Η 10η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας επί σχετικών θεμάτων. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η ψυχική υγεία ορίζεται ως μία κατάσταση ευεξίας κατά την οποία το άτομο συνειδητοποιεί τις ικανότητές του, μπορεί να αντιμετωπίσει τις πιέσεις της ζωής και να συνεισφέρει στην κοινωνία.
Το σχολείο διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην προάσπιση, βελτίωση και προαγωγή της ψυχικής υγείας και ευεξίας των παιδιών και των εφήβων. Έχει διαπιστωθεί ότι η συστηματική υλοποίηση προγραμμάτων και δράσεων που στοχεύουν στην προαγωγή της ψυχικής υγείας και ευεξίας και εμπλέκουν όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας έχει πολύπλευρα οφέλη, όπως: (α) θετική επίδραση στη σχολική επίδοση, (β) ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας, (γ) καλλιέργεια γνωστικών, κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων αναγκαίων για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του παρόντος και του μέλλοντος και (δ) μείωση των πιθανοτήτων εμφάνισης μελλοντικών προβλημάτων και συμπεριφορών υψηλού κινδύνου (Αρ.Πρωτ.: Φ.5/116600/Δ7).
Στο πλαίσιο αυτό, το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού κάλεσε τις σχολικές μονάδες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας και τα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού: 1. Να υλοποιήσουν δράσεις (α) προαγωγής της κοινωνικής και συναισθηματικής ευεξίας των παιδιών και των εφήβων και (β) ευαισθητοποίησης των μελών της σχολικής κοινότητας επί της σημασίας της ψυχικής υγείας.
Αν και στο Νηπιαγωγείο δράσεις τέτοιου τύπου είναι σχεδόν στην καθημερινότητά μας προσπαθήσαμε να συγκεντρώσουμε πλήρως την προσοχή των παιδιών σε αυτό το ιδιαίτερο θέμα και να εκφράσουν, πρωτίστως, τα ίδια την άποψή τους. Τα παιδιά επικεντρώθηκαν στην αναγνώριση και διαχείριση των συναισθημάτων τους, την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης, την καλλιέργεια θετικών σχέσεων μεταξύ της ομάδας.
Πως θα ήταν άραγε ένας κόσμος φτιαγμένος από καλοσύνη; Αφού διαβάσαμε το βιβλίο «» από τις εκδόσεις Ψυχογιός συζητήσαμε για τα μικρά… μεγάλα πράγματα που κάνουμε στην καθημερινότητά μας και την ομορφαίνουν. Μια χαμογελαστή καλημέρα, μια αγκαλιά σε έναν φίλο που νιώθει λυπημένος, η φροντίδα των ζώων, η φροντίδα και η παρηγοριά σε έναν φίλο που χτύπησε, ο χώρος και ο χρόνος σε όποιον το χρειάζεται, η βοήθεια μας σε όποιον την έχει ανάγκη… Κι αν φτιάχναμε ένα βάζο όπου κάθε φορά που κάνουμε μία πράξη καλοσύνης βάζουμε μέσα ένα κουμπάκι, πόσο γρήγορα θα γέμιζε; Φέραμε στην τάξη μας το «βάζο καλοσύνης», του δώσαμε τίτλο, και όλες αυτές οι ιδέες που αναδύθηκαν ήρθαν για να μείνουν σε έναν κόσμο «γεμάτο από αγάπη»!
Στη συνέχεια συμμετείχαν στην ανάγνωση παραμυθιού “Το πηγάδι με τα χθες” και στην νοηματική επεξεργασία του παραμυθιού:
-τι συνήθιζε να ζωγραφίζει ο ζωγράφος; -πώς τον έβλεπαν οι κάτοικοι του νησιού και γιατί; -πώς αντιμετώπιζε εκείνος τα προβλήματά του και πώς οι κάτοικοι; -γιατί είχε ονομάσει το Πηγάδι του έτσι; -τι προσπάθησαν να κάνουν οι κάτοικοι; -θυμάσαι μερικούς από τους πόνους τους; -τι γίνονταν οι πίνακες που ετοίμαζε ο ζωγράφος και γιατί; -τι συνέβη με τους κατοίκους μετά; -τι αποφάσισε να κάνει στο τέλος ο ζωγράφος; -τι αποτέλεσμα είχε αυτό; Τα παιδιά αποφάσισαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις είτε με λόγια είτε με μιμήσεις του σώματός τους, αναλόγως πως ήθελαν να εκφραστούν εκείνη την στιγμή! Και η συζήτηση πήγε ένα βήμα παραπέρα με το να πει το κάθε παιδί το παράπονο που έχει από κάποιον φίλο του ή από κάτι που του συμβαίνει γενικότερα!
Στη συνέχεια φτιάξαμε τα “Ψαράκια συντροφιάς”. Τα παιδιά ανέλαβαν να βάψουν τα ψαράκια τους και με την βοήθειά μας έγινε η συναρμολόγηση! Τι παράπονο θα έλεγες στο δικό σου χρυσόψαρο; Πώς πιστεύεις θα αντιδρούσε με όσα του έλεγες; Πάνω σε κάθε ψαράκι γράψαμε αυτό που θέλουμε να μοιραστούμε και όλα μαζί έκαναν ένα ωραίο μόμπιλε που στολίζει την τάξη μας!!!
