Σήμερα, ταξιδέψαμε στον κόσμο των συναισθημάτων και των σχημάτων, ξεκινώντας από το αγαπημένο “Παραμύθι με τα Χρώματα”.

Η ιστορία του ουράνιου τόξου που έφυγε επειδή κανείς δεν του έδινε σημασία συγκίνησε τα παιδιά, τα οποία αμέσως συνειδητοποίησαν την αξία της αναγνώρισης και της κοινωνικής ευαισθησίας απέναντι στους άλλους. Η αποστολή των παιδιών του παραμυθιού να το φέρουν πίσω, τόνισε τη σημασία της συνεργασίας και της ανάληψης ευθύνης για ένα κοινό όφελος.

Για να αποτυπώσουν τις εντυπώσεις τους και να “σώσουν” τον κόσμο της ιστορίας, πήραν μαύρο χαρτόνι και έβαλαν τα δικά τους χρώματα, εξασκώντας τη λεπτή τους κινητικότητα και αναπτύσσοντας τη συμβολική σκέψη και την καλλιτεχνική έκφραση μέσα από την αντίθεση.

Στη συνέχεια, βγήκαμε στην αυλή για να παίξουμε οργανωμένα με κώνους και στεφάνια, ενισχύοντας έτσι τον συντονισμό και τη γενική κινητική ανάπτυξη μέσα από την ομαδική συνεργασία.

Επιστρέφοντας στην τάξη, το ουράνιο τόξο που είχαν ζωγραφίσει μας οδήγησε σε μια σημαντική μαθηματική παρατήρηση: είναι μια καμπύλη σαν μισός κύκλος! Αυτή η διαπίστωση ερέθισε το ενδιαφέρον τους για τα γεωμετρικά σχήματα. Με αφορμή αυτή την ανακάλυψη, δημιουργήσαμε υπέροχους κύκλους με κραγιόνια, αποτυπώνοντας δημιουργικά τη νέα προμαθηματική έννοια που είχαν ανακαλύψει με τόσο χαρούμενο τρόπο.

Συζητήσαμε με τα παιδιά για τον μήνα Σεπτέμβρη, το ένα από τα «παιδιά» του Φθινοπώρου. Διαβάσαμε το ποίημα «Ο Σεπτέμβρης είναι αγόρι» και ακούσαμε το τραγούδι του. Το ποίημα και το τραγούδι συνοδεύτηκαν από εικόνες, ώστε τα παιδιά να συνδέσουν τις πληροφορίες με οπτικά ερεθίσματα και να αποτυπώσουν τα χαρακτηριστικά του Σεπτέμβρη (χρυσά χρώματα, φύλλα που πέφτουν, μήλα, αέρας, σταγόνες βροχής, έναρξη σχολείου κ.ά.).

Στη συνέχεια, μέσα από κουίζ-παιχνίδι, επιβεβαιώσαμε την κατανόηση και εμπέδωση όσων είχαν ακούσει και δει.

Ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΟΡΙ

κι έχει ολόχρυσο καπέλο και χρυσό το πανωφόρι

τα παπούτσια του είναι φύλλα, που ‘χουν πέσει απ’ τα πλατάνια

και τα μάγουλα του μήλα.

Κρατάει σάκα από νερό κι έχει μέσα τα βιβλία

από σύννεφο κι αφρό. Με του ανέμου τα ποδάρια

τρέχει δίχως να τον βλέπεις, στων βημάτων του τα χνάρια

διαμαντάκια θε να βρεις, σταγονίτσες σταγονίτσες

μιας ολόχρυσης βροχής.

Ο Σεπτέμβρης είναι αγόρι, κατεβαίνει από τα δάση

κατεβαίνει από τα όρη κι έρχεται για να κτυπήσει

μια πελώρια καμπάνα, το σχολειό ν’ αρχινίσει.

Ο Σεπτέμβρης πάντα δες, έχει όλα τα παιδάκια

φίλους και συμμαθητές.

ΡΕΝΑ ΚΑΡΘΑΙΟΥ

Έπειτα, σχεδιάσαμε όλοι μαζί ένα αγόρι και το ονομάσαμε «Σεπτέμβρης ο Φθινοπωρούλης». Τα παιδιά το έντυσαν με τα χρώματα και τα στοιχεία του φθινοπώρου:

• Καπέλο χρυσό

• Μαλλιά και παντελόνι καφέ

• Ζακετάκι στην ίδια χρωματική απόχρωση

• Μπλούζα κόκκινη

• Παπούτσια από φύλλα που κόλλησαν τα ίδια

• Φυσικά φύλλα γύρω του που πέφτουν

• Πρόσωπο με μάτια, στόμα και δύο κόκκινα «μηλαράκια» για μάγουλα.

Οι στόχοι της δραστηριότητας ήταν τα παιδιά να γνωρίσουν τα χαρακτηριστικά του φθινοπώρου και ειδικά του Σεπτέμβρη, να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιό τους και να καλλιεργήσουν την προφορική τους έκφραση. Παράλληλα, ανέπτυξαν φαντασία, δημιουργικότητα και δεξιότητες λεπτής κινητικότητας μέσα από ζωγραφική, κόλλημα φύλλων και χρήση υλικών. Τέλος, καλλιέργησαν συνεργασία, έκφραση συναισθημάτων και αυτοπεποίθηση μέσα από την ομαδική δημιουργία του «Σεπτέμβρη».

Τα παιδιά άσκησαν τη λεπτή κινητικότητά τους περνώντας υφασμάτινες λωρίδες σε πλαστικοποιημένα ζωάκια, πλέκοντας με απλό τρόπο. Στη συνέχεια, χρησιμοποίησαν κορδόνι που περνούσαν από τρυπούλα σε τρυπούλα σε φιγούρες όπως πειρατής, πριγκίπισσα και ελέφαντας. Η δραστηριότητα τους βοήθησε να αναπτύξουν δεξιότητες συντονισμού και συγκέντρωσης μέσα από το δημιουργικό παιχνίδι.

Έπειτα, άκουσαν το παραμύθι «Ο Έλμερ, ο παρδαλός ελέφαντας». Ο Έλμερ είναι ένας ελέφαντας διαφορετικός από τους άλλους, καθώς είναι πολύχρωμος. Η ιστορία αναδεικνύει την ομορφιά της διαφορετικότητας, την αξία της μοναδικότητας και την αποδοχή του εαυτού και των άλλων.

Στη συνέχεια, πήραν τα ίδια χρώματα που είχε ο Έλμερ και δημιούργησαν ένα ουράνιο τόξο, συνδέοντας το παραμύθι με μια εικαστική δραστηριότητα. Το ουράνιο τόξο έγινε σύμβολο χαράς, ελπίδας, φιλίας και διαφορετικότητας.

Στο πλαίσιο της «12ης Πανελλήνιας Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού – Ευρωπαϊκής Ημέρας Σχολικού Αθλητισμού 2025» με σύνθημα «Κινούμαι, Ενεργώ, Δημιουργώ», τα νήπια είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον κόσμο του αθλητισμού με τρόπο βιωματικό και δημιουργικό.

Μέσα από συζήτηση και εικόνες έμαθαν ποια είναι τα βασικά αθλήματα, τι σημαίνει η έννοια του αθλητισμού και πώς η κίνηση, το παιχνίδι και η συνεργασία βοηθούν το σώμα και το πνεύμα να αναπτυχθούν. Οι παιδαγωγικοί στόχοι ήταν:

• η καλλιέργεια της κινητικότητας και του συντονισμού μέσα από απλές σωματικές ασκήσεις,

• η ανάπτυξη συνεργατικών δεξιοτήτων, καθώς τα παιδιά έμαθαν ότι ο αθλητισμός μας διδάσκει να παίζουμε μαζί και να τηρούμε κανόνες,

• η κατανόηση της έννοιας της υγιεινής ζωής, αφού συνειδητοποίησαν ότι η άσκηση κάνει καλό στην υγεία, μας γεμίζει ενέργεια και χαρά,

• η έκφραση δημιουργικότητας, μέσω καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων συνδεδεμένων με τον αθλητισμό.

Τα παιδιά γυμνάστηκαν τόσο μέσα στην αίθουσα όσο και στο προαύλιο, κατανοώντας με απλό τρόπο ότι η άσκηση μπορεί να γίνεται παντού και είναι πάντοτε πηγή διασκέδασης. Στη συνέχεια, δημιούργησαν τη δική τους αφίσα για τον σχολικό αθλητισμό: επέλεξαν εικόνες από διάφορα αθλήματα, τις χρωμάτισαν, τις έκοψαν και τις κόλλησαν, γράφοντας το δικό τους σύνθημα: «Μαθαίνω, παίζω, αθλούμαι». Με αυτόν τον τρόπο κατανόησαν ότι ο αθλητισμός δεν είναι μόνο άσκηση, αλλά και μάθηση και χαρά.

Τέλος, έφτιαξαν τα δικά τους μετάλλια, ανακαλύπτοντας το νόημα της προσπάθειας και της επιβράβευσης. Έμαθαν πως στο παιχνίδι και στον αθλητισμό το πιο σημαντικό δεν είναι να είσαι «πρώτος», αλλά να προσπαθείς, να χαίρεσαι και να συμμετέχεις.

Μέσα από όλες αυτές τις δράσεις, τα μικρά παιδιά αντιλήφθηκαν με βιωματικό τρόπο ότι ο αθλητισμός:

• μας δίνει δύναμη και υγεία,

• μας μαθαίνει να συνεργαζόμαστε,

• μας βοηθά να εκφραζόμαστε δημιουργικά,

• μας γεμίζει χαρά και αυτοπεποίθηση.

Έτσι, το σύνθημα της ημέρας «Κινούμαι, Ενεργώ, Δημιουργώ» έγινε πράξη μέσα στην καθημερινότητά τους.

Τα νήπια διάβασαν το βιβλίο «Μια κουβέρτα στο διάστημα» και εμπνεύστηκαν να φτιάξουν τη δική τους κουβέρτα για την τάξη, σύμβολο φιλίας και συνεργασίας.

Μέσω πλαστικοποιημένων φύλλων εργασίας είχαν την ευκαιρία να γράψουν και να σβήσουν όσες φορές ήθελαν, εξασκώντας τη λεπτή κινητικότητα και την προγραφική τους ικανότητα μέσα από γραμμές ευθείες, καμπύλες, ζικ-ζακ και διαδρομές. Παράλληλα, δοκίμασαν μαθηματικά μοτίβα, μέτρησαν μπαλίτσες για να εντοπίσουν τον αριθμό που τους αναλογεί ενώνοντας ένα ξύλινο πάζλ αριθμητικών  δεδομένων, καλλιεργώντας τη μαθηματική τους σκέψη.

Το παιχνίδι με το ζάρι έδωσε την ευκαιρία για κινητική έκφραση: μιμήθηκαν ζώα σε κίνηση και ήχο, συνδυάζοντας τραγούδι, ρυθμό και φαντασία. Σε άλλο παιχνίδι με το ζάρι των χρωμάτων αναγνώρισαν και χρώματα, βρίσκοντας στην τάξη αντικείμενα που αντιστοιχούσαν σε αυτά.

Κουνελάκι

Μαϊμουδάκι

Λιονταράκι

Φιδάκια

Παιδαγωγικοί στόχοι:

• Ανάπτυξη λεπτής κινητικότητας και προγραφικών δεξιοτήτων.

• Εξοικείωση με μαθηματικές έννοιες (μέτρηση, μοτίβα, αριθμοί).

• Καλλιέργεια συνεργασίας, φαντασίας και δημιουργικότητας.

• Ενίσχυση γλωσσικής και κινητικής έκφρασης.

• Ενδυνάμωση της αυτοπεποίθησης μέσα από ομαδικό παιχνίδι.

Το μόνο που ήθελε ο καημένος ο Ντάνκαν ήταν να ζωγραφίζει.
Όταν όμως άνοιξε την κασετίνα του, βρήκε ένα σωρό γράμματα. Όλα του έλεγαν το ίδιο: «Τα παρατάμε!»

• Το Μπεζ είχε κουραστεί να είναι η σκιά του Καφέ.

• Το Μπλε ήθελε επειγόντως ένα διάλειμμα μετά από τόση δουλειά.

• Το Ροζ παραπονιόταν ότι δεν το χρησιμοποιούν ποτέ.

• Το Πράσινο δεν είχε παράπονα, αλλά ζητούσε να φιλιώσουν το Κίτρινο με το Πορτοκαλί.

  

  Σήμερα, τα παιδιά άκουσαν το παραμύθι «Η μέρα που τα κραγιόνια τα παράτησαν» και μπήκαν στον κόσμο των χρωμάτων, των συναισθημάτων και της φαντασίας.

  Δραστηριότητες:

  • Στη συνέχεια, απέδωσαν στο χαρτί ό,τι τους έκανε εντύπωση από την ιστορία.

  • Συζήτησαν στην παρεούλα για τα χρώματα και τα συναισθήματα που μπορεί να “κρύβει” το καθένα.

  • Έμαθαν πώς, όταν αναμιγνύουμε χρώματα, δημιουργούνται νέα — μαγικά και αναπάντεχα.

  • Γνώρισαν τα βασικά και τα δευτερεύοντα χρώματα, μέσα από παιχνίδια και πειραματισμούς.

  • Τέλος, δημιούργησαν το δικό τους “τερατάκι των χρωμάτων”, δίνοντάς του ζωή, ύφος και χαρακτήρα.

  Μια δραστηριότητα γεμάτη φαντασία, χρώμα και συναισθήματα — γιατί ακόμη και τα κραγιόνια έχουν ψυχή!

  

Σήμερα στην παρεούλα διαβάσαμε το παραμύθι «Μια καρδιά για τη μαμά». Η μικρή αρκουδίτσα Μπελ θέλει να χαρίσει στη μαμά της μια τεράστια καρδιά… αλλά πώς θα τη φτιάξει; Με κίτρινη, πράσινη ή γαλάζια μπογιά; Παρόλο που τα πράγματα δεν πήγαν όπως περίμενε, η μαμά είχε τη λύση!

Με αφορμή την ιστορία, τα παιδιά ζωγράφισαν καρδούλες για τη μαμά τους αλλά και εικόνες για να στολιστεί η «διαστημική» μας τάξη.

Δούλεψαν τα δακτυλάκια τους χρησιμοποιώντας τσιμπιδάκι για να ομαδοποιήσουν αντικείμενα με βάση το χρώμα.
Έπαιξαν με πλαστελίνη δημιουργώντας αστέρια και γαλαξίες, ενώ στο διάλειμμα κινήθηκαν με τα στεφάνια παίζοντας διάφορα παιχνίδια.
Στο ολοήμερο έγιναν μικρά ρομπότ και χόρεψαν με ενθουσιασμό!

Στη συνέχεια δούλεψαν μια προγραφική άσκηση, χρησιμοποίησαν τον υπολογιστή για να απαντήσουν σε διασκεδαστικά κουίζ και γνώρισαν λέξεις που ξεκινούν από το γράμμα Αα.

Μετά το φαγητό και την ξεκούραση τους, έκλεισαν τη μέρα φτιάχνοντας ένα πολύχρωμο κολλάζ με χαρτάκια, δημιουργώντας πάνω στο χαρτί σπίτια, αυτοκίνητα και δέντρα. Μέσα από τη δημιουργία του κολλάζ, τα παιδιά αναπτύσσουν τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους, καλλιεργούν τη λεπτή κινητικότητα και τη συνεργασία με τους συνομηλίκους τους.

Τέλος, πήραν μαζί τους τις πολύχρωμες μολυβοθήκες που χρωμάτισαν με τόση προσοχή!

Τα νήπια ζωγράφισαν μολυβοθήκες από ρολά υγείας με τέμπερες και πινέλα, ενώ εξέφρασαν τη φαντασία τους με μαρκαδόρους και ζωγραφιές.

Στην παρεούλα μιλήσαμε για τους κανόνες της τάξης.

Τέλος, διαβάσαμε το βιβλίο «Η τελεία» του Peter H. Reynolds. Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία της μικρής Λίας που πίστευε ότι δεν μπορούσε να ζωγραφίσει. Με την ενθάρρυνση της δασκάλας της, τόλμησε να ξεκινήσει με μια απλή τελεία. Αυτή η μικρή αρχή την οδήγησε να ανακαλύψει τη δημιουργικότητά της και να πιστέψει στον εαυτό της.

Ο στόχος του βιβλίου είναι να δείξει στα παιδιά πως όλοι μπορούν να δημιουργήσουν, αρκεί να κάνουν το πρώτο βήμα και να μην φοβούνται να δοκιμάσουν. Ενθαρρύνει την αυτοπεποίθηση, την έκφραση και την πίστη στις δυνατότητές μας.

Στο νηπιαγωγείο, τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με παιδαγωγικά παιχνίδια που ενισχύουν τη μάθηση μέσα από το παιχνίδι.

Με πομ-πον και πολύχρωμα ζωάκια, τα παιδιά εξασκήθηκαν στην ομαδοποίηση. Κάθε αντικείμενο τοποθετήθηκε στο αντίστοιχο δοχείο με βάση το χρώμα του, αναπτύσσοντας έτσι την ικανότητα ταξινόμησης και την κατανόηση βασικών μαθηματικών εννοιών.

Χρησιμοποίησαν τσιμπιδάκια, γεγονός που βοήθησε σημαντικά στην ενδυνάμωση της λεπτής κινητικότητας, στον συντονισμό ματιού–χεριού και στην υπομονή κατά την ολοκλήρωση της δραστηριότητας.

Επιπλέον, μέσα από το παιχνίδι με τα αντικείμενα που “βεντουζάρουν”, τα παιδιά καλλιέργησαν τη συγκέντρωση και την ακρίβεια στις κινήσεις τους, ενώ παράλληλα ενισχύθηκε η αισθητηριακή εμπειρία τους.

Έτσι, το παιδαγωγικό υλικό μετατράπηκε σε εργαλείο που συνδυάζει τη χαρά του παιχνιδιού με την καλλιέργεια σημαντικών δεξιοτήτων για την ανάπτυξη των παιδιών.

Στο νηπιαγωγείο τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από το παιχνίδι και την αλληλεπίδραση. Οι παιδαγωγικές γωνιές αποτελούν σημαντικό μέρος της καθημερινής μας ζωής, καθώς προσφέρουν πλούσιες ευκαιρίες για εξερεύνηση, συνεργασία και δημιουργικότητα.

Τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με όλες τις γωνιές της τάξης και γνώρισαν το παιδαγωγικό υλικό και τον ρόλο του:

• Γωνιά κουκλόσπιτου και μαγαζάκι: καλλιέργεια της φαντασίας, του ρόλου και της κοινωνικής αλληλεπίδρασης.

• Γωνιά βιβλιοθήκης: αγάπη για το βιβλίο και καλλιέργεια της γλώσσας.

• Γωνιά Εικαστικών: έκφραση συναισθημάτων και ανάπτυξη της δημιουργικότητας.

• Γωνιά οικοδομικού υλικού: ανάπτυξη συνεργασίας, φαντασίας και μαθηματικών εννοιών.

• Γωνιά επιτραπέζιων παιχνιδιών: εξάσκηση στη λογική σκέψη, στους κανόνες και στη συνεργασία.

• Γωνιά γραφής και μαθηματικών: πρώτες επαφές με τη γραφή, την ανάγνωση και τους αριθμούς.

• Γωνιά υπολογιστή: γνωριμία με την τεχνολογία μέσα από παιδαγωγικά παιχνίδια.

• Παρεούλα: συναντιόμαστε όλοι μαζί, συζητάμε, μοιραζόμαστε και οργανώνουμε την ημέρα μας.

Κάθε γωνιά αποτελεί μια μικρή εμπειρία μάθησης, όπου το παιχνίδι γίνεται το όχημα για την ανάπτυξη γνώσεων, δεξιοτήτων και σχέσεων.