Μετά την επιτυχημένη παρουσίαση των προσωπικών τους φωτογραφιών, οι οποίες ζωντάνεψαν αγαπημένες γωνιές και δραστηριότητες, τα παιδιά εμπνεύστηκαν την ιδέα να δημιουργήσουν ένα δικό τους τραγούδι, αφιερωμένο στην οικογένειά τους. Η διαδικασία ξεκίνησε συλλογικά, με τα παιδιά να εκφράζουν ελεύθερα τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για τους δικούς τους ανθρώπους. Οι ιδέες αυτές ηχογραφήθηκαν, καταγράφηκαν, και στη συνέχεια, με την καθοδήγηση της εκπαιδευτικού, η ομάδα εργάστηκε συνεργατικά για να ταιριάξει τις λέξεις και τις προτάσεις, δομώντας τους στίχους ώστε να αποκτήσουν ρυθμό και νόημα, μετατρέποντας τις αυθόρμητες εκφράσεις σε ένα ολοκληρωμένο ποιητικό κείμενο.

Η κορύφωση της δημιουργικής διαδικασίας ήρθε με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Αξιοποιώντας την εφαρμογή Τεχνητής Νοημοσύνης Suno AI, η οποία παράγει μουσική με αυθεντικούς ήχους και φωνητικά, οι στίχοι μετουσιώθηκαν σε ένα πραγματικό τραγούδι, φέρνοντας τη μαγεία της σύνθεσης στην τάξη. Μόλις το τραγούδι ολοκληρώθηκε, τα παιδιά το αποστήθισαν με ενθουσιασμό και το τραγούδησαν. Για να ολοκληρωθεί το έργο, με τη βοήθεια των νηπιαγωγών, συγκεντρώθηκαν οι φωτογραφίες από την αρχική δραστηριότητα και δημιουργήθηκε ένα βίντεο κλιπ, συνοδεύοντας οπτικά το τραγούδι τους, «Η Οικογένειά μου».

Η παραπάνω διαθεματική δραστηριότητα υλοποιήθηκε με βασικούς παιδαγωγικούς στόχους τη συνεργατική δόμηση του λόγου και της σκέψης, τη μετουσίωση της προσωπικής εμπειρίας σε καλλιτεχνική έκφραση και την αξιοποίηση της τεχνολογίας ως εργαλείου δημιουργίας. Ειδικότερα, επιδιώχθηκε η ενίσχυση του προφορικού λόγου μέσα από την έκφραση ιδεών, η καλλιέργεια της γλωσσικής επίγνωσης μέσω της προσπάθειας προσαρμογής των λέξεων σε ρυθμό και μέτρο, και η ανάπτυξη της συνεργατικότητας και της συλλογικής λήψης αποφάσεων στην ομάδα. Παράλληλα, ο στόχος ήταν να εξοικειωθούν τα παιδιά με την τεχνολογία και τις δυνατότητές της στη δημιουργία, καθώς και να ενισχυθεί η συναισθηματική ανάπτυξη και η ταυτότητα του παιδιού ως μέλους μιας οικογένειας και μιας σχολικής κοινότητας, καταλήγοντας σε ένα απτό, καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που προάγει την αυτοεκτίμηση και τη χαρά της δημιουργίας.

Τα παιδιά έφεραν φωτογραφίες που έδειχναν κάποια αγαπημένη γωνιά του σπιτιού τους ή κάποια δραστηριότητα που αγαπούν να κάνουν με την οικογένειά τους ή κάποιο σημαντικό για αυτά παιχνίδι. Οι φωτογραφίες τοποθετήθηκαν στην παρεούλα και κάθε ένα από αυτά περιέγραψε την εικόνα, τι του αρέσει, τι κάνει και με ποιον, τι αγαπάει κλπ. Ιστορίες όμορφες σαν παραμύθια ξετυλίχθηκαν. Γλυκά στην κουζίνα, αυτοκινητάκια, ζωγραφική, παιχνίδια με φαντασία κάτω από το τραπέζι, σκηνή με αληθινή κουζίνα, κουκλόσπιτο και μονόκερους με φτερά, στολίδια στο δέντρο και Χριστουγεννιάτικα χωριά ζωντάνεψαν στην τάξη.

Η πραγματοποίηση αυτής της δραστηριότητας είχε ως κύριο παιδαγωγικό στόχο την ενίσχυση της ικανότητας του παιδιού να δομεί και να εκφράζει με σαφήνεια και συνοχή σκέψεις, συναισθήματα και εμπειρίες μέσω του προφορικού λόγου και της διήγησης, μετατρέποντας μια οπτική πληροφορία σε μια ολοκληρωμένη και συναισθηματικά φορτισμένη αφήγηση. Παράλληλα, οι δραστηριότητες αυτές έγιναν για να συνδέσουν το σχολικό περιβάλλον με την προσωπική ζωή του παιδιού, αναγνωρίζοντας την αξία των βιωμάτων του και ενισχύοντας την αυτοεκτίμηση του παιδιού, καθώς το προσωπικό του βίωμα γίνεται σημαντικό και ακούγεται από την ομάδα. Μέσα από τη διήγηση, το παιδί εξασκεί τη χρήση πλούσιου λεξιλογίου, τη συνεκτική ροή των γεγονότων και την προσαρμογή του λόγου του στο ακροατήριο, ενώ παράλληλα, καθώς μοιράζεται την αγαπημένη του γωνιά ή δραστηριότητα, καλλιεργείται η ενσυναίσθηση και η κατανόηση της διαφορετικότητας ανάμεσα στους συμμαθητές, δημιουργώντας μια γέφυρα κοινωνικοποίησης και αλληλεπίδρασης στην τάξη.

Σήμερα, η σχολική αίθουσα γέμισε χρώμα και φαντασία! Τα παιδιά του Νηπιαγωγείου είχαν τη χαρά να γνωρίσουν την απίστευτη τέχνη της Γιαγιόι Κουσάμα (Yayoi Kusama), της Ιαπωνέζας καλλιτέχνιδας που έχει κάνει τις βούλες και τις τελείες το σήμα κατατεθέν της παγκοσμίως. Μέσα από τα γεμάτα ενέργεια και επαναλαμβανόμενα μοτίβα της, τα παιδιά ανακάλυψαν έναν κόσμο όπου το σχέδιο είναι παιχνίδι και η επανάληψη είναι μαγεία.

Κεντρικό θέμα της δημιουργικής μας δραστηριότητας ήταν ο κύκλος. Ο κύκλος είναι ίσως το πιο φιλικό και οικείο σχήμα: είναι το μπαλόνι, είναι ο ήλιος, είναι το ρολόι. Με την ευκαιρία αυτή, τα παιδιά κατάφεραν να αναγνωρίσουν, να ονομάσουν και να διακρίνουν το γεωμετρικό σχήμα του κύκλου από άλλα σχήματα, χτίζοντας έτσι τις βάσεις για τη μαθηματική τους σκέψη. Είναι ένα σχήμα χωρίς αρχή και τέλος, ένα σχήμα που κυλάει, που μας περιβάλλει παντού.

Αντλώντας έμπνευση από το έργο της Κουσάμα, οι μικροί μας καλλιτέχνες δημιούργησαν τα δικά τους “έργα με τελείες”. Η διαδικασία αυτή δεν ήταν απλώς ζωγραφική, αλλά μια ευκαιρία να αναπτύξουν τη λεπτή τους κινητικότητα και τον οπτικοκινητικό συντονισμό. Η Γιαγιόι Κουσάμα, που γεννήθηκε το 1929, είναι μια ζωντανή θρύλος. Η τέχνη της, γεμάτη από επαναλαμβανόμενα μοτίβα κάνει την τέχνη της προσιτή και παιχνιδιάρικη, ακόμα και για τα πιο μικρά παιδιά.

Ολοκληρώνοντας τη μέρα μας, είδαμε πώς ένα απλό σχήμα, όπως ο κύκλος, μπορεί να γίνει το μέσο για να εξερευνήσουμε τον κόσμο γύρω μας, να μάθουμε τα πρώτα μας Μαθηματικά.

«Η μονα-δική μου οικογένεια» – Παραμύθι της Ιωάννας Μανάφη

Η επόμενη δραστηριότητα, με βασικό στόχο την ενίσχυση της ενσυναίσθησης, την κατανόηση των συναισθηματικών πτυχών της αγάπης και την αξία της προσφοράς στο οικογενειακό πλαίσιο, επικεντρώθηκε στην αφήγηση της ιστορίας: “Η Μονα-δική μου οικογένεια” – Παρέα με τον Έλφι τον Ουρανοκατέβατο.

Ψάχνοντας το αστροποδήλατό του, ο Έλφι ο ουρανοκατέβατος στη γη, γνώρισε πολλές οικογένειες ζώων, οι οποίες του έκαναν από ένα δώρο. Το πρώτο, έδειχνε την οικογένεια των λύκων σε σπιτάκι που ήταν φτιαγμένο από τουβλάκια συνεργασίας. Το δεύτερο του το έδωσαν τα κλωσοπουλάκια και το σπιτάκι τους ήταν φτιαγμένο από τουβλάκια ζεστασιάς. Το τρίτο δώρο το πήρε απ’ τον κούκο, του οποίου η οικογένεια είχε σπιτάκι φτιαγμένο από τουβλάκια αποδοχής. Το επόμενο το έλαβε από τις χελώνες, των οποίων το σπίτι αποτελούνταν από τουβλάκια δύναμης. Τα καγκουρό του χάρισαν στοργή και οι πιγκουίνοι αγάπη.

Τα νήπια παρακολούθησαν με ενδιαφέρον την περιπέτεια του Έλφι του ουρανοκατέβατου. Κατά τη διάρκεια της αφήγησης, στάθηκαν σε λέξεις όπως η στοργή και η αποδοχή, διευρύνοντας έτσι το συναισθηματικό τους λεξιλόγιο και κατανοώντας σε βάθος το νόημα της αγάπης μέσα από διαφορετικά παραδείγματα. Ιδιαίτερη εντύπωση τους προκάλεσε το μικρό καγκουρό, καθώς το σπίτι του δεν ήταν άλλο από τον μάρσιπο της μαμάς του, γεγονός που ανέδειξε τη συναισθηματική ασφάλεια και τη στενή σχέση. Στο τέλος της ιστορίας, τα παιδιά ζωγράφισαν εκείνο που τους έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση από την περιπέτεια του Έλφι. Ζωγράφισαν τον ίδιο τον Έλφι, αποτυπώνοντας ταυτόχρονα όσα τους έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση, εκφράζοντας δημιουργικά και εμπεδώνοντας τις αξίες που αποκόμισαν από τις οικογένειες των ζώων, όπως η συνεργασία, η ζεστασιά και η αποδοχή.

Τέλος, τα παιδιά θέλησαν να κτίσουν το σπίτι του Έλφι με φαντασία, χρώματα και τα “Δώρα”- συναισθήματα που πήρε από τους νέους του φίλους.

Η δραστηριότητα «Οι Σούπερ-Ήρωες της Οικογένειας» εντάσσεται στους παιδαγωγικούς στόχους της ανάπτυξης της δημιουργικότητας και της αναγνώρισης των ρόλων και της προσφοράς του κάθε μέλους της οικογένειας, συνδυάζοντας τη γνωστική κατανόηση με τη συναισθηματική έκφραση.

Με αφορμή τη συζήτηση για τα συναισθήματα και έχοντας εστιάσει στη χαρά, την αγάπη και την έκπληξη ως βασικά στοιχεία της οικογενειακής τους ζωής, τα νήπια κλήθηκαν να ζωγραφίσουν τη μαμά και τον μπαμπά ως σούπερ-ήρωες. Μέσω αυτής της δημιουργικής έκφρασης, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να διακρίνουν την προσφορά και τον ρόλο του κάθε γονέα με έναν συμβολικό τρόπο. Για παράδειγμα, ο «σούπερ-μπαμπάς» είναι ο «Σούπερ-Βοηθός» ή η «σούπερ-μαμά» είναι η «Σούπερ αγαπησιάρικη δύναμη», με τα παιδιά να συζητούν ποιες είναι οι «δυνάμεις» τους (π.χ. βοήθεια, προστασία, παρηγοριά, ασφάλεια) και γιατί τις επέλεξαν.

Ειδικότερα, τα νήπια χρησιμοποίησαν τα συναισθήματα που είχαν ήδη επεξεργαστεί ως τη «σούπερ-δύναμη» των γονιών τους:

• Ζωγράφισαν τον σούπερ-ήρωα που τους προκαλεί χαρά, γιατί τους πηγαίνει βόλτες ή παίζει μαζί τους.
• Αποτύπωσαν τον σούπερ-ήρωα που εκφράζει αγάπη, συνδέοντάς τον με τις αγκαλιές και την αίσθηση ασφάλειας.
• Σχεδίασαν τον σούπερ-ήρωα που τους προκαλεί έκπληξη, όπως αυτόν που οργανώνει πάρτι ή φέρνει δώρα.

Στο χαρτί της ζωγραφιάς τους, τα νήπια κατέγραψαν τα συναισθήματα αυτά, ενισχύοντας τη σύνδεση μεταξύ της οπτικής αναπαράστασης, του συναισθήματος και του ρόλου του γονέα στην οικογένεια. Η δράση αυτή, συνδυάζοντας τη φαντασία με την ανάλυση ρόλων, βοήθησε τα παιδιά να κατανοήσουν την αξία της αλληλοβοήθειας και της συναισθηματικής προσφοράς στο οικογενειακό περιβάλλον.

Έχοντας κατά νου τη δημιουργία συνθηκών ανάπτυξης της συναισθηματικής νοημοσύνης των νηπίων και την ενίσχυση του προφορικού τους λόγου μέσω της αφήγησης προσωπικών εμπειριών, καθώς και τη σύνδεση συναισθημάτων με συγκεκριμένες κοινωνικές καταστάσεις, ενθαρρύνοντας την ενσυναίσθηση, πραγματοποιήθηκε η δραστηριότητα “Μια διαδρομή συναισθημάτων: Όταν η Οικογένεια Γίνεται Συναισθηματική Ασπίδα”.

Η δράση ξεκίνησε με την παρατήρηση φωτογραφιών που απεικόνιζαν οικογένειες να εκτελούν κοινές δράσεις (όπως κοιμούνται, αγκαλιάζονται, ψωνίζουν, παίζουν παιχνίδια, ζωγραφίζουν, πάνε διακοπές, ψήνουν κουλουράκια, τρώνε στο ίδιο τραπέζι), με στόχο την κατανόηση του εύρους των οικογενειακών εμπειριών. Στη συνέχεια, απλώθηκαν στην παρεούλα καρτέλες που αποτύπωναν όλα τα βασικά συναισθήματα.

Κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας, τα νήπια κλήθηκαν να διαλέξουν το συναίσθημα που νιώθουν όταν συμμετέχουν σε μια οικογενειακή δράση που έβλεπαν στις φωτογραφίες ή όταν μοιράζονταν μια δική τους ανάλογη εμπειρία. Αν και οι καρτέλες περιλάμβαναν όλα τα συναισθήματα, τα παιδιά εστίασαν κυρίως στην αγάπη, τη χαρά και την έκπληξη.

Μέσω αυτής της διαδικασίας, οι καρτέλες των συναισθημάτων και οι φωτογραφίες οικογενειακών δράσεων έγιναν ζευγάρια, δίνοντας στα παιδιά την ευκαιρία να ασκήσουν τον προφορικό λόγο και να αιτιολογήσουν την επιλογή τους διηγούμενα: «Νιώθω χαρά όταν βλέπω τη φωτογραφία που ψήνουν κουλουράκια, γιατί και εγώ κάνω το ίδιο με τη μαμά μου και γελάμε πολύ». Τα νήπια εξέτασαν επίσης πιθανά σύνθετα συναισθήματα, όπως «Μάλλον νιώθουν λύπη όταν αγκαλιάζονται, ίσως γιατί κάποιος στεναχωρήθηκε και χρειάζεται παρηγοριά». Έτσι, τα νήπια είχαν την ευκαιρία να εντοπίσουν και να ονομάσουν συναισθήματα που γνώριζαν και να κατανοήσουν και άλλα που μέχρι στιγμής δεν ήξεραν πώς να εκφράσουν, εμπλουτίζοντας το συναισθηματικό τους λεξιλόγιο.

Επιπλέον, τα παιδιά συνέδεσαν την έκπληξη με χαρούμενα και απρόβλεπτα οικογενειακά γεγονότα, όπως η οργάνωση ενός παιδικού πάρτι ή η απρόσμενη επίσκεψη ενός συγγενή. Αναφέρθηκαν, τέλος, και σε πιο σύνθετες καθημερινές καταστάσεις, όπως η κούραση, συνδέοντάς την με την ώρα του παραμυθιού ή του ύπνου, αναγνωρίζοντας έτσι ότι και τα ήπια συναισθήματα είναι φυσιολογικά και αντιμετωπίζονται μέσα στο ασφαλές και φροντιστικό οικογενειακό πλαίσιο.

Στα πλαίσια του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων με τίτλο “Η Οικογένεια δεν είναι αριθμητική, είναι απλώς μοναδική” και με βασικούς παιδαγωγικούς στόχους την κατανόηση της οικογενειακής πολυμορφίας, την ανάπτυξη του αλληλοσεβασμού, την ευαισθητοποίηση στη διαφορετικότητα και την αντιμετώπιση των διακρίσεων, καθώς και την ενίσχυση της κοινωνικής συναίσθησης και ευθύνης, τα νήπια συμμετείχαν σε μια σειρά δραστηριοτήτων.

Η δράση ξεκίνησε με την παρατήρηση φωτογραφιών που απεικόνιζαν διάφορες μορφές οικογένειας (γονείς με ένα, δύο ή περισσότερα παιδιά, οικογένειες με παππούδες), εφαρμόζοντας τη ρουτίνα σκέψης «Βλέπω», «Σκέφτομαι», «Αναρωτιέμαι». Μέσω αυτής της διαδικασίας, τα παιδιά εξέφρασαν τις σκέψεις, τις απορίες και τα συμπεράσματά τους, οδηγούμενα στην επίγνωση της ποικιλομορφίας.

Στη συνέχεια, η νηπιαγωγός πραγματοποίησε δραστηριότητα καταιγισμού ιδεών (brainstorming) με θέμα «Τι είναι Οικογένεια», με στόχο την ανίχνευση των πρότερων ιδεών και αντιλήψεών τους. Έγινε καταγραφή των προτάσεών τους σε ιστόγραμμα, εστιάζοντας στην οικογένεια του σήμερα. Στις προτάσεις αυτές, ως μέλη της οικογένειας αναφέρθηκαν η Μαμά, ο Μπαμπάς, τα Παιδιά, οι Γιαγιάδες-Παππούδες, οι Θείοι-Θείες και τα Ξαδέλφια. Στην ερώτηση “Που ζει η οικογένεια” τα νήπια δήλωσαν “Στο σπίτι” και “Στην καρδιά μας”. Αναφέρθηκαν επίσης στα συναισθήματα που νιώθουν για την οικογένειά τους.

Ακολούθησε συζήτηση κατά την οποία τα νήπια μίλησαν για τη δική τους οικογένεια, λέγοντας τα ονόματα των μελών και μετρώντας τον αριθμό τους με τα δαχτυλάκια τους. Διαπίστωσαν έτσι την ύπαρξη οικογενειών με τρία, τέσσερα, πέντε ή και παραπάνω μέλη, κατανοώντας βιωματικά πως όλοι είμαστε τόσο ίδιοι όμως και τόσο διαφορετικοί ταυτόχρονα, εμπεδώνοντας την έννοια της μοναδικότητας κάθε οικογένειας.

Επιπλέον, παρουσιάστηκαν φωτογραφίες με οικογενειακές δραστηριότητες (όπως μαγείρεμα, βόλτα, ψώνια, ζωγραφική, παιχνίδια). Τα παιδιά ανέφεραν τη δική τους αγαπημένη δραστηριότητα στο σπίτι και καταγράφηκε τι κάνουν μαζί με τους γονείς και τα αδέλφια, τονίζοντας τη σημασία του ποιοτικού χρόνου και της συναισθηματικής σύνδεσης έναντι του αριθμού των μελών.
Στη συνέχεια τα παιδιά ζωγράφισαν τη δική τους οικογένεια! Τέλος, έγραψαν “Αγαπώ την οικογένειά μου γιατί μου κάνει όλα τα χατήρια, γιατί είναι εκείνοι που με γέννησαν, γιατί είναι η οικογένειά μου, γιατί παίζουμε μαζί”!

Αφού τα νήπια γνώρισαν το τετράγωνο και το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο μέσα από τη δημιουργική διαδικασία της τέχνης, ήρθε η ώρα να γνωρίσουν και το τρίγωνο, τον πρωταγωνιστή της ιστορίας του “Τριγωνοψαρούλη”. Όπως λέει και το όνομά του, το τρίγωνο είναι ένα σχήμα που έχει τρεις πλευρές (ή γραμμές) και τρεις γωνίες. Υπάρχουν διάφορα είδη τριγώνων, ανάλογα με το μήκος των πλευρών τους ή το μέγεθος των γωνιών τους, αλλά όλα έχουν αυτό το κοινό χαρακτηριστικό των τριών μερών. Τα παιδιά έμαθαν το σχήμα παίζοντας: το αναζήτησαν στο περιβάλλον τους, το έφτιαξαν με τα σώματά τους και δημιούργησαν συνθέσεις με τουβλάκια, ενώ κρέμασαν το τριγωνάκι των Χριστουγέννων στον πίνακα. Στη συνέχεια, χρωμάτισαν ένα χοντρό χαρτόνι που πήραν από κουτί και χρησιμοποίησαν τη φαντασία τους για να δημιουργήσουν ένα εντυπωσιακό κολλάζ με κομμάτια τριγώνων. Με αυτά τα γεωμετρικά σχήματα, τα νήπια μεταμόρφωσαν το χαρτόνι τους σε διαστημόπλοια, σε έναν τρομακτικό καρχαρία ή ακόμα και σε μια παραμυθένια γοργόνα, δείχνοντας πόσο δημιουργικά μπορούν να είναι τόσο τα ίδια, όσο και τα απλά σχήματα!

Στις 8 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά τη Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, που είναι γνωστοί και ως Ταξιάρχες, και τους θεωρεί προστάτες και αρχιστράτηγους των αγγελικών δυνάμεων. Αυτή η μεγάλη θρησκευτική γιορτή συνδέεται άρρηκτα με την Πολεμική Αεροπορία της χώρας μας, καθώς οι Αρχάγγελοι έχουν καθιερωθεί ως οι προστάτες της. Την ημέρα αυτή, αποδίδεται τιμή στους πιλότους και σε όλο το προσωπικό της Αεροπορίας για την κρίσιμη αποστολή που επιτελούν, φυλάσσοντας τους αιθέρες και συμβάλλοντας στην ασφάλεια της πατρίδας μας.
Τα νήπια έφτιαξαν μια μικρή κατασκευή προς τιμήν τους και έμαθαν να γράφουν το γράμμα Αα.

Στο πλαίσιο των δράσεων του προγράμματος eTwinning “We learn by Coding”, το νηπιαγωγείο μας υλοποίησε με μεγάλη επιτυχία την πρώτη δραστηριότητα κωδικοποίησης, εστιάζοντας στις σημαίες των πέντε εταίρων χωρών του eTwinning. Η εν λόγω δράση έδωσε την ευκαιρία στα νήπια να γνωρίσουν και να συζητήσουν για τις χώρες αυτές. Τυπώθηκαν οι σημαίες τόσο σε έγχρωμη όσο και σε ασπρόμαυρη εκδοχή, οι οποίες τοποθετήθηκαν τυχαία σε τετραγωνισμένο δάπεδο, μαζί με έναν μεγάλο χάρτη. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε πέντε ομάδες και η κάθε ομάδα επέλεξε μία χώρα. Στη συνέχεια, κλήθηκαν να προγραμματίσουν το εκπαιδευτικό ρομπότ Beebot, ώστε να κινηθεί με ακρίβεια και να συλλέξει τόσο την έγχρωμη όσο και την ασπρόμαυρη σημαία της επιλεγμένης χώρας. Μόλις ολοκλήρωσαν την αποστολή τους, εντόπισαν τη χώρα στον χάρτη και την καρφίτσωσαν, λαμβάνοντας ως ανταμοιβή μια πλαστικοποιημένη ασπρόμαυρη σημαία με κωδικό χρωμάτων. Ως ομαδική εργασία, όλα τα νήπια συνεργάστηκαν για να χρωματίσουν σωστά τη σημαία τους, ακολουθώντας τον κωδικό, ενώ στο τέλος παρήγαγαν ένα συλλογικό έργο με τις σημαίες των πέντε χωρών, το οποίο κοινοποιήθηκε στην ομάδα του eTwinning. Τα παιδιά, εξοικειώθηκαν με τις βασικές αρχές της κωδικοποίησης και της αλγοριθμικής σκέψης μέσω του προγραμματισμού του Beebot. Ταυτόχρονα, ενίσχυσαν τις δεξιότητες συνεργασίας και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα, καθώς εργάστηκαν ομαδικά για την επίτευξη του κοινού στόχου. Τέλος, απέκτησαν γεωγραφική και πολιτισμική επίγνωση, μαθαίνοντας για τις χώρες εταίρους, τις σημαίες τους και την τοποθεσία τους στον χάρτη, συνδυάζοντας έτσι τη γνώση με το παιχνίδι.

Σήμερα, η τάξη μας έκανε ένα συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο των σχημάτων, εμπνευσμένοι από την τέχνη του σπουδαίου ζωγράφου, Πιέτ Μοντριάν (Piet Mondrian). Είχαμε ήδη εξοικειωθεί με το χαρακτηριστικό μοτίβο του και τα βασικά χρώματα (κόκκινο, κίτρινο, μπλε) μέσω μιας δραστηριότητας Coding που μας εισήγαγε στον κόσμο του. Σήμερα όμως, προχωρήσαμε ένα βήμα παραπέρα, εστιάζοντας στο τετράγωνο και το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο και πειραματιστήκαμε με τα εργαλεία των «μεγάλων» καλλιτεχνών.

Η εκπαιδευτική μας δράση είχε ως κεντρική παιδαγωγική αξία την σύνδεση της τέχνης με τα μαθηματικά και την ενεργητική μάθηση μέσω του πειραματισμού. Ο βασικός μας στόχος ήταν η εμπέδωση των γεωμετρικών σχημάτων (τετράγωνο και ορθογώνιο) και των χαρακτηριστικών τους, ενισχύοντας ταυτόχρονα τη λεπτή κινητικότητα και τον οπτικοκινητικό συντονισμό. Τα νήπια κλήθηκαν να χρησιμοποιήσουν χάρακες, ένα εργαλείο που απαιτεί ιδιαίτερη επιδεξιότητα, για να σχεδιάσουν μόνα τους το πλαίσιο των σχημάτων. Αυτή η διαδικασία δεν ήταν απλώς μια άσκηση τέχνης, αλλά μια πρακτική εφαρμογή της γεωμετρίας, όπου τα παιδιά έπρεπε να ελέγξουν την κίνηση του χεριού τους και να κατανοήσουν τη σημασία των ευθειών γραμμών. Επιπλέον, μέσα από την επιλογή των χρωμάτων για να γεμίσουν τις επιφάνειες, αναπτύχθηκε η δημιουργικότητα και η αισθητική τους αντίληψη, ενώ η όλη δραστηριότητα προώθησε την εστίαση και τη συγκέντρωση.

Για να καταλάβουμε καλύτερα τι σχεδιάζαμε, μάθαμε τι ακριβώς είναι αυτά τα σχήματα. Το τετράγωνο είναι ένα σχήμα που έχει τέσσερις ίσες πλευρές και τέσσερις ορθές γωνίες, δηλαδή γωνίες που είναι σαν τη γωνία ενός τραπεζιού. Το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο μοιάζει πολύ με το τετράγωνο, καθώς έχει κι αυτό τέσσερις ορθές γωνίες, όμως οι πλευρές του είναι ίσες ανά δύο: έχει δύο μεγάλες (μήκος) και δύο μικρές (πλάτος). Μετά τον σχεδιασμό, τα νήπια επιβεβαίωσαν τις γνώσεις τους μέσω ενός φύλλου εργασίας, εστιάζοντας ειδικά στο τετράγωνο.

Αφού ολοκληρώσαμε τις καλλιτεχνικές μας δημιουργίες, ψάξαμε να βρούμε πού συναντάμε αυτά τα σχήματα γύρω μας, τόσο μέσα στην τάξη όσο και στην καθημερινή μας ζωή, γιατί η γεωμετρία δεν είναι μόνο στα βιβλία, είναι παντού! Ανακαλύψαμε ότι το παράθυρο της τάξης, η οθόνη του υπολογιστή, το τραπέζι μας και το βιβλίο που διαβάζουμε είναι ορθογώνια. Ενώ το παιχνίδι με τα τουβλάκια, ορισμένα πλακάκια στο πάτωμα και τα κομμάτια ενός σκάκι είναι τετράγωνα. Αυτή η αναζήτηση βοήθησε τα παιδιά να συνδέσουν τις έννοιες που έμαθαν με τον πραγματικό κόσμο, καθιστώντας τη μάθηση πιο ουσιαστική και ενδιαφέρουσα.