Η αναγνώριση των συναισθημάτων είναι θεμέλιος λίθος της συναισθηματικής αγωγής και παίζει καθοριστικό ρόλο στην ομαλή λειτουργία της τάξης. Όταν τα παιδιά δεν μπορούν να αναγνωρίσουν ή να κατανοήσουν τα συναισθήματά τους, δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν, να συνεργαστούν ή να ακολουθήσουν κανόνες, γεγονός που επηρεάζει τη συνολική τους συναισθηματική ανάπτυξη.

Εργαζόμενοι με τα παιδιά στην αναγνώριση των συναισθημάτων, ουσιαστικά τα βοηθάμε να αναπτύξουν δεξιότητες όπως:

– Την κατανόηση και ονομασία των συναισθημάτων τους.

– Τη διάκριση μεταξύ θετικών και αρνητικών συναισθημάτων.

– Την επίγνωση ότι οι άλλοι μπορεί να αισθάνονται διαφορετικά από τα ίδια.

– Την αποδοχή ότι τα συναισθήματα είναι κοινά για όλους, αλλά ο καθένας τα διαχειρίζεται με μοναδικό τρόπο.

Αυτές οι δεξιότητες αποτελούν τη βάση για την ανάπτυξη σημαντικών κοινωνικών και συναισθηματικών ικανοτήτων, που είναι απαραίτητες στην προσχολική εκπαίδευση. Μέσα από δραστηριότητες όπως παιχνίδια ρόλων, συζητήσεις και ιστορίες, μπορούμε να ενισχύσουμε την ικανότητα των παιδιών να εκφράζουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους, δημιουργώντας έτσι ένα θετικό περιβάλλον μάθησης και συνεργασίας στην τάξη.

Δραστηριότητες

Αξιοποιώντας τόσο ηλεκτρονικές πηγές όσο και έντυπο υλικό προσεγγίσαμε τα βασικά συναισθήματα, ώστε να διακρίνουμε πότε νιώθουμε χαρά, λύπη, θυμό, φόβο, ντροπή, ζήλια και να αναγνωρίσουμε τι εκφράσεις παίρνει το πρόσωπό μας αλλά και τι στάση το σώμα μας.

Με αφορμή το βιβλίο «Το ξενοδοχείο των συναισθημάτων» μάθαμε ότι τα συναισθήματα διαφέρουν…Κάποια είναι μεγάλα, κάποια είναι μικρά· κάποια είναι μοναχικά και άλλα έρχονται με τους φίλους τους. Εδώ μένει ο Θυμός που φωνάζει δυνατά και τραντάζεται όλο το δωμάτιο. Η Λύπη που μιλάει ψιθυριστά και πλημμυρίζει με τα δάκρυά της το μπάνιο. Η Ευγνωμοσύνη που δεν ζητά ποτέ τίποτα. Η Αυτοπεποίθηση που βοηθά να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. Και όταν έρχεται η Αγάπη το ξενοδοχείο γεμίζει φως και γέλιο. Όποιο συναίσθημα κι αν επισκεφτεί το ξενοδοχείο, όμως, είναι περαστικό από εδώ. Γιατί τα συναισθήματα ταξιδεύουν συνέχεια, σε πολλά διαφορετικά ξενοδοχεία σε ολόκληρο τον κόσμο… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Συζητήσαμε για το συναίσθημα της χαράς και τα παιδιά αναγνώρισαν πηγές που τους προκαλούν χαρά και ζωγράφισαν χαρούμενα πρόσωπα. Έπειτα τα παιδιά αναφέρθηκαν σε καταστάσεις που τους προκαλούν θυμό. Συζητήσαμε και προτείναμε υγιείς τρόπους για την εκτόνωση του θυμού τους και ζωγραφίσαμε το «Μπαλόνι του θυμού». Αναγνωρίσαμε πηγές που μας προκαλούν λύπη και συζητήσαμε τρόπους για τη διαχείριση αυτού του δυσάρεστου συναισθήματος και κατασκευάσαμε το «Λυποφάρμακο». Ολοκληρώσαμε με το συναίσθημα της αγάπης όπου τα παιδιά κατασκεύασαν μια μεγάλη καρδιά που διώχνει όλα τα αρνητικά συναισθήματα.

Αντίστοιχες δραστηριότητες πραγματοποιήθηκαν και τις απογευματινές ώρες. Παρακολουθήσαμε την ιστορία «Το δέντρο που έδινε» και μέσα από ερωτήσεις καταλήξαμε στο συμπέρασμα  ότι το δέντρο έδινε συνέχεια αγάπη χωρίς να ζητάει τίποτα. Έτσι ξεκινούμε μια καινούργια συζήτηση για το τι είναι αγάπη.

Έπειτα, είδαμε πίνακες γνωστών ζωγράφων… και μαντέψαμε τα συναισθήματά τους…

Και αντιστοιχήσαμε τις λέξεις με τις εικόνες των emojis κάνοντας ταυτόχρονα μια πρώτη εισαγωγή στην χρήση του ποντικιού του υπολογιστή.

Και σειραθετήσαμε τα συναισθήματα σε θετικά και αρνητικά….

Σειρά είχε η ανατροφοδότηση μέσα από ένα ατομικό φύλλο εργασίας και πολλά παιχνίδια που έχουν ετοιμάσει συνάδελφοι στο διαδίκτυο.

Ολοκληρώσαμε με την χρήση του προγράμματος Jigsaw planet που εντάσσεται στις δυνατότητες του Web2.0. Φτιάξαμε ένα παζλ με 12 κομμάτια μια εικόνα που δείχνει 7 παιδικά πρόσωπα [ κορίτσια ] που εκφράζουν διαφορετικά συναισθήματα με τα χαρακτηριστικά του προσώπου και αφήσαμε τα παιδιά να πειραματιστούν.

Τέλος, παρακολουθήσαμε την ταινία «Τα μυαλά που κουβαλάς» και κλείσαμε αυτήν την όμορφη ενότητα με πιο διασκεδαστικό τρόπο.

Φυσικά, η επαφή μας με τα συναισθήματα και την διαχείρισή τους θα συνεχίζεται καθ’ όλη την διάρκεια της σχολικής χρονιάς!!!