Σήμερα ήταν μια γεμάτη και δημιουργική ημέρα για τα νήπιά μας, συνδυάζοντας τη γλωσσική ανάπτυξη με την πρακτική εκπαίδευση. Τα νήπια γνώρισαν το γράμμα Φφ με έναν ιδιαίτερα διαδραστικό τρόπο, χρησιμοποιώντας υλικά γυμναστικής – ένα στεφάνι και μία ράβδο – για να κατασκευάσουν το σχήμα του γραφήματος, συνδέοντας έτσι τη φυσική αγωγή με τη γραμματική. Στη συνέχεια, έμαθαν να το γράφουν και να το ζωγραφίζουν, ασκώντας τη λεπτή κινητικότητα και τον συντονισμό τους. Η δραστηριότητα επεκτάθηκε στην αναζήτηση λέξεων που αρχίζουν από Φφ. Φυσικά, η πιο αγαπημένη τους λέξη ήταν το Φθινόπωρο, καθώς είχαν ήδη συζητηθεί τα χαρακτηριστικά της εποχής, όπως τα χρώματα και οι αλλαγές που φέρνει. Οι παιδαγωγικοί στόχοι της δραστηριότητας περιελάμβαναν την αναγνώριση του φωνήματος και του γραφήματος «Φφ», τον εμπλουτισμό του λεξιλογίου, καθώς και την ανάπτυξη της αδρής και λεπτής κινητικότητας μέσα από το παιχνίδι. Επιπρόσθετα, στο πλαίσιο της σχολικής μας προετοιμασίας, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η άσκηση ετοιμότητας για σεισμό. Η διαδικασία εκκένωσης του κτιρίου ολοκληρώθηκε ομαλά και σύμφωνα με τις επίσημες οδηγίες, επιβεβαιώνοντας την ετοιμότητα των νηπίων και του προσωπικού μας.

Με αφορμή την αναφορά στο φαινόμενο του σεισμού σήμερα, διευρύναμε τις γνώσεις μας για τη γεωγραφία και τα φυσικά φαινόμενα και παρακολουθήσαμε ένα συναρπαστικό βίντεο για τα ηφαίστεια. Ένα ηφαίστειο κινητοποιείται (ξυπνάει) όταν η πίεση του μάγματος (λιωμένα πετρώματα) που βρίσκεται βαθιά μέσα στη γη γίνεται πολύ μεγάλη, αναγκάζοντάς το να ανέβει προς την επιφάνεια και να εκραγεί από τον κρατήρα.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τη διαδικασία της έκρηξης, είδαμε και ζήσαμε το δικό μας ηφαίστειο να εκρήγνυται με μεγάλη επιτυχία, προωθώντας τη βιωματική μάθηση και την επιστημονική σκέψη! Τα παιδιά παρατήρησαν με ενθουσιασμό το μπουκάλι με το υγρό να ξεχειλίζει σαν λάβα και διασκέδασαν με την όλη διαδικασία, εκφράζοντας την περιέργειά τους για το τι ακριβώς συνέβη.

Η εκπαιδευτικός, για να ενθαρρύνει τη διερεύνηση και την παρατήρηση από τα νήπια, τους φανέρωσε ένα βαζάκι με ένα λευκό υλικό (σόδα), το οποίο μύρισαν και προσπάθησαν να μαντέψουν τι ήταν. Στη συνέχεια, παρακολουθήσαμε ένα εκπαιδευτικό βίντεο με το ίδιο ακριβώς πείραμα και διαπιστώσαμε ότι το άλλο υλικό που χρησιμοποιήσαμε για την έκρηξη ήταν το ξύδι.

Επιστημονικά, η εντυπωσιακή αντίδραση που παρατηρήσαμε οφείλεται στη συνάντηση δύο φαινομενικά απλών υλικών. Όταν η σόδα (διττανθρακικό νάτριο) και το ξύδι (οξικό οξύ) αναμιγνύονται, δημιουργείται μια χημική αντίδραση που παράγει ένα αέριο, το διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο, με τη σειρά του, αναγκάζει το υγρό να φουσκώσει και να ξεχειλίσει απότομα από το στόμιο του ηφαιστείου μας, μιμούμενο εντυπωσιακά τη ροή της λάβας.

Ήταν ένα φανταστικό πείραμα που βοήθησε τα παιδιά να εξοικειωθούν με τις έννοιες της αιτίας και του αποτελέσματος με έναν άκρως διασκεδαστικό και οπτικό τρόπο!

Κάθε χρόνο στις 4 Οκτωβρίου, γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, μια μέρα αφιερωμένη σε όλα τα πλάσματα που μοιράζονται τον πλανήτη μας – από το πιο μικρό έντομο μέχρι το μεγαλύτερο κατοικίδιο. Τα ζώα είναι σημαντικά όχι μόνο ως μέρος του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και γιατί μας προσφέρουν χαρά, συντροφιά και μας διδάσκουν την αγάπη χωρίς όρους. Είναι ζωτικής σημασίας οι άνθρωποι, ακόμα και από την πιο μικρή ηλικία, να αντιλαμβάνονται ότι τα ζώα έχουν δικαιώματα, αισθάνονται πόνο και φόβο, και ότι η σωστή συμπεριφορά απέναντί τους σημαίνει φροντίδα, σεβασμό και ευζωία. Αυτό περιλαμβάνει τη σίτιση, την παροχή νερού, την προστασία από το κρύο ή τη ζέστη, αλλά κυρίως την απαγόρευση κάθε μορφής κακομεταχείρισης ή εγκατάλειψης, με σκοπό να ευαισθητοποιηθούν τα νήπια για την προστασία και την ενσυναίσθηση προς τα ζωντανά πλάσματα.

Για να ενισχύσουμε την ηθική ανάπτυξη και την κοινωνική συνείδηση των παιδιών, παίξαμε ένα ιδιαίτερο διαδραστικό παιχνίδι. Δόθηκαν στα νήπια καρτέλες και εκείνα κλήθηκαν να ταξινομήσουν εικόνες που έδειχναν παιδιά να φροντίζουν και να δείχνουν αγάπη στα ζώα, σε μία στήλη (“Σωστό”), και εικόνες παιδιών που τα πείραζαν, τα ενοχλούσαν ή τα κακομεταχειρίζονταν, σε μία άλλη (“Λάθος”), αναπτύσσοντας την κριτική σκέψη και την ικανότητα διάκρισης μεταξύ της θετικής και της αρνητικής συμπεριφοράς.

Στη συνέχεια, εκφράσαμε την αγάπη μας για τους τετράποδους φίλους μας μέσω της εικαστικής αγωγής και της λεπτής κινητικότητας. Το κάθε παιδί δημιούργησε ένα μοναδικό καδράκι, όπου το σώμα ενός σκυλιού ήταν το αποτύπωμα της παλάμης του, ενώ χρωμάτισε, έκοψε και κόλλησε το κεφάλι του, εξασκώντας τον συντονισμό χεριού-ματιού. Επιπλέον, χρησιμοποιώντας την τεχνική της σφραγίδας με σφουγγαράκι και τέμπερες, ζωγραφίσαμε ένα χαρούμενο λευκό σκυλάκι με το λουράκι του.

 

Η πιο ιδιαίτερη στιγμή της ημέρας ήταν όταν η εκπαιδευτικός σύστησε στα παιδιά τις κούκλες-ζωάκια. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, τα κουκλάκια, η γατούλα η Ζιζί που νυστάζει και έχει την κουβερτούλα της συνέχεια μαζί και άλλα ζωάκια, μίλησαν στα νήπια και τους είπαν ακριβώς πώς νιώθουν όταν τα αγαπούν οι άνθρωποι (ασφάλεια, χαρά) αλλά και όταν δεν τα αγαπούν (λύπη, φόβο), καλλιεργώντας την ενσυναίσθηση και την έκφραση συναισθημάτων. Είπαν τα ονόματά τους, έκαναν αστεία, αγκαλιές και φιλάκια, προσφέροντας στα παιδιά ένα μοντέλο θετικής αλληλεπίδρασης.

Μαζί μας ήταν και το Μαγικό Καπέλο, το οποίο, όποιος το φορέσει, γίνεται το πιο σοφό παιδάκι στον κόσμο, ενισχύοντας τη φαντασία και τον συμβολικό λόγο των νηπίων. Τα παιδιά περιεργάστηκαν με ενθουσιασμό τις κούκλες και έπαιξαν και τα ίδια κουκλοθέατρο, αναπτύσσοντας τη γλωσσική και κινητική τους έκφραση. Σίγουρα, το Μαγικό Καπέλο, η Ζιζί και η καλή νεράιδα θα είναι συχνοί καλεσμένοι στα παιχνίδια μας, ακόμα και στον μεσημεριανό μας ύπνο, ενθαρρύνοντας τη δημιουργική σκέψη αλλά και την χαλάρωση.

Μέσα από όλες αυτές τις δράσεις, τα νήπια ενίσχυσαν τη σχέση τους με τον κόσμο των ζώων και συνειδητοποίησαν ότι ο σεβασμός είναι η βάση για μια αρμονική συνύπαρξη στον πλανήτη μας.

Οι πρώτες δυνατές βροχές των ημερών μάς έδωσαν την τέλεια αφορμή να καλωσορίσουμε το Φθινόπωρο και τα αγαπημένα πρωτοβρόχια! Τα πρωτοβρόχια είναι οι πρώτες σημαντικές βροχές που πέφτουν μετά το τέλος του καλοκαιριού. Δεν είναι απλώς νερό που πέφτει, αλλά ο τρόπος με τον οποίο η φύση ξαναζωντανεύει, δίνοντας ανάσα στο χώμα και στα φυτά και αλλάζοντας το σκηνικό γύρω μας.

Με αφετηρία αυτό το μαγικό φαινόμενο, η τάξη μας μετατράπηκε σε ένα μικρό εργαστήρι καιρού!

Στόχος μας: Η ανάπτυξη της γλωσσικής και μουσικοκινητικής αγωγής των παιδιών, καθώς και η ενίσχυση της συνεργασίας και του ρυθμού.

Γνωρίσαμε το ποίημα “Η βροχή, τίκι τίκι στάζει”! Το τραγουδήσαμε μελωδικά και, φυσικά, το αναδείξαμε με το σώμα μας. Χρησιμοποιήσαμε τα δάχτυλα, τις παλάμες και τα πόδια μας για να μιμηθούμε τον ήχο της ψιχάλας, της δυνατής βροχής, ακόμα και του κεραυνού, κάνοντας μουσικοκινητικό παιχνίδι και δημιουργώντας την “ορχήστρα της βροχής” μέσα στην τάξη.

Μιλήσαμε για το πώς νιώθουμε όταν βρέχει, τι αλλάζει στον κόσμο και τι χρειαζόμαστε για να προστατευτούμε (ομπρέλες, αδιάβροχα). Στόχος μας: Η γνώση του φυσικού περιβάλλοντος (καιρικά φαινόμενα, εποχές) και η καλλιέργεια της λεπτής κινητικότητας και της δημιουργικότητας.

Συννεφάκια & Σταγόνες: Τα νήπια έδειξαν τη δημιουργικότητά τους γεμίζοντας χάρτινα συννεφάκια με αφράτο βαμβάκι και χρωματίζοντας χαρούμενες σταγόνες με μπλε και γαλάζιες αποχρώσεις.

Γαλότσες στο Χώμα: Φανταστήκαμε τις γαλότσες μας να περπατούν στις λακκούβες! Χρωματίσαμε το νερό της βροχής στο χώμα σε ένα ατομικό έργο, συνδέοντας έτσι το φαινόμενο της βροχής με τη γη και την αίσθηση του παιχνιδιού έξω, ενισχύοντας την επαφή με την εποχή.

Ολοκληρώσαμε τις δραστηριότητες με τη λέξη της ημέρας: “Πρωτοβρόχια”. Στόχος μας: Η εξοικείωση με τη γραπτή γλώσσα και η ανάπτυξη της φωνολογικής επίγνωσης.

Τα παιδιά την έγραψαν με τον δικό τους τρόπο, αναγνωρίζοντας τα γράμματα και τις έννοιες που συνδέονται με αυτήν, κάνοντας ένα σημαντικό βήμα στη μαθησιακή διαδικασία. Συμπλήρωσαν επίσης τις λέξεις που έλειπαν σε ένα φύλλο εργασίας, το οποίο αναφέρονταν στο ποίημα, Τίκι τίκι.

Σήμερα ξεκινήσαμε με μια φανταστική ιδέα: Να μιλήσουμε για το φαινόμενο του σεισμού. Τι συμβαίνει δηλαδή; Η Γη μας θέλει να παίξει και να χορέψει! Όταν αρχίζει να κουνάει τα χεράκια και τα ποδαράκια της, τότε εμείς κουνιόμαστε μαζί της – αυτό είναι το φαινόμενο του σεισμού.

Όπως κι εμείς έχουμε δέρμα, καρδούλα και ποδαράκια, έτσι και η Γη έχει τα δικά της μέρη:

Φλοιός: Είναι το “δέρμα” της Γης, το λεπτό και σκληρό στρώμα όπου ζούμε (βουνά, θάλασσες). Μοιάζει με ένα μεγάλο παζλ από κομμάτια, τις πλάκες.

Μανδύας: Είναι το παχύ στρώμα ακριβώς από κάτω, πολύ ζεστό και πηχτό, σαν λιωμένη σοκολάτα ή μάγμα. Οι πλάκες του φλοιού “επιπλέουν” πάνω σε αυτό.

Πυρήνας: Είναι η “καρδούλα” της Γης, στο κέντρο. Είναι το πιο καυτό μέρος, πιο ζεστό και από τον Ήλιο!

Με αφορμή το καυτό υλικό του μανδύα, αναφέραμε ότι μερικές φορές το καυτό, λιωμένο υλικό (μάγμα) βρίσκει δίοδο και βγαίνει στην επιφάνεια από μια “τρύπα” της Γης. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται ηφαιστειακή έκρηξη και μοιάζει σαν μια φυσική βρύση καυτού υλικού που βγαίνει από τα έγκατα της Γης!

Ο Σεισμός: Τι Συμβαίνει και Πώς Ετοιμαζόμαστε

Τι είναι ο Σεισμός; (Παιδαγωγικός Στόχος: Γνωστική Κατανόηση Φαινομένου)

Είδαμε ότι ο σεισμός είναι το κούνημα που προκαλείται όταν τα κομμάτια του “παζλ” (οι πλάκες) σπρώχνονται ή τρίβονται μεταξύ τους. Μοιάζει σαν να κουνάμε ένα ζελέ ή ένα τραπέζι με παιχνίδια!

Οι Χελωνίτσες της Τάξης μας (Παιδαγωγικός Στόχος: Ασφαλής Συμπεριφορά και Ψυχραιμία)

Συζητήσαμε πως όταν νιώσουμε το κούνημα, πρέπει να παραμείνουμε ήρεμοι και να προστατέψουμε τον εαυτό μας. Μάθαμε το σύνθημα: “Πέφτω κάτω! Καλύπτομαι! Κρατιέμαι!”

Δώσαμε οδηγία στο κάθε παιδί σε ποιο συγκεκριμένο τραπέζι της τάξης θα πάει να καλυφθεί, κάνοντας τα χεράκια του “χελωνίτσες” στο κεφάλι για να το προστατέψει.

Το Σφύριγμα της Ασφάλειας (Παιδαγωγικός Στόχος: Οργάνωση και Ομαδική Εκκένωση)

Είπαμε ότι μόλις ο σεισμός σταματήσει, με το σφύριγμα της νηπιαγωγού, θα μπούμε σε σειρούλα και θα περπατήσουμε προσεκτικά μέχρι την πόρτα εξόδου και από εκεί στο προαύλιο (τον ασφαλή μας χώρο).

Η Τσάντα του Σεισμού (Παιδαγωγικός Στόχος: Πρακτική Ετοιμότητα)

Εξερευνήσαμε μαζί την τσάντα έκτακτης ανάγκης (το βαλιτσάκι του σεισμού) που έχουμε στην τάξη. Μάθαμε τι περιέχει: φαρμακείο, φακό, σφυρίχτρα, νερό, ραδιόφωνο και άλλα χρήσιμα αντικείμενα. Στο τέλος, τα παιδιά έκοψαν, κόλλησαν και χρωμάτισαν τα σημαντικά αντικείμενα που πρέπει να έχει η τσάντα.

ΧΧ

Χρωματίσαμε τα μέρη του εσωτερικού της Γης.

Παρακολουθήσαμε ένα σχετικό εκπαιδευτικό βίντεο: https://youtu.be/QJIyFkw0Kx4?si=OKikHRBwzX2v_vTt

Σημαντική Ενημέρωση: Άσκηση Ετοιμότητας

Για να είμαστε όλοι μας έτοιμοι και να νιώθουμε ασφαλείς, θα πραγματοποιήσουμε την πρώτη μας Άσκηση Σεισμού στο σχολείο μας την Δευτέρα 6 Οκτωβρίου. Θα εφαρμόσουμε όλα όσα μάθαμε!

Τα παιδιά ήταν εξαιρετικά συνεργάσιμα και έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον!

Επίσης ασχολήθηκαν με νέα παιδαγωγικά παιχνίδια, χρησιμοποιώντας πλαστελίνη προκειμένου να συνθέσουν σχήματα, μέτρησαν με τα τσόχινα “δακτυλάκια” αριθμούς και έβαλαν τα γράμματα της αλφαβήτα που ήταν γραμμένα σε καπάκια μπουκαλιών στα αντίστοιχα μιας καρτέλας.

Σήμερα τιμήσαμε τη Διεθνή Ημέρα Ηλικιωμένων, αφιερώνοντας τη μέρα στους δικούς μας ήρωες: τον παππού και τη γιαγιά!

Ο παππούς και η γιαγιά αποτελούν τον πυλώνα της ελληνικής οικογένειας. Είναι οι πηγές της σοφίας, της αγάπης και της άνευ όρων φροντίδας. Μεταφέρουν ιστορίες και παραδόσεις, δίνοντας στα παιδιά μας γερό «ρίζωμα» και αίσθηση ασφάλειας. Η συμβολή τους είναι ανεκτίμητη, καθώς στηρίζουν τους γονείς και χαρίζουν στα εγγόνια τους αναντικατάστατο χρόνο και τρυφερότητα.

Τα νήπια έδειξαν την αγάπη τους με πολλές δημιουργικές δραστηριότητες:

1. Δημιουργία και Τέχνη:
   • Με τα μικρά τους χεράκια, έφτιαξαν μια υπέροχη καρδιά με τα πρόσωπα των παππούδων τους.
   • Στα φύλλα εργασίας τους, τους ζωγράφισαν και έγραψαν τα ονόματά τους, εξασκώντας τη γραφή.
   • Εκμεταλλευτήκαμε το διάλειμμα δημιουργώντας όμορφες αποτυπώσεις φύλλων με κηρομπογιές, συνδέοντας τη γιορτή με τη φύση.
2. Γλώσσα και Παρατηρητικότητα:
   • Παρατηρήσαμε πίνακες ζωγραφικής με θέμα τον παππού και τη γιαγιά. Τα παιδιά εξάσκησαν τον προφορικό λόγο και την έκφρασή τους, περιγράφοντας τα πρόσωπα και τα συναισθήματα που έβλεπαν.
   • 

     Δημιουργός Εκπαιδευτικού Υλικού: Τάνια Μάνεση

     

   • Στη συνέχεια, εξάσκησαν την παρατηρητικότητά τους, συνδέοντας μικρά μέρη των έργων τέχνης με τον ολοκληρωμένο πίνακα που απεικόνιζε οικογενειακές στιγμές με τα εγγόνια.
   • Εκπαιδευτικό Παιχνίδι:
     • Η έκπληξη ήρθε με την προβολή του επεισοδίου της Πέππα το Γουρουνάκι https://youtu.be/WTmyo_BI-RE?si=XyAHnHVIQcvs8P6j(” Η Σοφίτα της γιαγιάς και του παππού).
     • Ολοκληρώσαμε με ένα φύλλο εργασίας, όπου τα παιδιά έπρεπε να εντοπίσουν τα αγαπημένα αντικείμενα του παππού και της γιαγιάς και να τα τοποθετήσουν στη σωστή θέση.
       

Τέλος, χρωμάτισαν μια γλαστρούλα με ευχές και έγραψαν στην κάρτα τους τη πιο γλυκιά ευχή: «Χρόνια πολλά παππού και γιαγιά!»

Σήμερα, τα νήπια παρακολούθησαν στον υπολογιστή το φθινοπωρινό παραμύθι “Ένας σκίουρος άτακτος και ζωηρούλης”.

Η ιστορία αφηγείται τις περιπέτειες ενός μικρού σκίουρου που είναι πολύ άτακτος και σκανταλιάρης, δημιουργώντας προβλήματα στο δάσος. Μέσα από κάποια γεγονότα, ο σκίουρος συνειδητοποιεί τα λάθη που έκανε και αποφασίζει να αλλάξει συμπεριφορά και να γίνει πιο φρόνιμος.

Στην παρεούλα, συζητήσαμε για την ιστορία, ενισχύοντας τη γλωσσική έκφραση και την ακουστική κατανόηση. Το διδακτικό μήνυμα που κρατήσαμε είναι:

• Η αξία της παραδοχής των λαθών μας.
• Η σημασία της αλλαγής της συμπεριφοράς προς το καλύτερο.
• Η αξία της υπευθυνότητας και της φρονιμάδας.

Στη συνέχεια, ζωντανέψαμε την περιπέτεια! Υπό τον ρυθμό του ταμπουρίνου, τα παιδιά αναπαραστήσανε την ιστορία, αφού γίναμε όλοι σκιουράκια:

1. Περπατήσαμε ως τη λίμνη, αναπτύσσοντας τη χωρική αντίληψη και τη συναίσθηση του χώρου.
2. Φτιάξαμε σχεδίες και περάσαμε απέναντι, καλλιεργώντας τη φαντασία και τη συμμετοχή σε ομαδικό παιχνίδι (κοινωνικοποίηση).
3. Βρήκαμε τη μεγάλη βελανιδιά της κας Κουκουβάγιας, μαζέψαμε βελανίδια σε τσαντούλες ενώ πήγαμε για ψάρεμα για να της δώσουμε δώρο ψαράκια, ενισχύοντας τη μίμηση και την κινητική εκφραστικότητα.
4. Τέλος, γυρίσαμε κουρασμένα στο σπίτι μας για να κοιμηθούμε, εξασκώντας τον κινητικό συντονισμό και την αίσθηση του ρυθμού (κινητική αγωγή).

Η μέρα έκλεισε δημιουργικά: τα παιδιά έκοψαν στο περίγραμμα όλα τα μέρη του σώματος του σκίουρου (σώμα, κεφάλι, αυτάκια, χεράκια, ποδαράκια), αναπτύσσοντας τη λεπτή κινητικότητα και τον οπτικοκινητικό συντονισμό με τη χρήση του ψαλιδιού.

Έπειτα, τα ένωσαν με κόλλα, ζωγράφισαν ματάκια και μυτούλα, και τέλος του έβαλαν στα χεράκια τα αγαπημένα του βελανίδια. Μέσα από αυτή την κατασκευή, τα παιδιά έδωσαν ζωή σε έναν αγαπημένο τους ήρωα.

Σήμερα, ταξιδέψαμε στον κόσμο των συναισθημάτων και των σχημάτων, ξεκινώντας από το αγαπημένο “Παραμύθι με τα Χρώματα”.

Η ιστορία του ουράνιου τόξου που έφυγε επειδή κανείς δεν του έδινε σημασία συγκίνησε τα παιδιά, τα οποία αμέσως συνειδητοποίησαν την αξία της αναγνώρισης και της κοινωνικής ευαισθησίας απέναντι στους άλλους. Η αποστολή των παιδιών του παραμυθιού να το φέρουν πίσω, τόνισε τη σημασία της συνεργασίας και της ανάληψης ευθύνης για ένα κοινό όφελος.

Για να αποτυπώσουν τις εντυπώσεις τους και να “σώσουν” τον κόσμο της ιστορίας, πήραν μαύρο χαρτόνι και έβαλαν τα δικά τους χρώματα, εξασκώντας τη λεπτή τους κινητικότητα και αναπτύσσοντας τη συμβολική σκέψη και την καλλιτεχνική έκφραση μέσα από την αντίθεση.

Στη συνέχεια, βγήκαμε στην αυλή για να παίξουμε οργανωμένα με κώνους και στεφάνια, ενισχύοντας έτσι τον συντονισμό και τη γενική κινητική ανάπτυξη μέσα από την ομαδική συνεργασία.

Επιστρέφοντας στην τάξη, το ουράνιο τόξο που είχαν ζωγραφίσει μας οδήγησε σε μια σημαντική μαθηματική παρατήρηση: είναι μια καμπύλη σαν μισός κύκλος! Αυτή η διαπίστωση ερέθισε το ενδιαφέρον τους για τα γεωμετρικά σχήματα. Με αφορμή αυτή την ανακάλυψη, δημιουργήσαμε υπέροχους κύκλους με κραγιόνια, αποτυπώνοντας δημιουργικά τη νέα προμαθηματική έννοια που είχαν ανακαλύψει με τόσο χαρούμενο τρόπο.

Συζητήσαμε με τα παιδιά για τον μήνα Σεπτέμβρη, το ένα από τα «παιδιά» του Φθινοπώρου. Διαβάσαμε το ποίημα «Ο Σεπτέμβρης είναι αγόρι» και ακούσαμε το τραγούδι του. Το ποίημα και το τραγούδι συνοδεύτηκαν από εικόνες, ώστε τα παιδιά να συνδέσουν τις πληροφορίες με οπτικά ερεθίσματα και να αποτυπώσουν τα χαρακτηριστικά του Σεπτέμβρη (χρυσά χρώματα, φύλλα που πέφτουν, μήλα, αέρας, σταγόνες βροχής, έναρξη σχολείου κ.ά.).

Στη συνέχεια, μέσα από κουίζ-παιχνίδι, επιβεβαιώσαμε την κατανόηση και εμπέδωση όσων είχαν ακούσει και δει.

Ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΟΡΙ

κι έχει ολόχρυσο καπέλο και χρυσό το πανωφόρι

τα παπούτσια του είναι φύλλα, που ‘χουν πέσει απ’ τα πλατάνια

και τα μάγουλα του μήλα.

Κρατάει σάκα από νερό κι έχει μέσα τα βιβλία

από σύννεφο κι αφρό. Με του ανέμου τα ποδάρια

τρέχει δίχως να τον βλέπεις, στων βημάτων του τα χνάρια

διαμαντάκια θε να βρεις, σταγονίτσες σταγονίτσες

μιας ολόχρυσης βροχής.

Ο Σεπτέμβρης είναι αγόρι, κατεβαίνει από τα δάση

κατεβαίνει από τα όρη κι έρχεται για να κτυπήσει

μια πελώρια καμπάνα, το σχολειό ν’ αρχινίσει.

Ο Σεπτέμβρης πάντα δες, έχει όλα τα παιδάκια

φίλους και συμμαθητές.

ΡΕΝΑ ΚΑΡΘΑΙΟΥ

Έπειτα, σχεδιάσαμε όλοι μαζί ένα αγόρι και το ονομάσαμε «Σεπτέμβρης ο Φθινοπωρούλης». Τα παιδιά το έντυσαν με τα χρώματα και τα στοιχεία του φθινοπώρου:

• Καπέλο χρυσό

• Μαλλιά και παντελόνι καφέ

• Ζακετάκι στην ίδια χρωματική απόχρωση

• Μπλούζα κόκκινη

• Παπούτσια από φύλλα που κόλλησαν τα ίδια

• Φυσικά φύλλα γύρω του που πέφτουν

• Πρόσωπο με μάτια, στόμα και δύο κόκκινα «μηλαράκια» για μάγουλα.

Οι στόχοι της δραστηριότητας ήταν τα παιδιά να γνωρίσουν τα χαρακτηριστικά του φθινοπώρου και ειδικά του Σεπτέμβρη, να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιό τους και να καλλιεργήσουν την προφορική τους έκφραση. Παράλληλα, ανέπτυξαν φαντασία, δημιουργικότητα και δεξιότητες λεπτής κινητικότητας μέσα από ζωγραφική, κόλλημα φύλλων και χρήση υλικών. Τέλος, καλλιέργησαν συνεργασία, έκφραση συναισθημάτων και αυτοπεποίθηση μέσα από την ομαδική δημιουργία του «Σεπτέμβρη».

Τα παιδιά άσκησαν τη λεπτή κινητικότητά τους περνώντας υφασμάτινες λωρίδες σε πλαστικοποιημένα ζωάκια, πλέκοντας με απλό τρόπο. Στη συνέχεια, χρησιμοποίησαν κορδόνι που περνούσαν από τρυπούλα σε τρυπούλα σε φιγούρες όπως πειρατής, πριγκίπισσα και ελέφαντας. Η δραστηριότητα τους βοήθησε να αναπτύξουν δεξιότητες συντονισμού και συγκέντρωσης μέσα από το δημιουργικό παιχνίδι.

Έπειτα, άκουσαν το παραμύθι «Ο Έλμερ, ο παρδαλός ελέφαντας». Ο Έλμερ είναι ένας ελέφαντας διαφορετικός από τους άλλους, καθώς είναι πολύχρωμος. Η ιστορία αναδεικνύει την ομορφιά της διαφορετικότητας, την αξία της μοναδικότητας και την αποδοχή του εαυτού και των άλλων.

Στη συνέχεια, πήραν τα ίδια χρώματα που είχε ο Έλμερ και δημιούργησαν ένα ουράνιο τόξο, συνδέοντας το παραμύθι με μια εικαστική δραστηριότητα. Το ουράνιο τόξο έγινε σύμβολο χαράς, ελπίδας, φιλίας και διαφορετικότητας.

Στο πλαίσιο της «12ης Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού – Ευρωπαϊκής Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού 2025» με σύνθημα «Κινούμαι, Ενεργώ, Δημιουργώ», τα νήπια είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον κόσμο του αθλητισμού με τρόπο βιωματικό και δημιουργικό.

Μέσα από συζήτηση και εικόνες έμαθαν ποια είναι τα βασικά αθλήματα, τι σημαίνει η έννοια του αθλητισμού και πώς η κίνηση, το παιχνίδι και η συνεργασία βοηθούν το σώμα και το πνεύμα να αναπτυχθούν. Οι παιδαγωγικοί στόχοι ήταν:

• η καλλιέργεια της κινητικότητας και του συντονισμού μέσα από απλές σωματικές ασκήσεις,

• η ανάπτυξη συνεργατικών δεξιοτήτων, καθώς τα παιδιά έμαθαν ότι ο αθλητισμός μας διδάσκει να παίζουμε μαζί και να τηρούμε κανόνες,

• η κατανόηση της έννοιας της υγιεινής ζωής, αφού συνειδητοποίησαν ότι η άσκηση κάνει καλό στην υγεία, μας γεμίζει ενέργεια και χαρά,

• η έκφραση δημιουργικότητας, μέσω καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων συνδεδεμένων με τον αθλητισμό.

Τα παιδιά γυμνάστηκαν τόσο μέσα στην αίθουσα όσο και στο προαύλιο, κατανοώντας με απλό τρόπο ότι η άσκηση μπορεί να γίνεται παντού και είναι πάντοτε πηγή διασκέδασης. Στη συνέχεια, δημιούργησαν τη δική τους αφίσα για τον σχολικό αθλητισμό: επέλεξαν εικόνες από διάφορα αθλήματα, τις χρωμάτισαν, τις έκοψαν και τις κόλλησαν, γράφοντας το δικό τους σύνθημα: «Μαθαίνω, παίζω, αθλούμαι». Με αυτόν τον τρόπο κατανόησαν ότι ο αθλητισμός δεν είναι μόνο άσκηση, αλλά και μάθηση και χαρά.

Τέλος, έφτιαξαν τα δικά τους μετάλλια, ανακαλύπτοντας το νόημα της προσπάθειας και της επιβράβευσης. Έμαθαν πως στο παιχνίδι και στον αθλητισμό το πιο σημαντικό δεν είναι να είσαι «πρώτος», αλλά να προσπαθείς, να χαίρεσαι και να συμμετέχεις.

Μέσα από όλες αυτές τις δράσεις, τα μικρά παιδιά αντιλήφθηκαν με βιωματικό τρόπο ότι ο αθλητισμός:

• μας δίνει δύναμη και υγεία,

• μας μαθαίνει να συνεργαζόμαστε,

• μας βοηθά να εκφραζόμαστε δημιουργικά,

• μας γεμίζει χαρά και αυτοπεποίθηση.

Έτσι, το σύνθημα της ημέρας «Κινούμαι, Ενεργώ, Δημιουργώ» έγινε πράξη μέσα στην καθημερινότητά τους.