτες και παρηγορώντας τις μητέρες τους, η Σοφία Βέμπο
Μάθαμε τα τραγούδια της
Αποφασίσαμε να ζωγραφίσουμε τους ήρωες
και φτιάξουμε μια μακέτα που να αποτυπώνει όλο τον αγώνα των Ελλήνων.
Είπαμε ότι τελικά νικηθήκαμε από τους Γερμανούς αλλά αυτό κράτησε για περίπου τέσσερα χρόνια καθώς με την αντίσταση και τη βοήθεια των συμμάχων καταφέραμε να ελευθερωθούμε.
Συζητήσαμε για τον πόλεμο και τα συναισθήματα που προκαλεί καθώς και για την ειρήνη. Τα ζωγραφίσαμε
Είδαμε αντίστοιχες φωτογραφίες κι αναγνωρίσαμε αν ανήκουν σε περίοδο πολέμου ή ειρήνης και συζητήσαμε για τα συναισθήματα που μας προκαλεί η καθεμιά
Διαβάσαμε το βιβλίο πατάτες πατάτες
κι αναρωτηθήκαμε γιατί οι μεγάλοι κάνουν πόλεμο ,αφού είναι τόσο κακός που χωρίζει οικογένειες.
Καταλήξαμε ότι το κάνουν επειδή δε μπορούν να διαχειριστούν σωστά τα συναισθήματά τους και έχουν θυμό και ζήλια μέσα τους.
Εμείς ,όμως , δε θέλουμε να κάνουμε πόλεμο ,θέλουμε ειρήνη
Γι’ αυτό αποφασίσαμε να καλέσουμε την ομάδα Καλειδοσκόπιο να μας μάθει, μέσα από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, το κανόνι και η παπαρούνα , πώς να το κάνουμε
Φυσικά για να έχουνε ειρήνη θα πρέπει να θυμόμαστε τα κακά του πολέμου και τον αμυντικό αγώνα των ηρώων
Για να τους τιμήσουμε τους φτιάξαμε παράσημα
Τους καταθέσαμε στεφάνι και είπαμε ποιηματάκια για τον αγώνα τους και μηνύματα για ειρήνη
Κάναμε παρέλαση κρατώντας ελληνικές σημαιούλες, χορηγία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Αττικής. Ευχαριστούμε πολύ!!!!
Χρόνια πολλά Ελλάδα!!!!