ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΕΡΥΘΡΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ

28η Οκτωβρίου και φυσικά δε θα μπορούσαμε να μην τιμήσουμε τους ήρωες που θυσιάστηκαν για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι.
Μάθαμε για τις συνθήκες που επικρατούσαν στις χώρες εκείνη την εποχή, για την προειδοποίηση που δεχτήκαμε όταν το ιταλικό υποβρύχιο Delfino τορπίλισε το καταδρομικό ΕΛΛΗ, το οποίο βρισκόταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι της Τήνου προκειμένου να συμμετάσχει στον εορτασμό για την κοίμηση της Θεοτόκου στις 15/8/1940

Πληροφορηθήκαμε για το τελεσίγραφο, το οποίο ζητούσε την παράδοση του εδάφους της Ελλάδας στην Ιταλία για να της επιτραπεί η ανεμπόδιστη διέλευση ιταλικών στρατευμάτων, το οποίο επιδόθηκε στον Μεταξά από τον Ιταλό πρέσβη Γκράτσι στην Κηφισιά, τις 3 παρά δέκα το πρωί της 28ης Οκτωβρίου και για το όχι που απάντησε εκείνος εκ μέρους του ελληνικού λαού

Φτιάξαμε το όχι. Το όχι που σήμαινε το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής που τόλμησε να τα βάλει μ’ έναν δυνατότερο εχθρό

Καταλάβαμε ότι αυτό το όχι σήμαινε αποχωρισμό από τις οικογένειες και δρόμο για το μέτωπο με το χαμόγελο στα χείλη

Είδαμε τις δύσκολες συνθήκες στο μέτωπο, τα λιγοστά πολεμοφόδια, τα χιόνια ,τις ψείρες

Συνειδητοποιήσαμε πόσο δύσκολος ήταν ο αγώνας των ηρώων , πόσο υπέφεραν αλλά και με πόσο ζήλο

αγωνίστηκαν για τη δική μας ελευθερία

Είδαμε τα γαϊδουράκια στις φωτογραφίες και μάθαμε για τη συμβολή τους στον αγώνα

Η γιαγιά της δασκάλας μας, η κυρά Μαριγώ , η οποία είχε ζήσει τον πόλεμο , ήρθε στο σχολείο και μας μίλησε για την προσφορά των γυναικών με τον αγώνα, το πλέξιμο ζεστών ρούχων, την περίθαλψη των τραυματιών, το άνοιγμα των δρόμων στα χιόνια ,το κουβάλημα πυρομαχικών

Μας είπε ότι οι γυναίκες ,οι γιαγιάδες και οι παππούδες καλλιεργούσαν τα χωράφια .

Καταλάβαμε ότι όλοι προσέφεραν όποια βοήθεια μπορούσαν και αντιληφθήκαμε ότι είναι πολύ σημαντικό στα δύσκολα να είμαστε όλοι ενωμένοι.

Μια γυναίκα, προσέφερε τις υπηρεσίες της μέσα από το τραγούδι εμψυχώνοντας τους στρατιώτες και παρηγορώντας τις μητέρες τους, η Σοφία Βέμπο

Μάθαμε τα τραγούδια της

Αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια μακέτα που να αποτυπώνει όλο τον αγώνα των Ελλήνων.

Είπαμε ότι τελικά νικηθήκαμε από τους Γερμανούς αλλά αυτό κράτησε για περίπου τέσσερα χρόνια καθώς με την αντίσταση και τη βοήθεια των συμμάχων καταφέραμε να ελευθερωθούμε.

Συζητήσαμε για τον πόλεμο και τα συναισθήματα που προκαλεί καθώς και για την ειρήνη. Τα ζωγραφίσαμε

Διαβάσαμε το βιβλίο πατάτες πατάτες

κι αναρωτηθήκαμε γιατί οι μεγάλοι κάνουν πόλεμο ,αφού είναι τόσο κακός που χωρίζει οικογένειες.

Καταλήξαμε ότι το κάνουν επειδή δε μπορούν να διαχειριστούν σωστά τα συναισθήματά τους και έχουν θυμό και ζήλια μέσα τους.

Εμείς ,όμως , δε θέλουμε να κάνουμε πόλεμο ,θέλουμε ειρήνη

Γι’ αυτό αποφασίσαμε να καλέσουμε την ομάδα Καλειδοσκόπιο να μας μάθει, μέσα από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, το κανόνι και η παπαρούνα , πώς να το κάνουμε

Φυσικά για να έχουνε ειρήνη θα πρέπει να θυμόμαστε τα κακά του πολέμου και τον αμυντικό αγώνα των ηρώων

Για να τους τιμήσουμε τους φτιάξαμε μετάλλια

Θα τους καταθέσουμε δάφνινο στεφάνι, θα πούμε ποιήματα και θα κάνουμε παρέλαση κρατώντας τη σημαία μας .

Στα πλαίσια του εορτασμού για την 28η Οκτωβρίου 1940, οι μικροί μαθητές/τριες του σχολείου μας είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα το κανόνι κι η παπαρούνα απ’ την ομάδα Καλειδοσκόπιο

Συγγραφή: Κατερίνα Καζέλα

Σκοπός του προγράμματος είναι να κατανοήσουν τα παιδιά τις έννοιες του
Πολέμου και της Ειρήνης και να συνειδητοποιήσουν τις διαφορές μεταξύ των
εννοιών.
Ειδικότεροι στόχοι είναι τα παιδιά:
α. Να αναγνωρίζουν και να συνειδητοποιούν τις επιπτώσεις του πολέμου στη ζωή
των ανθρώπων.
β. Να συνειδητοποιήσουν τις μικρές χαρές της καθημερινής ζωής σε μια ειρηνική
εποχή και να τις απολαμβάνουν.
γ. Να αναπτύξουν θετική στάση για προάσπιση της ειρήνης.
δ. Να βρίσκουν τρόπους και να επιλύουν συγκρούσεις στην
καθημερινή τους ζωή.
Μεθοδολογία: Αφήγηση, Κουκλοθέατρο, Εμψύχωση Κούκλας,
Θεατρικό Παιχνίδι, Υπόδυση Ρόλων, Τεχνικές Εκπαιδευτικού
Δράματος, Μουσικοκινητική έκφραση-Χορός,εργασία σε ομάδες

Στις 28 Οκτωβρίου τιμούμε την ελληνική σημαία που αποτελεί ιερό σύμβολο για τους Έλληνες. Η σημαία μας αντιπροσωπεύει την ελευθερία, τη δημοκρατία την εδαφική ακεραιότητα.

Ο τύπος και τα χρώματα της ελληνικής σημαίας καθιερώθηκαν τον Ιανουάριο του 1822 στην Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου.

Ο Ηρόδοτος,  έλεγε ότι το γαλάζιο και το λευκό είναι τα χρώματα των Ελλήνων, που συμβολίζουν το ομόγλωσσον, το ομόθρησκον, το ομότροπον και το όμαιμον, και το ήξερε αυτό η Συνέλευση της Επιδαύρου όταν  όρισε τη Σημαία να συμβολίζει την «πάρεδρον του Θεού σοφίαν, την Ελευθερίαν και την Πατρίδα».

Γαλάζιο και το λευκό. Το πρώτο από τη θάλασσα και τον ουρανό της Ελλάδας και το δεύτερο απ’ τον αφρό των κυμάτων. Για άλλους το γαλάζιο συμβολίζει τη δικαιοσύνη και το λευκό την αγνότητα.

Έχει εννέα ρίγες που η καθεμιά αντιστοιχεί σε μια συλλαβή Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α Ή -ΘΑ-ΝΑ-ΤΟΣ. Κατ’ άλλους τις εννέα μούσες της μυθολογίας.

Ο λευκός σταυρός συμβολίζει την εκτίμηση αλλά και την Πίστη των Ελλήνων προς την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη και την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και υπογραμμίζει τον κύριο και καθοριστικό ρόλο που διαδραμάτισε ο Χριστιανισμός και η Ορθοδοξία στη δημιουργία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους.

Τα κρόσσια συμβολίζουν τις ψυχές των ηρώων.

Σε περιόδους πολέμου ,οι αγωνιστές θυσιάζονταν προκειμένου να μην πέσει η σημαία σε εχθρικά χέρια.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα:

Το 1912 ,στη  μάχη του Μπιζανίου , δέκα στρατιώτες σκοτώθηκαν για να μην πέσει η σημαία στα χέρια των εχθρών. Ο λοχίας, ο τελευταίος που είχε μείνει, αγκάλιασε τη σημαία που είχε υψωθεί στο ύψωμα, κατρακύλησε στην πλαγιά και την παρέδωσε στον Διοικητή του λέγοντας :<<Κύριε Διοικητά, έχω την τιμή να σας παραδώσω τη σημαία>>.Κατόπιν, έπεσε νεκρός…

Το 1941, όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα , ο εύζωνας που φρουρούσε τη σημαία, Κωνσταντίνος Κουκίδης διατάχτηκε να την κατεβάσει  από την Ακρόπολη .Αυτός  την κατέβασε, τυλίχτηκε μ’ αυτή και κατρακύλησε στο κενό μη αντέχοντας την ταπείνωση αυτή, την παράδοση της σημαίας στον εχθρό

Αυτό ,όπως λέγεται  ,συγκλόνισε τους Γερμανούς τόσο που ο Γερμανός φρούραρχος έδωσε διαταγή να υψώνεται και η ελληνική σημαία δίπλα στη γερμανική.

Σε περιόδους ειρήνης ,οι ακρίτες φυλάνε Θερμοπύλες

Η Κυρά της Ρω, η Δέσποινα Αχλαδιώτου, για 39 χρόνια ύψωνε και υπέστειλε την ελληνική σημαία στην ακριτική Ρω

Κάθε Έλληνας/Ελληνίδα που κάνει περήφανη τη χώρα μας , δακρύζει όταν η ελληνική σημαία υψώνεται στον ιστό  εξαιτίας του/της και με καμάρι φοράει τα χρώματα της.

Κάθε φορά που υψώνεται η σημαία μας , ακούγεται ο Εθνικός ύμνος της χώρας μας, ο <<Ύμνος εις την Ελευθερίαν>>.Είναι οι δυο πρώτες στροφές από το ποίημα του Διονύσιου Σολωμού, το οποίο έχει 158 στροφές και 632 στίχους

το οποίο μελοποιήθηκε από τον Νικόλαο Χαλκιόπουλο Μάντζαρο

Για τη σημαία μας έχουν γραφτεί ποιήματα καθώς πάντα συγκινεί

Η σημαία είναι το σύμβολο της πατρίδας μας και αξίζει κάθε σεβασμό. Γι αυτό όταν υψώνεται κι ακούγεται ο εθνικός ύμνος, όλοι στέκουν προσοχή.

Σε συνέχεια των δραστηριοτήτων για τα συναισθήματα και την ψυχική υγεία και στα πλαίσια της συνεκπαίδευσης η εκπαιδευτικός του τμήματος ένταξης κα Δερβέντη Βασιλική πραγματοποίησε πρόγραμμα στην ολομέλεια με θέμα το φανάρι του θυμού .Τι είναι, όμως αυτό?

Το «φανάρι του θυμού» είναι μια δραστηριότητα που βοηθά τα παιδιά να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους με έναν απλό και κατανοητό τρόπο. Χρησιμοποιούμε τα χρώματα του φωτεινού σηματοδότη για να συζητήσουμε τι συμβαίνει όταν θυμώνουμε: το κόκκινο σημαίνει σταμάτα, μην κάνεις κάτι ακόμη, το πορτοκαλί σημαίνει πάρε μια βαθιά ανάσα και σκέψου τι σε έκανε να νιώσεις έτσι και τι μπορείς να κάνεις για να ηρεμήσεις. Και το πράσινο σημαίνει προχώρα, πράξε όταν νιώσεις έτοιμος. Μέσα από παιχνίδια ρόλων, εικόνες και συζήτηση, τα παιδιά μαθαίνουν να αναγνωρίζουν το συναίσθημα του θυμού και να το εκφράζουν με θετικό τρόπο.

Η δραστηριότητα αυτή εντάσσεται στο πρόγραμμα κοινωνικοσυναισθηματικής αγωγής του νηπιαγωγείου μας και έχει ως στόχο να ενισχύσει την εν συναίσθηση, την αυτορρύθμιση και τη συνεργασία μεταξύ των παιδιών. Είναι μια όμορφη, βιωματική προσέγγιση που μετατρέπει τη διαχείριση του θυμού σε ένα δημιουργικό και παιχνιδιάρικο μάθημα ζωής.

Στόχοι:
1 Να αναγνωρίσουν τα παιδιά το συναίσθημα
του θυμού.
2 Να κατανοήσουν ότι ο θυμός είναι φυσιολογικός αλλά μπορεί να ελεγχθεί.
3 Να γνωρίσουν τη λειτουργία του φαναριού
του θυμού (σταματώ – σκέφτομαι – ενεργώ
ήρεμα).
4 Να μάθουν να εκφράζουν τον θυμό με θετικό τρόπο.

Στο τέλος της ημέρας ,τα παιδιά έφτιαξαν και πήραν σπίτι τους το δικό τους φανάρι για να τους θυμίζει όσα έμαθαν ώστε να τα τηρούν κάθε φορά που αισθάνονται θυμό

Η 10η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η ψυχική υγεία ορίζεται ως κατάσταση ευεξίας κατά την οποία το άτομο, μεταξύ των άλλων, αναγνωρίζει τις ικανότητές του, αντιμετωπίζει τις πιέσεις της ζωής και συνεισφέρει δημιουργικά στην κοινωνία.

Το σχολείο διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην προάσπιση, βελτίωση και προαγωγή της ψυχικής υγείας και ευεξίας των παιδιών .Για το λόγο αυτό την εβδομάδα από 10 -17 Οκτωβρίου, με τη συνεργασία των εκπαιδευτικών των τμημάτων και των εκπαιδευτικών του τμήματος ένταξης και της παράλληλης στήριξης στα πλαίσια της συνεκπαίδευσης, πραγματοποιήθηκαν δράσεις για την προαγωγή της κοινωνικής και συναισθηματικής ευεξίας των μαθητών/τριών αλλά και ευαισθητοποίησης της σχολικής κοινότητας.

Το ηλικιακό πλαίσιο στο οποίο αναφερόμαστε στο Νηπιαγωγείο μας καλεί να αναγνωρίσουμε και να διαχειριστούμε τα συναισθήματά μας ώστε να αποκτήσουμε συναισθηματική νοημοσύνη και εν συναίσθηση. Έτσι οργανώθηκαν δραστηριότητες με στόχους:

1.Την αναγνώριση και κατανόηση των βασικών συναισθημάτων και το χωρισμό τους σε θετικά και αρνητικά

2.Τη σύνδεση των συναισθημάτων με τις αιτίες που τα προκαλούν

3.Την έκφραση και διαχείριση τους με την ανάπτυξη στρατηγικών ελέγχου

4.Την αποδοχή των συναισθημάτων που βιώνουν τα ίδια τα παιδιά αλλά και η κατανόηση και αποδοχή των διαφορετικών συναισθημάτων των άλλων

5.Την ανάπτυξη της εν συναίσθησης

6.Την ικανότητα επίλυσης συγκρούσεων

7.Τη διάχυση των  αποτελεσμάτων στη σχολική κοινότητα και ιδιαίτερα στους γονείς

Με αφορμή την κα Αποστολίνα η οποία ήρθε πολύ στενοχωρημένη στο σχολείο μας , συζητήσαμε τρόπους που θα μπορούσαμε να βρούμε για να την κάνουμε να αισθανθεί καλύτερα .Τα παιδιά πρότειναν να της δώσουμε μια μεγάλη αγκαλιά και να είναι πολύ ήσυχα ,πράγμα που έγινε και η κυρία τους αισθάνθηκε υπέροχα, χαρούμενη.

Αυτό μας έδωσε το έναυσμα να να μιλήσουμε για την χαρά ,τι μας κάνει χαρούμενους, πως νιώθουμε, αν είναι ωραίο/θετικό συναίσθημα κι αν θα ήταν καλό να το μεταδίδουμε και στους άλλους όταν το νιώθουμε.

Αναρωτηθήκαμε αν υπάρχουν κι άλλα συναισθήματα και αναγνωρίσαμε το θυμό,  τη λύπη, το φόβο, τη ζήλια κα

Αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με τα βασικά, τη χαρά, το φόβο, τη λύπη και τον θυμό. Με τον τρόπο που διαχειριστήκαμε τη χαρά, δώσαμε πληροφορίες και για τα υπόλοιπα τρία συναισθήματα.

Τα χωρίσαμε σε θετικά και αρνητικά

Αναρωτηθήκαμε πως θα δείχνουμε όταν αισθανόμαστε το καθένα απ’ αυτά.  Κάναμε γκριμάτσες με τα πρόσωπα και στάσεις με το σώμα μας. Είδαμε ότι και μόνο μ’ αυτά (με τη  μηλεκτική επικοινωνία)είναι εύκολο κάποιος να αντιληφθεί τη διάθεσή μας

Τα ζωγραφίσαμε

Παίξαμε παιχνίδι μνήμης μ’ αυτά

Το κάθε συναίσθημα έστειλε την προσωπογραφία του και ζωγραφίσαμε πότε τα νιώθουμε

Προσπαθήσαμε να φανταστούμε τι χρώμα θα είχε το καθένα

Δώσαμε

Κίτρινο στη χαρά

Μπλε στη λύπη

Μαύρο στο φόβο και

Κόκκινο στο θυμό

Φτιάξαμε φατσούλες μ’ αυτά και παίξαμε με ένα ανθρωπάκι

Είδαμε ότι το ίδιο ανθρωπάκι μπορεί να έχει απ’ όλα τα συναισθήματα, έτσι κι εμείς έχουμε όλα τα συναισθήματα μέσα μας

Κατόπιν ήρθε ένα άλλο ανθρωπάκι με πιο πολλά στοιχεία από τα χαρακτηριστικά του, παίξαμε και μ’ αυτό και παρατηρήσαμε ότι μπορεί να έχει πολύ περισσότερες εκφράσεις και συναισθήματα που δεν είναι ευδιάκριτα

Καταλάβαμε ότι δεν είναι πάντα εύκολο να εκφράσουμε ή να καταλάβουμε τη διάθεση μας

Με σόδα διαλυμένη σε νερό σχεδιάσαμε τη διάθεση της στιγμής μας ταυτόχρονα

όταν στέγνωσε το νερό, δε φαινόταν τίποτα. Δε μπορούσαμε να δούμε ούτε το δικό μας συναίσθημα ούτε του διπλανού μας

Με κουρκουμά διαλυμένο σε αντισηπτικό χεριών , ζωγραφίσαμε το ίδιο χαρτί και ως δια μαγείας τα συναισθήματά μας εμφανίστηκαν

Αντιληφθήκαμε ότι χρειάζεται ένα εξωτερικό ερέθισμα για να εμφανιστεί το κάθε συναίσθημα αλλά και ότι δεν αισθανόμαστε τα ίδια πράγματα με τους φίλους μας, ο καθένας νιώθει διαφορετικά την ίδια στιγμή

Δεν ξέραμε τι να κάνουμε κι έτσι αποφασίσαμε να συζητήσουμε για τους τρόπους αντίδρασης τόσο στα δικά μας όσο και στα συναισθήματα των άλλων.

Μετά από τη συζήτηση καταλήξαμε ότι

Τη χαρά πρέπει να τη μεταδίδουμε και στους άλλους

Τη λύπη πρέπει να τη βγάζουμε από μέσα μας και να μιλάμε γι ‘ αυτή

Το φόβο πρέπει να τον νικάμε

όταν αφορά το σκοτάδι ,τους κεραυνούς, τις αστραπές, να μαθαίνουμε γι’ αυτά για να τα καταλαβαίνουμε

όταν αφορά εκφοβισμό, να μιλάμε σε κάποιον ενήλικα

Το θυμό πρέπει να τον ησυχάζουμε παίρνοντας βαθιές ανάσες, μετρώντας ως το δέκα για να ηρεμήσουμε και λέγοντας ευγενικά λογάκια για να εξηγήσουμε

Όλα αυτά τα ζωγραφίσαμε, τα ηχογραφήσαμε και φτιάξαμε ένα βίντεο ώστε να τα θυμόμαστε αλλά και να τα μάθουμε και σε όσα παιδιά το δούνε

Ανάμεσα στα πράγματα που μας προκαλούνε λύπη  και θυμό είναι όταν αποχωριζόμαστε τους γονείς μας, όταν τσακώνονται μεταξύ τους, όταν μας μαλώνουν επειδή κάνουμε σκανταλιές, όταν μας λείπουν επειδή δουλεύουν πολλές ώρες κι όταν οι γονείς μας είναι πολύ στενοχωρημένοι

Αποφασίσαμε να συζητήσουμε για το τι θα μπορούσε να γίνει και οι απαντήσεις καταγράφηκαν από τις δασκάλες, οι οποίες τις προσάρμοσαν και τις εμπλούτισαν λιγάκι ώστε να προτείνουμε και στους γονείς μας τον τρόπο διαχείρισης αυτών των καταστάσεων.

Φτιάξαμε ένα βιβλίο με δική μας εικονογράφηση το οποίο απευθύνεται στην μαμά καθώς εκείνη είναι που αγχώνεται περισσότερο συνήθως

Μας έγινε κατανοητό ότι αν  μικροί και μεγάλοι κάνουν σωστή διαχείριση των συναισθημάτων τους, όλοι θα είναι χαρούμενοι, θα έχουν ευεξία, θα κάνουν τις δουλειές τους πιο ευχάριστα και δεν θα υπάρχουν συγκρούσεις. Ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος!!!!

Αγαπητοί γονείς, ακόμα κι αν τα παιδιά σας μπορούν να διαχειριστούν τέλεια τα συναισθήματά τους, ακόμα κι αν γίνονται άπειρες δράσεις από το σχολείο, αν εσείς δεν είστε καλά, όλα είναι χάνονται .Δεν είναι κακό να νιώθουμε αρνητικά συναισθήματα ή να πιστεύουμε ότι κάτι δεν έχουμε κάνει καλά. Κανένας δε γεννήθηκε γεννημένος γονέας, στην πορεία μαθαίνει, αρκεί να έχει διάθεση να προσπαθήσει. Άλλωστε όλοι θα αγαπάμε ο ένας τον άλλο ότι κι αν γίνει.

Προστατέψτε τον εαυτό σας και την οικογένειά σας, μιλήστε, ενημερωθείτε, απευθυνθείτε σε ειδικό αν χρειαστεί

Οι μικροί μαθητές ενημερώθηκαν

Μιλάμε για τα φρούτα του Φθινοπώρου

Ζητήσαμε απ’ τους γονείς μας, να μας φέρουν να τα γνωρίσουμε.

Τα είδαμε, τα αναγνωρίσαμε, όλοι τα ξέραμε

Τα κόψαμε στη μέση για να τα παρατηρήσουμε καλύτερα

Τα πιάσαμε για να δούμε την υφή τους

Τα μυρίσαμε

Τα γευτήκαμε

Συγκρίναμε τα κουκούτσια τους και παρατηρήσαμε το μέγεθος αλλά και την ποσότητα σπόρων που έχει το κάθε φρούτο

Τα διαφορετικά μεγέθη, γεύσεις, χρώμα του κάθε φρούτου μας οδήγησαν στο να αναφερθούμε στις ποικιλίες

Έπειτα παίξαμε λίγο μ’ αυτά!

Τα ξεχωρίσαμε ανά σχήμα

Τα ξεχωρίσαμε ανά είδος

Ανά χρώμα

Ανά ποσότητες

Κάναμε αντιστοιχίσεις ένα προς ένα, σειροθετήσεις, διάταξη στο χώρο, τόσο  όσο, μεγαλύτερο- μικρότερο, προσθέσεις, αφαιρέσεις κα προμαθηματικές κυρίως έννοιες

Αφού δοκιμάσαμε φρούτα, διαπιστώσαμε πως μας αρέσουν , μετά το δεκατιανό μας ξαναφάγαμε .

Είχαμε κάνει έναν πίνακα και είχαμε σημειώσει ποια φρούρα μας αρέσουν

Στο τέλος είχαμε βγάλει νικητή το σταφύλι

Μετά τη δοκιμή των φρούτων, πολλές γνώμες άλλαξαν

Στο τέλος συμφωνήσαμε ότι τα φρούτα είναι πολύ ωραία και από δω και πέρα θα τα έχουμε στο δεκατιανό του σχολείου μας!!!!

Στις 8/10 πραγματοποιήθηκε επιμόρφωση από τη  Σχολική Σύμβουλο Παιδαγωγικής Ευθύνης  ΠΕ60 και τον Σύμβουλο Ειδικής Αγωγής για το ρόλο των τμημάτων ένταξης και των παράλληλων στηρίξεων στο Νηπιαγωγείο

Ένα πραγματικά εξαιρετικό σεμινάριο που μας κράτησε καθηλωμένες!!!

Η Επιμόρφωση είναι πολύ σημαντική, αν θέλουμε να έχουμε γνώσεις ως προς τη διαχείριση των ψυχών των παιδιών μας!!!

Αρχές, ακόμα της χρονιάς και οι μικροί μας μαθητές/τριες γνωρίζουν σταδιακά τα υλικά της τάξης τους και δημιουργούν κατασκευούλες,  σε σχέση πάντα με τη Θεματική Ενότητα που δουλεύουμε που στην προκειμένη περίπτωση είναι το Φθινόπωρο

ΤΜΗΜΑ 1ο

Γνωριμία με τον πηλό και το χαρτί βελουτέ. Αναφορά στη διαχείριση των άχρηστων υλικών

Το Φθινόπωρο βγαίνουν τα μανιτάρια και τα σαλιγκάρια ,μαζεύουμε τις κολοκύθες και πέφτουν και τα φυλλαράκια απ’ τα δέντρα τα οποία έχουν χρώματα πράσινα, κίτρινα, καφέ, πορτοκαλί, κόκκινα

Έτσι, αποφασίσαμε να τα φτιάξουμε με πηλό

σχεδιάσαμε

κι αφού στέγνωσαν , βάψαμε

Κατόπιν ,οι δασκάλες πέρασαν με διάφανο λούστρο  και όλα μαζί τα συναρμολόγησαν σε μια βάση φτιαγμένη από παλιές θήκες από dvdκαι cd καθώς αυτά ήταν επικίνδυνα να γίνουν από μικρά χεράκια

Οι θήκες μεταμορφώθηκαν και το βελουτέ καφέ χαρτόνι έμοιαζε με χώμα. Ξέρετε κάτι? Στο Νηπιαγωγείο ,τίποτα δεν πετάμε. Όλα μεταμορφώνονται και επαναχρησιμοποιούνται

Τα παιδιά απόλαυσαν τη διαδικασία της δημιουργίας και ανταμείφθηκαν με δυο καραμελίτσες

Νομίζουμε ότι το αποτέλεσμα είναι πολύ ωραίο!!!!

ΤΜΗΜΑ 2ο

Γνωριμία με τη ζωγραφική με σφουγγάρι με αφορμή το εξαιρετικό παραμύθι του Αλεξέι Τολστόι <<Η πελώρια κολοκύθα>>

Τώρα το Φθινόπωρο είναι η εποχή της κολοκύθας . Τη γνωρίσαμε μέσα από το παραμύθι.

Μια γιαγιά κι ένας παππούς φύτεψαν στον κήπο τους μια κολοκύθα. όταν ήρθε ο καιρός της συγκομιδής , πολλοί φίλοι μαζεύτηκαν για να βοηθήσουν , χωρίς να καταφέρουν τίποτα

Τελικά, το αποτέλεσμα ήρθε από κάποιον που δεν υπολόγιζαν αλλά είχε σαν κίνητρο τη μεγάλη του πείνα.

Αφού διαβάσαμε την ιστορία, τη συζητήσαμε στην τάξη κι αποφασίσαμε να φτιάξουμε κι εμείς τη δική μας πελώρια κολοκύθα, αναγνωρίζοντας το μέγεθός της , το σχήμα της, το χρώμα της

Αφού ήταν πελώρια η κολοκύθα , σκεφτήκαμε να τη ζωγραφίσουμε με σφουγγάρι ώστε να κάνουμε πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά τη δουλειά μας και να κολλήσουμε το κοτσάνι της φτιαγμένο από χαρτόνι.

Η διαδικασία ήταν πολύ ευχάριστη και πρωτόγνωρη!!!

Τελικά , καταφέραμε να φτιάξουμε ο καθένας τη δική του

Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό!!!

Δύο ώρες αγγλικά για κάθε τμήμα στο Νηπιαγωγείο και η εκπαιδευτικός Σκαμπαρδώνη Αποστολίνα, έκλεψε τις καρδιές των μικρών μαθητών/τριών απ’ την πρώτη ήμερα!!

!

ΠΛΑΣΤΕΛΙΝΗ

Αναφερθήκαμε στην επιθυμία μας να φτιάξουμε φωλίτσες για τα πουλάκια , και το πουλάκι ήρθε στην τάξη!!!!!